Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γιατί ταλαιπωρούμαι έτσι;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γιατί ταλαιπωρούμαι έτσι; Facebook Twitter
20


________________
1.


Τελικα, αν νιωθω ξαφνικα οτι με τους περισσοτερους παλιους φιλους μου δεν υπαρχει επικοινωνια, ενω τους αγαπω και δεν θελω να τους χασω, ειναι επειδη εγω αλλαξα και βλεπω αλλιως τα πραγματα; Με τα χρονια και τις εμπειριες που εζησα, γιατι λογω δουλειας αλλαξα πολλα μερη, μαλλον αλλαξα πολυ πιο γρηγορα και διαφορετικα απ'οσους εμειναν πισω. Γιατι ολοι με λενε ανησυχο πνευμα, μια ζωη να ψαχνομαι, ενω εγω νομιζω οτι μια στασιμοτητα θα με σκοτωνε; Απο την αλλη εχω κουραστει και συνεχως να μην βρισκω ησυχια. Πως βρισκει κανεις ησυχια και ταυτοχρονα δεν βαριεται;

Η ανία δεν προκύπτει από την ησυχία, ούτε από τη στασιμότητα. Η ανία εμφανίζεται στους ανθρώπους που δεν αντέχουν τον εαυτό τους. Η εσωτερική ισορροπία, η συμφιλίωση με τις σκέψεις σου, η ικανότητα να κάνεις παρέα με εσένα, απλά πράγματα, όπως βόλτες στο δρόμο ή ένα μοναχικό σαββατοκύριακο στο σπίτι, για μερικούς είναι ανυπόφορα: όχι επειδή είναι «ανήσυχα πνεύματα», αλλά επειδή δεν αντέχουν τον ήχο των σκέψεών τους. Υπάρχουν πάρα πολλοί που βρίσκονται συνέχεια στη γύρα, και πολλές φορές είναι αυτοί που βαριούνται περισσότερο.


Την εσωτερική ησυχία που νομίζω ότι ψάχνεις, τη βρίσκει κανείς με τεράστια προσπάθεια. Υπάρχουν πολλοί ευαγγελιστές που την υπόσχονται, ολόκληρα συστήματα πίστης έχουν αναπτυχθεί για να κερδίσουν και να εκμεταλλευτούν όσους την αναζητούν. Άλλοι βοηθούν και άλλοι όχι, άλλοι είναι άχρηστοι και άλλοι επικίνδυνοι. Γρήγορος και εύκολος τρόπος πάντως, δεν υπάρχει. Μόνο προσπάθεια.

________________
2.


Και αν δεν βρεθεί ποτέ ο κατάλληλος, τί γίνεται; Τόσες χαμένες προσδοκίες και όνειρα, τόσος κόπος για το τίποτα;


Οι προσδοκίες και τα όνειρα είναι καλά για να περνάει ευχάριστα η ώρα, αλλά για να βρεθεί ο κατάλληλος, πρέπει να βρεις πρώτα την εσωτερική σου ησυχία (όπως παραπάνω). Εύχομαι όταν λες «κόπος» να εννοείς κάτι τέτοιο, όχι πιλάτες, όχι επιφανειακές συζητήσεις με φιλενάδες και κυρίως, όχι τυχαίες προσπάθειες με ακατάλληλους ανθρώπους στο βρόντο, χωρίς κανένα σχέδιο.


________________
3.


Ναι, Α,μπα μου, χιλιοειπωμένη ερώτηση-πρόβλημα. Τον αγαπάω, με αγαπάει, έχουμε θέματα, χωρίσαμε 50 φορές, τα ξανά φτιάξαμε άλλες τόσες. Εγώ θέλω να μείνουμε μαζί, εκείνος δεν έχει υπομονή. Είμαστε σε απόσταση/χωρίσαμε/δεν τα λέμε... Είπε ότι η σχέση αυτή ή θα πάει πολύ καλά ή καθόλου, αλλά σε αυτή την φάση η απομάκρυνση είναι αναγκαία...
Όταν δημοσιευθεί αυτό ελπίζω τουλάχιστον να έχει εξελιχθεί κάτι. 'Ετσι είμαι σε μια αναμονή γιατί πήρα τα λόγια του κυριολεκτικά και τα έδεσα κόμπο...
Μου λείπει
Υ.Γ. Σε μια έρωτησή μου που έχεις απαντήσει νωρίτερα, με βοήθησες πολύ να δω τα πράγματα σαν τρίτο πρόσωπο, απ' έξω-Tsapi


Χαίρομαι, γιατί τώρα δεν ρώτησες κάτι.


________________
4.


Όταν νιώθεις ότι η φιλια έχει πλεον λήξει, τι κάνεις;
1)αποδέχεσαι τη λογική εξήγηση της καμπής γιατι ανθρωποι ειμαστε και βαριομαστε τον αλλον
2) βαζεις τέλος όσο είναι νωρίς γιατί αν κάποιος θέλει να σε βρει θα το κάνει
3) κανεις τη παπια και τον κινέζο μαζί.

Υ.Γ. Δεν πιστεύω ότι θα διαλέξεις κάποιο από τα 3. Έπεσα μέσα;- multiple.choices

 

Το «αποδέχεσαι» μια κουβέντα είναι, αν και ναι, αυτό πρέπει να κάνεις. Όχι επειδή «άνθρωποι είμαστε και βαριόμαστε τον άλλον», αλλά επειδή έχεις προσπαθήσει να καταλάβεις τους λόγους για τους οποίους έληξε. Μέσα σε αυτό έχεις παίξει κι εσύ το ρόλο σου.


Όταν οι σχέσεις λήγουν, υποφέρουμε, αλλά αν μείνουμε στη στενοχώρια ή στην απάθεια, δεν έχουμε μάθει απολύτως τίποτα από τα μαθήματα που προσπαθεί να μας δώσει η ζωή.

________________
5.


Αχ Λένα μου θα προσπαθήσω να μη σε κουράσω πολύ..Λοιπόν, γνώρισα ένα παιδί από εδώ μέσα και μιλάμε για περίπου μισό χρόνο τώρα(εγώ 20,αυτός 28, δε ξέρω αν έχει σημασία απλά για να έχεις μια γενική ιδέα). Ενώ αρχικά είχε δείξει ενδιαφέρον να γνωριστούμε από κοντά, τώρα τελευταία δε το αναφέρει καθόλου ή το αποφεύγει διακριτικά. Έχω καταλήξει λοιπόν πως τελικά δε ψήνεται τόσο πολύ. Βέβαια το δε ψήνεται το λέω σε σένα γιατί στον εαυτό μου τον δικαιολογώ συνεχώς. Τι κάνω λοιπόν? Συνεχίζω να του μιλάω κανονικά και ας ξέρω ότι πιθανότατα δε θα μας βγάλει πουθενά ή το κόβω τώρα πριν κολλήσω περισσότερο? Έχω κουραστεί βρε συ Λένα να κάνω σέναρια και να σκέφτομαι συνεχώς τι μπορεί να είπα-έκανα λαθος. He is probably not that into me,right?- Μαριλένα

Ακόμη και να καταλάβεις το ΓΙΑΤΙ, που είναι εντελώς μα εντελώς αδύνατο, και πάλι δε θα μπορείς να κάνεις ή να πεις κάτι για να του αλλάξεις τη γνώμη. Οπότε αντί να κάνεις σενάρια για το ΓΙΑΤΙ, προσπάθησε να δεχτείς ότι αφού μετά από μισό χρόνο δεν βρεθήκατε, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βρεθείτε, επειδή ΕΤΣΙ. Τόσα πράγματα δέχεσαι επειδή ΕΤΣΙ, χωρίς να ξέρεις το γιατί υπάρχουν: την βαρύτητα, το χρώμα του ουρανού, το wifi. Βάλε κι αυτό στον κατάλογο.


Αν το δεχτείς, δεν έχει σημασία αν θα συνεχίσεις να του μιλάς κανονικά ή ακανόνιστα ή καθόλου.


________________
6.


Αγαπητή Α, μπα Έχεις νιώσει ποτέ "αδικημένη" από τη ζωή, συνυπολογίζοντας πάντα το γεγονός ότι περνάς χρόνο, καταβάλεις κόπο και σπαταλάς ενέργεια ψυχική (πολύ πιθανό και σωματική) για να αναλύσεις όλα αυτά που σου συμβαίνουν και να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα? Και για να εξηγηθώ γιατί πολύ πιθανό να μην έγινα αντιληπτή.....
Παρατηρώ τους ανθρώπους γυρω μου και ειδικότερα τους συνομηλίκους (20something) να μην ενδιαφέρονται εις βαθος για οτι τους συμβαίνει και που εχουν φταίξει αυτοί ή εν πάσει περιπτώσει αν όχι αυτό, έστω να φιλτράρουν τις εμπειρίες τους από προσωπική-κοινωνική-επαγγελματική ζωή και να εξελίσσονται.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση η άρνηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων να κάνουν εστω και ενα μικρό απολογισμό στην ως τωρα ζωή τους καθώς επίσης και να παραδεχτουν και να βελτιώσουν τα ελαττωμάτα του χαρακτήρα τους.
Και θυμώνω πολλές φορές ή νιώθω ο βλάκας της υπόθεσης όταν εγω μπαίνω στην διαδικασία να το κάνω κι ας είναι συνηθως επώδυνο, ενώ οι υπόλοιποι που δεν μπαίνουν σε αυτόν τον κόπο φαίνεται πολλές φορές να έχουν μια ζωή σίγουρα πολύ πιο ξενοιαστη. Ξέρω ότι κανεις ενδοσκοπήσεις και οι απολογισμούς για σένα και μονο....Μήπως όμως δεν εχει νοημα?
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι προσπάθησα να περιγράψω...Συγγνωμη για την μακροσκελή ερώτηση και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντηση :)- giraffe&penguin

Η ερώτηση είναι «γιατί να κάνω απολογισμούς και ενδοσκόπηση που με ταλαιπωρούν, αφού οι άλλοι δεν κάνουν και είναι μια χαρά;»


Τότε, σταμάτα να κάνεις, και αν ανακαλύψεις ότι κι εσύ έτσι είσαι μια χαρά, συνέχισε όλο ευθεία.


________________
7.


Λένα μου έχεις να μου προτείνεις κανένα καλό μυθιστόρημα που να περιέχει μέσα ιστορικά γεγονότα, π.χ. όπως πόλεμος και ειρήνη ? Και η βοήθεια των αναγνωστών σου ευπρόσδεκτη. Ευχαριστώ πολύ!!! Είσαι θεάρα!- Μαρτίνα


Θα σου προτείνω ένα, το καλύτερο! Διάβασε την Ιστορία των Δύο Πόλεων του Ντίκενς που λέει για τη Γαλλική Επανάσταση.


20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
#6Θα είμαι ειλικρινής, δε μου άρεσε αυτό που διάβασα.Γενικά πάντα με ενοχλεί να διαβάζω διαπιστώσεις κάποιου ότι δήθεν έχει προχωρήσει παραπέρα από τους γύρω του, εμένα μου δείχνει ελιτισμό.
Και το καινούριο του πρέπει να είναι πολύ καλό, είναι στην εποχή του εμφυλίου, δεν το διάβασα ακόμη είναι πολύ πρόσφατο, λέγεται Ο,τι αγαπώ είναι δικό σου
Είναι πολύ καλό αλλά δεν διαδραματίζεται στην εποχή του εμφυλίου. Περιέχει διάφορες αναφορές, αλλά η ιστορία καλύπτει τις δεκαετίες 60, 70, 80, ίσως και λίγο 90. Αντιθέτως, το "Άγιοι και Δαίμονες" του ιδίου διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη 18ου - αρχές 19ου αιώνα και είναι πολύ δυνατό!
@1 Eνας άνθρωπος είναι ήσυχος και αναζητητής συγχρόνως όταν προσπαθεί να αλλάξει αυτά που μπορεί,αποδέχεται εκείνα που δεν μπορεί να αλλάξει,και έχει τη ευφυία να αντιλαμβάνεται πότε ισχύει η μία κατάσταση και πότε η άλλη.
@7Το καλύτερο ελληνικό ιστορικό μυθιστόρημα που διάβασα τα τελευταία χρόνια, και καλύπτει και μια ενδιαφέρουσα και σχετικά άγνωστη περίοδο της δικής μας ιστορίας. Ιδιαίτερα όποιοι είναι από την Μακεδονία θα το εκτιμήσουν ιδιαιτέρωςΣτη σκιά της πεταλούδας - Ισίδωρος Ζουργος(ο τίτλος είναι λίγο παραπλανητικός)http://www.greekbooks.gr/books/logotehnia/elliniki-logotehnia/elliniki-pezografia/sti-skia-tis-petaludas.product
Νομίζω πως η απάντηση της Α,μπα στο 5 ταιριάζει απόλυτα και στο 4.. Μερικές φορές, ανεξαρτήτως του είδους της σχέσης, είναι ό,τι δυσκολότερο να αποδεχτείς το "γιατί έτσι".. Αλλά και ό,τι καλύτερο..
#1 Από προσωπικής μου εμπειρίας, ησυχία βρίσκω όταν επιτέλους κάνω κάτι που θέλω να κάνω εδώ και καιρό αλλά δεν το κάνω επειδή βαριέμαι ή νομίζω πως δεν έχω χρόνο! Μπορεί να είναι κάτι απλό ή ένα πιο βαθύ θέλω μου πχ το να σιδερώσω επιτέλους σίγουρα με βοηθάει να ηρεμίσω για λίγες ώρες αφού το κάνω αλλά πχ το να ασχοληθώ με κάτι που μου έκανε εντύπωση στη σχολή ακόμα κι αν είναι δύσκολο μπορεί να μου προσφέρει ηρεμία για πολύ περισσότερο καιρό. Όντως, ησυχία σημαίνει ησυχία στο κεφάλι σου!Κι επειδή μου αρέσει να χρησιμοποιώ επιστημονικές αναφορές, σκέψου πως είσαι ένα αντιδρών σε μια χημική αντίδραση και όταν σου μπαίνει μια ιδέα να κάνεις κάτι έχεις όλα τα απαραίτητα συσταστικά για να φτάσεις σε μια νέα κατάσταση ισορροπίας (ως προιόν).Όταν έχεις ξεκινήσει κάτι και το δεν το έχεις τελειώσει ή θέλεις πολύ αλλά δεν το κάνεις βρίσκεσαι σε μια μεταβατική κατάσταση που είναι υψηλότερη ενεργειακά ( γι αυτό και το εσωτερικό 'αγχος') οπότε για να ηρεμίσεις ( δηλαδή να φτάσεις σε μια ενεργειακά χαμηλότερη κατάσταση) πρέπει να ολοκληρώσεις την αντίδραση!
#2: Τόσες προσδοκίες, τόσα όνειρα, τόσος κόπος, για να βρεις τον εαυτό σου.Για να είσαι έτοιμη να προσπαθήσεις να κρατήσεις την σχέση που θα επιλέξειτε να ξεκινήσετε από κοινού με έναν άνθρωπο,τον οποίο θα εκτιμάς και θα θαυμάζεις ερωτικά.Για να έχεις πει στο τέλος: «Ήξερα τί ήθελα και πάλεψα στα αλήθεια για αυτό».Και τα λάθη στο πρόγραμμα είναι. Οι λάθος επιλογές μάς βοηθούν να διακρίνουμε τις σωστές. Όταν έρθει θα το νιώσεις. Καμία εμπειρία και καμία προσπάθεια δεν είναι άσκοπες.
#1: «Ανήσυχο πνεύμα» αν είσαι ικανοποιημένος-η από την ζωή σου και τις επιλογές σου και αν μπορείς να αποδεχθείς την διαφορετικότητα στις συνήθειες των φίλων σου όπως και εκείνοι στις δικές σου, δεν υπάρχει κάτι κακό στην όλη κατάσταση. Μήπως σε κουράζει το ότι προσπαθείς υπερβολικά να συμβιβαστείς προκειμένου να κρατήσεις τις καλές παλιές σχέσεις με τους φιλους σου; Ησυχία θα βρεις όταν αισθάνεσαι άνετα με αυτό που είσαι και όταν καταλάβεις πως εσύ και οι φίλοι σου δεν χρειάζεται απαραιτήτως να μοιράζεστε κοινές εμπειρίες και ενδιαφέροντα, αλλά να έχετε παρόμοιες αντιλήψεις και αξίες για τα ουσιώδη και να είστε εκεί ο ένας για τον άλλον.
#4: Αποδοχή, επεξεργασία, επανεκκίνηση -υπό νέες συνθήκες, χωρίς αυτό να σημαίνει απώλειες και χωρισμούς. Όπως αλλάζεις εσύ, έτσι αλλάζουν και εκείνοι. Το αν θα επαναπροσδιοριστεί η φιλία σας πάνω στα νέα θεμέλια από έναν παράγοντα κρίνεται: από την αμοιβαία θέληση.
#6: Ο απολογισμός είναι χρήσιμος εφόσον δεν σε πάει πίσω. Σού κάνει καλό και βοηθάει στην αυτογνωσία και κατ επέκταση στο να πας παρακάτω. Όταν όμως σού στερεί κάτι από την ξεγνοιασιά σου, καλύτερα να τον κάνεις πιο σπάνια και να επικεντρώνεσαι συχνότερα στα δρώμενα της ζωής σου.
#6 Δεν υπαρχει κανενας απολυτως λογος να νιωθεις αδικημενη, ισα ισα θα επρεπε να νιωθεις πολυ τυχερη! Γιατι αν εισαι οντως σε θεση να παρατηρεις τον κοσμο γυρω σου, να κανεις τον απολογισμο σου κ ολες τις πραξεις σου με επιγνωση τοτε σιγουρα εισαι ενας πολυ τυχερος ανθρωπος που απλα ακομα δν το ξερει. Αυτη η αδικια που νιωθεις, μεταφραζεται και ως ''ζηλεια'' του γιατι οι αλλοι να ειναι τοσο στον κοσμο τους κ ευτυχιμενοι κ να μην καθονται να σκασουν για τη ζωη, για τα λαθη τους, για τους αλλους. Αυτο ομως δν ειναι ευτυχια, αυτο ειναι μια επιφανεια ευτυχιας. Η ευτυχια μπορει να επιτευχθει μονο μεσα απο την επιγνωση, θα προτιμουσες να ζεις μεσα σαυτη τη ματαιοτητα? Παψε λοιπον να ζηλευεις και να νιωθεις αδικημενη και νιωσε απολυτα προνομιουχα που καταφερες αυτο που πολλοι ανθρωποι χρειαζονται πολλαααα χρονια για να καταφερουν και πολλοι δεν καταφερνουν ποτε. Μολις συνειδητοποιησεις οτι μεσα απο τις ενδοσκοπησεις σου απελευθερωνεσαι απο την εκαστοτε προβληματικη κατασταση, ενω οι αλλοι που σου φαινονται τοσο ξεγνοιαστοι την κουβαλανε παντα επανω τους, θα νιωσεις μια απιστευτη ηρεμια και τοτε θα τους κοιταξεις με αλλα ματια. Ισως με οικτο. Γιατι σε λιγα χρονια η σημερινη ξεγνοιασια τους θα ειναι ενα βουνο στους ωμους, ενω η δικες σου επιπονες προσπαθειες θα σε οδηγησουν σε αναλαφρα απελευθερωμενα βηματα!! Αντι λοιπον να αναρωτιεσαι, συνεχισε την προσπαθεια εισαι σε πολυ καλο δρομο!! ;) Υ.Γ. Πολυ θα ηθελα να βλεπω περισσοτερους ανθρωπους σαν εσενα γυρω μου κ σιγουρα θα τους εκανα αμεσως φιλους!! ;)
1@ Μόνο εσύ θα βρεις τι σε ηρεμεί και τι δεν σε κάνει να βαριέσαι.Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.Άλλος ηρεμεί στην κορυφή του Έβερεστ κι άλλος σπίτι του με τους ήχους του τζακιού."Η ανία δεν προκύπτει από την ησυχία, ούτε από τη στασιμότητα. Η ανία εμφανίζεται στους ανθρώπους που δεν αντέχουν τον εαυτό τους" Συμφωνώ απόλυτα.
#7: Από πλευράς μου θα σου πρότεινα το "Όσα παίρνει ο άνεμος" της Μάργκαρετ Μίτσελ, που αναφέρεται στην περίοδο του αμερικανικού εμφυλίου. Πιθανώς να έχεις δει τη θρυλική ταινία, αλλά σε διαβεβαιώ ότι το μυθιστόρημα είναι πολύ πιο συναρπαστικό (όπως συνήθως είναι ο κανόνας με τα μυθιστορήματα που γίνονται ταινίες). Δεξιοτεχνική περιγραφή της ράθυμης νοοτροπίας του συντηρητικού Νότου πριν τον εμφύλιο και η αντίστιξή της με τον δυναμισμό του προοδευτικού Βορρά, η διεισδυτική ματιά στην ψυχοσύνθεση γαιοκτητών και σκλάβων, η λεπτομερειακή περιγραφή του πολέμου (οι αμφίρροπες μάχες, η πολιορκία της Ατλάντας και οι εξαθλιωμένοι στρατιώτες του Στρατηγού Λη -οι αποκαλούμενοι "Lee's miserables", κατά παράφραση του "Les miserables" του Ουγκώ), η θεαματική κατάρρευση μιας ολόκληρης εποχής και φυσικά, πάνω από όλα, η απεικόνιση της συγκλονιστικής προσπάθειας μιας νεαρής παραχαϊδεμένης κοπέλας, μεγαλωμένης στα πούπουλα, να ξαναφτιάξει τη ζωή της μέσα από τα αποκαϊδια. Με κάθε μέσο. Ο εναλλακτικός τίτλος του βιβλίου θα έπρεπε να είναι "Μαθήματα επιβίωσης", εδώ που τα λέμε. Ο χαρακτήρας της Σκάρλετ Ο' Χάρα, πάρα την εμφανώς κακομαθημένη, καιροσκοπική και σκληρή του πλευρά, συνεχίζει να αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα για τη δύναμη της θέλησης, την ευελιξία της ευφυϊας και το παντοδύναμο ένστικτο της επιβίωσης. Σε κάθε περίπτωση "after all, tomorrow is another day".
Ετσι ειναι οι φιλιες κανουν και αυτες τον κυκλο τους και τελειωνουν ,το διαπιστωσα και εγω προσφατα γυρνωντας στα πατρια εδαφη μετα απο χρονια για μονιμα ,με δυο τρια ατομα που βρισκομουν γιορτες και διακοπες και καναμε αρκετη παρεα .τωρα καταλαβαινω το χασμα που μας χωριζει .πονεσα πληγωθηκα απογοητευθηκα αλλα τωρα τα αφησα ολα πισω .θυμαμε παντα βεβαια τις καλες στιγμες που εχουμε ζησει σαν παρεα .παμε για αλλα τωρα :-)