ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πλέον η βραδινή ρουτίνα εν μέσω καραντίνας είναι γνωστή ταινιούλα ή σειρά και μετά εξομολογήσεις....κανένας άλλος να ταυτιζεται;;;

Αυτό που υπο κανονικες συνθηκες εισαι ενα αρκετα ωραιο νορμαλ τυπακι με αυτοπεποίθηση, τις παρεες του, τη ζωη του, τις επιτυχιες του στο αντίθετο φύλο, και οταν γνωριζεις μια κοπελα που σε σκαλώνει με την πρωτη ματια, βραχυκύκλωνεις και μεταμορφώνεσαι σε Σουπερ Γκουφυ και αναρωτιέται που έμπλεξε. Ε αυτο ειναι πολυ εκνευριστικό.Ρε Κατερινάκι, δεν το παμε μια απ την αρχή; :)

Από μικρή ονειρευόμουν να φτάσει η στιγμή που θα μπορώ να ταξιδεύω συνέχεια και να πηγαίνω σε κάθε ακρη του κόσμου. Έτσι, από νεαρή ηλικία μου είχε μπει η ιδέα να σπουδάσω η να βγω στην αγορά εργασιας του εξωτερικού. Το πρώτο δε συνέβη λόγω οικονομικών, οπότε είχα πει στον εαυτο μου ότι θα κάνω τα πάντα να τελειώσω σύντομα και με καλούς βαθμούς ώστε να εχω περισσότερες ευκαιρίες έξω και κατά καιρούς έψαχνα πληροφορίες για πολλές χώρες κυριως ευρωπαϊκές. Τον τελευταίο χρόνο στη ζωη μου εμφανίστηκε ένας υπέροχος άνθρωπος που με έκανε να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να ζήσω για πάντα πλαι του. Εκείνος φανατικός της Ελλάδας, ούτε για αστείο να εργαστεί εξω αλλα και διακοπες προτιμάει να μένει Ελλάδα. Επειδή περνώ πραγματικά πολύ καλά μαζί του είχα συμβιβαστεί στην ιδέα ότι δεν θα ζήσω ποτε στο έξω και σχεδόν ειχα ξεχασει πως κάποτε ήταν αυτο το όνειρο μου. Αυτές τις μέρες όμως, έπειτα από ενάμιση μήνα καραντίνας μακριά ο ένας απ τον αλλον εχω αρχίσει να επιθυμώ παλι αυτή την αλλαγή στη ζωή μου. Ακόμα είμαι μικρή και εχω ευκαιρίες να το ζήσω ακομα και να αποτύχω όμως πιστεύω πως δε θα μείνω με τον καημό του: πως λες να ήταν αν όντως βρισκόμουν σε εκείνο το μερος; Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι το "σπιτι" μας αλλά μηπως το υποσυνείδητο έχει αλλη γνώμη γι αυτό;

Παίζεται κάτι μεταξύ μας εδώ και 1,5 μήνα. Δεν είμαστε σε σχέση αλλά περνάμε αρκετό χρόνο μαζί και ερχόμαστε όλο και πιο κοντά. Μου συμπεριφέρεται πραγματικά υπεροχα. Ωστόσο πριν κάποιες μέρες παίχτηκε κάτι με το πρωην μου και παρ'ολο που δεν είμαστε μαζί οπότε θεωρητικά δεν έκανα κάτι λάθος νιώθω κάπως άσχημα γιατί ξέρω ότι θα τον πείραζε πολύ.

Παιδιά σας είχα γράψει και παλιότερα αλλά δεν νομίζω να θυμάστε την ιστορία.Λοιπον εμένα μου αρεζε ο κολλητός μου που σπουδαζαμε στην ίδια πόλη αυτος όμως έκανε 10% και έφυγε από τη πόλη που σπουδαζαμε και εγώ του είπα ότι τον γουστάρω όταν έφυγε,αυτος μου είπε ότι δεν ξερει τι να πει και ότι είναι αργά αλλά μου είπε παράλληλα να προσέχω και τέτοια!Δεν μπορώ να τον ξεπεράσω με τιποτααα!!Δεν μπορώ όμως να κάνω κάτι άλλο.Βασικα έβαλα μια κολλητη φίλη να του μιλήσει αλλά δυστυχώς το αποφεύγει και με στεναχωρεί ιδιαίτερα αυτό,γιατί πιστεύω ότι αυτος κολλάει καπου και μόνο η φίλη μου μπορεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει το κόμπλεξ.Το έχω πει ήδη πολλές φορές στην φίλη μου δεν μπορώ να το ξαναπώ δεν μου αρέσει να παρακαλάω.Καμια γνώμη κανένας...

Διαβάζω συχνά που λένε άντρες και γυναίκες ότι δεν έχουν το πακέτο που απαιτείται για να αρέσουν στο άλλο φύλο. Τέτοιο πακέτο δεν υπάρχει αλλιώς θα άρεσαν συγκεκριμένοι άνθρωποι σε όλους. Πολλές φορές έχει συμβεί να ενθουσιαστεί κάποια φίλη με έναν άντρα από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισε, ενώ εγώ αναρωτιόμουν τι του βρήκε ή τον έβρισκα αντιπαθητικό και άσχημο. Φυσικά δεν το έλεγα, όπως όταν έχει συμβεί το ανάποδο οι φίλες μου δεν το είπανε από διακριτικότητα. Το καταλάβαινα βέβαια γιατί τις ξέρω πως αντιδρούνε όταν συμπαθούνε κάποιον, απλά δεν το λέγανε από ευγένεια και καλά κάνανε γιατί δεν θα άλλαζε κάτι. Θέλω να πω σε όλους όσους πιστεύουν ότι είναι άσχημοι και ότι δεν θα βρούνε ποτέ σύντροφο, να μην σκέφτονται αρνητικά. Μπορεί να μην αρέσουν σε πολλούς, όμως σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που τους βρίσκουν ερωτεύσιμους. Να κρατάνε τα μάτια τους ανοιχτά μέχρι να βρούνε κάποιον που θα είναι αμοιβαίο. Αν δουλέψουν και λίγο με τον εαυτό τους ώστε να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση είναι στο σωστό δρόμο. Όλοι και όλες συμφωνούμε σε ένα πράγμα, πως όταν ένας άνθρωπο είναι άνετος και μας βγάζει σιγουριά για τον εαυτό του τραβάει τα βλέμματα και το ενδιαφέρον μας σαν μαγνήτης και ας μην έχει καμία σχέση με μοντέλο.

Καλησπέρα. Είμαι γυναίκα 24 χρόνων και είμαι μπερδεμένη για κάτι που νιώθω. Μέχρι τώρα πάντα ερωτευομουν αγόρια και μόνοι αυτοί με ελκυαν. Τελευταία έχω καταλάβει ότι αρέσω σε μια κοπέλα και δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά νιώθω κι εγώ ερωτευμένη μαζί της. Πιο πολύ συναισθηματικά παρά σεξουαλικά. Γενικά δεν κοιτάω γυναίκες, ούτε στο δρόμο αν δω κάποια πολύ όμορφη θα νιώσω κάτι, μόνο αν την κοιτάξω θα παρατηρήσω ρουχα, μακιγιάζ και τέτοια πράγματα που θα μου άρεσαν. Έστω ότι είμαι μπαι. Πώς γίνεται να έχω ερωτευτεί μόνο μία κοπέλα και να μου περνούν αδιάφορες όλες οι υπόλοιπες γυναίκες?

Καλησπέρα, εδώ και 1 χρόνο έχω μετακομίσει στην Αγγλία , είμαι αγορι 25 ετών και είμαι bi. Αυτό που θέλω να εξομολογηθώ είναι ότι έχω ερωτικές σχέσεις με έναν άντρα 54 ετών και καμιά φορά είναι και ένας φίλος του 42 ετών. Το απολαμβάνω πολύ γιατί περνάμε καλά! Μου αρέσουν και οι γυναίκες πολύ, περισσότερο από τους άντρες. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που απολαμβάνω τον έρωτα και με τα 2 φύλλα γιατί ποτέ δε ξεμενω.Εύχομαι να περάσει γρήγορα αυτή η κατάσταση και όλοι να απολαύσετε τους ανθρώπους σας.

Δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω τόσο μειονεκτικά λόγω της εμφάνισής μου, σε σημείο που βιώνω μια δυστυχισμένη ζωή μέσα στην ντροπή για αυτό που είμαι :(

Συζούσαμε...δεν έκανε δουλειές, δεν μου αφιέρωνε χρόνο, ένιωθα μοναξιά, σχολίαζε άλλες γυναίκες με σεξιστικό τρόπο (πχ αυτή είναι για ξε...λιασμα). Χωρίσαμε γιατί δεν άντεχα άλλο...αλλά γιατί τον θελω ακόμη; :/