ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζω την εξομολογηση για τη μοναξιά, είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, ξημέρωμα. Ετοιμάζομαι να πάω στη δουλειά, ξέρω επίσης ότι αυτό το μήνα δεν θα πληρωθώ, στην οικογένεια έχουμε πένθος κ καμια συμπαράσταση από τους οικειους.Δεν ξέρω αν τους ζηλεύω ή τους μισώ τους γύρω μου.Ολοι ξενοιαστοι, με τα λαμπάκια τους κ την ηρεμία τους τέτοιες μέρες.Κ εγώ μετράω μόνο απουσίες.Κάθε πρωι υποκρινομαι την χαρούμενη και την ευχαριστημενη με τη ζωή μου, αλλά δεν νιώθω έτσι.Σήμερα τελειώνει ο χρόνος κ μου μοιάζουν όλα ανουσια κ ακατόρθωτα.Δεν θυμάμαι καν ποτε ήταν η τελευταία φορά που εμπιστεύτηκα χωρίς να πληγωθω, δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που αγκάλιασα κάποιον, δεν θυμάμαι ποτε γέλασα πράγματικα χωρίς να νιώθω πόνο για όσα μου συμβαίνουν.Φτανεις πια σε μια ηλικία, που θες τον δικό σου άνθρωπο, να είναι εκεί, να σε ανεχτεί, να ξέρεις πως τις μέρες αυτές θα καθίσεις στον καναπέ δίπλα του κ θα είναι το πιο ωραίο ταξιδι το να μιλάς μαζί του.Κ έπειτα οι άνθρωποι που θα εμπιστευτεις, αλήθεια υπάρχει ακόμα εμπιστοσύνη?Βράδυ παραμονής κ εύχομαι η νέα χρονιά να αφήσει πίσω της όλες τις κακοτοπιες της προηγούμενης...

Η υπερβολική πιεστική θα έλεγα πλύση που δεχόμαστε να είμαστε καλά τις γιορτές με ξεπερνά....Κ που πάνε όλοι αυτοί με τόσες σακούλες?Ρε μπας κ δεν είχαμε ποτέ κρίση κ μνημόνια?Κ δεν γελάμε όλοι χαρούμενοι πάντα τρώγοντας γαλοπούλα κ ανταλλάσσοντας δώραΕίναι μια συμβολική γιορτή...Το ξέρω γκρινιάζω αλλά εγώ ξέρω οι περισσότεροι ζοριζονται με τις γιορτές

Ποσο ασχημο ειναι να ειναι η μοναδικη σου εξοδος ( ακομα και Χριστουγεννα ή Πρωτοχρινια) σε Σουπερ Μαρκετ ή σε μαγαζια τυπου Μall για να δεις αρκουδακια και στολισμενα ελατα !?!? Αν λειπουν ολοι οι αγαπημενοι σου ανθρωποι σε αλλη χωρα και εσυ εχεις τοση αναγκη και να παρεις αλλα και να δωσεις αγκαλιες , τοτε ειναι ανυποφορο. Ετσι δακρυσμενη γυρισα και σημερα απο μια μοναχικη βολτα στο Αthens Μetro Μall και θα παω και αυριο για να μην με πνιγουν τα ντουβαρια. Τουλαχιστον ειμαι υγιης κ δεν εχω αιμοραγιες απο αυτοανοσο ωστε να μενω μεσα. Καλη Πρωτοχρονια. Ευχομαι ολα να αλλαξουν προς το καλυτερο και να μην υπαρχει καμμια ψυχη παρατημμενη ή ολομοναχη. Να βρουμε την αληθινη αγαπη το ' 19 και να την εχουμε για παντα κοντα μας. Μπορει την βρουμε και αυριο! Καλο ξημερωμα !!!

Τι να σας λέω τώρα..... Απλά εξομολογούμαι ότι θέλω όσο τίποτα να δώ τον Αντρέα. Να βρεθούμε οι δυο μας εκτός εργασίας. Τον ερωτεύομαι ?....Γαμώ τις συνθήκες και τα πρέπει. 2019 φέρε μου τον !

Γιατί ενας αντρας να βλεπει μονο για σεξ μια γυναικα; γτ να μην θελει σχεση μαζι της;

Τον κατάλαβα πως με δούλευε, του το έδωσα να το καταλάβει πως δεν τρώω άχυρα,του έστειλα ένα μήνυμα εφ όλης της ύλης για να μη με περνάει και χαζή και δεν απάντησε καν ενώ το είδε κατά 99%.... Πόσο κοτα. Πες μια συγγνώμη ρε αδερφέ έστω και στο τέλος, μιλα αντρίκια... Του έδωσα ευκαιρία και πάλι δεν το εκτιμησε.Σε μερικες μέρες θα τα πω όλα στη δικιά του. Θα με βρει μπροστά της. Αρκετή αξιοπρέπεια έδειξα. Και να δούμε αν δε θα την πειράξει όπως ευθαρσώς μου είπε ο τυπος. Άντε γιατί τα έχω παρει άσχημα! Καλύτερα κατίνα παρά να με θεωρούν χαζή.

η απόλυτη ανικανότητα κάποιων να αντιληφθούν την χιουμοριστική διάθεση στον γραπτό λόγο, ακόμη και όταν αυτή είναι οφθαλμοφανέστατη. Πόσο πιο νιανιά, πραγματικά απίστευτο μου φαίνεται.

Ειμαι ερωτευμένη με ενα συναδελφο μου. Ειμαστε σε διαφορετικες θεσεις μεσα στη δουλεια οποτε περιοριζόμαστε σε λιγες κουβεντες και αντε καμια πλακα/αστειο. Δε δειχνει να μη του ειμαι συμπαθης αλλα δε ξερω αν εχει καταλαβει το ερωτικο μου ενδιαφερον. Αυτος ισως εχει σχεση που δε παει και πολυ καλα απο οσα εχω αντιληφθεί αλλα κι αυτο εικασία ειναι. Θελω να βρω εναν τροπο να τον πλησιασω να έρθουμε λιγο πιο κοντα, πιο οικεία. Να μαθω αν εχει σοβαρη σχεση η οχι κ σε επομενο επιπεδο να του μιλησω ανοιχτά. Αλλα δε ξερω πως να το κάνω και πως να του το πω χωρις να μας παρει χαμπαρι ολο το τμήμα. Πως μπορω να του πω οτι θελω να μιλήσουμε; Ειμαι σε αδιεξοδο γιατι εκτος των αλλων τον βλέπω και καθε μερα

Εργάζομαι ως πωλήτρια σε μινι μάρκετ στην Αθήνα. Προμηθευτές, παραλαβές και ευθύνες βουνό και φυσικά τοξικό περιβάλλον.Όλα αυτά για 3 ευρω την ώρα.9 ώρες δουλειά και ένσημα 4ωρου. Δώρο Χριστουγέννων ανύπαρκτο."Τα πτυχία δεν μετράνε εδω" είπε.Εχω φτάσει να μισώ τους πάντες. Κουράστηκα να με λένε μαλακα και να πρέπει να το βουλωνω.

Δε ξερω τι τίτλο να βάλω. Ειναι η πρώτη φορά που δεν εχω με κάποιον να μιλήσω οχι γιατι τους εχω χάσει απλα επειδή ξερω ότι δε θα με καταλάβει κανείς. Είμαι 22 χρονών και έχω μια σχέση 2 χρόνια τωρα, με τα πάνω της και τα κάτω της με έναν άνθρωπο τοσο μυστήριο και τόσο κλειστό που νόμιζα ότι τον ηξερα αλλα οχι δεν τον ξέρω. Μένουμε μαζί εδω και κανα 2μηνο. Τοσο όμορφα και τόσο ωραία. Το σπιτάκι μας το ζεστό, με τους 2 μας να δουλεύουμε όλοι μέρα για να μη μας λείψει τίποτα. Πριν από τη συγκατοίκηση ειχαμε χωρίσει 2 φορες γιατι μου έλεγε ότι έχει πολύ πίεση αυτο το καιρο και ότι και εγώ γκρινιάζω συνεχεια πράγμα που δεν είχε αδικο. Έχω μεγαλώσει σε μια πολύ ευκαταστατη οικογένεια με όλες τις ανέσεις μου ενώ εκείνος οχι και τόσο. Δουλεύει από πολυ μικρός ότι δουλεια βρει ετσι ώστε να επιβιώσει. Να μη τα πολυλογώ ειναι ένας άνθρωπος ο οποίος εχω κάνει παρα πολυ υπομονη και πιστέψτε με εχω κι άλλη. Πρωτη φορα μου συμβαίνει να υπομενω τοσα πράγματα και να θελω να συνεχίσω κι άλλο. Μη με ρωτήσετε γιατί το κάνω απλα τον εχω βάλει πάνω απ'όλους και πάνω και από μένα. Έχει έρθει λοιπον η Μέρα 29/12/18 λιγες μερες πριν αλλαξει ο χρόνος ενώ ειμασταν καλα, λεω καλα γιατί μπορούσαμε να ειμασταν τελεια, που ξεσπάει για τη γκρίνια μου απ ότι μου είπε και ότι δεν αντέχει άλλο. Είναι η 3η φορα μονο που τωρα μένουμε μαζί. Το βράδυ που τσακωνομασταν μου μίλησε πρωτη φορα για την παιδική του ηλικία και με έκανε να κλαιω ακομα πιο πολυ. Καταλαβαινω οτι έχει περάσει πολυ δύσκολα και ότι χρειάζεται κάποιον που να μην τον δυσκολεύει περισσότερο. Μου είπε λοιπόν ότι δεν αντέχει κανέναν και το παθαίνει συχνά αυτο και καταλαβαίνω και νιώθω ότι και εγώ φταίω. Δε θέλει να βλέπει άνθρωπο.. με κοιτάει λες και είμαι ξένη και απλα μου λέει οτι δε πρόκειται να αλλάξει κάτι γιατί του ειπα να δώσει μια ακόμα ευκαιρία και μου λέει δε θα αλλάξει κάτι. Με πονάει τόσο πολύ που ένας άνθρωπος που λατρεύω και ας με κάνει ότι θέλει γιατί ειμαι ηλιθια με χειρίζεται ετσι με αυτή την απάθεια και απλα τωρα το νιώθω περισσότερο γιατί μένουμε μαζί.. κοιμήθηκε διπλα μου και δεν τον άφησα από την αγκαλιά μου ολο το βραδυ αλλα εκεινος τίποτα. Ξερω θα μου πείτε ας τον αφήσω και να βρω κάποιον που να μου αξίζει το θέμα όμως είναι ότι αυτό που νιώθω για αυτόν τον άνθρωπο δεν ειναι μονο αγαπη. Είναι ο άνθρωπος μου. Ναι θα μου πείτε θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι μου και να μη καθομαι να στεναχωριέμαι και ότι ειμαι μικρη. Η φίλη μου μου λέει οτι καθομαι σε ένα σπίτι και δε ζω. Μα βγαινω εξω και μπορω να πω ότι δε περνάω και τόσο καλά. Καλα θα περασω αμα είναι και εκεινος μαζι μου. Εχω εξαρτηθει τόσο πολυ απο κεινον που τον πιεζω και ειναι λαθος. Ήθελα να ξερα ποσα ψυχολογικα μπορεί να έχω. Δε ξερω αν έβγαλε τίποτα νόημα από αυτά που έγραψα. Δε το χω και πολύ με το να εκφράζω τα συναισθήματά μου. Απλα οντως δεν ειχα καπου να τα πω.. δεν ένιωσα καλυτερα. Σκεφτομαι να το σβήσω όλο και να βγω από τη σελίδα αλλα ποιο το νόημα; μια ωρα έγραφα ας τα διαβάσει και κάποιος. Καλή χρονιά να έχετε όλοι σας.