To νέο άλμπουμ της Madonna αποδεικνύει γιατί δεν πρέπει να «σκοτώνουμε τα γέρικα άλογα»

To νέο άλμπουμ της Madonna αποδεικνύει γιατί δεν πρέπει να «σκοτώνουμε τα γέρικα άλογα» Facebook Twitter
6

Δυστυχώς, ο μόνος τρόπος για να συζητηθεί η Madonna σήμερα από τον παγκόσμιο τύπο είναι ένα αποτυχημένο show ή κάποιο άλλο κίτρινου χρώματος περιστατικό και όχι η δουλειά της. Το κοινό δεν την παίρνει στα σοβαρά, οι πιστοί της ακόλουθοι δείχνουν να αρχίζουν να της γυρνούν την πλάτη, οι millennials (που κινούν την αγορά) δεν την ξέρουν καν, οι προβολές της στις διαδικτυακές πλατφόρμες δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να περιμένει… Ακόμη και το ίδιο το BBC Radio 1 δεν παίζει την τελευταία της δουλειά αποκαλώντας την ουσιαστικά «γριά»!

 

Μετά την πανωλεθρία που υπέστη το image της Madonna με την εμφάνιση της στη Eurovision, επέστρεψε με την ολοκληρωμένη 14η δουλειά της, με τίτλο «Madame X”.

Κι ενώ όλοι την είχαν ξεγράψει, το εξαιρετικό Madame X πήγε Νο1 σε 60 χώρες και πήρε τις καλύτερες κριτικές της 15ετίας! 

To νέο άλμπουμ της Madonna αποδεικνύει γιατί δεν πρέπει να «σκοτώνουμε τα γέρικα άλογα» Facebook Twitter

Τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου κατακρίνει τη Madonna γιατί στις δουλειές της το παίζει πιτσιρίκα. Βέβαια, αυτό γίνεται μόνο για την προώθηση επιλεγμένων κομματιών τα οποία έχουν στόχο την εμπορικότητα του συνόλου του εκάστοτε άλμπουμ της (που σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα του συνόλου εν γένει). Παρά ταύτα, όλοι αυτοί θα έπρεπε να αναρωτηθούν αν κάνουν σωστά την κριτική τους. Η Madonna δεν είναι μόνο το 4 minutes με τον Justin Timberlake, δεν είναι μόνο το Hung Up, δεν είναι μόνο το Music. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, η ανασφάλεια της φαίνεται από την πεπατημένη που ακολουθεί στα album της. Για να τα προωθήσει, πάντα επιλέγει έναν νεαρό pop star που έχει τη δική του δυναμική και κοινό και που θα προσελκύσει τα απολωλότα πρόβατα (Maluma, Minaj, MIA, Timberlake κ.ο.κ). Στην ουσία, δυστυχώς, κάνει μια υποχώρηση για να παραμείνει με όλα τα δυνατά μέσα έστω και για πολύ λίγο στη δημοσιότητα. 

Όμως...

Διαβάστε τη συνέχεια στα Μικροπράγματα
Μουσική
6

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
REWORKS 2025 - Τα νέα / ανερχόμενα ονόματα του φετινού φεστιβάλ

Μουσική / Κρατήστε σημειώσεις: Αυτά είναι τα ανερχόμενα ονόματα του φετινού Reworks

Μέσα σε πέντε μέρες το κορυφαίο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής φέρνει στη Θεσσαλονίκη πολυσυλλεκτικά, απρόβλεπτα και ατμοσφαιρικά sets που συνδυάζουν την εγκεφαλική με τη χορευτική διάσταση.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Μουσική / Δεν θα γεράσουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Ο Taki Tsan και ο DJ Alx έχουν γράψει μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού χιπ χοπ. Τριάντα χρόνια μετά το ξεκίνημά τους είναι ακόμα εδώ, alive and kicking, με κοινό live στο Αγοραφοβικό Φεστιβάλ στο ΠΛΥΦΑ, καινούργια σεζόν για το Taki Tsan Show αλλά και νέο άλμπουμ.
M. HULOT

σχόλια

4 σχόλια
Η Μαντόνα, είτε μας αρέσει η τέχνη της, είτε όχι, αποτελεί παγκόσμιο πολιτιστική κληρονομιά. Δεν είναι μια απλή καλλιτέχνης, δεν είναι μια απλή διασκεδάστρια.Πίσω από την χρυσόσκονη της ποπ γκλαμουριάς που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι για επιβίωσης της, ως είδος μουσικής - και ίδια το γνωρίζει τόσο καλά όσο κανείς άλλος, αφού μάλλον ίδια την έκτισε -, κρύβεται το πιο σταθερό, ολοκληρωμένο και βαθύ concept που έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία της mainstream βιομηχανίας: η ίδια! Και ναι, ο κόσμος δεν τραβάει ζόρι με την 70+ Patti Smith (την αγαπώ!) που ροκάρει γιατί είναι "cool" να βλέπεις την... γιαγιά να είναι ακόμα αλητάκι, ασυμβίβαστη.Αλλά το να είσαι 60, εμφανίσιμη, σεξουαλική, δυνατή, έξυπνη, με άποψη, είναι κάτι που δεν συγχωρείται εύκολα. Η Μαντόνα παίρνει όλες τις κοινωνικές νόρμες και τις βάζει στον κ... σας/μας.Η πιθανότητα να σταματούσε να γλεντάει τα "άγραφα" επειδή έφτασε στην ηλικία που είναι, θα ήταν η μεγαλύτερη αναίρεση όχι μόνο του 40χρονου έργου της, αλλά της ίδιας της ύπαρξης της.
Τόσο εκνευριστικά ξενέρωτοι οι ρυθμοί/κονσέρβα (ειδικά το τσίκι τσίκι τσί-κι, σαν ταξίμετρο με flanger) των τελευταίων 4-5 χρόνων, το ίδιο και το κλισέ πεντασύλλαβο ραπάρισμα. Να έχεις άμεση πρόσβαση σε όλη την καλύτερη ποπ μουσική από καταβολής του είδους, στο YouTube, και να την βρίσκεις έτσι...
Ήμουν μια ζωή φαν της. Τα τελευταία χρόνια τα καλά τραγούδια είναι η δυσεύρετη εξαίρεση..στον τελευταίο δίσκο ακούω ενδιαφέροντες στίχους με αδιάφορα τραγούδια ( τόσο αδιάφορα που αδυνατώ να συγκρατήσω κάποιο τραγούδι όσο και να το ακούσω) και μια φωνή πάρα πολύ διορθωμένη ενός αγαπημένου μου ανθρώπου που απλά δεν ασκεί πλέον την φωνή της και κάνει μπαμ.Δυστυχώς λόγω της υπερβολικής διόρθωσης των ατονιών, έχει χαθεί παντελώς το χαρακτηριστικό κ τόσο ωραία ιδιαίτερο ύφος της φωνής της (το οποίο απουσίαζε κ το 2008 στην συναυλία της στο ΟΑΚΑ, αλλά όχι σε τόσο τεράστιο βαθμό).. το οποίο ύφος απουσιάζει και από τις συνθέσεις και από την παραγωγή..το άγχος για relevant με την εποχή άκουσμα είναι διάχυτο παντού και θολώνει τα πάντα.Τέλος, το φλερτ με τον μαλουμπα μου δημιουργεί την ίδια αποστροφή που μου δημιουργείται όταν ο Τζάγκερ φλερτάρει με 20χρονες. Από την άλλη κατανοώ κ φαντάζομαι τι άγχος και παγίδες αντιμετωπίζει στη θέση που είναι και στην οποία τόσο δικαιωματικά βρίσκεται.
Βρείτε καμία καλύτερη δικαιλογία. "Relevant" και πράσινα άλογα. Το άλμπουμ της είναι μια φρέσκια ανάσα για την μουσική του 2019 που είναι πνιγμένη σε ραπ/τραπ κτλ. Επηρεασμένο από Πορτογαλική/Αφρικανική μουσική είναι, τι σχέση έχει αυτό με το 2019; Επειδή το Despacito έκανε επιτυχία 3 χρόνια πριν; Μπορώ να σου βρω τουλάχιστον 10-15 τραγούδια της Μαντόνα που έχουν λατινικές επιρροές, πολύ πριν το Despacito. Σχεδόν σε κάθε άλμπουμ της από το 1983 και μετά βλέπεις λατινική επιρροές στην μουσική της γιατί έχει δηλώσει φαν αυτού του είδους.Όλοι μπορούν να πειραματίζονται και να κάνουν την δουλειά τους εκτός από την Μαντόνα φαίνεται. Όταν κάνει κάτι η Μαντόνα το τραβάτε από τη τρίχα και το κάνετε τριχιά. Από το καινούριο άλμπουμ της, το 80% δεν έχει καμία σχέση με τα trends του σήμερα.
Αυτή η κουβέντα είναι μια αφορμή για θέματα συζήτησης πολύ ευρύτερα από την ίδια τη Μαντόνα.Π.χ ότι κάποιοι από τους ίδιους τους 20+ είναι λίγο out of touch με το σήμερα - η βασικότατη "τάση" και ίσως ένα από τα λίγα θετικά στοιχεία της εποχής, είναι το "diversity", "inclusion", η αναγνώριση και αποδοχή της ελκυστικότητας της ανθρώπινης διαφορετικότητας.Μάλιστα αυτό πια έχει ξεφύγει από τα όρια του αυτονόητου και την "αποδοχή" καθαρά φυσικών πραγμάτων όπως ο σωματότυπος, το χρώμα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ηλικία, το φύλο και έχει προχωρήσει εντάσσοντας νέα στάνταρ, π.χ "πλαστικής ομορφιάς".Άλλο ένα σημαντικό ζήτημα είναι τόσο οι καλλιτέχνες, όσο και οι έμποροι/πωλητές οποιουδήποτε πράγματος, να προσγειωθούν και να εξετάσουν τον εαυτό/προϊόν τους και το πραγματικό κοινό στο οποίο απευθύνονται.Δε μπορούν να φτιάχνουν μονίμως μπαλαντέρ για όλα τα γούστα, δε γίνεται αυτό πρακτικά, ούτε είναι σωστό μάρκετινγκ.Μπορεί ο "μιλένιαλ" (πόσο γελοίος όρος για επαγγελματικά δεδομένα, δεν έχει καν πραγματική/επιστημονική υπόσταση, ξεκολλήστε!) να μη γουστάρει να δει τη Μαντόνα με τον 20άρη, αλλά ούτε εγώ, στα 35, γιατί το έχω ξαναδεί και δεν ακούω κάτι που να μου αρέσει μουσικά.Θα αφήσω λοιπόν στην άκρη προς το παρόν το πόσο βαθιά σεξιστικό είναι όλο αυτό (γιατί για τους Rolling Stones για παράδειγμα μόνο καλοπροαίρετα αστειάκια ακούγονται τόσα χρόνια - από την άλλη όμως δεν προσπάθησαν να γίνουν ντε και καλά αρεστοί στα εκάστοτε 18χρονα).
Δεν προσπαθεί να γίνει αρεστή κάπου, κάνει αυτό που έκανε πάντα όπως και οι Rolling Stones κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Απλά τώρα είναι εύκολο να της χτυπάτε την ηλικία. Όλοι όσοι μεγάλωσαν με μένος κατά της Μαντόνα (γιατί εξέφραζε πολιτικές, θρησκευτικές, σεξουαλικές κτλ απόψεις με την μουσική της, η και εγώ δεν ξέρω τι), αυτό περίμεναν, τώρα είναι εύκολο να την "στήσεις στον τοίχο" και να την αποκαλείς απελπισμένη κτλ, γιατί τώρα είναι 60 και δεν έχει τεράστιο φανατικό κοινό, έχει κοινό και κερδίζει νέο κοινό με κάθε άλμπουμ, άλλα όχι τόσο μεγάλο όσο παλιά. Η νέα μουσική της είναι κάτι φρέσκο και διαφορετικό απ'ότι έχει κάνει, αν αυτό θεωρείς ότι το κάνει για να γίνει αρεστή στη νεολαία, λάθος, πάντα την θυμάμαι να αλλάζει ήχο. Είναι προκλητική για να γίνει αρεστή στο νέο κοινό; Πάλι πάντα έτσι ήταν.