ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.10.2018 | 01:28

Παρακαλω...

Καταντια να εισαι 33 να εχεις πασχισει για να ισορροπησεις επάγγελμα τικα και οταν λεω πασχισει το εννοω.. 7χρονια σε διαφορετικά μέρη της ελλαδος με συμβασεις καθε καλοκαιρι απολυση και να εχεις και τη μανα σου να σου λεει οτι δεν αξιζεις και δεν θα δεις προκοπη ουτε γαμπρο αν ψιριζεις τα παντα..και να με συγκρινει με τις συνομηλικες φιλες μου που εχουν μεινει στασιμες ή δυστυχουν στο γαμο τους αλλα περιμενουν παιδι..ενω συμφωνα με τα λεγομενα της εχω μεινει στα προσωπικα πισω και ειμαι άτυχη.. και να μ λεει οτι καλυτερα να ειχα συζυγο παρα δουλεια.. και να σας πω την αληθεια μου θελω οικογενεια ..και παιδακια ..μεσα μου με πληγωνει η σταση της και με ρίχνει ακομα περισσότερο.τι και αν ειμαι πολυ καλο παιδι οπως λεει.. αν δεν εχω βρει γαμπρο ως τωρα δεν θα βρω ποτέ... θελω να παρω τα πανω μου και κάπου χανομαι σε ολη αυτη τη πιεση...Πώς το βλέπετε ολο αυτο? Υπάρχει ελπιδα για οικογενεια στην ηλικια αυτη?
7
 
 
 
 
σχόλια
"δεν θα δεις προκοπη ουτε γαμπρο αν ψιριζεις τα παντα..και να με συγκρινει με τις συνομηλικες φιλες μου που εχουν μεινει στασιμες ή δυστυχουν στο γαμο τους αλλα περιμενουν παιδι."Δηλαδή το μήνυμά της είναι "βρες τον πρώτο τυχόντα και δυστύχησε αρκεί να δω εγώ εγγόνι;" Σκέψου λίγο τι λες.Πες της "μάνα μην σκας, αποφάσισα να τεκνοθετήσω και θα μου το μεγαλώσεις μάλιστα εσύ, τυχερούλα! αυτό που πάντα ήθελες!"Σε ανθρώπους με τέτοια μυαλά πρέπει να τους κόβεις τον βήχα απότομα κι οριστικά. Αν τυχόν ζεις μαζί της, κάνε τις ενέργειες για να πάψεις να ζεις μαζί της. Ζημιά σου κάνει. Δεν αξίζει το να σου πλένει τα βρακιά ή να σου κάνει παστίτσιο την Κυριακή το να υπόκεισαι σε τέτοιο ψυχολογικό πόλεμο. Άμα δυστυχήσεις στο γάμο σου, δεν θα βγάλει εκείνη το φίδι από την τρύπα.
Το να πασχίζεις για κάτι, δεν είναι κατάντια. Ειδικά με τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα. Μπράβο σου που προσπαθείς και δεν αφήνεσαι. Όσο για το γαμπρό μην τρελαίνεσαι. Ούτε μεγάλη είσαι, ούτε αξίζει να πάρεις όποιον βρεθεί διαθέσιμος απλά για να μην μείνεις ανύπαντρη. Η μαμά σου έχει μείνει σε άλλη εποχή, μην την αφήνεις να σε ρίχνει.
Τρία πράγματα:1) Δυστυχώς και αναγκαστικά οι εργοδότες και οι πολιτικοί μας πηδάνε την ψυχολογία. Επιβάλλεται όμως να θέτεις όρια σε φίλους, συγγενείς και οικογένεια. Η μάνα σου σ' έχει καταρρακώσει ψυχολογικά. 2) Ο γάμος δεν αποτελεί σκοπό ζωής πια. Πέρασαν αρκετά χρόνια από τον μεσαίωνα.3) Τι πάθατε οι λαιφότισσες με την κρίση ηλικίας μετά τα 30; Σαφώς και δεν περνιέσαι για νεογνό, αλλά είσαι νεότατη ακόμα.
Δεν είσαι μεγάλη για να αγχωνεσαι για οικογένεια κτλ. Είσαι όμως μεγάλη για να αφήνεις τη μητέρα σου να επεμβαίνει κατά αυτόν τον τρόπο στη ζωή σου. Και πραγματικά δεν το κατανοώ ιδίως αφού είσαι ανεξάρτητη,εργάζεσαι και ζεις μόνη σου. Τα όρια υπάρχουν για κάποιον λόγο και πρέπει να μπαίνουν και από τους γονείς στα παιδιά και από τα ενήλικα πλέον τέκνα στους γονείς. Η μητέρα σου καλώς η κακώς αυτά τα μυαλά έχει.Εσυ όμως 33 χρονων που όπως λες πάλεψες για τα εργασιακά σου γιατί δεν επιδεικνύεις και εδώ την αντίστοιχη πυγμή; Καλώς η κακώς το να κάνεις παιδί νέος από ιατρικής άποψης και γενικότερων αντοχών είναι καλύτερο ΟΜΩΣ ζούμε πλέον σε καιρούς που οι άνθρωποι αργούν πολύ να σταθούν μόνοι τους οικονομικά και δη να μπορούν να συντηρήσουν και οικογένεια.Ποιος ο λόγος ακόμη να κάνεις παιδί αν δε θες πραγματικά τον άντρα που έχεις δίπλα σου;Απλα για να αμολησεις έναν απόγονο;Και στο φινάλε δεν πας σε καμία τράπεζα σπέρματος από το να συμβιβαστείς με τον κάθε ένα;Αν πάλι σε αγχωνει το θέμα , μπορείς να καταψυξεις ωάρια.Ψαξου με τον γυναικολόγο σου, χαλάρωσε και το κυριότερο θέσε ορια.Αν δεν τα θέσεις, και παιδί να κάνεις προκοπή δε θα δεις.Μη σου πω θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα.
Συγγνώμη για αυτό που θα πω, αλλά η μάνα σου είναι τοξική. Το να της μιλήσεις δεν ξέρω τι νόημα έχει, διότι δεν την κόβω και το πιο ανοιχτόμυαλο άτομο, ωστόσο ίσως σταματήσει να σου ασκεί ψυχολογική βία. Κοίτα σε μια πρώτη φάση να τα βρεις με τον εαυτό σου. Τότε θα βρεις και τις απαντήσεις που θέλεις.

Απεργία την Πρωτομαγιά