ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.6.2020 | 16:07

Κουράστηκα να με συγκρίνουν όλοι με τον πατέρα μου και να με θάβουν

Όχι δεν είμαι παιδί φτωχής ή μεσαίας τάξης στην Βούλα μεγάλωσα και πήγα σχολείο στον Μωραίτη. Ο πατέρας μου έχει δική του εταιρεία και δουλεύω εκεί ως υπάλληλος με μισθό 3.500 ευρώ στα 27 μου ενώ του χρόνου λέει θα τον πάει στα 5.000 αφού κλείνω 2 χρόνια εμπειρίας... Ναι σπούδασα αλλά και άλλα παιδιά έχουν σπουδάσει απλώς δεν έτυχε να γεννηθούν εκεί που γεννήθηκα εγώ και να είναι τόσο τυχερά ώστε να έχουν έναν πατέρα που έχει δική του επιχείρηση. Το θέμα είναι ότι όλοι με συγκρίνουν μαζί του ενώ πάντα πρέπει να δείχνω ότι έχω αυτήν την θέση γιατί είμαι άξιος(που από ότι έχω καταλάβει την έχω γιατί είμαι γιος του και όπως και να το κάνουμε και άχρηστος να ήμουν πάλι θα την είχα εξάλλου η δουλειά μαθαίνετε...). Το πήρα πλέον απόφαση θα σηκωθώ να φύγω από την εταιρεία και θα ψάξω δουλειά στο εξωτερικό χωρίς κονέ ούτε γνωριμίες και ας με πάρουν για τον τελευταίο πραγματικά δεν αντέχω άλλο το θάψιμο πίσω από την πλάτη από τους συναδέλφους και την πίεση. Μόλις ηρεμήσει η κατάσταση με τον κορονοιό θα σηκωθώ αν φύγω το θέμα είναι πως θα το πάρει ο πατέρας μου.Ενώ βαρέθηκα και να υποκρίνομαι πως περνάω τέλεια και κάνω την γαμάτη ζωή. Έχω βαρεθεί όλους αυτούς τους φίλους που γνώρισα στο σχολείο, εγώ πλέον κάνω παρέα με τον Μιχάλη που είναι σερβιτόρος και τον γνώρισα όταν έπαιζα μπάλα μικρός και ήμασταν στην ίδια ομάδα. Ακούγονται ηλίθια τα προβλήματά μου αλλά πραγματικά κουράστηκα ρε φίλε δεν με συγκινούν τα χρήματα ούτε η καλοπέραση(ίσως επειδή τα είχα από μικρός και δεν μου έλειψαν) αυτό που θέλω είναι να ζήσω και να νιώθω πως παλεύω και προσπαθώ χωρίς να με βοηθάνε.
23
 
 
 
 
σχόλια
Τι είναι αυτά που λες βρε παλικαρι; Μάθε καλά τη δουλειά γιατί αύριο μεθαύριο θα περάσει στα χέρια σου και κοίτα να μαθαίνεις πως θα την αυγατησεις .. Άσε να λέει ο κόσμος. Πάντα θα λένε. Και σερβιτόρος να γινεις πάλι θα λένε "α έχει την δουλειά, παίρνει πιο πολλά την ώρα γιατί τα χει με την αφεντικινα πχ) . Μην είσαι τόσο παρορμητικός. Αν θες να πας έξω να διευρύνεις τον ορίζοντα σου βεβαίως και να πας. Αλλά μην αφήσεις την κληρονομιά σου για κάποια σχόλια. Ο κόσμος πάντα θα λέει.. Εκτός αν υποβόσκει και κάτι άλλο από κάτω που δε μας λες!!Μελέτησε καλά τι θα κάνεις!
Ρε φιλε μισο.Εχεις την υγεια σου,και εναν πατερα που σε υπερβοηθησε ρε γαμωτο,οσο και να θελεις να το κρυψεις,ειναι πολυ σημαντικο κομματι να εισαι στη δουλεια του πατερα σου και να σε πληρωνει τοσα λεφτα τη σημερον ημερα.Καλα μας δουλευεις?Εγω αμα ημουν εσυ θα επαιρνα οσα επαιρνα ως μισθο και θα ημουν μια χαρα και θα εκανα τη ζωαρα μου και θα αδιαφορουσα παντελως για τα σχολια ολων των αλλων.Ας λενε οτι θελουν μωρε,θα με φτασουν ποτέ?Αυτο θα ελεγα.Ρε πας καλα που θελεις να φυγεις να πας εξωτερικο?Να γινεις υπαλληλακος?Αν περνας καλα μεινε και κανε τη ζωαρα σου και γραψτους ολους.Ειπαμε ο κοσμος οσο καλος και να εισαι εσυ,παντα θα βρουν να πεταξουν την κακια τους,τοσν ασχημο το λογο τους.Εσυ γιατι να χαλιεσαι λεμε?Ρε εγω θα τους εγραφα οπως σου ειπα και θα εκανα τη ζωαρα μου.Μαλλον πρεπει να εστιασεις σε σενα και οχι σε αυτα που λενε οι αλλοι για σενα,οτι γουσταρεις εσυ και οτι αρεσει σε εσενα αυτο μετραει.Αμα θελεις τοσο πολυ να φυγεις,ε φυγε αλλα σκεψου τι αφηνεις.Σκεψου και εκεινους οσους ειχαν μεν πατερα αλλα τους φερονταν σαν να μην ηταν δικα του παιδια,ενα θα πω,οχι 3000 δεν ειδαμε ποτέ μηνιατικο χαρτζηλικι απο αυτον,ουτε και ενα μπραβο και εναν καλο λογο ως παιδια,μονο μια απαξιωση και μια αρνητικη συμπεριφορα,μην γραψω άλλα.Και εσυ εισαι μια χαρα και δεν σου αρεσει ουτε αυτο?Αχαριστος εισαι?Να εισαι ευγνωμων για οσα σου δινει η ζωη φιλε μου και να κανεις αυτο που πραγματικα θελεις και γουσταρεις αδιαφορωντας για τα σχολια των αλλων.
Παντως αν ημουν στην θεση σου, μπορει να ηθελα να μετρησω τις δυναμεις μου και αλλου καπου που δεν με ξερουν. Αλλα αυτο δεν θα ειχε να κανει με αποψεις τριτων, αυτες δεν με απασχολουν.
Κατ' εμέ, καλά συλλογιέσαι, εύγε σου που δεν βολεύεσαι. Θα σε βοηθήσει να εργαστείς κάπου εκτός του προστατευτικού κουκουλιού της εταιρείας του πατέρα σου. Στην Ελλάδα ίσως ακόμα καλύτερα, που είναι πιο άγριες οι συνθήκες λόγω ανεργίας κι έλλειψης ουσιαστικής προστασίας του εργαζομένου. Είτε δω πάντως είτε στο εξωτερικό, δεν θα είσαι προστατευμένος στο κουκούλι κι αυτό είναι το σημαντικό. Πιστεύω θα σε βοηθήσει και να εκτιμήσεις ό,τι έχεις, όπως και να κατανοήσεις καλύτερα αυτούς που δεν τα έχουν. Και στο μέλλον επιστρέφοντας στην εταιρεία που ξεκίνησε ο πατέρας σου και θα συνεχίσεις εσύ, αν φυσικά θελήσεις να γίνει έτσι, όλες αυτές οι εμπειρίες θα σε κάνουν και καλύτερο εργοδότη.Με το καλό.
Συμφωνώ με τα περισσότερα σχόλια (και εκπλήσσομαι θετικά) - Count your blessings.Αν δεν αντέξεις εκεί που είσαι, συγνώμη που θα το πω, αλλά ψάχνω για δουλειά και το λέω σοβαρά.
Μπορει να εχεις αυτη τη δουλεια λογω πατερα, οπως και πολλοι δουλευουν σε οικογενειακες επειχειρησεις, μαγαζια κτλ αλλα σπουδασες μαλλον κατι σχετικο με τον κλαδο που εισαι , και προφανως εισαι και ικανος για να δουλευεις ακομα και να κραταει με το μισθο σου κ τη θεση σου..Και να σου πω και κατι, αν και δεν το κρυβω..αλοιθωρησα με το 3.500..Εγω με τοσα χρηματα θα τους ειχα ολους γραμμενους..Να κ αν λενε και αν δεν λενε...Ξεκολλα.
Κατανοω και σεβομαι τον προβληματισμο σου. Το ερωτημα ειναι τι ακριβως νοιωθεις την αναγκη να αποδειξεις, και σε ποιον. Αξιζει τον κοπο; Μπορεις μεσα στη δυσαρεσκεια που αισθανεσαι να ξεχωρισεις τις δικες σου αναγκες και επιθυμιες χωρις να τις μπερδευεις με αποψεις και προσδοκιες τριτων, ισως και ασχετων προσωπων; Προσωπικα χαιρομαι για καθε ανθρωπο που εχει την τυχη να του ερθουν ευνοικα τα πραγματα στη ζωη, αυτο απο μονο του δεν κανει εναν ανθρωπο χειροτερο η καλυτερο απο καποιον αλλον. Αν η οικογενεια σου ειναι σωστοι ανθρωποι και σε σεβονται (δεν μας γραφεις το αντιθετο), θα μπορουσαν ολα να ειναι μια χαρα. Θα μπορουσαν, αλλα για σενα δεν ειναι. Θα σου πω ομως κατι, ποτε δεν θα μπορεσεις να ικανοποιησεις τις προσδοκιες ολων των γυρω σου. Αν φυγεις καποιοι θα πουνε οτι το κανεις εχοντας πισινη στο πισω μερος του μυαλου σου, και σιγα τον επαναστατη. Αλλοι θα πουνε οτι ακομη και το βιογραφικο σου που εδνεχομενως θα σου ανοιξει πορτες, το χρωστας στον τροπο που μεγαλωσες και στο οτι εχεις προυπηρεσια χαρη στον πατερα σου. Εισαι καταδικασμενος υπο μια εννοια να χασεις το παιχνιδι, τα δεδομενα της πορειας σου μεχρι τωρα ειναι αυτα που ειναι και δεν αλλαζουν. Δεν εισαι ομως ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος, τοσοι και τοσοι εχουν ευνοηθει (αλλοι πολυ περισσοτερο απο σενα!). Γιατι να νοιωθεις οτι πρεπει να απαντησεις σε ανθρωπους που κατα πασα πιθανοτητα στη θεση σου δεν θα σκεφτοταν ουτε για πλακα να σηκωθουν και να φυγουν; Δηλαδη σκεψου και λιγο αλλους που ειναι σε χειροτερη μοιρα απο σενα, τι να πουνε και οι Κληρονομοι του Boss; Να αυτοκτονησουν; Οι Κληρονομοι των καταστηματων ALDI;; Δεν τους κανεις και πολυ κουραγιο, ε; Σκεψου λιγο και τα δικα τους βασανα αχαριστε.(:
Αξίζεις.Μπορώ να σε συναισθανθώ. Ένας λόγος που δε συνέχισα τη δουλειά της μαμάς μου ήταν και αυτό που λες. Βέβαια πιο σημαντικό ήταν για μένα ότι δε με ενδιέφερε το αντικείμενο και ήθελα να ασχοληθώ με αυτό που σπούδασα. Ίσως αν αναλογιστώ το κόστος τώρα, να ήταν καλύτερα να το είχα κάνει ως ξεκίνημα... Από την άλλη κατα πάσα πιθανότητα θα ήμουν εδώ που βρίσκομαι σήμερα.Όπως και να έχει... μόνος σου θα δεις τι είναι καλύτερο για σένα. Δε θα υποστήριζα να ταλαιπωρηθείς για να αποδείξεις σε φαφλατάδες την αξία σου. Θα σε παρότρυνα να ζητήσεις ψυχολογική υποστήριξη και θα πράξεις με βάσει τις επιθυμίες σου. Μην αφήνεις κανέναν να σε ρίχνει.Όπως το λες δε φταις εσύ. Έτυχε.Αν σ'αρέσει η εργασιά σου μάζεψε ότι εφόδια μπορείς. Γίνε καλύτερος σε αυτό που κάνεις μέρα με την ημέρα και θα δεις στην πορεία τι θες να κάνεις για να νιώσεις ελεύθερος.Ο πατέρας σου δεν νομίζω να είναι χαζός για να σου δώσει περισσότερες ευθύνες στη δουλεία. Οπότε ξεκόλλα. Σε μια εργασία που ήμουν η κόρη του αφεντικού εγινε διευθύντρια... ποτέ δε σκέφτηκα ότι δε της άξιζε. Αν με την αύξηση του μισθού θεωρείς ότι υπερεκτιμά την αξία σου, μπορείς να του προτείνεις κάτι που να σε κάνει να νιώθεις άνετα και να αξιοποιήσετε διαφορετικά το επιπλέον ποσό που είχε σκολό να σου δώσει. Δεν αξίζει για κανεναν να σηκώσεις το ζυγό. Δε ξέρω αν νιώθεις υπόχρεος στον πατέρα σου και το οτι εργάζεσαι εκεί σου στερεί την ελευθερία... Ένας ειδικός θα σε βοηθήσει... γιατι αν πραγματικα σαρέσει εκεί που είσαι.. θα βοηθήσεις τον εαυτό σου να τον εκτιμάς και να μην αφήνεις άλλους να σε υποτιμούν. Να πάνε να λύσουν τα θεματά τους. Απλώς μπορεί να φθονούν. Βρες τον εαυτό σου και πέτα ελεύθερα σε όποιον τόπο και αν είσαι. Καλή τύχη!
Τα προβλήματα σου δεν ακούγονται καθόλου ανόητα, όπως τα χαρακτηρίζεις. Πάντα, μπροστά από έναν/μία πετυχημένο/η επιχειρηματία γιο/κόρη, βρίσκεται ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας γονιός, που οφείλει κατά τα δεδομένα του κόσμου, να συνεχίσει και να μεγαλώσει κι άλλο το λαμπρό όνομα της οικογένειας στην επιχείρηση. Μου θύμισες μια φίλη μου, που επειδή ο πατέρας της είναι πετυχημένος γιατρός και η κόρη δεν κατάφερε να περάσει στην Ιατρική, πάντα κουβαλούσε και κουβαλά ακόμα αυτόν το στιγματισμό, κατά τα λεγόμενά της. Είναι πολύ άσχημο όμως να επιτρέπουμε τα λόγια του κόσμου να μας ρίχνουν ψυχολογικά, να μα κάνουν να νιώθουμε ανίκανοι/ες επαγγελματικά κι αυτό να μας ωθεί στο να έχουμε ακόμα κι απέχθεια απέναντι στο πρόσωπο του γονιού μας ο οποίος έκανε ό,τι καλύτερο για μας, για να πέσουμε στα μαλακά. Το εξωτερικό θα ήταν γα σένα μια καλή λύση, προϋπηρεσία έχεις, ορίζοντες θες να ανοίξεις, γιατί όχι; Σκέψου όμως πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, να μην είναι επιπόλαιη!!! Κάποιοι άνθρωποι που ζουν με 3 κι εξήντα και ψάχνουν ακόμα και για χαμαλοδουλειές, λέγοντας ευχαριστώ, αυτή τη στιγμή θα ήθελαν να είναι στη θέση σου!!! Όποια κι αν είναι η απόφασή σου, εγώ θα σου ευχηθώ καλή τύχη και σύντομα να απαλλαγείς από την κατάσταση που σε βασανίζει!!!
Τα προβλήματά σου δεν ακούγονται ηλίθια, απεναντίας φαίνονται λογικά και αναμενόμενα. Ειλικρινά σου εύχομαι να σχεδιάσεις την καινούργια αρχή σου και να ζήσεις το μοναδικό σου ταξίδι με τις επιτυχίες που θέλεις εσύ και όχι οι άλλοι! Καλή τύχη :)
Παιδάκι μου, έχεις έναν άξιο πατέρα προφανώς και τον σχολιάζουν θετικά. Πάλι καλά να λες γιατί στην Ελλάδα πήξαμε από "το δίκιο του εργάτη" κλπ. Σωστά συνειδητοποιείς ότι πήρες την θέση επειδή έχεις προνόμιο. Ωραία, τι να κάνουμε, δεν πουλήσαμε όλοι κουλούρια στην Ομόνοια, σταυρώστε μας! Αντί να κάθεσαι και να ασχολείσαι με τους κομπλεξικούς. κάνε την δουλειά σου άριστα, εκμεταλλεύσου την τύχη σου, μάθε όσα περισσότερα μπορείς, να είσαι δίκαιος κι έντιμος με τους συναδέλφους και κάνε παρέα με άτομα που έχουν ήθος, όπως ορθά διέκρινες. Και μακάρι να γίνεις εσύ επιχειρηματίας κάποια στιγμή και να δώσεις ευκαιρίες σε άλλα παιδιά να αξιοποιήσουν αυτό το δυναμικό στην πατρίδα μας. Με το να βγούμε όλοι να σερβίρουμε καφέδες στους Φρίτζ και τους Αντουάν δεν καταλαβαίνω τι σόι γαλόνια ανεξαρτοποίησης κερδίζουμε. Δεν ζούμε σε ελληνική ταινία του '60, έχουν αλλάξει οι καιροί.
Διαφωνώ. Είναι πολύ πιο αξιοθαύμαστος ένας άνθρωπος ανεξάρτητος και αυτοδημιουργητος από κάποιον που τα βρήκε όλα έτοιμα και είχε έναν δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα. Προς τι αυτή η απομυθοποιηση της ανεξαρτητοποιησης;Κατά τα άλλα έχω πέσει μέσα σε μια από τις πολλές υποθέσεις που έχω κάνει!
Αριάδνη, διαφωνείς για να διαφωνείς σήμερα. Και αλλοιώνεις και το νόημα των λόγων μου (όπως έκανες με τα δίπολα), όπως άριστα καταλαβαίνεις, αλλά το κάνεις επίτηδες για να με εκνευρίσεις/τσιγκλίσεις/προκαλέσεις για κάποιο λόγο που μου διαφεύγει επί της παρούσης. Όμως έχω μεγάλη πείρα από fora για να το πετύχεις. Σου απαντώ λοιπόν με την συνήθη μου ψυχραιμία και, πίστεψέ το, κανένα άλογο δεν έχω στην κούρσα, δεν τρέχει κάστανο αν το δεχτείς ή όχι. Κάνε ό,τι νομίζεις, έχεις τη ζωή μπροστά σου να διαπιστώσεις αν εχω ή όχι δίκιο. Σερβίροντας καφέδες στο εξωτερικό σήμερα (κι όχι την δεκαετία του '60, ή έστω του '90-2000) δεν μπορεί κάποιος να κερδίσει ένα ευπρεπές επίπεδο ζωής που να τον διαχωρίζει ευνοϊκά -σε συντονισμό με την αναλογία κόστους ζωής στην πόλη που ζει, σε σχέση με την μισθοδοσία και τις ανάγκες του/της σε μια έκτακτη ανάγκη, που δεν ξέρει αν και πότε θα του παρουσιαστεί- σε σχέση με κάποιον που αμοίβεται ήδη καλά σε σχέση εξαρτημένης εργασίας στην Ελλάδα. (Κι αναφέρω την σχέση εξαρτημένης εργασίας ειδικά και συγκεκριμένα, όπως στην παρούσα εξομολόγηση, επειδή στην ανεξάρτητη εργασία, όπου επιφορτίζεται ο εργαζόμενος-επιχειρηματίας/ελεύθερος επαγγελματίας με αυτασφασφαλίσεις, συνδρομές επιμελητηρίων, εισφορές αλληλλεγγύης, αποδοση ΦΠΑ στην εφορία και προ-πληρωμή του φόρου του ΕΠΟΜΕΝΟΥ έτους με βάση τον τζίρο του φετινού, δεν παρέχεται καμμία άνεση κι ασφάλεια, ούτε κανένα επίπεδο...Ωνάση όπως νομίζουν άνθρωποι άσχετοι με την αγορά εργασίας.) Ουσιαστικά, εκεί που θέλω να καταλήξω δηλαδή, αυτός που πάει να σερβίρει εν γνώση του καφέδες ή να πλένει λάντζα ΝΟΜΙΖΕΙ ότι κερδίζει ανεξαρτησία, όμως στην ουσία στην Ελλάδα θα γυρίσει αν του παρουσιαστεί μια εγχείριση (γιατί δεν θα έχει λεφτά να πάει στο εκεί νοσοκομείο), από τους γονείς θα λαμβάνει πέντε καντάρια φέτα και τρία κιλά κουραμπιέδες κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, στην Ελλάδα θα γυρίσει για διακοπές γιατί δεν τον φτάνουν τα χρήματά του για την πολύ ακριβή ζωή του εξωτερικού...Οι όποιες εξαιρέσεις πέτυχαν με αυτόν τον δρόμο κι υπό τις παρούσες συνθήκες είναι υπέρλαμπρες προσωπικότητες που θα μεγαλουργούσαν σε όποιο περιβάλλον κι αν τις έσπερνες επειδή είναι απλούστατα υπερχαρισματικές. Εδώ όμως αναφερόμαστε στο μέσο όρο, μιλήσαμε γενικά. Λέγοντας φυσικά "ακριβή ζωή του εξωτερικού" αναφέρομαι στις γνωστές πόλεις και χώρες της βόρειας και δυτικής Ευρώπης ως επί το πλείστον, με κάποιες εξαιρέσεις για Ισπανία-Ιταλία. Για το Μπάνσκοβο και την Αχρίδα δεν θα το συζητήσω, εκεί ακόμα βγάζεις γκόμενα με ένα BIC (παλιό αστείο των Χάρυ Κλυνν-Κακουλίδη για την ανατολική Ευρώπη επί υπαρκτού σοσιαλισμού, για τους μικρούληδες της στήλης που μας διαβάζουν). Η μεγάλη πλειοψηφία των ατόμων που πηγαίνουν στο εξωτερικό για ανεξαρτοποίηση είναι ήδη πολυπτυχιούχοι με ΠΟΛΛΑ τυπικά προσόντα, τα οποία με τον κόπο τους τα κέρδισαν ασφαλώς (όπως ο εξομολογούμενος), αλλά και πάλι δεν λαμβάνουν άμεσα την αμοιβή την οποία θα διεκδικήσουν αμέσως αργότερα. Δεν είναι δηλαδή και τόσο απλή κι εύκολη η μετάβαση στο εξωτερικό χωρίς κάποιες άκρες, να έχεις ήδη βρει δουλειά, να σε καλέσουν, να είσαι μετακλητός, να έχεις επιχείρηση στρωμένη κλπ. Αλήθεια, έχεις περάσεις κάποιο χρόνο στο εξωτερικό, Αριάδνη, για να ξέρουμε για τι μιλάμε, ή όχι; Τα ενοίκια και μόνον είναι δυσβάσταχτα για σπίτια 30 τμ. που μοιάζουν τρύπες σε σχέση με τα δικά μας. Οι γιατροί έχουν υπερτετραπλάσιες τιμές από τους δικούς μας. Οικογένεις διαβιώνουν τρώγοντας για βραδινό ράμεν νούντλς πακέτο στο σούπερ και ζεστό τσάι. Αυτά τα γνωρίζεις; Δεν είναι ντροπή κάποιος να έχει πλεονεκτήματα στη ζωή του, εφόσον τα ΕΚΤΙΜΑΕΙ, τα σέβεται, αναγνωρίζει ότι ήταν πλεονεκτήματα, και είναι και σωστός, ηθικός άνθρωπος με τον περίγυρό του. Το παρουσιάζετε εδώ μέσα συνεχώς σαν να είναι ατιμία ή όνειδος, μια κλασσική αριστερούλικη στάση η οποία μου προκαλεί προσωπικά μια εμετική διάθεση γιατί μου θυμίζει όλο αυτό τον λαϊκισμό που ζήσαμε επί τετραετία, καθώς κι όλη εκείνη την ξύλινη γλώσσα την κνίτικη περί επικοδομοίματος κλπ κλπ. των μαθητικών και φοιτητικών μου χρόνων, που τελικώς ήταν προκάλλυμα μπας και πηδήξουν τα αμπέχωνα καμμιά γκόμενα που είχαν να δουν βυζί από τον θηλασμό τους! Ούτε σου στρώνει τον δρόμο με ροδοπέταλα μια ευκατάστατη οικογένεια. Αντιθέτως, θα έπρεπε να μάθεις ότι οι πραγματικά ευκατάστατες οικογένειες (όχι οι απλώς "τα βγάζουν άνετα πέρα") επειδή ακριβώς είναι μεγαλωμένες στο χρήμα έχουν συναίσθηση αυτού και δεν πετάνε good money after bad money. Το χρήμα δεν αυγατίζει αν δεν το σέβεσαι. Τα ηλίθια λούσα με τις επιδείξεις και τα ξεράσματα στα σόσιαλ και στις συγκεντρώσεις τα κάνουν οι νεόπλουτοι. Σε αυτό που εικάζεις ότι έπεσες μέσα, έκανες λάθος. Υπερτίμησα τις αντιληπτικές σου ικανότητες. Τα όποια πλεονεκτήματά μου (καλό υπόβαθρο κι ευκατάστατη οικογένεια) είναι άσχετα και με τις σπουδές μου (όλες κρατικές, χωρίς δεκάρα να δώσει η οικογένειά μου, και αριστούχος ΠΑΝΤΟΤΕ) ούτε με τον επαγγελματικό δρόμο που ακολούθησα, ο οποίος είναι αποκλειστικά και μόνον δικό μου δημιούργημα και στην Ελλάδα τουλάχιστον είναι και μοναδικός! Δεν υπάρχει άλλος σαν εμένα στην Ελλάδα. Τι να κάνουμε. Εγώ δημιούργησα το συγκεκριμένο είδος. Ψέμματα να πω για να αισθανθείτε καλύτερα; Και την οικογένεια που εγώ δημιούργησα, πάλι με κόπο κι αίμα την δημιούργησα, και είμαι πολύ περήφανη γι'αυτή. Δεν μου "χαρίστηκε". Τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτή τη ζωή τελικά. Αν προκαλεί ανακούφιση να εξισωνόμαστε όλοι προς τα κάτω, καλώς, ό,τι πείτε παιδιά. Η ζωή άλλωστε είναι εκεί έξω κι έχει τον τρόπο της να αναδεικνύει την αξία του καθενός μας. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με λεφτά. Έχει να κάνει με ΕΡΓΟ. Δυστυχώς αυτό μόνο όσοι έχουν εμπειρία ζωής μπορούν να το αντιληφθούν. Ούτε γω το αντιλαμβανόμουν στα 23. Κι ας ήμουν κι αριστούχος και έξυπνη με τη βούλα! ;) Φιλιά!
Ξεκινάω από το τέλος. Το προφίλ έχει μόνο τόσο λίγα σχόλια, γιατί είναι καινούργιο. Το παλιό έχει διαγραφεί. Ποιο νέο ύφος; Ανέκαθεν εριστικη και αγενής ήμουν. Σε απογοήτευσα; Μάλλον δε με είχες αξιολογήσει σωστά. Ίσως έχεις υπερεκτιμησει την ικανότητα σου να ψυχολογεις τους ανθρώπους και έπεσες έξω στη δική μου περίπτωση. Δεν ξέρω! Όσον αφορά στα υπόλοιπα, την ανάλυση για τη ζωή στο εξωτερικό την βρίσκω εκτός θέματος και βαριέμαι να τη διαβάσω και ολόκληρη.Λες "Το παρουσιάζετε εδώ μέσα συνεχώς σαν να είναι ατιμία ή όνειδος". Προς τι το β πληθυντικό; Πότε εγώ παρουσίασα ως ντροπή το καλό backround; Αυτό που εγώ λέω είναι ότι μου προκαλούν περισσότερο θαυμασμό οι άνθρωποι που ο, τι κατάφεραν το κατάφεραν μόνοι τους σε σχέση με όσους απλώς συνέχισαν κάτι που βρήκαν έτοιμο.Το "εκ του ασφαλούς" δεν πάει μόνο στην ευκαταστατη οικογένεια. Είναι πολύ ευρύτερο. Κουνάς το δάχτυλο από την ασφάλεια του ανθρώπου που τα έχει όλα. (αυτή είναι η εντύπωση που εγώ έχω αποκομίσει, ενδεχομένως να κάνω λάθος). Δεν λέω ότι σου χαριστηκαν απλόχερα όλα όσα έχεις, ούτε με αφορά άλλωστε. Μπράβο σου για όλα όσα έχεις στη ζωή σου, το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας. Υπάρχουν όμως καταστάσεις που τους ανθρώπους που τις βιώνουν τους καταδικάζουν. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει είτε με τα επαγγελματικά είτε με τα προσωπικά. Τις συνέπειες αυτών των καταστάσεων μου δίνεις την εντύπωση ότι αδυνατείς να τις καταλάβεις, γιατί πολύ απλά δεν τις έχεις ζήσει εσύ που όπως είπα μιλάς εκ του ασφαλούς. Απλώς κουνάς το δάχτυλο λέγοντας σε αυτούς που τις βιώνουν ότι εκείνοι φταίνε γιατί δεν προσπάθησαν αρκετά ή άλλα τέτοια χαριτωμένα, μιλώντας από το βάθρο σου, στο οποίο οι συνθήκες της ζωής σου σου επέτρεψαν να ανέβεις. Πιστεύεις σοβαρά ότι θα αισθανθώ καλύτερα αν πεις ψέματα όπως λες; Έλεος κάπου.. Θαυμάζω ειλικρινά τους επιτυχημένους ανθρώπους και δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να νιώσω άσχημα αν μάθω την επιτυχημένη επαγγελματική πορεία ενός άλλου ανθρώπου. Ενδεχομένως να ένιωθα καλύτερα όπως λες, αν ήμουν στην ηλικία σου και δεν είχα πετύχει όσα εσύ. Αυτό θα οφειλόταν σε κόμπλεξ. Είμαι όμως 23. Είμαι στην αρχή της επαγγελματικής μου πορείας. Μπορεί να έχω μία πολύ σπουδαία καριέρα, μπορεί να μην καταφέρω και τίποτα. Τι λογο έχω όμως να νιώθω μειονεκτικά απέναντι σου όπως υπαινισσεσαι τώρα; Δεν είναι συγκρίσιμες οι καταστάσεις μας. Η αναφορά στην ηλικία μου δεν καταλαβαίνω που αποσκοπεί. Ότι τι δηλαδή; Μου λες έμμεσα ότι είμαι ανώριμη;
Λάθος κάνεις (για ακόμα μία φορά). Δεν το θεωρώ μαγκιά! Απλώς έτσι είμαι, το έχω αποδεχτεί και δε με ενδιαφέρει να το αλλάξω. Αν είσαι οκ με αυτό, έχει καλώς. Αν όχι, θα συνεχίσω να ζω και χωρίς τη συμπάθεια σου. Η αντιπάθεια σου δε θα με φέρει στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Μην ανησυχείς. Τις συμβουλές σου μπορείς να συνεχίσεις να τις προσφέρεις απλόχερα σε όσους τις ζητάνε, δηλαδή στους εξομολογουμενους. Εγώ δεν τις ζήτησα. Προς το παρόν ο χαρακτήρας μου δε μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα πάντως.Το "κλανιες εκ του ασφαλούς" δεν ξέρω πως να το σχολιάσω. Δεν μπορείς να ξέρεις απέναντι σε ποιους ανθρώπους και υπό ποιες συνθήκες γίνομαι εριστικη ή αγενής. Επομένως δεν είσαι σε θέση να ξέρεις αν όντως το κάνω εκ του ασφαλούς. Μόνο υποθέσεις μπορείς να κάνεις. Με πολλή σιγουριά μιλάς αλλά στη δική μου περίπτωση πέφτεις έξω. Όπως και τότε που με είχες πει γλυκιά. Δεν σε συνεκρινα με εμένα. Τι λογο θα είχα άλλωστε; Έχουμε άλλη ηλικία, θα μπορούσες να είσαι μαμά μου, διαφορετικές σπουδές. Τι νόημα θα είχε οποιουδήποτε είδους σύγκριση; Εσύ είπες έμμεσα ότι συγκρίνομαι μαζί σου και δεν καταλαβαίνω και γιατί. Επίσης δική σου υπόθεση είναι και ότι κάνω προβολές. Εκφράζω απλώς μια άποψη διαφορετική από τη δική σου. Οι συμβουλές σου σε ανθρώπους που δεν είχαν την τύχη να μη συναντήσουν σοβαρά εμπόδια στο δρόμο προς την επαγγελματική επιτυχία ή την επιτυχία στην προσωπική ζωή στερούνται ενσυναισθησης. Για αυτό και εγώ τις αντιλαμβάνομαι ως κούνημα του δαχτύλου. Βασικά, αν κρίνω τα σχόλια σου με βάση τα δικά μου κριτήρια, είσαι πολύ "μαλακή" εκεί που χρειάζεται αυστηρότητα και πολύ αυστηρή, έως αλαζονικη, εκεί που χρειάζεται περισσότερη κατανόηση και ενσυναισθηση. Αυτή είναι η δική μου άποψη. Πολλοί άλλοι θα έλεγαν κάτι διαφορετικό. Δε με ενδιαφέρει να είναι δημοφιλής η άποψη που εκφράζω. Και όλοι να διαφωνούσαν μαζί μου, ούτε που με ενδιαφέρει. Και μόνο από τα παραδείγματα που φέρνεις φαίνεται πόσο αδυνατείς να καταλάβεις τις συνέπειες ορισμένων καταστάσεων σε αυτούς που τις βιώνουν. Υπάρχουν και καταστάσεις πολύ πιο ήπιες από αυτές που περιγράφεις που δημιούργησαν όμως πολύ σοβαρά εμπόδια προς την ευτυχία. Κουνάς το δάχτυλο λέγοντας για παράδειγμα σε ένα 16χρονο κοριτσάκι που ντρέπεται να βγει στην παραλία λόγω του σώματος της, ότι δε θα ξαναέρθει καλοκαίρι που να είναι 16. Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να αποδεχτεί το σώμα της μια κοπέλα που πχ ακούει συνεχώς από την οικογένεια της ότι είναι χοντρή; Είναι εύκολο στα 16 να αγνοήσει τα πικρόχολα σχόλια; Επειδή απλώς τρώει bullying από την οικογένειά της και δεν τη βιάζουν είναι όλα εντάξει; Για να μη σχολιάσω τις προτροπές σε πολλούς για να ζουν τη ζωή τους ή την ηλικία τους. Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να ζήσει την ηλικία του ένα παιδί στα 17 που η οικογένειά του πεινάει; Είναι εύκολο να βγει για παράδειγμα, όταν οι φίλοι του θέλουν να πάνε σε καφετέρια και εκείνο δεν ξέρει αν θα φάει το μεσημέρι; Μπορεί να πάει διακοπές για να ζήσει το καλοκαίρι του; Πιστεύεις ότι μπορεί να κάνει σεξ στα 18, όπως έχεις πει ότι πρέπει να συμβαίνει για να ζει κάποιος την ηλικία του, όταν έχει πολύ πολύ κακή εξωτερική εμφάνιση (ναι, υπάρχουν και αυτοί) ή όταν δεν έχει αποδεχθεί τη σεξουαλικοτητα του γιατί μεγάλωσε σε πολύ συντηρητική οικογένεια; Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να βγει από τη ζώνη ασφαλείας του κάποιος που δέχεται καθημερινά αρνητική κριτική για τα πάντα; Πετάς απλώς τσιτάτα εκ του ασφαλούς. Ακόμα και αν οι συμβουλές σου κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, στερούνται κατανόησης και ενσυναισθησης. Όσο για την εξομολόγηση με τη γυναίκα που έκανε παιδί με τον παντρεμένο κλπ, ναι είμαι βέβαιη ότι ποτέ δε θα έπεφτα σε τέτοια επίπεδα αυτοεξευτελισμου. Γιατί να μην είμαι;
Ναι, πράγματι έχω πολύ χρόνο, μιας και είμαι διακοπές. Κάπως πρέπει να περάσει ο χρόνος στη ρημάδα την ξαπλώστρα! Για star quality δεν ξέρω. Εγώ ένα τουπέ 100 καρδιναλιων βλέπω. Είμαι τέλεια, τα έχω κάνει όλα τέλεια, σας κάνω υποδείξεις μπας και καταφέρετε να πλησιασετε τη μεγαλειοτητα μου, καημένοι! Την αλαζονεία ορισμένοι την βαφτίζουν star quality! OK, συμβαίνουν αυτά. Καθένας έχει τη δική του οπτική γωνία. Δεν έγινε και κάτι.
Η αλαζονία μου κι εγώ σε φιλούμε γλυκά και σου ευχόμαστε, 100 ολόκληροι καρδινάλιοι νοματαίοι, υπέρλαμπες διακοπές με δροσερούς φρέντο πλάι στο κύμα. :)
Εεε ναι! Όσο να πεις οι ευχές από 100 καρδιναλιους έχουν άλλη αξία.. Σας ευχαριστώ και τους 100, αν και δυστυχώς οι διακοπές μου βαδίζουν προς το τέλος τους. Τι καλά θα ήταν να έχω ένα δεκαήμερο ακόμα!

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ