''Ακόμα θυμάμαι τη μπόχα από τα σκέλια της"

''Ακόμα θυμάμαι τη μπόχα από τα σκέλια της" Facebook Twitter
47
''Ακόμα θυμάμαι τη μπόχα από τα σκέλια της" Facebook Twitter

Μια σφοδρότατη, ανοίκεια και ακραία επίθεση εναντίον της Μόνικας επιφυλάσσει το τελευταίο τεύχος της Οδού Πανός, του περιοδικού του Γιώργου Χρονά. Γράφει επι λέξει, το περιοδικό, με αφορμή το επεισόδιο του παρ' ολίγον πνιγμού της:

"Πιστεύω να έμαθε να αγαπάει το νερό η αυτοαποκαλούμενη Μόνικα. Γιατί ακόμα θυμάμαι τη μπόχα, για πολλή ώρα, από τα σκέλια της, στο καφέ του Ιανού -πριν από κάποιον καιρό - όταν σηκώθηκε, μετά την συνέντευξη στη Ναταλί Χατζηϊωάννου. Ζω ακόμα με την έννοια -η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά"

 

 

 

__

''Ακόμα θυμάμαι τη μπόχα από τα σκέλια της" Facebook Twitter

 

Και Πάολα εναντίον Χρονά

 

Σχεδόν ταυτόχρονα η ακτιβίστρια Παόλα Ρεβενιώτη, καταγγέλει τον Γιώργο Χρονά ότι ανατυπώνει παρανόμως την ποιητική της συλλογή, χωρίς να την έχει πληρώσει ποτέ. Γράφει στο wall της:

"opoy dite na poyliete i piitiki moy sylogi saltarisma, apo tis edosis toy giorgoy xrona saltarisma, kathos kai to almoym toy kraximo min ta agorasete, me eklepsan kai den moy plirosan tipota...

 

Ο xronas eixe to thrasos na moy klisi to tilefono, o de allos apo thessaloniki, kani to koroido kai pote den apanta..

 

Den me endiaferane kai toso ta lefta apo aytes tis ekdosis, alla neyriasa poy exo anagki tora, akoy o alitis xronas na klisi to til, eno exei kani toses ekdosis sto vivlio ponira, eno o allos tipose 5000,moy plirose ta 1000.poylithikan ta ypolipa kai meta...exafanistike oyte apanta"

 

 

Τα δύο αυτά περιστατικά εχουν γίνει το μυστικό viral των ελληνικών κοινωνικών δικτύων -όχι άδικα.

 

47

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
http://www.e-tetradio.gr/ar8923el_giatimytitoygiwrgoyxrona.htmlΗ ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΝΖΤΙΑΝΤΩΝΙΟΥ, Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΙΚΑ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟ ΑΙΣΧΡΟ, ΨΕΥΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΟΝΙΚΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΙΚΑΣ. Η ΜΟΝΙΚΑ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΜΥΡΙΖΕΙ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ. Ο ΓΕΛΟΙΟΣ... !!!
Ο αποκρουστικός μισογυνισμός (όπως πολύ σωστά έγραψε κάποιος εδώ) του Χρονά δυστυχώς είναι πολύ συνηθισμένος σε άντρες της γενιάς του. Με το να αναφερθεί στα σκέλια της Μόνικα, δηλαδή στα γεννητικά της όργανα, προσπάθησε να τη βάλει στη "θέση" της--τη θέση που είχαν και έχουν ακόμα οι γυναίκες για τέτοιους άντρες... Λέει ότι όσο ενδιαφέρον και να έχει σαν καλλιτέχνης και σαν προσωπικότητα, δεν παύει να είναι απλά ένα μουνί, αλλά ούτε σαν μουνί δεν αξίζει, γιατί... "βρωμάει"..Τι να κάνουμε. Οι γυναίκες έχουν αξία και κρίνονται από το τι προσφέρει το μουνί τους στους άνδρες. Plus ca change.Η λογική της αποανθρωποποίησης είναι η βάση του φασισμού. Και υπάρχει παντού.
σήμερα ο γιώργος χρονάς, χτες ο μένης κουμανταρέας - πράγματι βρέχει φως στη γη: όλα γίνονται διάφανα και διαυγή, οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να κρύψουν πια τις σκέψεις τους πίσω από λόγιες λέξεις
Καμία "ποιητική αδεία" δε σου δίνει το δικαίωμα να μιλάς χυδαία για ένα ταλαντούχο και αξιοπρεπές κορίτσι. Μου προκαλούν αηδία τέτοιες περιπτώσεις. Αποκρουστικός μισογυνισμός. Μάταια προσπάθεια διαφυγής από την ανυπαρξία. Κυρ Γιώργο σέβομαι τα χρόνια σου...
Όπως έληξαν οι Τσοχατζόπουλοι της πολιτικής, οι Παπαγεωργόπουλοι της αυτοδιοίκησης, οι Φωτόπουλοι του συνδικαλισμού, να λήξουν και οι Χρονάδες της κουλτούρας. Τα σκέλια τους -και ολόκληροι- βρομάνε προχωρημένη μεταπολιτευτική σήψη...
Απίστευτα πράγματα ακούν τα ώτα μας...Και για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα: Η επαγγελματική ιδιότητα του καθενός μας δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα,ούτε βεβαίως,καταδεικνύει το πολιτιστικό μας επίπεδο...Όσο τομάρι μπορεί να είναι ένας εργοδότης άλλο τόσο-ίσως και παραπάνω-μπορεί να είναι κι ο υπάλληλος που απασχολεί! Όσο ηλίθιος μπορεί να είναι,λόγου χάρη,ένας ταξιτζής άλλο τόσο μπορεί να είναι κι ο πελάτης του ποιητής,ας πούμε!...Λοιπόν,ο κ.Χρονάς έδειξε σ΄όλους μας πως τα πάσης φύσεως συμπλέγματα πρέπει ν΄αποβάλλονται εγκαίρως...Αν τον χαρακτηρίζαμε,ας πούμε αυνάνα με ντοκτορά,θα προσβάλαμε όλους τους απογόνους του βιβλικού προσώπου,μαζί και εκείνους,που ευχαριστιούνται τη συγκεκριμένη πράξη και είναι αυθεντικότεροι ποιητές.Της ζωής,της απλότητας και της καθημερινότητας...
Απο εναν ανθρωπο που ειναι εξ ισου εκτεθειμενος σε ρατσιστικα-σεξιστικα σχολια θα περιμενε κανεις περισσοτερη ευαισθησια και ανοχη. Εξ αλλου αν η καθαριοτης ειναι μιση αρχοντια, η αλλη μιση ειναι η βρωμια, ετσι δεν λενε κυριε Χρονα;
Για κάποιον σαν το Χρονά, που αγαπά μόνο πεθαμένους και περιθωριακούς, είναι λογικό ένα φρέσκο κορίτσι και πετυχημένο να μην του καλοκάθεται. Εάν της είχαν πέσει όλα τα δόντια από τα ναρκωτικά, θα του μύριζε λεβάντα.
Επικό ολίσθημα του Χρονά, υπόδειγμα ανανδρείας, αλητείας κι επαίσχυντης στάσης. Συνδυασμός κακοψυχίας και κατινισμού που κάνει τη συσσωρευτική καταγραφή της μεσημβρινής ζώνης του Star να ωχριά σε επίπεδο κουτσομπολιού και μικρότητας. Ουσιαστικά θα έπρεπε να διδάσκεται σε σχολές για το πως μπορείτε να διαγράψετε ολόκληρη την παρακαταθήκη σας μέσα σε 5 αράδες.Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως είχε τοποθετηθεί ο Χρονάς στην άποψη συνέντευξης πως δίνει την εντύπωση ενός μοναχικού κι απόμακρου ανθρώπου. Η αυνανιστικά εγωστρεφής του απάντηση ήταν:"Ίσως να είναι κι έτσι. Τώρα κάνω παρέα με έναν φίλο από την Κω πού ’ναι και συγγραφέας, τον Φώτη Θαλασσινό, όχι ότι είναι αρμονική πάντοτε η παρέα μας αλλά είναι ο μόνος άνθρωπος που με αναζητεί για να βγαίνουμε να πιούμε ένα καφέ και να μιλήσουμε. Παρ’ όλο που πέρασαν πολλοί άνθρωποι από κοντά μου, που γνώρισα πολύ κόσμο, δεν ξέρω αν με φθονούν και απομακρύνονται. Δεν νομίζω ότι είμαι δυσάρεστος και κουραστικός άνθρωπος."Αν κρίνουμε από την ευτέλεια ενός τέτοιου σχολίου, δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται ο ποιητής εκ του ηθικού προχείρου γιατί ουδείς τον αναζητεί. Δεν φταίει ο φθόνος για το μεγαλείο του ανδρός, όχι, αλλά η απουσία βασικής ευγένειας, τακτ, ουσιαστικής κι όχι για το θεαθήναι καλλιέργειας.Θα συμφωνήσω με τον remaz πως αρχίζουν και πληθαίνουν σταδιακά τα φαινόμενα μιας παλιμπαιδίστικα ανεύθυνης συμπεριφοράς από τους πάλαι ποτέ διανοούμενους. Λες κι άξαφνα τα καλόπαιδα της κουλτούρας βαρέθηκαν να κουβαλάνε αυτά τα δεσμά κι αφήνονται στην απελευθέρωτική ψευτο-μαγκιά της αγένειας, έτσι για να βιώσουν εν ζωή το διεστραμμένο alter ego τους. Ίσως πάλι τους κούρασε η διαχρονική αποδοχή (συνήθως δυσανάλογα θετική του πραγματικού τους έργου) κι επιθυμούν τα 15 λεπτά αρνητικής διασημότητας. Άβυσσος η ψυχή!Αλλά για ποιον Χρονά μιλάμε...εκείνον που έδινε στίχους στο Χατζιδάκι ή τον άλλον που χάριζε διθυραμβικές κριτικές στους Δαίμονες:"Την παράσταση κλέβει η Εβελίνα Παπούλια – παλιός και νέος δαίμων. Η Άννα Βίσση – πνεύμα του καλού – αξιοπρεπής. Καλή ηθοποιός που άδει. Βασίλισσα ή νέα ερωτευμένη. Η μουσική του Νίκου Καρβέλα φιλόδοξη. Κάποτε είχε ανάμνηση Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Κι άλλοτε ροκ μπάντας. Η ορχήστρα ζωντανή υπό την διεύθυνση του Αλέξη Πρίφτη. Για το τέλος άφησα τους Παναγιώτη Πετράκη και Νικόλα Καραγκιαούρη σχεδόν θεϊκούς στους ρόλους τους. Η παράσταση είναι μάθημα για να αγαπήσεις την όπερα. Το ιταλικό προϊόν βαπτισμένο, μέσα στην ροκ μέθη".Ίσως να πρέπει να αρκεστούμε στο δικό του ποιητικό λόγο για να βγάλουμε άκρη στο ποιος είναι ο Γιώργος Χρονάς:"Αισθάνομαι χωρίς προέλευση/ χωρίς καταγωγή/ όπου καταλήγω με καλύπτουν/ οι μουσικές/ οι φωτισμένες πλευρές των πόλεων/ Βαδίζω έξω από τα σύνορα/ θέλοντας να συλληφθώ/ και να ομολογήσω/ ότι υπήρξα ένα τίποτα/ ένας ιερός πόνος / στην ωμοπλάτη".Κρατάμε το "ένα τίποτα λοιπόν" και το "ιερός πόνος στην ωμοπλάτη" που κάλλιστα θα μπορούσε να αντικατασταθεί με το "a pain in the ass". Με την κρίση να βαθαίνει και σε αισθητικό πεδίο...
Ο καθένας προβάλλει στον άλλο αυτό που ο ίδιος είναι. Εκτός από αυτό όμως, είναι εντελώς κακοήθες και απαράδεκτο ένα σχόλιο που γίνεται με αφορμή το ατύχημα που είχε η κοπέλα και κόντεψε να της στοιχίσει τη ζωή. Νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι το σχόλιο αυτό προσβάλλει αποκλειστικά τον "ποιητή" που το έγραψε. Ναι, άλλο η τέχνη και άλλο η προσωπική ζωή αλλά κάποιες δημόσιες δηλώσεις δείχνουν πολλά για το ποιόν αυτού που τις κάνει. Το όνομα της Μόνικα δεν μπορείτε να το αγγίξετε κύριε. Λυπάμαι.