ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συζουμε τέσσερα χρόνια. Είμαστε ένα ζευγάρι με ορισμενα προβλήματα και άγχη αλλα όπως καθε σπιτι. Ωστόσο αραιά και που έχουμε θέματα με το σεξουαλικό κομμάτι. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει έλξη, απλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο έχουμε περισσότερη ανάγκη από αγάπη και χάδι.Μπορεί δηλαδή να μην κάνουμε έρωτα ένα ολόκληρο μήνα. Κατι που για πολλούς ακούγεται σίγουρα παράξενο και στην τελική δεν ξερω αν ειναι.Προφανώς και με προβληματίζει. Θυμάμαι πριν χρονια είχα γνωρίσει ένα ζευγάρι που χώρισανε υστερα απο 12 χρονια σχεση γιατί υποστήριζαν ότι γίνανε τόσο "φιλοι" που ξεχασανε τι θα πει ερωτική σχέση. Τότε έλεγα "μα πως γινεται αυτο" και τώρα κοντεύω στην ίδια κατάσταση και εκπλήσσομαι.Φταίω κι εγώ ρε παιδια το γνωρίζω...Τι να κανω; Μήπως μπήκαν τα άγχη μας με τις δουλειές τα λεφτά τα οικογενειακά κλπ στη μεση και χάθηκε η μαγεία της σχεσης;Από την άλλη πως χαθηκε; Είμαστε πολύ ερωτευμένοι και δουλεύουμε τόσο πολύ που το μόνο που προλαβαίνουμε να κανουμε είναι να φάμε ένα γεύμα μαζί και να κοιμηθούμε αγκαλιά.Πείτε μου τη γνώμη σας. Ευχαριστώ για το χρόνο σας και εύχομαι το 2020 να σας φέρει όλα τα καλά που λαχταρά η ψυχή σας.

Πονάω... ποναω γιατί φοβάμαι ότι ισως δε γινω μητερα... φοβάμαι επίσης θα μείνω μόνη... φοβάμαι ότι δε θα πραγματωσω τα όνειρα μου... Θέλω να πάω στην Αφρικη και μετα στην Ιαπωνία, ξεχωριστές στιγμές να ζήσω σε αυτες τις πλευρές του κόσμου... και το κυριότερο, να γράψω γραμματα που θα τα διαβάσεις και θα μου πεις πως σε ενέπνευσαν με όνειρα. Δεν ξερω αν θα προλάβω...Ξερω ομως οτι θα βρω οτι δύναμη να μην νιώθω τον πόνο και να προχωρώ..

Ποτε πρέπει να αφήσεις μια αγάπη; πότε να παλέψεις με την.καρδιά σου... εχω φύγει πολλες φορες και αρχιζω και φοβάμαι τη μοναξιά μου... Μου λείπει κάποιες φορές μια παλια καλη σχέση... που τωρα ειναι αναμηνηνηση.. Σκέφτομαι τα ματια σου όμως, εσένα που τωρα έρχεσαι.. φοβάμαι ότι δε θα ειναι παλι η σωστη η επιλογή.. με τα δεδομένα που εχω μεχρι τωρα... δεν ξερω η αλήθεια είναι ποτε κανω τη σωστη επιλογή... τα γαλάζια όμως μάτια ειναι βαθειά... ελπιζω και εδυ...

Ειμαι με το αγορι μου 3 χρονια και.... σκεφτομαι αλλον . Σκεφτομαι τον ανεκπλήρωτο ερωτα μου που πρόσφατα ειχαμε μιλησει κρατώντας επιπεδο αλλα μου ειπε πως δεν με εχει ξεχασει και με σκεφτεται πολυ. Απο τοτε ειναι ολα μπάχαλο στο μυαλο μου και θυμώνω που τον σκεφτομαι γιατι η σχεση μου παει παρα πολυ καλα και νιωθω ασχημα απεναντι στο αγορι μου λες και του λεω ψεμματα ολη την ωρα και δεν θελω να γινω μια που απάτησε το αγορι της και κανει πισώπλατα πραγματα. Και δεν θελω μα αφησω καποιον που αγαπαω και με αγαπαει και ολα πανε καλα για κατι που δεν ειμαι σιγουρο αν θα πετύχει γιατι δεν εχει ξεκινήσει καν... θελω να μου φύγουν αυτες οι σκεψεις αλλα δεν μου φεύγουν και με πνίγουν.. τι να κανω

Είχα κάνει μια εξομολόγηση πριν 2 περίπου βδομάδες ότι μέρα στο 2019 είχα βάλει στόχο να περιορίσω τη χρήση των σοσιαλ και διέγραψα τα πάντα εκτός από το μεσεντζερ. Για μένα ήταν επιτυχία. Παρόλα αυτά το μεσεντζερ δεν μπορώ να το διαγράψω.Κατάφερα με χίλια ζόρια να το κρατήσω κλειστό κοντά 2 βδομάδες αλλά είναι πραγματικό μαρτύριο νιώθω σαν εξαρτημένος. Δεν είναι τελικά ο φόβος μην απομονωθω αλλά πραγματική εξάρτηση που δεν ξέρω πώς να σταματήσω. Επίσης θέλω να προσθέσω ότι το να καταφέρω να το κόψω για μένα έχει τεράστια σημασία για διάφορους λόγους και σε διάφορα επίπεδα που δεν θα ήθελα να αναφέρω. Οπότε πραγματικά θέλω μια συμβουλή για το πώς να το καταφέρω.

ευκαιρία βρήκα κ εγώ να πω τον πόνο μου .πραγματικα δεν υπάρχει χειρότερο πραγμα από το να φεύγεις στα 18 για σπουδές στο εξωτερικό , να λείπεις 11 ολόκληρα χρόνια και να τα φέρνει ο χρόνος έτσι που αναγκάζεσαι να γυρίσεις πίσω κ να μείνεις με τους γονείς που καμία σχέση δεν θέλεις !Και αυτόματα ξεκινάει η παράνοια :καλα τέτοια ώρα θα κανεις μπάνιο ;Μην αφήνεις την λαμπα ανοιχτή Τώρα θα μαγειρέψεις ; Δεν είναι η ώρα Τώρα θα βγεις ; Και που θα πας ;Καλα αυτό θα φορέσεις ; Γιατί βάφτηκες έτσι ; Τιποτα δεν κανεις εδώ μέσα !Η απέναντι παντρεύτηκε Η από κάτω έκανε παιδιάΟ παραδίπλα δουλεύει κ παίρνει τόσα Εσυ ; Τι κανεις εσυ ; Μέχρι ποτε θα σε ταΐζουμε ;Σε αυτό το σημείο να προσθέσω πως κάπου στο βάθος υπάρχει κ ένας αδερφός , το απόλυτο μαμόθρεφτο που όχι μόνο δεν έχει δουλέψει ποτε αλλά έχει το θράσος να στην λέει κιόλας .Το καλύτερο βέβαια το έκανε ο πατέρας μου που εδώ κ 5 χρόνια δεν τρώω κρέας , δε μου αρέσει ρε παιδί μου και ενώ μαγειρεύω μόνη μου το φαγητό μου και καθαρίζω τα πάντα αυτός μόνο που βλεπει να μην τρώω κρέας με βρίζει ! Κάθε μερα ακούω βρισιές αλλά τι περιμένεις από κάποιον που βρίζει τους ξένους κ τους gay ? Τον άκουσα να λέει «κοιτά τον αραπη» ..... πραγματικα ντράπηκα .Ελπιζω το 2020 να καταφέρω να ξαναφύγω , αυτή την φορά για πάντα !Καις πολυ ρεύμα , πρέπει να μας δώσεις λεφτά

Σας έχει τύχει να νιώθετε πως έχετε ένα ταλέντο που πλέον δύσκολα γίνεται κομμάτι της ζωής σας σε σημείο αρκετά ικανοποιητικό; Ε, εγώ, λοιπόν, είμαι καλή στο τραγούδι και τον χορό -τα αγαπώ. Πολλές φορές κάνω ασκήσεις φωνητικής στο σπίτι μόνη μου, πολλές φορές ερμηνεύω κομμάτια που μου αρέσουν, πειραματίζομαι με δικές μου δημιουργίες. Από μικρή θυμάμαι πως τραγουδούσα, χόρευα, μα ίσως, να μην ήταν αρκετό να καταλάβει η οικογένειά μου πως κάτι έχω μέσα μου που πρέπει να εξελιχθεί. Θυμάμαι να θέλω ένα μικρόφωνο μα ποτέ να μην μου δίνεται. Θυμάμαι να θέλω ένα μουσικό όργανο, μία κιθάρα, μα ποτέ να μην μου δωρίζεται. Ίσως, ήτανε να γίνει έτσι, ίσως απλά δεν είμαι τόσο καλή. Ίσως, απ' την άλλη να είχα κάνει το όνειρό μου πραγματικότητα και να τραγουδάω και να χορεύω μπροστά σε κοινό. Μάλιστα, κάθε φορά που βγαίνω σε χώρους διασκέδασης δεν παύω να χορεύω και εισπράττω θετικά σχόλια από αγνώστους για τον χορό μου (όχι δεν είναι το στυλ πεσίματος για όσους σκεφτούν αμέσως αυτό), ερωτώμενη γιατί δεν χορεύω επαγγελματικά. Κι, όμως, στα 20 μου πλέον δεν μπορώ να το εξελίξω όπως κάθε επαγγελματίας που ασχολείται από μικρή ηλικία. Και η περιοχή στην οποία ζω δεν προσφέρει πολλές επιλογές. Δεν έπαψα ποτέ να αναρωτιέμαι γιατί ήμουν τόσο αόρατη σε αυτούς που έπρεπε να επενδύσουν πάνω μου, να με οδηγήσουν σε αυτό που πραγματικά αγαπώ, να με κάνουν να βρω τον εαυτό μου. Σήμερα, δεν ξέρω αν οι σπουδές που έχω επιλέξει με ικανοποιούν, αν είμαι πραγματικά καλή στο αντικείμενο κι αν ποτέ θα το αγαπήσω. Γι' αυτό, σε κάθε γονέα-αναγνώστη που μπορεί να διαβάζει τη δική μου εξομολόγηση οφείλω να δώσω αυτή τη συμβουλή: μάθετε ποια πραγματικά είναι τα παιδιά σας και δείξτε τους το μονοπάτι να το μάθουν κι αυτά. Κάθε ταλέντο πρέπει να εκμεταλλεύεται, άλλωστε όντας γεννημένα με αυτό, σημαίνει επίσης πως γεννήθηκαν γι' αυτό!

Λοιπον που λετε ειχα καιρο να ερωτευτω! Ειμαι 22 και απο τα 16 μεχρι τα 20 ειχα την πρωτη μου και μοναδικη σχεση με κοπελα. Η πρωην ηταν φουλ κακος ανθρωπος, παρα την ομορφια της, και νομιζα οτι θα την αλλαξω, αλλα δεν. Εζησα 4 μαρτυρικα χρονια. Δεν χρειαζεται να σας τα περιγραψω πολυ, με ζηλευε χωρις λογο, με μειωνε στους φιλους μου κλπ κλπ, αλλα εγω φουλ ερωτευμενος τα παρεβλεπα ολα. Επειδη τα ειχαμε απ το σχολειο ειχε γινει συνηθεια δυστυχως. Δυο χρονια τωρα οντας ελευθερος δεν μου ειχε κεντρισει το ενδιαφερον καμια, γιατι λειτουργω μονο με το συναισθημα. Μιλουσα με κοπελες, εβγαινα πρωτα ραντεβου αλλα επειδη εβγαινα μονο για να βγω (ελεγα μεσα μου ας της δωσω μια ευκαιρια, ποτε δεν ξερεις) δεν το συνεχιζα, μην ταλαιπωρω και τις κοπελες τζαμπα. Δυο χρονια ημουν φουλ αρνητικος και προκατειλλημενος στο να γνωρισω κοπελα. Με λιγα λογια μου εκανε πολυ κακο αυτη η σχεση. Προσφατα εκανα μια βολτα στο παρκο της γειτονιας. Ειδα μια κοπελα που εχω να τη δω απ το σχολειο. Δεν γνωριζομασταν ποτε, ουτε ειχαμε κοινες παρεες γιατι ειναι 3 χρονια μικροτερη μου αλλα την ηξερα φατσικα. Με κοιταξε και την κοιταξα για 5-6 δευτερα και φυγαμε και οι δυο. Μου εκανε το κλικ, την σκεφτομαι συνεχεια. Την βρικα στο ινστα και με δεχτηκε και εκανε φολλοου μπακ. Το θεμα μου ομως ειναι οτι δεν ξερω να φλερταρω μεσω ινστα. Δεν το εχω κανει ποτε. Μονο τετ α τετ. Τι να στειλω; Πως να ξεκινησω συζητηση; Πως να της ζητησω να βγουμε; Δεν ξερω ουτε αν εχει αγορι. Εχω αγχωθει φουλ και εχω πελαγωσει. Πειτε μου εναν ομορφο τροπο για να την προσεγγισω. Αυτα. Καλη Πρωτοχρονια σε ολους!!!

Λοιπόν έχω κόψει το αλκοόλ Έχω κόψει τον καφέ εκτός από κανέναν ελληνικό καμία φορα(σε σχέση με τον φραπέ σκέτο που έπινα δεν είναι τπτ)Έχω κόψει το τσιγάρο αν και ποτέ δεν ειμουν φανατικός απλά εδώ και κάνα 2 χρόνια έκανα μια στο τόσο κάνα Σάββατο που εβγαινα ποτέ συστηματικά δηλαδή και θέλω να κόψω και αυτό το λίγο.Λοιπόν στα Energy Drinks τώραΕίναι το μόνο που πίνω συστηματικά 1 φορά την βδομάδα και μαρεσει αλλά ξέρω ότι πρέπει να τα κόψω και αυτά Τέλος ένα απ' τα πιο δύσκολα φαγητά που θέλω να κόψω είναι Κρέας και τα παράγωγά του δλδ γάλα γιαούρτι αυγά κλπΘέλω από τον νέο χρόνο να ζω όσο το δυνατόν πιο υγιεινα Εντάξει στο αλκοόλ δεν έχω θέμα εδώ και πολλούς μήνες και δεν μαρεσει καθόλου πλέον οπότε είμαι κομπλέ.Το τσιγάρο δεν το κάνω από στερητικά και από ανάγκη αλλά από μαλακιά λόγω Πατρών κλπΤο βασικότερο που θέλω να αλλάξω είναι να μην τρώω κρέαςΟυσιαστικά να γίνω veganΕλπίζω να τα καταφέρω

Ξυπνάω το πρωί, ανοίγω το παράθυρο, εισπνέω τρείς βαθιές τζούρες καθαρό, παγωμένο αέρα να τον νιώσω μέσα μου πέρα ως πέρα, γεμίζουν τα μάτια μου ουρανό, δακρύζω με την Ομορφιά ολόγυρά μου, ξεκινώ την μέρα μου έτοιμη να σταθώ άξια αυτής της Ομορφιάς.. Στίψε τη ζωή με δύναμη σαν να 'ταν πορτοκάλι και ρούφηξε λαίμαργα τον χυμό, σταγόνα τη σταγόνα.. Όσο και να πιείς, αχ, να ξεδιψάσεις δεν μπορείς