Έχω δει φανταστική τέχνη όταν πήγαινα στις εκθέσεις για το Turner Prize τα τελευταία χρόνια του περασμένου αιώνα και τα πρώτα αυτού: Το ξέστρωτο κρεβάτι της Tracey Emin, τα κεραμικά του Grayson Perry, τις ζωγραφιές με περιττώματα ελέφαντα, το τεμαχισμένο μοσχάρι του Damien Hirst, τις πανοραμικές φωτογραφίες της Sam Taylor Wood...
Η τέχνη ήταν συχνά φτιαγμένη για να προκαλέσει. Και προκαλούσε.
Οι ζωγράφοι γκρίνιαζαν που σχεδόν ποτέ δεν ήταν υποψήφιος κάποιος συμβατικός ζωγράφος, ο πολύς κόσμος έλεγε «αυτό δεν είναι τέχνη» ή «και η πεντάχρονη κόρη μου μπορεί να το κάνει αυτό», και οι γελοιογράφοι σατίριζαν -εύστοχα- συνήθως τα εκθέματα και τους νικητές.
Να μερικές γελοιογραφίες από την περίοδο που έζησα από κοντά τους Young British Artists...
