Η αγάπη είναι το παν. Υπάρχει η αγάπη που αναφέρεται στον έρωτα, στην οικογένεια, στη φιλία. Η αγάπη είναι ένα θείο δώρο που μας προσφέρθηκε απλόχερα και οφείλουμε να το διαφυλάξουμε και να το προστατέψουμε ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Με έναν πολύ απλό τρόπο. Να αγαπάμε!
Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο συναίσθημα που λαχταρά να νοιώσει ο κάθε άνθρωπος. Όταν αγαπάς νοιώθεις δυνατός, ελεύθερος και πλήρης. Το μόνο που χρειάζεται στην αγάπη είναι να προσφέρεις και να θυσιάζεις τα πάντα γι' αυτόν που αγαπάς χωρίς να περιμένεις κάτι. Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Όλοι έχουμε τα προτερήματά μας και τα μειονεκτήματά μας. Όταν αγαπάμε κάποιον, τον αγαπάμε όπως είναι, χωρίς να θέλουμε να τον αλλάξουμε, αλλά και χωρίς να τον κάνουμε να αισθάνεται άσχημα, επισημαίνοντας του τα μειονεκτήματά του. Αγάπη είναι να νοιάζεσαι για τον άνθρωπό σου, να τον σέβεσαι, να εκτιμάς την προσωπικότητά του. Η λέξη εγωισμός θα πρέπει να σβήνεται από το λεξιλόγιό μας, γιατί όταν αγαπάς δε δρας, ούτε πράττει ως μονάδα, αλλά τα πάντα συναποφασίζονται. Ο μεγαλύτερος φόβος πολλών ανθρώπων (συμπεριλαμβανομένου και εμού) είναι η απόρριψη. Αυτός ο φόβος είναι απόρροια των ανασφαλειών μας, οι οποίες δεν είναι πραγματικές, γιατί από τη στιγμή που ένας άνθρωπος επιλέγει, συνειδητά, να είναι μαζί μας, σημαίνει ότι κι εμείς έχουμε κάτι το οποίο του ταιριάζει. Οπότε εάν θέλουμε να νοιώσουμε και να ζήσουμε την αγάπη πρέπει να αποβάλλουμε αυτού του είδους τις ανασφάλειες (εκεί είναι που εγώ τα κάνω όλα μαντάρα, γιατί δε μπορούσα μέχρι τώρα να καταλάβω ότι έχω κι εγώ κάποια θετικά που θα ήθελε κάποιος άνθρωπος στη ζωή του).
Έτσι αν δεν τις αποβάλλουμε, καταφέρνουμε να διαλύουμε, να πληγώνουμε και να εκμηδενίσουμε τις σχέσεις μας, τις οποίες έχουμε προσπαθήσει πολύ να χτίσουμε. Πρέπει να αισθανθούμε πρώτα καλά με τον εαυτό μας, για να μπορέσουμε να δώσουμε, αλλά και να λάβουμε αγάπη. Αλλά τις περισσότερες φορές είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη μας (ή έστω η δική μου ανάγκη) να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε που κάνουμε το ένα λάθος μετά το άλλο, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Και όταν βρούμε τον άνθρωπό μας (το καταλαβαίνεις αμέσως όταν τον βρείς), μπορεί να τον χάσουμε για πάντα, χωρίς ιδιαίτερη αιτία.
Αν καταφέρουμε να νοιώσουμε εμείς, πρώτα, καλύτερα με τον εαυτό μας έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας να νοιώσει στο μέγιστο τα συναισθήματα που έχει ανάγκη, αλλά και εμάς να νοιώσουμε αυτά που έχουμε εμείς ανάγκη.
Όταν σε μια σχέση εισβάλει ο εγωισμός και η ζήλεια, το μόνο που καταφέρνουμε έιναι να χάνουμε στιγμές οι οποίες είναι σημαντικές για εμάς πρώτα απ'πόλλα και τελικά μένουμε μόνοι μας και το μόνο που αναρωτιόμαστε είναι τι δεν κάναμε καλά, ποιά λάθη κάναμε.
Καληνύχτα με μια σκέψη...
Keep love in your heart. A life without it is like a sunless garden when the flowers are dead.
Oscar Wilde
