ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σύντροφός!!!! Να φεύγετε μακρυά..Πραγματικά καλύτεροι μόνοι πάρα μόνοι με παρέα, εκεί η μοναξιά κάνει εκκωφαντικό θόρυβο..

Μετά από ένα χρόνο και κάτι που είμαστε μαζί, ξαφνικά εξαφανίστηκε για 10 μέρες. Από πλευράς μου άπειρα τηλέφωνα, πήγα από τη δουλειά του και πολλά, στην αρχή είχα τρομάξει..έμαθα ότι είναι μια χαρά. Έπειτα από ένα μήνυμα μου για τα πράγματα μου ,με πήρε μου είπε ένα συγγνώμη και πως αγαπάει ακόμη την πρώην γυναίκα του και δεν μπορεί να μου προσφέρει αυτά που εγώ θέλω. Μπορώ να καταλάβω ότι όντως ήταν16 χρόνια με την πρώην γυναίκα του αλλά, όμως έχουν χωρίσει 5 χρόνια. Εγώ σε τι εφταιξα; Για πιο λόγο δεν μπορούσε να είναι ειλικρινής εξ αρχής; Δεν είμαστε παιδάκια, είναι 40+ και εγώ 30+....Έχω γεμίσει αρνητικά συναισθηματικά και απλά θέλω να πω σ' όλους ότι είναι τρομακτικά ανήθικο να χρησιμοποιείς ανθρώπους και μετά να τους πέτας..Δεν είναι αξεσουάρ οι άνθρωποι..Τόσο δύσκολο είναι να κάτσεις κάτω και να εξηγήσεις στον άλλον; Θα πληγώνουν ναι, αλλά με το να εξαφανιστεί και μετά με μια εξήγηση λίγων λεπτών από το τηλέφωνο, νιώθω οργή. Είμαι 36 χρονών, δεν είμαι παιδάκι, με θυμώνει τόσο πολύ αυτό που συνέβη.

Γεια σας. Είμαι 18 χρόνων και είμαι στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου. Έχω μεγάλο πρόβλημα με την κοινωνικοποίηση και δεν μπορώ να κάνω φίλους λόγω του πολύ ντροπαλου χαρακτήρα μου. Νόμιζα ότι όλο το άγχος που ένιωθα όταν ήμουνα σε μέρη με πολύ κόσμο ήτανε απλά επειδή είμαι ντροπαλή. Αλλά μετά είδα ότι είχα πολύ μεγάλη δυσκολία να κάνω τα πιο καθημερινά πράγματα. Για παράδειγμα είχα πάρα πολύ άγχος όταν περίμενα στη στάση του λεωφορείου. Είχα ταχυκαρδία, με πόναγε το κεφάλι , έτρεμαν και ιδρωναν τα χέρια μου. Σημάδια που σε μένα υποδεικνύουν μεγάλο άγχος. Ένιωθα οτι αν δεν χτυπήσω το εισιτήριο σωστά θα είναι το τέλος του κόσμου και όλοι θα με κοιτάνε περίεργα . Και δεν υπερβάλλω ούτε στο ελάχιστο. Το συγκεκριμένο περιστατικό μου έχει συμβεί πολλές φορές. Τέλος πάντων υπήρξαν παρόμοια περιστατικά και άλλες φορές και είπα να το ψάξω λίγο παραπάνω. Μπήκα λοιπόν στο ίντερνετ και βρήκα μια διαταραχή που λέγεται social anxiety. Βρήκα λοιπόν ότι έχει τα ίδια συμπτώματα με αυτά που έχω εγώ. Νιώθω υπερβολικό φόβο όταν είναι να μιλήσω σε άλλους ανθρώπους ιδιαίτερα όταν δεν τους ξέρω καλά. Νιώθω υπερβολικά άβολα, δεν μπορώ να κάνω οπτική επαφή με κανέναν και νιώθω ότι ο,τι και να κάνω θα γίνω ρεζίλι. Μπορεί να μην ακούγεται σοβαρό αλλά σας διαβεβαιώ ότι μου έχει καταστρέψει αρκετές μέρες της ζωής μου. Και το χειρότερο είναι ότι οι άλλοι με παρεξηγούν και νομίζουν ότι είμαι απλά σνομπ ή ότι δεν με νοιάζει να τους δώσω σημασία. Τώρα με την καραντίνα έχω ηρεμήσει γιατί δεν αναγκάζομαι να βρίσκομαι σε μέρη με κόσμο. Αλλά αργά ή γρήγορα το πανεπιστήμιο θα ανοίξει και εγώ επειδή είμαι πρώτο έτος δεν έχω πατήσει πόδι εκεί. Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσω σε κάποιον για αυτό. Δεν έχω πει ούτε στη μαμά μου ότι νιώθω τόσο άσχημα ανάμεσα σε κόσμο. Έχει καταλάβει βέβαια ότι δεν κοινωνικοποιούμαι εύκολα αλλά το αποδίδει στο γεγονός ότι είμαι ντροπαλή. Και είμαι σίγουρη ότι άμα της μιλήσω θα με πεί υπερβολική και δεν θα δεχτεί ότι μπορεί να είναι κάτι πιο σοβαρό. Δεν ξέρω τι να κάνω...φοβάμαι πολύ για κάποιο λόγο... Αν ξέρετε κάτι παραπάνω επί του θέματος πείτε μου μήπως και καταλάβω τι συμβαίνει... Ευχαριστώ προκαταβολικά..

Ο σύντροφος μιας φίλης της χάρισε χθες μαξιλαροθήκες.Όχι, δεν έχει έλλειψη από μαξιλαροθήκες και ναι της αλλάζει τακτικά.Πάω στοίχημα ο Σκρουτζ τις βούτηξε από το ντουλάπι της μάνας του, κάποτε μου είχε πει ότι η μητέρα του κρατάει τα δώρα που της κάνουν για να τα δίνει σε γιορτές και γάμους.Κάτι ήξερα που τον απέρριψα όταν μου την είχε πέσει παναγίτσα μου γλίτωσα.

Ειμαι 34 χρονων κοπέλα και έχω σχεση με 40χρονο.Ειναι πολύ τρυφερός και δοτικός συναισθημάτων μαζί μου. Όμως υπάρχει ένα θεματάκι. Περα απο να φτιάχνει φραπέ και να πλύνει πιάτα δεν ξέρει τίποτα άλλο να κάνει. Κυριολεκτικά τίποτα .Ούτε απο μαγειρική, ούτε απο σκούπισμα, ουτε απο οικονομικά, ουτε απο αυτοκίνητο .!!!!Μου λεει δειξε μου αυτο πως θες να το κάνω, δείξε μου το αλλο να το μάθω. Παλι καλα που θέλει να βοηθήσει αλλά κάπου κουράστηκα η δόλια με αυτήν την κατάσταση.

Μετά απο 10 χρόνια σχέση, 5 χρόνια συγκατοίκηση και 2-3 μήνες χωρισμένοι την είδα και ήπιαμε ένα τσάι. Με χάλασε πολύ. Η ίδια με χάλασε, αυτό που είδα μπροστά μου. Ο εγωισμός της πάνω απο όλα, η έλλειψη εμπιστοσύνης απο πλευράς της παρούσα όπως πάντα. Ειδα και τα καλά, αυτά που αγαπάω σε αυτήν αλλά ωχριούν μπροστά στην ανάσχεση που δημιουργεί η έλλειψη εμπιστοσύνης.Κρίμα ρε γαμώτο να ειναι το μυαλό κάποιου τόσο σκοτεινό. Δε σε αφήνει να χαρείς πραγματικά. Μέσα μου την αγαπω ακόμα αλλά είναι ανυπόφορη η σχέση μας. Σταμάτησα να βρίσκω χαρά και με σημάδεψε αυτό. Με έκλεισε σε μένα αλλά κατάφερα και βρήκα την άκρη. Ειναι και η ηλικία μας που παιζει ρόλο (40+/50-) στο πόσο μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν ελπίζω κάτι πλέον.Τελος πάντων πάμε για άλλα. Τέλειωσε αυτο το κεφάλαιο για μένα.

Έφτασα σε σημείο να σιχαίνομαι τον ίδιο μου τον αδερφό... Ποιο τοξικός, ζηλιάρης και κακός άνθρωπος δεν νομίζω να υπάρχει... Όλα είναι καλύτερα μακριά του και έτσι θα είναι από εδώ και πέρα....

Εκείνος στη Θεσσαλονίκη και εγώ στην Αθήνα. Έχω να τον δω από τον Οκτώβριο...μου λείπει τρομερά. Θέλω να χαθώ στην αγκαλιά του...

Δουλευει η ψυχοθεραπια μεσω του υπολογιστη γιατι ηθελα να ξεκινησω να μιλαω καπου. Νιωθω πως δια ζωσης ειναι διαφορετικα....

Την σκέφτομαι όλη μέρα.Την θέλω τόσο πολύ.Εργαζόμαστε μαζί εδώ και σχεδόν τρια χρόνια.Είναι παντρεμένη με παιδί, είναι 41 και είμαι 28. Προφανώς και δεν πρόκειται ποτέ των ποτών να γίνει κάτι, παρόλα αυτά δεν μπορώ να σταματήσω να κάνω σενάρια στο μυαλό μου. Την φλερτάρω ανεπαίσθητα για δική μου ευχαρίστηση αλλά όταν σκέφτομαι πως αυτή με βλέπει σαν παιδάκι ζορίζομαι πραγματικά. Συγκρίνω εμένα με τον άντρα της σε ότι τομέα μπορώ να σκεφτώ. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι εγώ είμαι αυτός που θα έπρεπε να γελάω στη σκέψη του να είμαστε μαζί και αυτή να με κοιτάει σαν λουκούμι.Δεν δουλεύει τίποτα, έχω φάει σκάλωμα, βλέπω στον ύπνο μου ότι παίρνει διαζύγιο και έρχεται να μείνει μαζί μου, εγώ αυτή και το παιδί της, που θα το αγαπάω σαν δικό μου αλλά θα κάνουμε και άλλα 2 μαζί, σύντομα όμως γιατί είναι 41 και "τελειώνει" ο χρόνος.Ρε τι έπαθα, μαμά έχω ερωτευθεί μια που θα μπορούσε να είναι φίλη σου....