Είναι γεγονός.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ακούραστη Λερναία Ύδρα, που ζει και αναπνέει από το κάθε μικρό λάθος της τεράστιας ανθρώπινης αδυναμίας μας.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον ίδιο μας τον εαυτό και τον διπλό ρόλο που καλούμαστε να παίξουμε. Ως πιόνια ενός παγκόσμιου συστήματος ή μήπως ως ασήμαντες αναλώσιμες οντότητες ενός εντέχνως φτιαγμένου μικρόκοσμου;
Θεωρίες συνομωσίας, κοινωνικός κανιβαλισμός, ανθρωπιστικός εξευτελισμός, οικονομικός κατακερματισμός, πολιτικός μηδενισμός. Καμία αίσθηση του δυνατού, καμία πιθανότητα για λύτρωση.
Και θα περάσει κι αυτό, όπως όλα. Και θα έρθουν κι άλλα, και η γη θα συνεχίσει να γυρίζει.
Και όλα αυτά καθημερινά, ασταμάτητα, επιθετικά. Και όσοι θέλουν και μπορούν, προσπαθούν να σκέπτονται ορθά – όπως κι αν το ορθό ορίζεται - να πράττουν αλληλέγγυα, να ενσωματώνονται στη λύση ενός αδυσώπητου προβλήματος, παραμερίζοντας κάθε ανθρώπινη ανάγκη ή αδυναμία.
Όμως τώρα είναι το σημείο μηδέν. Πάντα είναι το σημείο μηδέν. Ο κύκλος του κόσμου δεν σταμάτησε να περιστρέφεται στην αέναη πορεία της ανθρωπότητας. Όσες φορές κι αν πήγε να σπάσει, συνεχίζει την πορεία στο διηνεκές.
Κουράστηκε ο κόσμος θα μου πεις. Το βλέπω. Το νιώθω. Κατανοώ.
Μα δεν έχουμε να χάσουμε και τίποτα,
εάν έστω μια στιγμή μέσα στην ημέρα μας χαρίσουμε δύο χαμόγελα και μια αγκαλιά παραπάνω,
εάν κρατήσουμε μια υπεύθυνη στάση και παλέψουμε, όσο κρατάει ο καθένας,
εάν γίνουμε κι εμείς ένα με εκείνους τους λίγους, τους ρομαντικούς, εκείνους που ελπίζουν, έστω για λίγο.
Μόνο να κερδίσουμε έχουμε, ας προσπαθήσουμε.
Και θα περάσει κι αυτό, όπως όλα. Και θα έρθουν κι άλλα, και η γη θα συνεχίσει να γυρίζει.
Μας τέλειωσαν οι άνθρωποι, μην πεις.
Οι άνθρωποι κοιμήθηκαν νωρίς.
Μα ο χρόνος όπως πριν θα ξαναρχίσει,
καθένας ό,τι σπέρνει θα θερίσει.
σχόλια