ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας φίλοι και φίλες μου και καλή άνοιξη. Είπα να γράψω αυτή την εξομολόγηση σαν κατάθεση ψυχής. Ξεκίνησα να φλερτάρω ελαφρώς τη διευθύντρια στη δουλειά μου με σκοπό και μόνο να έχω καλύτερη μεταχείριση. Δε θα σας κρύψω ότι πέτυχα τον στόχο μου. Έχει πλέον λιγότερες απαιτήσεις από μένα και μου δίνει συχνά άδειες με αποδοχές. Το σκηνικό που σας περιγράφω διαρκεί περίπου 4 μήνες, αλλά τώρα τελευταία έχω αρχίσει να τη γουστάρω μάλλον πραγματικά. Μπαίνω στο κτήριο μαζί της και περνάνε πονηρές σκέψεις από το μυαλό μου. Να σημειώσω επίσης, ότι είναι 17 χρόνια μεγαλύτερη από μένα και με εξιτάρει ακόμα περισσότερο ως γεγονός. Τι κάνουμε τώρα?

στον κόσμο, είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου... Επίσης να λυπάσαι όσους σε ξέχασαν αναίτια. Κάποια στιγμή θα βιώσουν το ίδιο σύμφωνα με τον συμπαντικό νόμο και αν ψάξουν να σε βρούν για παρηγοριά , θα διαπιστώσουν ότι σε έχασαν και βρίσκεσαι χιλιόμετρα μακριά :-)

Είμαι στην κορυφή του Υμηττού!!! Σήμερα νιώθω πολύ καλύτερα και σταμάτησα την κορτιζόνη! Βλέπω από ψηλά όλη την Αθήνα , την Ακρόπολη,τον Πειραιά και πολλά νησάκια... Άκουσα καμιά εικοσαριά " Καλημέρα κοπελιά " από ανθρώπους που έτρεχαν στα ανθισμένα μονοπάτια, φωτογράφισα πέρδικες , αητούς , λουλούδια που φυτρώνουν μόνο στην κορυφή... Μαγεία!!! Εχθές είχα πάει με μια φίλη μου, αλλά και σήμερα πέρασα υπέροχα γιατί κάνω καλή παρέα με τον εαυτό μου και τραγουδάω στην διαδρομή 😄 Ανακάλυψα ότι είμαι πολύ αγαπητή και μου ζήτησαν έξι άνθρωποι το τηλέφωνό μου για να τρέχουμε μαζί γιατί δεν θα ήθελαν να μην με ξαναδούν και ότι τραγουδάω όμορφα 😀 Κι εγώ καθόμουν και έσκαγα, είχα πέσει σε τέλμα γιατί εξαφανίστηκε ο τάδε από την ζωή μου αναίτια ή γιατί κάποιοι μου φέρθηκαν άσχημα. Δεν έπρεπε... Μην τους δίνετε κι εσείς τόση σημασία. Δεν τους αξίζει να σας αποκαρδιωνουν μικροψιχα ανθρωπακια με δυσεπίλυτα προβλήματα... Ας πάνε στο καλό... Ανεβείτε σε ένα βουνό, δείτε την θέα , να σας αγκαλιασει η φύση όπως μόνο εκείνη ξέρει και τίποτα και κανένας δεν θα κατορθώσει να σας στεναχωρεσει σε τόσο μεγάλο βαθμό... Θα νιώσετε τόσο ισχυροί , σχεδόν άτρωτοι!!! Πολλά φιλιά και υγεία σε όλους και πιστευετε στο εαυτό σας και στις δυνατότητές Ειρηνη.888 :-)

Πάρε μια βαθιά ανάσα εαυτέ. Σήμερα είναι Κυριακή. Απόλαυσε τον ήλιο. Ξέχνα λίγο τα φούμαρα. Αυτά που είδες χτες και θα δεις κι αύριο.Τα φούμαρα στη δουλειά που σου λένε οτι πρέπει να δουλεύεις πιο σκληρά κι έχουν αφήσει εκκρεμότηες με τη σύμβασή σου ένα χρόνο τώρα. Φούμαρα στις σχέσεις που σου πρίζουν τα συκώτια πότε θα βρεθούμε πότε θα βρεθούμε και τελευταία στιγμή σε ακυρώνουν γιατί τους έπιασε στομαχόπονος και άστο για άλλη φορά δεν έγινε κάτι...Φούμαρα ανθρώπων. Κι εσύ να προσπαθείς διαρκώς για το καλύτερο...

Νιώθω στεναχωρημένος, θλιμμένος και πεσμένος. Όλα στραβά και ανάποδα .. Αισθάνομαι σαν να είμαι σε ασανσέρ με σκοπό να πάω στον 4ο αλλά κάτι γίνεται στον 3ο και σταματάει. Και δώσε του πάλι απο την αρχή ! Ένας φαύλος κύκλος. Πάνω που πάνε όλα καλά, ξανά πάλι στο μηδέν. Και ξάνα και ξανά.

Η σύντροφός μου έχει αρπαχτεί μαζί μου από χθες και δεν με αφήνει να την πλησιάσω τώρα. Συζούμε εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, ούτε εγώ ούτε εκείνη θέλουμε παιδιά ακόμα. Χρησιμοποιώ πάντα προφυλακτικό για να είμαστε σίγουροι. Λοιπόν, χθες ξεκίνησα να συζητώ μαζί της το ενδεχόμενο να καταφύγουμε έστω προσωρινά σε άλλες μεθόδους αντισύλληψης. Εκείνη αντέδρασε και μου είπε ότι δεν θα πάρει χάπια. Της είπα ότι δεν πρέπει ντε και καλά να πάρει χάπια και ότι υπάρχουν τόσες μέθοδοι όπως π.χ. διάφραγμα, σπιράλ, δακτύλιος ή εμφύτευμα, το έχω ψάξει ήδη και της πρότεινα να καλύψω ό,τι έξοδα χρειαστεί για γυναικολόγους αν θέλει. Αυτή ήταν πολύ αρνητική σε αυτό και με ρώτησε ειρωνικά τι έπαθα και το βρίσκω δύσκολο να συνεχίσω το προφυλακτικό. Εγώ τότε της είπα ότι δεν το βρίσκω δύσκολο και της εξήγησα την άποψή μου. Ότι δηλαδή εφόσον και οι δύο δεν θέλουμε παιδιά και είμαστε τόσο καιρό μαζί, τότε καλό είναι η ευθύνη για την αντισύλληψη να μοιράζεται μεταξύ των δύο συντρόφων. Όπως είναι άδικο να χαπακώνεται η γυναίκα με ορμόνες επ' αορίστου για να βολεύει τον άντρα να μπαίνει χωρίς προφυλακτικό, εξίσου άδικο θεωρώ να φέρει ο άντρας την αποκλειστική ευθύνη και να μεριμνεί για προφυλακτικά κάθε φορά. Επίσης, εδώ δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας για ΣΜΝ (είμαστε καθαροί, κάναμε εξετάσεις) αλλά μιλάμε μόνο για αποφυγή εγκυμοσύνης. Της πρότεινα κιόλας ότι δεν θα σταματούσα τελείως το προφυλακτικό, αλλά ότι θα εναλλάζαμε τις μεθόδους αντισύλληψης. Π.χ. για μισό χρόνο να έπαιρνε εκείνη μέτρα και για τον υπόλοιπο ή παραπάνω εγώ, κάπως έτσι. Η αλήθεια είναι και ότι έτσι θα μπορούσαμε να κάνουμε λίγο πιο πιπεράτα τα πράγματα μεταξύ μας γιατί ας πούμε στο ντους ή στη θάλασσα δε με άφηνε να την ακουμπήσω καν γιατί εκεί δεν θα είχε θέση το προφυλακτικό. Η δικιά μου είναι αρνητική σε αυτό και μου λέει ότι είμαι <<σαν τους άλλους>> που θέλουν να <<αποφεύγουν ευθύνες>> και τζάμπα προσπάθησα να της εξηγήσω ότι δεν αποφεύγω αλλά διαμοιράζω ευθύνες. Μπα. Τώρα μου κάνει ψυχρό πόλεμο. Σόρρυ για τις λεπτομέρειες παίδες, απλώς θέλω να δω ποια είναι η δικιά σας γνώμη σ' αυτό. Εγώ δεν με θεωρώ παράλογο, παρά μόνο υποστηρίζω την ισότητα σε ένα τέτοιο θέμα. Είναι η ισότητα και στην ευθύνη ενάντια της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και στην απόλαυση όμως!

Πραγματικά δεν μπορώ άλλο. Η μάνα μου συνέχεια με κάνει ρεζίλι και με γεμίζει αρνητικότητα Έχει τις αρχές της και εκτός από αυτό μου διαλύει την ψυχολογία και μου καταστρέφει τα όνειρα μου Πχ πριν πήγα κάτω στην θεία μου να καθίσω με ένα παιδί επειδή βαριομουν και κατέβηκε κάτω 3 το βράδυ (ενώ της είχα πει ότι θα ανέβω πιο μετά ,ούτε συ άλλος κάτω ήμουν ακριβώς ) και μπήκε μέσα χωρίς σεβαση και ξύπνησε και τους άλλους Εκτός από αυτό εγώ όταν πήγαινα σχολείο δεχομουν πίεση μια με τα μαθήματα μια με το ένα μια με το άλλο Δεν ασχολιομουν με τα γράμματα και της το είχα πει πολλές φορές ότι δεν είναι μέσα μου και εκείνη συνέχιζε . Πέρασα σε μια σχολή και απλά ούτε μπαίνω ούτε τίποτα. Απλά δεν είμαι του διαβάσματος. Της το είπα να φύγω να πάω στρατό να τελειώσω την σχολή και συνέχιζε να με ζαλίζει. Δικιά μου είναι η ζωή πιστεύω εγώ πρέπει να κάνω τις επιλογές μου. Και μου λέει αν αφήσεις την σχολή δεν θα βρεις πουθενά δουλειά και θα είσαι άχρηστος κτλ κτλ Αυτό με γεμίζει με πολύ αρνητικότητα σε μεγάλο βαθμό Εσείς που ξέρετε όντως έτσι είναι ; Πιστεύω ότι δεν είναι ίδιος ο δρόμος για όλους

Είμαι δύο χρόνια ταμίας σε σούπερ μάρκετ και ποτέ δεν είχα κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα. Τον τελευταίο καιρό με πιάνει ένα άγχος ξαφνικά (κυρίως όταν βλέπω παρά πολύ κόσμο να περιμένει) και πανικοβάλλομαι. Αρχίζω και ανησυχώ.. κάποιο τιπ για άμεση ηρεμία? Ευχαριστώ

Θέλω έναν ενα χρονο μικροτερο, ωστόσο δεν ξερω αν θα φαίνεται περίεργο.22 εγω 21 εκεινος.

Προβληματιζομαι για το ποσο μοναχικη εγινε η ζωη μου. Κοντα στα 40 και χωρις κοντινους φιλους , διχως συντροφο και με αρπαχτες κοινωνικες ειτε με αντρες που αποσκοπουν στο σεξ ειτε με καποια φιλη μεχρι να βρει ταιρι . Εγιναν δυσκολες οι αργιες, οι γιορτες, τα καλοκαιρια, τα ΣΚ. Αναρωτιεμαι αν πια υπαρχει κατι για μενα εδω αφου σε οσους παραδιδω αυτο τον προβληματισμο μου λενε ναι ετσι ειναι τι ψαχνεις στα 40? Ξερω γω τι ψαχνω ? Νιωθω σα να με εχει ξερασει η κοινωνια επειδη δεν παντρευτηκα η δεν εχω παιδια να τρεχω σε παιδικα παρτυ. Απο οικονομικα απο το κακο στο χειροτερο. Ο ιος διελυσε και τις κοινωνικες αρπαχτες με αγνωστους για καποιο ποτο η μια ενδεχομενη γνωριμια. Αυτοπεποιθηση πιο κατω απο τον Αδη, ονειρα υπο διαλυση και μου λενε ναι ετσι ειναι..αποδεξου το, ετσι ειναι εδω . Κ εγω αν ζουσα εκει η δεν ειχα τον γκομενο μου θα ημουν τελειως μονη με καμια φιλη μια συο τοσο ηια κανενα μεσημεριανο καφε δυο φορες το χρονο. Μα τι να αποδεχτω πως δε θα βρω καποιον επειδη εφτασα 40 η οτι δε θα ξανακανω παρεες επειδη ολοι γιναμε περιεργοι σ αυτη την ηλικια; Ειλικρινα δε ξερω πως ξαναρχιζει καποιος απο το 0. Ενω ζω σε μεγαλη πολη νιωθω σα να ζω σε χωριο. Κοιτουν με καχυποψια και επεξεργαζονται και κρινουν τον "intruder"εκτος κι αν επωφελουνται αμεσα με καποιο τροπο. Μετα παλι ολοι χανονται και εχουν το δικο τους πολυ στενο κυκλο με κουμπαρους και ξαδερφια αντε και μια σχεση καποια συναδελφικη εξοδο. Εαν δεν ανηκεις σ αυτο το κυκλο εισαι guest star και αυτο σαν χαρη. Τον δικο σου κυκλο πως τον δημιουργεις; Θα ηθελα πιο ουσιαστικες σχεσεις και επαφες.