Τους βλέπεις συχνά να είναι χαμηλά ή να έχουν σκυμμένο βλέμμα. Είναι οι μόνοι που θα παρατηρήσουν τα καινούργια σου παπούτσια,που με χαρά έκανες δώρο στον εαυτό σου. Είναι εκεί κάθε μέρα σχεδόν,ίσως δεν τους παρατηρείς,αλλά είναι μπροστά σου και ζητούν βοήθεια και λίγη σημασία. Άστεγοι, παιδιά που μοιράζουν φυλλάδια, οι άνθρωποι της "Σχέδιας" και μουσικοί του δρόμου χωρίς να ενοχλούν περιμένουν με αγωνία και χαμένο βλέμμα λίγη από την προσοχή σου. Θα τους δεις εκεί χειμώνα καλοκαίρι,και στις γιορτές και στις αργίες με ζέστη και κρύο.
Οι άστεγοι που έχουν τόσα και τόσα γραφτεί για αυτούς και άλλα τόσα ψεύτικα δάκρυα έχουν γεμίσει τις τηλεοράσεις μας,αποτελούν ένα τεράστιο πρόβλημα της κοινωνίας μας,στο οποίο δύσκολα θα δοθεί λύση. Πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας,συνεπώς δεν είναι επιλογή αλλά ανάγκη για όλους αυτούς τους ανθρώπους γύρω μας να βγουν στον δρόμο. Ευτυχώς διάφορες ενέργειες,όπως του περιοδικού "Σχεδία" βοηθούν τέτοιες περιπτώσεις. Το περιοδικό κοστίζει μονάχα 3 ευρώ από τα οποία το 50 % πηγαίνει στον άστεγο,διευκολύνοντας τον να αποκτήσει ένα εισόδημα για να μπορέσει να κάνει και αυτός μια αξιοπρεπή ζωή.
Τα παιδιά με τα φυλλάδια τα οποία συναντάμε σε όλες τις γωνιές του δρόμου ή κάνουν διανομή πόρτα πόρτα. Χρειάζεται να δουλεύουν αρκετές ώρες και με ελάχιστα λεφτά μέχρι να τελειώσουν τα αναρίθμητα "φέι βολάν" που έχουν να διαθέσουν. Άπλωσε λοιπόν το χέρι σου και πάρε ένα φυλλάδιο και επιτέλους πέταξε αυτό το απαράδεκτο χαρτί έξω από την οικοδομή σου που λέει "Απαγορεύονται τα διαφημιστικά". Προσβάλει και εσένα αλλά και τον άνθρωπο που εργάζεται από ανάγκη.
Μουσική του δρόμου είναι συνώνυμο του πολιτισμού. Έρωτας,δάκρυ, συγκίνηση και άλλα πολλά συναισθήματα μπορεί να σου γεννήσει μια νότα που θα ακούσεις τυχαία στον δρόμο.Όλοι έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να σιγοτραγουδάει ένα στίχο που ακούσαμε από εκείνη την μπάντα που ακούσαμε το πρωί στην Αριστοτέλους. Αυτοί οι Μουσικοί (καθόλου τυχαίο το κεφαλαίο) παίζουν για τους εαυτούς τους,για την τέχνη,τα όνειρα τους ίσως και για τον χαβαλέ τους. Πρέπει όμως να κερδίσουν το πιο απαιτητικό κοινό, καθώς δεν τους έχει επιλέξει και οι άνθρωποι ξέρουμε εύκολα να κρίνουμε πρώτα με κακία και μετά με καλοσύνη.
Φέτος λοιπόν,όσο κλισέ και αν ακούγεται βοήθα αυτούς τους ανθρώπους. Όχι μόνο στις 24 και στις 31 Δεκεμβρίου για το θεαθήναι,βοήθα όλον τον χρόνο.Σε έχουν ανάγκη και βασίζονται σε εσένα. Εσύ μπορεί να τους δόσεις την ώθηση για κάτι καλύτερο στην ζωή τους. Αγόρασε την "Σχεδία",3 ευρώ δεν θα σου λείψουν ούτε σήμερα ούτε αύριο. Πάρε το φυλλάδιο και ας το πετάξεις στα 10 μέτρα,την δουλειά σου την έχεις κάνει και με το παραπάνω. Δώσε λιγάκι σημασία στα παιδιά που παίζουν την μουσική τους,να θυμάσαι εσύ και εγώ και όλοι μαζί μπορούμε να αναδείξουμε καλλιτέχνες που αξίζουν αλλά δεν είχαν την δυνατότητα να προβληθούν. Δώσε ελπίδα και χαρά είτε με λεφτά είτε μόνο με το χαμόγελο σου. Αυτό είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων και στο τέλος τέλος ένα ποτό που θα χάσεις δίνοντας βοήθεια θα σου κάνει καλό,από πολλές απόψεις,αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα...
σχόλια