Το νέο του βιβλίο (και cd) με τίτλο ΛΟΛΑ μόλις κυκλοφόρησε απ' τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ρώτησα τον Κωστή Μαραβέγια για τα αγαπημένα του πολιτιστικά αγαθά, σε μια προσπάθεια να τον ψυχολογήσω.
Να τι μου απάντησε:
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ;
Πολλά τα αγαπημένα μου και μάλλον ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Όλιβερ Σακς. Το συγκεκριμένο όμως που θα αναφέρω, παρόλο που δεν ήταν το αγαπημένο μου, έγινε μέχρι να βρεθώ πέρυσι στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ «Μεσόγειος» στη Μασσαλία.
Κάθε άρωμα, οδός, κρασί που αναφέρεται σε αυτό το βιβλίο το συνάντησα ιδίοις όμμασι σε αυτή τη μοναδική πόλη και το αγάπησα.
Όταν το βιβλίο πια μεταμορφώνεται σε αισθήσεις και παίρνει ζωή μες στη ζωή. Το μαύρο τραγούδι της Μασσαλίας του Ζαν-Κλωντ Ιζζό.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΦΙΛΜ;
Το αγαπημένο μου είδος κινηματογράφου είναι οι ταινίες περιπλάνησης. Αγαπημένος σκηνοθέτης ο Φελίνι. Συνθέτης λατρεμένος ο Νίνο Ρότα. Αγαπημένη ταινία λοιπόν, αναπόφευκτα, η μητέρα των road movies, η ταινία La strada.
È arrivato Zampanoooo!
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ;
Frank Wild Years - Tom Waits
Θα μπορούσε να είναι ένας δίσκος ρεμπέτικος. Ένας νοτιοιταλιάνικος. Οι φόρμες ενορχηστρωτικά αλλά και συνθετικά είναι οικείες και ανατρέχουν σε roots κοινά απανταχού στη γη. Γι’ αυτό και ο Waits είναι ο μόνος πλανητικός λαϊκός τροβαδούρος.
(Στον Λέτερμαν, 1983)
(Πανσπάνιο διαφημιστικό για το δίσκο.)
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ;
Η Aκρόπολη.
Σε περίοδο αναταραχών στο κέντρο. Μείγμα δακρυγόνων και καμένων πλαστικών στην Αθηνάς. Οι αισθήσεις όλες στο κόκκινο. Όσφρηση, μάτια που καίνε και αυτή θολή εκεί στον βράχο. Σπάνιο live installation. Αυτή η εικόνα με ενέπνευσε στο «Τσαλαπατώ».
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ;
To 2010 στο Rock en Seine στο Παρίσι. Περιμέναμε μήνες να δούμε εκεί τους Arcade Fire και μόλις που αρχίσανε ξεκίνησε βροχή που μετά έγινε καταιγίδα.
Εκεί στο μουσκίδι όσοι λίγοι μείναμε ακούσαμε την ακουστική εκδοχή του wake up! Μετά η συναυλία ματαιώθηκε και φύγαμε όλοι.
Nα εκείνη η στιγμή:
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ;
Ο Charles Bukowski είναι ο αγαπημένος μου. Πόσο ταιριάζει γάντι το ποίημα «Οι δεινόσαυροι, εμείς» σε αυτό που ζούμε.
Οι δεινόσαυροι, εμείς
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
καθώς ο κ. Θάνατος γελά
καθώς οι ανελκυστήρες κόβονται
καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
καθώς το αγόρι στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίου
καθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις μολυσμένες προσευχές τους
καθώς ο ήλιος κρύβεται
είμαστε
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
με αυτούς τους προσεκτικά τρελούς πολέμους
με την όψη σπασμένων παραθύρων σε εργοστάσια να ατενίζουν το κενό
με μπαρ όπου οι θαμώνες δεν μιλούν πλέον μεταξύ τους
με τσακωμούς που καταλήγουν σε πυροβολισμούς και μαχαιρώματα
γεννημένοι έτσι
με νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να πεθάνεις
με δικηγόρους που χρεώνουν τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να δηλώσεις
ένοχος
σε μια χώρα όπου οι φυλακές είναι γεμάτες και τα τρελοκομεία κλειστά
σε έναν τόπο όπου οι μάζες ανυψώνουν ηλίθιους σε πλούσιους ήρωες
γεννημένοι μέσα σ’ αυτό
περπατώντας και ζώντας μέσα σ’ αυτό
πεθαίνοντας λόγω αυτού
μένοντας άφωνοι λόγω αυτού
ευνουχισμένοι
έκλυτοι
αποκληρωμένοι
λόγω αυτού
εξαπατημένοι από αυτό
χρησιμοποιημένοι από αυτό
εξευτελισμένοι από αυτό
εξοργισμένοι και απηυδησμένοι από αυτό
βίαιοι
απάνθρωποι
λόγω αυτού
η καρδιά έχει μελανιάσει
τα δάχτυλα πλησιάζουν τον λαιμό
το όπλο
το μαχαίρι
τη βόμβα
τα δάχτυλα τείνουν προς έναν μη αποκρινόμενο θεό
τα δάχτυλα πλησιάζουν το μπουκάλι
το χάπι
τη σκόνη
γεννημένοι σ’ αυτό το θλιβερό θανατικό
γεννημένοι με μια κυβέρνηση με 60 χρονών χρέος
που σύντομα δεν θα είναι ικανή να αποπληρώσει τους τόκους αυτού του χρέους
και οι τράπεζες θα καούν
το χρήμα θα καταστεί άχρηστο
θα υπάρξουν φανερές και ατιμώρητες δολοφονίες στους δρόμους
θα υπάρξουν όπλα και περιπλανώμενοι όχλοι
η γη θα είναι άχρηστη
η τροφή θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση
η πυρηνική ενέργεια θα έρθει στην κατοχή των πολλών
εκρήξεις θα σείουν ακατάπαυστα τη γη
ραδιενεργά ρομπότ θα κυνηγούν το ένα το άλλο
οι πλούσιοι και οι επίλεκτοι θα παρακολουθούν από τους διαστημικούς σταθμούς
η Κόλαση του Δάντη θα μοιάζει με παιδική χαρά
ο ήλιος θα κρυφτεί και θα είναι νύχτα παντού
τα δέντρα θα πεθάνουν
η βλάστηση όλη θα πεθάνει
ραδιενεργοί άνθρωποι θα τρώνε τη σάρκα ραδιενεργών ανθρώπων
η θάλασσα θα μολυνθεί
οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν
η βροχή θα είναι ο επόμενος χρυσός
σαπισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων θα ζέχνουν στον σκοτεινό άνεμο
οι λίγοι τελευταίοι επιζήσαντες θα μολυνθούν από νέες και φρικιαστικές ασθένειες
και οι διαστημικοί σταθμοί θα καταστραφούν από δολιοφθορές
την έλλειψη προμηθειών
το φυσικό φαινόμενο της φθοράς
και θα υπάρξει η πιο όμορφη σιγή από ποτέ
γεννημένη από αυτό
ο ήλιος ακόμα εκεί κρυμμένος
να περιμένει το επόμενο κεφάλαιο.
-----------------------------------------------------------------------------
*Το βιβλίο Η Λόλα (με δώρο το cd) κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Περισσότερα εδώ.
[+] Μπόνους
O Kωστής Μαραβέγιας και η Μόνικα ερμηνεύουν "Το δίχτυ" (Σταύρος Ξαρχάκος-Νίκος Γκάτσος) στην εκπομπή "Μεσόγειος" (επεισόδιο: Κωνσταντινούπολη) της ΕΤ1. Σκηνοθεσία: Πάνος Καρκανεβάτος
σχόλια