Στο σημερινό «Α μπα»: δεν θα κάνουμε το ίδιο λάθος

Στο σημερινό «Α μπα»: δεν θα κάνουμε το ίδιο λάθος Facebook Twitter
90


__________________
1.

Είχα την ευκαιρία να ζήσω 5 χρόνια λόγω σπουδών σε άλλη πόλη και επιτέλους βρήκα την ηρεμία μου,αλλά τελικά γύρισα πίσω γιατί ήμουν άφραγκη (μονίμως με κατηγορούσε η καλή μανούλα ότι οι σπουδές μου της κόστισαν τόοοοσο πολύ -περίπου 100 ευρώ το μήνα,αλλά επειδή ζήτησα να έχω σταθερό ποσό σε σταθερά χρονικά διαστήματα,ήταν υπερβολικά πολλά κατά την γνώμη της),έτσι και αλλιώς τα μαθήματα τα είχα περάσει όλα,μόνο πρακτική και πτυχιακή είχα να κάνω πια.Πάει ένας χρόνος που γύρισα αλλά σχεδιάζω την "απόδραση" μου.
Έχω βάλει σαν στόχο να είμαι έξω από την πόρτα σε 2 χρόνια το πολύ,και είμαι στην φάση που υπολογίζω τα έξοδα που κάνω,τι ποσό θα πρέπει να αποταμιεύσω για να είμαι σίγουρη ότι δεν θα αναγκαστώ να ξαναγυρίσω για οικονομικούς λόγους.Βλέπεις,μονίμως μου λέει ότι "Ναι και τι θα καταλάβεις αν πας να ζήσεις μόνη σου?Μόλις τελειώσουν τα λεφτά πάλι εδώ θα γυρίσεις,όλοι αυτό κάνουν και το παίζουν και επαναστάτες μετά!Να την βράσω τέτοια ανεξαρτησία."
Έχω μιλήσει κατά καιρούς με ψυχολόγους διάφορους,οι οποίοι χωρίς να προλάβω να ανοιχτώ και να μιλήσω για την λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση,για την χειριστικότητα της,για την καταπίεση,για την απόλυτη ασέβεια της στην ιδιωτικότητα μου,βιάστηκαν να πουν "μάνα είναι,από αγάπη το κάνει,κάνε παιδιά και θα καταλάβεις" ή παρόμοιες κλισέ μπουρδίτσες. Οπότε και βρήκα τη λύση στο να κάνω συνεδρίες μέσω skype με ψυχολόγους από άλλες χώρες (κυρίως Αγγλία και ΗΠΑ),που δεν έχουν μεγαλώσει στην κλασική ελληναράδικη νοοτροπία ότι ο γονιός έχει πάντα δίκιο και όσο καταστροφικός και αν είναι προς το παιδί,αυτό πρέπει να δείξει κατανόηση και να κάνει ένα σωρό παιδιά για να διαιωνίσει τον κύκλο της κακοποίησης.
Είναι γελοίο το πώς κάθε φορά που της λέω ότι κάποια συμπεριφορά της με βλάπτει,μου απαντάει πως και εγώ την βλάπτω με το να της λέω ότι η συμπεριφορά της με βλάπτει.
Το ίδιο είναι για αυτήν να με υποβάλλει όλη μου τη ζωή σε μισογυνιστικά σχόλια,να με βρίζει με χυδαίο τρόπο και να κάνει διαρκώς slut shaming εναντίον μου,να ψαχουλεύει την τσάντα μου για "αποδείξεις" που να της επιβεβαιώνουν ότι "καλά κάνει" που μου φέρεται έτσι,να διαβάζει προσωπικές μου σημειώσεις και αν δεν βρει κάτι ενοχοποιητικό,να θεωρήσει δεδομένο ότι έχω κάνει πολύ χειρότερα από όσα με κατηγόρισε και να δεκαπλασιάζει την λεκτική κακοποίηση,να απαιτεί να αφήνω πάντα ότι άλλο κάνω για να τρέξω να την υπηρετήσω,και το ίδιο είναι να της πω ότι όλα αυτά και πολλά άλλα που έχει κάνει με έχουν βλάψει.
Κάτι μου θυμίζει,την φράση "αν με πεις ρατσιστή τότε είσαι ρατσιστής εναντίον μου" ή κάτι τέτοιο.
Πάντα μιλάει σε όλους με χλευασμό και υποτίμηση στον τόνο της φωνής της,και αν δεν σκύψεις το κεφάλι αρχίζουν και οι χαρακτηρισμοί.Την πρώτη φορά που με αποκάλεσε πουτάνα και πατσαβούρα ήμουν μόλις 11 χρονών,είχε διαβάσει πίσω από την πλάτη μου το "ημερολόγιο" μου και είδε να αναφέρω σε μια φράση το όνομα κάποιου φίλου μου.Τώρα δεν διστάζει να με αποκαλέσει πατσαβούρα απλά και μόνο γιατί άργησα να ξυπνήσω ή γιατί δεν έκανα κάποια δουλειά στο σπίτι που στα μάτια της ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου.Μέχρι πριν κάποια χρόνια είχα εσωτερικεύσει τα λόγια της και πίστευα ότι είμαι ότι χειρότερο υπάρχει στον κόσμο.
Πλέον μου είναι αδιάφορη,και αυτή και η αποψάρα της.Δεν είναι η πρώτη φορά που φέρεται έτσι,ούτε θα αλλάξει ποτέ.Γιατί την βόλεψε εγώ,το μικρότερο παιδί της οικογένειας να τρέχω να κάνω το διαιτητή όταν ξεφεύγει η κατάσταση,και ας με έλεγε πουτάνα και πατσαβούρα μόλις πριν λίγο,πιστεύει πως ότι και να κάνει θα είμαι πάντα το φοβικό παιδάκι που παρακαλάει για την αποδοχή της και λέει συγνώμη για πράγματα που κατηγορείται άδικα,απλά και μόνο γιατί και μόνο που θα πιστέψει η "καλή μανούλα" ότι έκανα κάτι ανύπαρκτο-κακό,για αυτήν ήταν το ίδιο όπως και αν το είχα κάνει.Δεν με νοιάζει αν θίχτηκε ο εγωισμός της όταν της είπα απλά και ήρεμα ότι η συμπεριφορά της είναι απάνθρωπη,παλιά έκλαιγα από ενοχές ότι την πλήγωσα με το να διαμαρτύρομαι.
Συνεχώς έρχομαι αντιμέτωπη με άτομα στο περιβάλλον μου που επιμένουν πως ότι και να κάνει μάνα είναι,όσο άσχημα και αν "νομίζω" πως μου φέρθηκε πρέπει να σταματήσω να είμαι κακομαθημένη και να δείξω κατανόηση,δεν είχα οδηγίες χρήσης όταν γεννήθηκα και από αγάπη τα έκανε όλα αυτά,ξέρεις,τις κλισέ μπουρδίτσες που λέγονται για να δικαιολογήσουν κακούς γονείς.Κακομαθημένη,λες και όλο το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μου πήρε καραμέλες και θύμωσα,ενώ ξέρουν,τους έχω πει πόσο άσχημα είναι πραγματικά τα πράγματα και πως θέλω πάση θυσία να φύγω και να μη ξαναγυρίσω σε αυτό το σπίτι για να αποφύγω περεταίρω βλάβες στον ψυχισμό μου εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς της.Σκέφτομαι φεύγοντας να απομακρύνω από τη ζωή μου και αυτούς που επιμένουν ότι είμαι παράλογη ενώ ξέρουν τι έχω περάσει και ότι ακόμα παλεύω να ξεπεράσω τα τραύματα μου.
Είναι πάγια τακτική των τοξικών ανθρώπων που έχω γνωρίσει στη ζωή μου,όταν τους λες με κάθε λεπτομέρεια τι έχουν κάνει εις βάρους σου πριν απομακρυνθεις οριστικά,επιμένουν να λένε "Μα τι έχω κάνει,δεν καταλαβαίνω,γιατί με κατηγορείς άδικα?Δεν έχω κάνει ποτέ τίποτα κακό και με βγάζεις από τη ζωή σου χωρίς λόγο?".Ενώ μόλις τους το είπες.Γιατί όσο και να τους εξηγήσεις τι στραβό έχουν κάνει,αν μέσα στο μυαλό τους θεωρούν ότι οι πράξεις τους είναι δικαιολογημένες,θεωρούν ότι δεν είναι αρκετοί οι λόγοι σου για να φύγεις,ή ότι φταίει η δουλειά,ο γκόμενος,οι φίλοι,ο ανάδρομος Ερμής - οτιδήποτε για να μην αποδεχτούν ότι κάπου έχουν μερίδιο ευθύνης.
Γιατί ακόμα πιστεύουν τόσοι πολλοί άνθρωποι ότι ο γονέας έχει το ακαταλόγιστο και μπορεί να καταστρέψει την ψυχή των παιδιών του χωρίς να δεχθεί ούτε ίχνος κριτικής από το θύμα ή τον περίγυρο?Γιατί ακόμα λένε πως τα παιδιά είναι κακομαθημένα αν δεν θέλουν να έχουν σχέση με τους γονείς τους,και δεν κοιτάνε ποτέ την άλλη πλευρά,ότι ο γονιός κάτι έκανε για να οδηγήσει το παιδί στην φυγή?Λες και είμαστε πια τόσο μυγιάγγιχτοι που θα θέλαμε να κόψουμε κάθε επαφή ενώ είχαμε καλούς γονείς και μεγαλώσαμε σε υγιές περιβάλλον.Στην τελική δεν είμαστε παράλογοι,πληγωμένοι είμαστε και δεν φεύγουμε για εκδίκηση αλλά για να προστατευθούμε από την τοξικότητα τους.Δεν ξέρω αν έχω κάποια ερώτηση,απλά να τα πω ήθελα,αλλά αν έχεις κάτι να σχολιάσεις σε όλο αυτό το μπάχαλο-κείμενο,κάθε άποψη ευπρόσδεκτη και από εσένα και από τους αναγνώστες σου. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.

- Αγία-οικογένεια-ή-μάλλον-εδώ-γελάμε


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι ότι θα ήθελα να ξέρω ποια είναι αυτά τα άτομα του περιβάλλοντος σου που σου λένε να κάνεις υπομονή και να δεχτείς την θεωρία ότι τα κάνει όλα από αγάπη, για ποιο λόγο αυτά τα άτομα ξέρουν το παρελθόν σου, για ποιο λόγο εξακολουθούν να έχουν το θάρρος να σου λένε τη γνώμη τους για το θέμα, και για ποιο λόγο τα συζητάς μαζί τους. Μην αναρωτιέσαι γιατί υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται έτσι. Αναρωτήσου γιατί είναι στη ζωή σου, και αν δεν μπορείς να τους αποφύγεις, γιατί νιώθεις ότι πρέπει να τους αλλάξεις τη γνώμη, ή ότι πρέπει να τους εξηγηθείς, ότι πρέπει να σε καταλάβουν.


Για το κυρίως θέμα, μην παλεύεις μόνη σου να ξεπεράσεις τα τραύματα σου. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να το κάνεις μόνη σου και να ταλαιπωρείσαι έτσι. Θέλεις να μιλήσεις, και δεν αρκεί το κατεβατό που έγραψες εδώ. Βρες έναν καλό ψυχολόγο να τα βγάλεις από μέσα σου ώστε να προχωρήσεις μπροστά.

__________________
2.


Αγαπητή Α,μπα,
σου γράφω γιατί τον τελευταίο καιρό νιώθω πως ενδιαφέρομαι για έναν καθηγητή μου στο πανεπιστήμιο και η πλατωνική φύση των αισθημάτων μου με βασανίζει. Εγώ 22 αυτός 43. Έχω αναλάβει μια εργασία στο μάθημα του γιατί με ενδιαφέρει το αντικείμενο που διδάσκει. Μου αρέσει η εμφάνιση του, μου αρέσει το ήθος του, το πνεύμα του, ο τρόπος διδασκαλίας του. Πάω συχνά στο γραφείο του εξαιτίας της εργασίας και φαίνεται να υπάρχει θετικό κλίμα, κάθομαι αρκετή ώρα ξεφεύγουμε λίγο απ' την αυστηρότητα στα πλαίσια της τάξης. Μια φορά μου είχε πει οτι έχω απαλή φωνή και γενικά δείχνει ενδιαφέρον για τις σπουδές μου ας πούμε για ξένες γλώσσες. Γενικά φαίνεται να είναι άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την καλλιέργεια των μαθητών του. Δε γνωρίζω αν έχει σύζυγο, βέρα δε φοράει μόνο έχει την φωτογραφία μιας γυναίκας κάπου στον χώρο του γραφείο του αλλά δε γνωρίζω τι σχέση έχουν. Θα ήθελα να του εξωτερικεύσω το ενδιαφέρον μου πάντα στα πλαίσια της ευπρέπειας, αλλά δε ξέρω πως, και σκέφτομαι πως ίσως να είναι και παντρεμένος. Να προσθέσω πως μόλις τελειώσω με το πρώτο πτυχίο σκέφτομαι να ακολουθήσω την κατεύθυνση που αυτός διδάσκει στις μετέπειτα σπουδές μου. Σκεφτόμουν ίσως να τον ρωτήσω για πανεπιστήμια στο εξωτερικό κτλ.
Ευχαριστώ!
- Jeanne (Last tango in Paris)


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η ερώτηση ποια είναι;


Επειδή δεν έχεις, δύο γενικά σχόλια: μάλλον δεν ξέρεις τι σημαίνει «πλατωνική φύση», γιατί αν ήταν πλατωνική η φύση των συναισθημάτων σου δεν θα βασανιζόσουν. Κατά τα άλλα, είσαι στην κατάλληλη ηλικία και στην κατάλληλη θέση για να κάνεις ένα τεράστιο λάθος με ολέθριες συνέπειες, είτε υπάρξει ανταπόκριση από μέρους του, είτε όχι. Δεν ξέρω ποιο ενδεχόμενο είναι χειρότερο.

 

Αναλογίσου λίγο το θέμα των μεγαλύτερων αντρών. Είναι κάτι που κάνεις συστηματικά, ή σου προέκυψε για πρώτη φορά, και ποια είναι η σχέση σου με τον συμβολισμό της εξουσίας; Καλοί οι έρωτες, αλλά τα μεγάλα έργα γράφτηκαν από τους ερωτευμένους που προβληματίστηκαν, όχι από αυτούς που πάνε σαν προβατάκια εκεί που τους οδηγεί το υποσυνείδητο τους.


__________________
3.

Αγαπητη μου Α μπα,
ειμαι 27 χρονων και εκεινος 49. Ηταν καθηγητης μου στο φροντιστηριο και η "σχεση" μας μετραει απο το 2008 με πολλα σκαμπανεβασματα και διαλλειματα μεχρι και ενος χρονου.Παντα ξαναγυριζα.Ειναι παντρεμενος και το παιδι του εχει αυτισμο. Δεν μπορει να φυγει γ αυτο το λογο απο την οικογενεια του και επισης μου λεει οτι δεν θα αντεξει την κοινωνικη κατακραυγη. Τον τελευταιο χρονο εχει παθει καταθλιψη και παιρνει αγωγη.Ειναι κλεισμενος στο γραφειο του και δουλευει ολη την ημερα ενω παραλληλα μιλαμε ολη την ημερα με μηνυματα και καποιες φορες συναντιομαστε στα κλεφτα (μενουμε πλεον σε διαφορετικες πολεις). Μου λεει οτι δεν αντεχει μακρια μου και οτι θελει να πεθανει αλλα δειλιαζει να κανει το βημα να φυγει γιατι εχει επωμιστει ολες τις ευθυνες του σπιτιου πανω του και δεν θελει να πληγωσει την γυναικα του που ναι μεν δεν αγαπαει αλλα δεν μπορει να της το κανει αυτο. Και τωρα ερχομαστε σε εμενα α μπα μου...... εχω παντρευτει εδω και 2 χρονια. Ο συζυγος ειναι ενας καλος απλος ανθρωπος που πιστευα οτι ηταν οτι χρειαζομουν για να ξεφυγω απο αυτη τη κατασταση του απολυτου και συναμα τυρρανικου ερωτα ομως ξαναγυρισα.... και υποφερω... και τον θελω. Δεν μπορω να καταλαβω τον εαυτο μου πια. θα ηθελα μια γνωμη
- πεταλουδα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ούτε παραγγελία να είχα κάνει αυτή την ερώτηση. Εσύ πρέπει να διαβάσεις την προηγούμενη και η προηγούμενη εσένα. Πεταλούδα, ούτε εγώ μπορώ να σε καταλάβω. Επειδή ούτε εσύ μπορείς, πρέπει να πας σε κάποιον που θα είναι σε θέση να το κάνει, γιατί είναι φανερό ότι δεν γίνεται να συνεχίσεις να ζεις έτσι. Είναι πολύ επείγον και έχεις καθυστερήσει πολύ, τόσο ώστε να έχεις πάρει και άλλον άνθρωπο στο λαιμό σου. Ζήτα βοήθεια από ειδικό. Δεν σου γράφω άλλα γιατί το κουβάρι που έχεις φτιάξει δεν λύνεται με συμβουλές και γνώμες. Χρειάζεται να δουλέψεις, να προσπαθήσεις πολύ, και ελπίζω να είσαι έτοιμη ψυχολογικά για να το κάνεις.

__________________
4.


Τι κανείς με όλους αυτούς που κανονιζετε πχ να πάτε μια συγκεκριμένη ημερομηνία σινεμά, το έχετε συμφωνήσει, μια μέρα πριν τους στέλνεις μήνυμα για επιβεβαίωση, δεν απαντάνε, περνάει η ημερομηνία συνάντησης, και αν τύχει να ξαναμιλησετε ή ξανασυναντηθειτε σου λένε 5-6 δικαιολογίες;
1) τους παίρνεις τηλέφωνο ενώ τους έχεις στείλει μήνυμα για το ίδιο θέμα πριν την αναμενόμενη συνάντηση;
2) θεωρείς, από το γεγονός ότι δεν απαντάνε, ότι η συνάντηση ακυρώνεται;
3) δεν ξανα ασχολησε μαζί τους;
Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι το πρόβλημα δεν είναι να ακυρωθεί ένα ραντεβού, το πρόβλημα είναι να μην ενημερώνονται οι ενδιαφερόμενοι ώστε να μπορούν και αυτοί να προγραμματίσουν τη μέρα τους.
Τέλος, το παραπάνω, το θεωρείς σημαντικό στοιχείο για έναν άνθρωπο;
Πού νομίζεις ότι οφείλεται αυτή η συμπεριφορά;
- Προβληματισμένος αναγνώστης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν δεν απαντάνε θεωρείς ότι η συνάντηση ακυρώνεται και το αν θα ξανασχοληθείς μαζί τους είναι ένα θέμα προσωπικό. Αν αποφασίσεις ότι βαρέθηκες, είναι οκ, αν αποφασίσεις ότι θα τους έχεις μόνο για χαχα και για περιστασιακές παρέες, και αυτό είναι οκ.


Αυτή η συμπεριφορά οφείλεται στο ότι δεν ήθελαν και πάρα πολύ να σε ξαναδούν, είναι αγενείς και χωρίς τρόπους, και μάλλον πάσχουν έντονα από σύνδρομο FOMO και κανονίζουν εκατό πράγματα την ίδια μέρα για να μπορούν να διαλέξουν το καλύτερο (τελικά δεν τους αρέσει τίποτα, αλλά αυτό δεν είναι δικό σου πρόβλημα.)


__________________
5.

Βρέθηκα σε ένα τραπέζι με την αδελφή του, την φίλη της και την φίλη της φίλης την Μ. Από την πρώτη στιγμή που η Μ. μπήκε στο μαγαζί κοίταξε τον φίλο μου (3 χρόνια σχέση) με ύφος :υποψήφιος γκόμενος. Καθώς κυλούσε η βραδιά συνέχιζε να τον περιεργάζεται ενώ της είπαν πως ήμουν η σχέση του. Σε κάποια στιγμή καθώς μιλούσαμε όλοι κάτι ερωτήθηκε η Μ. και απάντησε κοιτώντας έντονα στα μάτια τον φίλο μου με ύφος φλερτ .Το τραγικό είναι πως η κουβέντα μεταξύ τους συνεχίστηκε για κανένα δεκάλεπτο περίπου τρεις φορές, με το "καμάρι μου" να ανταποδίδει το φλερτ με τα μάτια εις το τριπλό και οι υπόλοιπες τρεις στο τραπέζι μιλιά. Ήταν σαν να μην υπήρχαμε ή υπήρξαμε ποτέ τα λεπτά που μιλούσαν με τα μάτια κυρίως. Ο δικός μου δε, με αλλαγμένο τόνο φωνής για να ακούγεται πιο γοητευτικός όπως όταν καμάκωνε εμένα, τω καιρώ εκείνο. Δεν έκανα απολύτως τπτ, για να μην φέρω σε δύσκολη θέση την αδελφή του και την συνάδελφό της. Το βράδυ του είπα πως είχα πονοκέφαλο και επειδή μάλλον κατάλαβε τι είχε γίνει προσπαθούσε να με πάρει αγκαλιά για να με βοηθήσει. Η ερώτησή μου είναι: Έχω πολλά ψυχολογικά επειδή μεγάλωσα με έναν πατέρα μοιχό; Ή θα έπρεπε να είχα ήδη φύγει από αυτή τη σχέση για να γλιτώσω το τομάρι μου;
- Χαρά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πώς μεγάλωσες δεν έχει σχέση με την απαράδεκτη συμπεριφορά του φίλου σου, αλλά ίσως έχει να κάνει με την αντίδραση σου. Γιατί δεν μίλησες μετά, όταν ήσασταν μόνοι σας; Δεν ξέρω αν έπρεπε να είχες ήδη φύγει, γιατί δεν λες αν ήταν μεμονωμένο περιστατικό ή αν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Αυτά όμως δεν λύνονται με σιωπές και ψέματα και δήθεν πονοκεφάλους. Χρειάζονται δύσκολες συζητήσεις, ειλικρίνεια, και με τον άλλον, και με τον εαυτό σου.

__________________

6.


Πώς λες ευγενικά σε καποιον να μη μασάει την τσίχλα του με ανοιχτό στόμα κανοντας αυτό το κλιατσ -πλιατσ- πλιουτς που με κάνει να θέλω να μαχαιρώσω κόσμο;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
«Μπορείς σε παρακαλώ πολύ να μην μασάς την τσίχλα με θόρυβο; Αυτός ο ήχος με κάνει να θέλω να μαχαιρώσω κόσμο. Ευχαριστώ.» (και χαμόγελο).

_________________
7.

Έχω κάνει ένα μεγάλο λάθος Α,μπα κι ήθελα να σε ρωτήσω την άποψή σου. Ήμουν σε σχέση τρια χρόνια. Συγκατοικούσαμε, είχαν γνωριστεί οι οικογένειές μας και μέσα σε ένα πλάνο των επόμενων δυο ετών, σχεδιάζαμε να παντρευτούμε.Δεν είχαμε αρραβωνιστεί.Μέναμε σε νησί και τα καλοκαίρια η μετακίνηση γινόταν ανυπόφορη λόγω των ορδών τουριστών.Επειδή είχα κάποια χρήματα στην άκρη λόγω μιας μικρής κληρονομιάς μετά τον θάνατο του πατέρα μου, χρησιμοποίησα 5.000 εξ αυτών για να αγοράσω μηχανή.Αλλά δεν σταμάτησα εκεί,την έβαλα στο όνομά του.Ηλιθιωδώς -και διχως να ρωτήσω λογιστή-θεώρησα ότι επειδή η μηχανή ξεπερνούσε τα 1.300 κυβικά θα φορολογούμουν.καθώς έχασα πατέρα και γιαγιά,πληρώνω εφορία και χρέη για όσα κληρονόμησα,οπότε οτιδήποτε παραπάνω με τρομοκρατούσε.δεν γουγκλαρα καν να δω ότι οι μηχανές δεν φορολογούνται.δυστυχώς,είχα εμπιστοσύνη σε εκείνον και στο κοινό μας μέλλον,οπότε μετά την αγορά μπήκε στο όνομά του.έλα ντε που λίγους μήνες αργότερα-τον περασμένο Νοέμβριο-ανακάλυψα ότι είχε άλλην.πήρα τα πράγματά μου και γύρισα Αθήνα,στο πατρικό μου.ούτε λόγος από μέρους του να επιστρέψει Î
® να πουλήσει την μηχανή..θέλω να τον πάω δικαστικώς,όμως 50-50 πιθανότητες να κερδίσω δίνουν οι δικηγοροι που έχω ρωτήσει.αυτό που με σώζει είναι ότι έχω αποδείξεις πως εγώ διέθεσα τα χρήματα.οι γονείς του δεν τα ξέρουν όλα αυτά,ωστόσο κατανοούν πως εκείνος με μισθό 400Ε δεν θα μπορούσε να αγοράσει μηχανή.θέλω να τους μιλήσω -μιας και επικοινωνούν συχνά μαζί μου-μήπως καταφέρουν να τον πείσουν να την πουλήσει, αλλά φοβάμαι ότι θα θεωρήσουν πως ζητώ από εκείνους τα χρήματα.θα σε ρωτήσω λοιπόν τι θα έκανες στην θέση μου.θα καθόσουν στα αυγά σου να λουστείς το μεγαλειώδες λάθος σου;θα έριχνες κι εσύ -όπως κι εκείνος-το επίπεδο και θα μιλούσες στους γονείς του;θα πήγαινες δικαστικώς;δεν είναι μόνο τα χρήματα.είναι και η συμπεριφορά του, που την βρίσκω απαράδεκτη.στην ίδια μηχανή που αγόρασα, κάθεται μια άλλη τώρα.τον σιχάθηκα ρε παιδιά,εγώ στην θέση του θα την είχα επιστρεψει από σεβασμό,από τσίπα.σε ευχαριστώ πολύ.
- Μην κάνετε το ίδιο λάθος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν βλέπω για ποιο λόγο πιστεύεις ότι οι γονείς του θα πάρουν το μέρος σου και το συζητάς ως ενδεχόμενο. Επειδή θα καταλάβουν ότι έχεις δίκιο; Αυτός δεν το βλέπει, γιατί να το δουν αυτοί; Ίσως κάτι να ξέρεις, αν σε βλέπουν θετικά, αλλά δεν βλέπω πώς θα τον αναγκάσουν να ξεβολευτεί, ακόμα και αν διαφωνούν μαζί του. Πάντως, δεν παίρνεις κάποιο φοβερό ρίσκο αν τους πεις τι έγινε. Όσο για το επίπεδο, δε νομίζω ότι είναι αυτό που πρέπει να σε απασχολεί σε αυτή την ιστορία. Κάνε και τα δύο, χρησιμοποίησε τους γονείς (για να μην νομίζουν ότι ζητάς τα λεφτά από εκείνους, απλώς πες τους το, κάνε το ξεκάθαρο), και βάλε και έναν δικηγόρο να ξεκινήσει την διαδικασία. Ίσως αν καταλάβει ότι το εννοείς να αλλάξει τροπάρι. Ο κόσμος φοβάται πολύ τα τηλεφωνήματα από δικηγόρους.

90

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
.#3 Πεταλούδα, κρίμα για όλα αυτά που διαβάσαμε. Δε θα σταθώ στη μεγάλη διαφορά ηλικίας αν και εμένα μου χτυπάει άσχημα το ότι είναι τόσο μεγαλύτερος και κυρίως ήταν καθηγητής σου όταν ξεκινήσατε τη σχέση. Θα σταθώ στο ότι ηταν και είναι ακόμα παντρεμένος και βέβαια όπως σου λέει δεν έχει σκοπό να χωρίσει. Όλοι οι παντρεμένοι που εχουν παράλληλη σχέση λένε τα ίδια, ότι δε μπορούν να το κάνουν αυτό στη γυναίκα τους κλπ. Σοβαρά τώρα, ποια κοινωνική κατακραυγή φοβάται; Σε τι εποχή ζούμε; Τόσος κόσμος παίρνει πολιτισμένα διαζύγια και προχωράει τη ζωή του. Αυτά που σου λέει είναι δικαιολογίες. Δεν αντιλέγω ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα , σίγουρα έχει τα θέματα του ,όμως πιο πολύ μου κάνει για ψυχολογικός εκβιασμός προς εσένα όλη η συμπεριφορά του. Χρησιμοποιεί το παιδί του για να σου ασκει ψυχολογική πίεση και να δικαιολογήσει τον εαυτό του. Χρησιμοποιεί τη δήθεν αγάπη για τη γυναίκα του. Ποια αγάπη; Πως το πιστεύεις ότι δε μπορεί να της το πει για να μην την πληγώσει;;θεωρείς πως η γυναίκα του τόσα χρόνια δεν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει; Το πιθανότερο είναι να έχει καταλάβει πολύ καλά αλλά για τους δικούς της λόγους να μενει μαζί του. Οι σχέσεις μεταξύ των μελών αυτού του τριγώνου όπως τα περιγράφεις μοιάζουν με σχέσης αρρωστημένης εξάρτησης, τοξικές. Ο άντρας αυτός ήξερε καλά να εκμεταλλεύεται την κατάσταση προς όφελος του τόσα χρόνια. Δεν είχε κάτι να χασει, είχε το σπίτι του τη γυναίκα του να τον φροντίζει ενδεχομένως, κοινωνική αποδοχή όπως ελεγε και μια πιτσιρίκα να τον ανανεώνει και να τον κάνει να νιώθει επιθυμητός. Εσύ πάλι τι είχες να κερδίσεις; Νομίζω πως τίποτα πέρα από κάποιες στιγμές υποτιθέμενου παθους. Ούτε οδηγούσε πουθενά η σχέση ούτε μαζί κανονικά ησασταν, ούτε καν στην ίδια πόλη στο τέλος. Καλά έκανες και χωρισες. Το θέμα είναι γιατί παντρεύτηκες στα 25 σου τον άνθρωπο που παντρευτηκες. Πίστευες ότι θα σε έβγαζε από το αδιέξοδο που βιωνες. Πολυ κακός λόγος για να παντρευτεί κανεις. Μεγάλο λάθος, μόνο ο εαυτός σου και η θέληση σου θα σε εβγαζαν. Πρέπει να κάνεις μεγάλη προσπάθεια τώρα , να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να δεις τι θέλεις από τη ζωή σου. Προφανώς σου λείπει ο έρωτας και το πάθος με τον πρώην καθηγητή αλλά σκέψου ότι το πιο πιθανό είναι να το θεωρείς ως το μεγάλο έρωτα και πάθος επειδή δεν είχες άλλες εμπειρίες πριν , ήσουν πολύ μικρη. Επίσης το απαγορευμένο της κατάστασης έκανε το πάθος να φουντώνει και να μοιάζει τόσο μεγάλο. Δες το καθαρά αυτο. Δες τι θα κάνεις με τον άντρα που παντρεύτηκες. Φαντάζεσαι τον εαυτό σου για πάντα μαζί του; Είσαι πολύ νέα ακόμα και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου για να διορθώσεις τα λάθη σου και να ζήσεις όπως σου αξίζει. Αν καταλάβεις ότι δε θέλεις τελικά τον άντρα ή που παντρεύτηκες θα είναι καλύτερα και για τους δύο να χωρισετε. Ξεκινα άμεσα συνεδρίες σε ψυχολόγο, θα σε βοηθήσει να ξετυλίξεις το κουβάρι για το πώς έφτασαν εδώ τα πράγματα, αλλά και για να βρεις τι θέλεις από εδώ και πέρα.
#2. Νομίζω πως η κοπέλα της ερώτησης απλώς γοητεύτηκε πολύ από τον καθηγητή και αν δεν έχει σκοπό να κάνει κάποια κινηση να δείξει το ενδιαφέρον της δε θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Από πολλές απόψεις αγαπητή φίλη δεν είναι καλό να μπλέκονται έτσι οι καταστάσεις. Οντως δεν υπάρχει κάποια σαφής ερώτηση εδώ, αν έχεις σκοπό να τον ρωτήσεις για πανεπιστήμια ή να ακολουθήσεις τη κατεύθυνση του κάνε τo, αλλά μόνο αν το θέλεις όντως και όχι ελπίζοντας πως έτσι θα του πιάσεις την κουβέντα και για άλλα πράγματα και θα έρθετε πιο κοντά. Σκέψου πως μπορεί να έχεις μεγαλοποιησει στο μυαλό σου τη συμπεριφορά του και να την εκλαμβανεις ως έλξη. Καλύτερα κρατά τυπικές σχέσεις.
#7 Δε το βρίσκω απίθανο να επιστραφεί η μηχανή, ειδικά αν οι πιθανότητες τελικά δεν είναι 50-50Αυτό όμως το "Ο κόσμος φοβάται πολύ τα τηλεφωνήματα από δικηγόρους"....σιγά καλή μου, γελάει ο γκόσμοζ!!
#4 Αγαπητέ φίλε, το πάθαινα κι εγώ συχνά στο παρελθόν με 2-3 άτομα απο τη παρέα. "Σώθηκα" όταν συνειδητοποίησα τι απαιτήσεις μπορώ να έχω απο αυτούς και τι είδους σχέσεις, ήτοι τυπικές με τυχαίες συνομιλίες 1 φορά το μήνα το πολύ! Supercool απο τη μεριά μου! Κανονίζω με άτομα που αλληλογουστάρουμε και περνάμε γαμάτα ;) #1 Κοριτσάκι μου, με άγγιξε πολύ η περίπτωσή σου! Σου εύχομαι μέσα απο τη καρδιά μου να φύγεις και να μη ξαναπατήσεις ποτέ το πόδι σου εκεί! Κι όταν το κάνεις και βρεις την υγειά σου, στείλε δωράκι στη μανούλα το παρόν γράμμα ή κάτι παρόμοιο, τρίβοντας στη μούρη της το πόσο άθλια μάνα υπήρξε.
#3Μα δηλαδή δεν μπορώ να βάωτις σκέψεις μου σε σειρά με αυτό που διάβασα. Θα ξεκινήσω με αυτόν,που όντας τότε 41 ,εμπλεξε με την σχεδόν ανήλικη ή έστω 18 χρονών μαθήτριά του,πράγμα ανήθικο και ίσως και παράνομο. Και ποια η δικαιολογία; Ότι το παιδί του έχει αυτισμό. Όχι,δεν είναι αυτός ο λόγος που δε χωρίζει,αυτός είναι ο λόγος που τσιλιμπουρδίζει,διότι αρνείται να αναλαβει το βάρος της ευθύνης ενός παιδιού με πρόβλημα και προτιμά να ξεδίνει έτσι. Μιλώντας με μια συνάδελφο της ειδικής αγωγής μου είχε πει ότι στα κέντρα Α.Μ.Ε.Α έβλεπε συνέχεια μόνο μητέρες, καθώς ήταν συντριπτικοί η πλειοψηφία των πατεράδων που δεν άντεχαν την πίεση και το βάρος ενός τέτοιου παιδιού και απλά εγκατέλειπαν. Όχι,δεν έχω κάνει έρευνα,είναι κάτι που έχω δει και εγώ εμπειρικά μέσω της δουλειάς μου. Για σένα τώρα τι να πω; Δε θα πω γιατί έμπλεξες τότε μαζί του,ήσουν μικρή και αυτός μεγάλος,την ευθύνη την έχει αυτός. Πλέον όμως ούτε μικρή ούτε άμυαλη είσαι. Τι ακριβώς κάνεις λοιπόν; Παντρεύτηκες έναν έρμο άνθρωπο γιατί; Για να τον βασανίζεις; Και γιατί γαι το όνομα του Τουτάτης αρέσκεσαι τόσο πολύ να βασανίζεις τον εαυτό σου; Πώς την έχεις δει; Ηρωίδα τραγωδίας; Σύγχρονη Άννα Καρενινα; Λυπάμαι αλλά τρένο να σε λυτρώσει και να σε περάσει στην ιστορία των καταραμένων ηρωίδων δεν υπάρχει στη δική σου περίπτωση. Δεν έχεις καμια δικαιολογία για ότι κάνεις,παρά μόνο τα δικά σου απωθημένα και ψυχολογικά προβλήματα που αρνείσαι να κοιτάξεις κατάματα και να λύσεις. Και αν ήσουν μόνη σου πρόβλημά σου. Παντρεύτηκες όμως έναν άνρθωπο που δε ου έφταιγε σε τίποτα.Ξεκόλλα και συμμαζέψου. Μια είναι η ζωή και δε γυρνάει πίσω,κι εσύ τη δικια σου τη χαραμίζεις!Συγχύστηκα πάλι!
"δεν μπορώ να βάωτις σκέψεις μου σε σειρά με αυτό που διάβασα"εμ...σα να 'χετε δίκιο.Καταρχήν στα 18 η μαθήτρια δεν είναι ανήλικη.Αυτό που είπε είναι ότι δε μπορεί να χωρίσει εξαιτίας του παιδιού του, καμία σχέση επομένως με "τους περισσότερους" που λέτε ότι τα παρατούν.Επίσης το γεγονός ότι φίλη σας βλέπει μητέρες να συνοδεύουν τα παιδιά τους στα κέντρα Α.Μ.Ε.Α. δε σημαίνει ότι όλες εκείνες είναι και διαζευγμένες.Ακόμα και σε έναν τυπικό παιδικό σταθμό συνήθως τα παιδιά τα συνοδεύουν συνήθως οι μητέρες.Επίσης δεν ξέρουμε αν έχει παραμελήσει το παιδί του εξ' αιτίας της εξωσυζυγικής του σχέσης ή ότι αρνείται να πάρει την ευθύνη του, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Μπορεί να σας φανεί ανήκουστο, αλλά ίσως ακριβώς αυτή η σχέση του που ξεδίνει τον βοηθά να είναι κοντύτερα στο παιδί του και τελικά να μην το παρατήσει όπως "όλοι αυτοί" που αναφέρατε.Γενικά έχετε συνδυάσει το μένος σας απέναντι στο στον 40άρι, ίσως λόγω της διαφοράς ηλικίας, μαζί με την ευαισθησία σας στα ΑΜΕΑ και έχετε φτιάξει μια απίθανη σαλάτα.
Την απιθανη σαλάτα την κάνατε εσείς που δεν καταλάβατε τι έγραψα. Το κυριότερο είναι ότι δε μίλησα για το ποιος συνοδεύει το παιδί ,αλλα για το ποιος ενδιαφέρεται. Και ναι στις περισσότερες περιπτώσεις μιλάμε για διαζύγιο. Το ίδιο είδα σε ομάδα στήριξης παιδιών με καρκίνο,ότι πολλές μητέρες είχαν απομείνει να τραβάν το γολγοθά μόνες τους. Κάθε παντρεμένος που κερατώνει λέει και μια δικαιολογία που δε χωρίζει. Δεν παύει όμως να είναι δικαιολογία για αυτούς που θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.Όταν η κοπέλα τώρα είναι 27 και η σχέση ξεκίνησε το 2008 δεν μπορούμε να ξέρουμε καν αν είχε κλείσει ή όχι τα 18. Και ναι έχω μένος για τον σαραντάρη γιατί χρησιμοποίησε τη σχέση εξουσίας που είχε απέναντι σε ένα κοριτσάκι. Και ενηλικη να ηταν δεν παυει να είναι ανηθικη η σχέση μεταξυ καθηγητή και μαθήτριας.Εσείς όμως γιατί τέτοιος καημός να βρείτε ελαφρυντικά στον κύριο άραγε;
@ mitsi 23.5.2017 | 20:54Μα εσείς δε τον κατηγορήσατε μόνο για το γεγονός ότι τσιλιμπουρδίζει χωρίς να χωρίζει, αλλά ταυτόχρονα τον κατηγορήσατε και για το γεγονός ότι κάποιοί άλλοι χωρίζουν αν έχουν παιδί με ειδικές ανάγκες!!Του φορτώσατε δηλαδή την αρνητική κριτική από μια άλλη ομάδα, στην οποία όμως αυτός δεν ανήκει! Επιπλέον γιατί είναι ανήθικο και πώς προέκυψε ότι χρησιμοποίησε τη σχέση εξουσίας του; Εδώ μετά από 10 χρόνια και ένα γάμο-βιτρίνα η άλλη κάνει "σα παλαβή" για χάρη του. Ξέρετε πέρα από τη δασκάλα του νυν προέδρου της Γαλλίας έχουν κι άλλοι δικαίωμα στο παραμύθι. Τέλος εφόσον εσείς τέτοιο μένος εναντίον του, εγώ γιατί πρέπει να δικαιολογηθώ που πάω να βρω ελαφρυντικά?! (δε θα μου συμβεί άμεσα, αλλά κάποτε θα 'μαι κι εγώ 40αρης)
Αχ δε συνεννοούμαστε. Δεν έχουν χωρίσει όλες οι οικογένειες με παιδια Α.Μ.Ε.Α. αλλα σε παρα πολλα ζευγάρια οι πατεράδες δεν ενδιαφέρονται. Κατηγόρησα τον κύριο ότι κάνει αυτό ακριβώς,αντί να επωμιστεί το βάρος τη βρίσκει με μικρούλες ενώ η γυναίκα του τα τραβα όλα. Όταν κάποιος είναι καθηγητής μας αρέσει δε μας αρέσει έχει σχέση εξουσίας. Όσο για τον Μακρόν αυτός διεκδικησε την καθηγήτρια του αφού είχε τελειώσει το σχολείο δεν ξέρω γιατί σας είναι τόσο δύσκολο να καταλάβετε τη διαφορά...
@ mitsi 24.5.2017 | 11:09Αν καταλαβαίνω σωστά, λέτε ότι συχνά οι πατεράδες παρατούν τα παιδιά τους, απλά αυτός αντί να φύγει οριστικά προτίμησε να αδιαφορήσει με άλλο τρόπο, μένοντας στο γάμο και βρίσκοντας τη μικρή.Από το μήνυμα όμως δεν ξέρουμε αν και κατά πόσο τελικά αδιαφορεί για το παιδί του, πιστεύω πάντως μάλλον "λιγότερο" απ' κάποιον ο οποίος έφυγε, γι' αυτό και η αναφορά με τις χωρισμένες μητέρες μου φαίνεται από ελαφρώς ασύνδετη εώς "ύπουλη".Κατά τη γνώμη μου μπορείτε να τον ψέξετε για το γεγονός ότι η πιτσιρίκα του τρώει χρόνο (και χρήμα!), όχι όμως και για το ότι κάποιοι άλλοι χωρίζουν και απομακρύνονται.Για τη σχέση τους αυτή καθαυτή μπορεί να έχει σχέση εξουσίας όμως δε χρησιμοποίησε την όποια εξουσία του σαν μέσο εξαναγκασμού, δεν την ανάγκασε, απλώς απ' ότι φαίνεται η ύπαρξή της λειτούργησε σαν στοιχείο έλξης κάτι που ειδικά εφόσον μιλάμε για μια ιστορία που τραβάει μια 10ετία, το κάνει πολύ λιγότερο "ανήθικο".Τονίζω ότι το γεγονός ότι έχει "πιτσιρίκα" δε τον κάνει κατά τη γνώμη μου αυτομάτως αδιάφορο γονέα.
Όταν διαβάζω τέτοιες ιστορίες αρχικά νιώθω μεγάλη λύπη για την ατυχία των παιδιών αυτών που μεγάλωσαν με μια γυναίκα που, σαφέστατα, δεν ξέρει τι σημαίνει «καλός άνθρωπος» πόσο μάλλον «καλή μαμά»…Αμέσως μετά σκέφτομαι και εκείνη τη γυναίκα που, ως παιδί, μεγάλωσε με γονείς που ούτε οι ίδιοι ήξεραν πώς να είναι γονείς..Δεν ξέρω ποιον να πρωτολυπηθώ και από πού ξεκινάει όλος αυτός ο κύκλος μίσους και θυμού στην ιστορία του καθενός… Αλλά είναι κρίμα, πολύ κρίμα στην εποχή της ενημέρωσης, της απενοχοποίησης του ψυχολόγου να μην φροντίζουν κάποιοι να ενημερωθούν για την αλφαβήτα του να είσαι γονιός, όπως π.χ. «δεν λες πουτάνα την κόρη σου ΠΟΤΕ».#ELEOSKAPU
#7. Ήσουν με κάποιον που τον αγαπούσες και για να τον ευχαριστήσεις του πήρες ένα δώρο. Τώρα που χωρίσατε, για να τον εκδικηθείς που σε πλήγωσε, το θέλεις πίσω. Όλα τα βιβλία του Σαβουάρ Βιβρ, αναφέρουν ρητώς, ότι σε περίπτωση διάλυσης ενός αρραβώνα, τα ακριβά δώρα (όχι μια μπλούζα πχ) πρέπει να επιστρέφονται. Και είναι γαϊδουριά να μην γίνεται αυτό. Από την άλλη όμως είναι και δική σου ανωριμότητα. Όσο ήταν "δικός σου" του "άξιζαν" δώρα 5.000€. Τώρα που σε πρόδωσε, είναι ένα σκουλήκι που πρέπει να μπλέξεις τους γονείς του και τους δικηγόρους "για να μάθει" Ζούμε σε έναν ενήλικο κόσμο, όπου τα λάθη δεν αναγνωρίζονται εύκολα μετά την απομάκρυνση από το ταμείο. Διάλεξε καλύτερα τον επόμενο και άσε τους δικηγόρους ήσυχους. Ούτε το πάνω χέρι θα αποκτήσεις, ούτε την τελευταία λέξη θα πεις, ούτε κάποια ικανοποίηση ουσιαστική θα αντλήσεις. Προχώρα.
Εφόσον αναγνωρίζεις τον σχετικό κανόνα του σαβουάρ βιβρ, γιατί θεωρείς πράξη εκδίκησης από πλευράς της κοπέλας το να ζητάει πίσω το ακριβό δώρο; Η ανωριμότητα της κοπέλας δεν πιάνει μπάζα μπροστά στην ανωριμότητα του μνηστήρος.Η υπόθεση θεωρείται χαμένη, γιατί πλέον το δίκυκλο έχει χάσει μέρος της αξίας του, λεφτά δεν πρόκειται να πάρει απ' ό,τι φαίνεται και την ζαχαρένια της θα χαλάσει. Το πολύ πολύ να τον περιμένει να πουλήσει την μηχανή μπας και πάρει κι αυτή κάποια αποζημίωση.
Μάλλον δεν κατάλαβες τι είπε η κοπέλα. Δεν του έκανε δώρο τη μηχανη! Απλώς την αγόρασε γι αυτην αλλά στο όνομά του (εδώ έγκειται το λάθος της) γιατι λανθασμένα όπως λέει η ίδια νόμιζε πως αν την έπαιρνε στο όνομά της θα πλήρωνε πολλά στην εφορία.
Πολύ large είσαι βρε χούφταλο. Έτσι αφήνει κανείς σήμερα 5 χιλιάρικα να πάνε στο βρόντο; Ακόμα κι αν πάρει λιγότερα πίσω πληρώνοντας δικηγόρο, πάλι αξίζει τον κόπο. Και για τα λεφτά, και για το γαμώτο του πράγματος. Δεν μιλάμε για κανένα μικροποσό για να πεις ότι τα ζητάει από μικροπρέπεια.
Καλά όλα αυτά αν του είχε κάνει όντως δώρο τη μηχανή. Τη μηχανή την πήρε για τον εαυτό της όμως και την έγραψε σε αυτόν καθαρά για φορολογικούς λόγους.
#1Οι άνθρωποι που σου λένε να κάνεις υπομονή και να δώσεις τόπο στην οργή δεν έχουν καμία σχέση στη ζωή σου,αν δεν μπορείς να τους ξεκόψεις από τωρα γιατί είναι μέλη της ευρύτερης οικογένειας όταν φύγεις από το σπίτι και ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου όπως έχεις σκοπό να κάνεις αν έχω καταλάβει σωστά τότε φαντάζομαι θα μπουν κι αυτοί στην ίδια μοίρα. Αν πρόκειται για φίλους αποχαιρέτα τους από τώρα. Δεν είναι σωστοί φίλοι αυτοί που ενώ ξέρουν τι πέρασες όχι μόνο δε σε στηρίζουν αλλά σου ρίχνουν και την ευθύνη!
#7 Θα πιαστώ από την τελευταία πρόταση της Λένας και θα πω ότι ο κόσμος φοβάται τα τηλέφωνα από δικηγόρους και γι αυτό πολλές φορές τους τα κλείνει στα μούτρα ή τους βρίζει, γιατί νομίζει ότι παίρνει η αστυνομία ή ο εισαγγελέας....Δυστυχώς δεν υπάρχει νομική παιδεία στη Χώρα μας. Νομική παιδεία, δε σημαίνει βέβαια να γνωρίζει κάποιος τους νόμους ή τις άπειρες διαδικασίες, αλλά να έχει επίγνωση των συνεπειών των πράξεων του και κάποιες γνώσεις σε απλά θέματα της καθημερινής ζωής, όπως τι σημαίνει δάνειο, τι σημαίνει γραπτή συμφωνία και όχι προφορική, τι σημαίνει παντρεύομαι και κάνω παιδιά, τι σημαίνει διευθετώ τη διαφορά μου εκτός δικαστηρίου δηλαδή εξωδίκως, τι δουλειά κάνει ο δικηγόρος και από τι σε προφυλάσσει και γιατί πρέπει να τον πληρώνεις και ένα σωρό άλλα πράγματα, που είναι απλά και απαραίτητα.Στην περίπτωση της ερώτησης, είναι πολύ δύσκολο, να αποδείξεις ότι έβαλες τα λεφτά, αλλά και αν το αποδείξεις το πιο πιθανό, είναι να θεωρηθεί δωρεά, στα πλαίσια της μακροχρόνιας σχέσης.Το λέω με κάθε επιφύλαξη, αφού δεν γνωρίζω άλλες πληροφορίες και επειδή δεν προκύπτει ότι συνάψατε δανειακή σύμβαση.Επίσης, αν ξεκινήσεις δικαστικό αγώνα, θα δαπανήσεις ένα σεβαστό ποσό, της τάξης των 1000 και βάλε ευρώ (με τις επιδόσεις ή έφεση.....), με πολύ αμφίβολο αποτέλεσμα, όπως ανέφερα και όπως πολύ σωστά σου είπαν και οι συνάδελφοι.Οι γονείς του, σαφώς δεν έχουν υποχρέωση από το νόμο να σου επιστρέψουν τα χρήματα. Όμως......αυτό που θα σου πω προκύπτει ως tip, από την κοινωνική πείρα: είναι πολύ πιο πιθανό, αν τους πάρεις εσύ τηλέφωνο, τους εκθέσεις την κατάσταση, πολύ ψύχραιμα, χωρίς ύφος ο γ υιός σας, το τέρας κλπ, ως δηλαδή καλή κοπέλα, που τον βοήθησε να αγοράσει τη μηχανή (που ισχύει δηλαδή, άσχετα αν σκέφτηκες και τον εαυτό σου) και ότι συμφωνήσατε ότι θα σου ξεπληρώνει το ποσό σταδιακά, να σου επιστρέψουν το ποσό ή μέρος του.Καθαρά από ντροπή για τη συμπεριφορά του παιδιού τους, πολλοί Έλληνες γονείς λειτουργούν έτσι, να πληρώνουν δηλαδή τα σπασμένα των παιδιών τους.Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι υποχρεωμένοι από το νόμο. Μόνο ως ηθική υποχρέωση μπορεί να το δουν .....αν το δουν έτσι.Μπορεί να πέσεις και σε περίπτωση ανθρώπων, που να σε βρίσουν κι από πάνω.Δικηγόρος, δεν μπορεί να πάρει τους γονείς, γιατί δεν υπάρχει νομικό έρεισμα, μπορεί να πάρει όμως τον πρώην σου ή ακόμη καλύτερα να στείλει μία εξώδικη διαμαρτυρία με πρόσκληση για καταβολή του ποσού.
Γιατί είναι πολύ δύσκολο να αποδείξει ότι έβαλε τα λεφτά; θεωρείς ότι πληρώθηκε τοις μετρητοίς η μηχανή; δεν είναι πιο πιθανό να έγινε τραπεζική μεταφορά, οπότε προκύπτει εύκολα ποιος πλήρωσε;
#1 Θα ήθελα να καταθέσω και εγώ τη δική μου εμπειρία από ψυχοθεραπευτές και να συμφωνήσω με την κοπέλα. Ο κανόνας είναι ότι δείχνουν, να έχουν μία προσήλωση, στην αποδοχή του προβληματικού γονιού ή γενικά οικογενειακού περιβάλλοντος. Ο άνθρωπος, που καταφεύγει εκεί, τουλάχιστον στην αρχή, αισθάνεται έναν τοίχο απέναντι του ή μάλλον έναν ακόμη εχθρό.Πάει εκεί επειδή είναι απελπισμένος και εγκλωβισμένος και δεν είναι έτοιμος να επεξεργασθεί τι ακριβώς εννοούν, όταν λένε, πχ αναγνώρισε τα καλά των γονιών ή ποια πιστεύεις ότι είναι η δική σου ευθύνη και άλλα τέτοια.Το μεγάλο πρόβλημα, όσων έχουν τέτοιους γονείς, είναι πως έχει ριζωθεί μέσα τους η αντίληψη, ότι πρέπει να τους αγαπούν ό,τι και αν τους κάνουν και αυτό δεν μπορούν να διαχειρισθούν. Συσχετίζουν την αγάπη με τη σχέση και υποφέρουν γιατί ενώ αγαπούν δεν είναι δυνατό να έχουν σχέση με τέτοιους ανθρώπους, για ευνόητους λόγους. Προσωπικά, δεν είχα τόσο μεγάλο πρόβλημα, όσο το κορίτσι, που γράφει, αλλά είχα.Διαβάζοντας την ερώτηση της κοπέλας ταράχτηκα πολύ γιατί σκέφτηκα πόσο πολύ θα υποφέρει, να ζει σε μία κόλαση με αυτή μάνα και γύρω όλοι, να την ξεπετάνε με παραινέσεις απόλυτες περί της δεδομένης αγάπης των γονιών κλπ. Εντοπίζω το πρόβλημα στις ψυχοθεραπείες, στην βιασύνη των εκάστοτε θεραπευτών. Βιάζονται να φτάσουν στο τέλος. Στο τέλος της ψυχοθεραπείας, αν είναι πετυχημένη, συμφιλιώνεσαι με τον κλήρο που σου έτυχε, της οικογένειας που μεγάλωσες, αφού πρώτα, έχεις φωνάξει, κλάψει, απελπιστεί, παχύνει, αδυνατίσει, κακοποιήσει τον ίδιο σου τον εαυτό.Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν υπάρχει μόνο όταν αναγκάζεσαι να μένεις με τέτοιους ανθρώπους, υπάρχει πάντα.Τα άτομα, που έχουν μεγαλώσει σε τέτοιες οικογένειες, υποφέρουν πάντα. Για να το πω πιο απλά, μισούν τον εαυτό τους, αφού έχουν μεγαλώσει ως μισητοί από τους ίδιους τους γονείς τους. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε, όποιος κι αν είναι ο άλλος όταν "ξεσκίζει" την ψυχή σου και πατάει την προσωπικότητα σου, δεν αντιλαμβάνεσαι βέβαια ότι σε αγαπά.Χειρότερη περίπτωση είναι βέβαια, όταν αυτό τον τρόπο τον αντιλαμβάνεται κάποιος ως αγάπη.Εκεί δεν μπορεί να βοηθήσει κανένας ψυχοθεραπευτής.Δε γίνεται να κλείνουμε τα αυτιά μας, όταν κάποιος μας λέει ότι κακοποιείται και να βιαζόμαστε να του πούμε ότι είναι υπερβολικός ή παίρνοντας το μέρος του κακοποιητικού προσώπου.Γιατί το μέρος του παίρνεις όταν συμβουλεύεις το θύμα να τον ανεχτεί επειδή έχει μία ιδιότητα.Αυτή την τακτική, δεν την τηρούν μόνο κάποιοι ψυχ, αλλά και πολλοί άλλοι στο περιβάλλον. Απαιτείται πολλή σκέψη, προσωπική παρατήρηση για να συνειδητοποιήσει κάποιος σαν την κοπέλα, ότι τα άτομα σαν τη μητέρα της και σαν αυτούς, "δεν ακούνε", έχουν σοβαρό πρόβλημα τα ίδια, σοβαρότερο από την ίδια.Αυτή τουλάχιστον αντιδρά και έχει ελπίδα να ζήσει σαν άνθρωπος.Αυτό απαιτεί χρόνο όμως. Στην αρχή το μόνο που σκέφτεται κανείς είναι πως θα γλιτώσει από το μαρτύριο.
Ο άνθρωπος, που καταφεύγει εκεί, τουλάχιστον στην αρχή, αισθάνεται έναν τοίχο απέναντι του ή μάλλον έναν ακόμη εχθρό. Πηγή: Διαφωνώ ριζικά και διά ροπάλου. Ρε παιδιά όταν πέφτετε σε τέτοια άτομα,τέτοιους επαγγελματίες,δεν ξυπνά κάτι μέσα σας,κάτι που θα σας κάνει να φύγετε ακόμα και από το παράθυρο αν χρειαστεί;Δεν πηγαίνουμε στον κάθε ειδικό φορώντας παρωπίδες.Δεν τους εμπιστευόμαστε με τη μία και με κλειστά μάτια.Εμένα τουλάχιστον μου πήρε πολύ πολύ καιρό για να σιγουρευτώ ότι είναι εντάξει.
.#7 Εννοείται πως πρέπει να κινηθείς δικαστικά. Τον ιδιο (και τους γονείς του προφανώς) αποκλείεται να τον πείσεις να σου επιστρέψει τη μηχανή απλά και μόνο με τα λόγια επικαλούμενη το συναίσθημα και το δίκαιο. Όπως φαίνεται το άτομο αυτό είναι πολύ ανεντιμο, δεν είναι μόνο ότι σε απάτησε αλλά κρατάει κάτι που ξέρει ότι δεν του ανήκει. Μονο ο φόβος του δικαστηρίου μπορεί να κάνει τέτοια άτομα να αλλάξουν σταση όπως είπε και η Α μπα. Κάνε ότι μπορείς ,με όλα τα στοιχεία που μπορείς να βρεις, αποδείξεις, τραπεζικούς λογαριασμούς, μεταφορές, μάρτυρες υπεράσπισης σου που να ήταν παρόντες στην αγοραπωλησία, οτιδήποτε. Το εισόδημά του οντως ίσως είναι εναντίον του. Βρες έναν πολύ καλό δικηγόρο και μην το αφήσεις καθόλου. Μην πας να τον παρακαλέσεις ή οτιδήποτε τέτοιο, πες του από την αρχή ότι θα κινηθείς δικαστικά και ότι ξέρεις ότι σου ανήκει και εχεις βρει τρόπο να την πάρεις πίσω και θα την παρεις κανονικά και με το νόμο. Δεν ξέρω τι γίνεται βέβαια νομικά σε αυτές τις περιπτώσεις αλλά μπορεί και μόνο η ιδέα αυτή να τον κάνει να υποχωρήσει. Καλή τύχη και καλές βόλτες με τη μηχανή σου (μακάρι)!!! Επίσης, σημαντικό αυτό το πάθημα να γίνει μάθημα και για σένα και για όλους!!!
Έτσι κι αλλιώς, ο τύπος θα πρέπει να δικαιολογήσει το ποσό για την αγορά του δίτροχου, έτσι δεν είναι; Αν δεν μπορεί, θα τον ξεσκίσει η εφορία στα πρόστιμα, καθώς τώρα τελευταία τα παίρνει από όπου βρει.Το όχημα έχει ασφάλεια; Σε τίνος το όνομα είναι το συμβόλαιο; Ποιος το πληρώνει; Τα τέλη κυκλοφορίας ποιος τα πληρώνει;
Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο είναι αν η καπέλα οδηγούσε τη μηχανή σε καθημερινή βάση και απλά είχε βγάλει την άδεια στο όνομά του, ή αν την αγόρασε με σκοπό να την έχουν μαζί, κάτι σαν δώρο δηλαδή, και μάλιστα καταλήγοντας να την οδηγεί μόνο αυτός τελικά, θεωρώντας τη δική του.Αλλιώς δεν καταλαβαίνω γιατί όταν χώρισαν δεν πήρε η κοπέλα κλειδιά και μηχανή μαζί της!? Τι κι αν η άδεια ήταν στο όνομά του; αυτό τον αναγκάζει να πληρώνει ασφάλεια τέλη κλπ, άρα στην ουσία κίνητρο θα του έδινε για να υη γυρίσει στο όνομά της. Δε νομίζω να φοβόταν πως θα την πήγαινε δικαστικά κι από πάνω!Πάντως στην όμορφη χώρα του βορρά που ζω εγώ, το γράφει φαρδύ πλατύ πάνω στην άδεια κυκλοφορίας ότι δεν συνιστά αποδεικτικό κυριότητας τκυ οχήματος.
#2 Αν ο καθηγητής είναι απο το ΕΚΠΑ και μιλάει γαλλικα (Mani) Ναι είναι παντρεμένος με πολλά παιδια (Ω Ναι έχω και στοιχεια). Mani αν διαβάζεις, μη φρικάρει. Ξέρεις πως είναι οι πλατωνικό έρωτες με καθηγητές. Ήσουν η τελευταία μου εφηβική τρέλα. Μου λείπει να σε βλέπω να μιλάς και να πηγαίνεις πάνω κάτω στο αμφιθέατρο. Ωραία ήταν τότε . Πιο αθώες εποχές..
Για την πρωτη ερωτηση, θελω να πω οτι περνάω το ίδιο και δεν υπάρχει κανείς να το καταλάβει. Και το χειρότερο είναι ότι νιώθω ακόμα τύψεις όλες τις φορές που φέρεται Καλά. Ξεχνάω τη ψυχολογική και σωματική κακοποίηση. Το χειρότερο είναι πως αυτή τη στιγμή εχω κατάθλιψη και ένα σωρό προβλήματα Υγείας και δεν έχω ούτε ένα ευρώ δικό μου για να μπορέσω να φύγω από δω μέσα. Αν θέλει κάποιος άλλος που είναι ή ήταν στην ίδια θέση να στείλει απλώς για να μπορέσουμε να μιλήσουμε με ανθρώπους που καταλαβαίνουν αυτό είναι το e-mail μου: [email protected]
#1 φύγε από το σπιτι σου όσο πιο γρήγορα μπορείς. Είναι αδιανόητο μητέρα να αποκαλεί την κόρη της με αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Φύγε και κόψε κάθε επαφή σώσε τον εαυτο σου από αυτόν τον κακό άνθρωπο. Δε χρειάζονται εξηγήσεις. Η εξουσία των γονιών σε αυτήν την ηλικία που εισαι πρέπει να περιοριζεται στο "παρε μια ζακέτα για να μην κρυωσεις". Ο ρόλος τους οφείλει να ειναι συμβουλευτικό και υποστηρικτικός.
Όσο το σκέφτομαι αυτό το σημείο, τόσο τρελαίνομαι!Φαντάσου να τραβάς όλα αυτά, να μην ξέρεις τι να κάνεις, να είσαι σε απόγνωση και θλίψη, να επιλέξεις έναν επαγγελματία και να του σκάσεις τα ωραία σου λεφτά για να σε πει, με λίγα λόγια, υπερβολική; Αφαίρεση άδειας και πασάλειμμα με φούμο στα μούτρα θέλει!
#7.Από νομικά δεν ξέρω.Για να είμαι όμως καλά μέσα μου,θα το έλεγα και σε εκείνον και στους γονείς:θέλω τη μηχανή ή ένα ποσό γι'αυτή,αλλιώς θα τα πούμε στα δικαστήρια.Δεν ξέρω,αν θα το κυνηγούσα όντως,αλλά δε θα έδειχνα κι ότι κάνω γαργάρα τη γαϊδουριά τους.Και θα έκοβα κάθε προσωπική επαφή.Δεν καταλαβαίνω,γιατί ακόμα μιλάς με τους δικούς του.Φυσικά και ξέρουν και κάνουν την παλαβή.Αναμενόμενο,γιατί το παιδί τους υποστηρίζουν.Κι όσο εσύ δε φαίνεσαι παρεξηγημένη,γιατί να ντρέπονται αυτοί;
Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω που, μεταξύ δύο ενηλήκων, κολάνε οι γονείς του ενός! Τι σημασία έχει τι πιστεύουον οι γονείς του τύπου? Τι σημασία έχει αν στενοχωρηθούν, ή θεωρήσουν ότι τους ζητάει τα χρήματα η #7? Την διαμάχη την έχει με τον τύπο. Έχει αποδείξεις ότι τα χρήματα τα διέθεσε εκείνη. Ο δικηγόρος της ξέρει τι πρέπει να κάνει.
@1Λυπάμαι πολύ. Λυπάμαι που έκανες τον διαιτητή, λυπάμαι που έχεις επίγνωση της κατάστασης και χαίρομαι ταυτόχρονα.Λυπάμαι και που έτυχες τέτοιας αντιμετώπισης από ψυχολόγο. Και καταλαβαίνω γιατί συνέβη και σ'εμένα να λάβω ως απάντηση "ε, κι εσύ ήσουν πολύ σκληρή όμως". Δεν ξαναπήγα φυσικά, προσωπικά με βοήθησε πολύ το ότι η επόμενη ψυχολόγος μου "μεγάλωσε κι εκείνη σ'ελληνική οικογένεια", όπως η ίδια μου τόνισε μια φορά που αγωνιούσα να της μεταφέρω μια εικόνα οικογενειακής ανισορροπίας.Το κείμενο σου εμένα κάθε άλλο παρά μπάχαλο μου φάνηκε, ίσως επειδή σε καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό αλλά ίσως αν ήταν όντως μπάχαλο να με τάραζε. Δεν με τάραξε όμως. Μόνο την κούραση σου μπορώ να διακρίνω, κανένα μπάχαλο. Είναι εξαντλητικό να μεγαλώνει κανείς με τέτοιους ανθρώπους στο οικογενειακό του περιβάλλον, πόσο μάλλον αυτός να είναι το ίδιο πρόσωπο από το οποίο, φυσιολογικά, περιμένει την απόλυτη αγάπη και κατανόηση.Δώρισα σε μια φίλη μου που έχει την ατυχία να είναι αναγκασμένη, πρακτικά, να ζει με την μάνα της, το βιβλίο Δύσκολες Μητέρες, της Τέρι Άπτερ και το βρήκε πολύ ανακουφιστικό. Εγώ το ξεφύλισσα μόνο, μου το είχε προτείνει η ψυχολόγος γιατί της είχα μιλήσει πολύ για αυτή τη φίλη.Δεν ξέρω επίσης αν έχεις υπόψη το κλασικό, Γράμμα στον Πατέρα, του Κάφκα. Είναι η αντίστοιχη σχέση μητέρας-κόρης θα έλεγα. Είναι εξαντλητικό πολλές φορές, όμως θα έρθει μια μέρα που θα νιώσεις ελεύθερη. Σου εύχομαι να έρθει σύντομα!