«Αν είσαι άτομο με ειδικές ανάγκες, τότε να μένεις σπίτι σου και να μην πηγαίνεις διακοπές στο βουνό!»

«Αν είσαι άτομο με ειδικές ανάγκες, τότε να μένεις σπίτι σου και να μην πηγαίνεις διακοπές στο βουνό!» Facebook Twitter
4

Έχουμε γράψει πάρα (πάρα) πολλές φορές για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα Άτομα με Αναπηρίες στην Ελλάδα. Αντί να σκιζόμαστε να τα εξυπηρετούμε, να φτιάχνουμε ράμπες παντού, να σεβόμαστε τους χώρους στάθμευσης, αντί να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διευκολύνουμε τη ζωή τους, συνήθως τους βάζουμε και επιπλέον εμπόδια. Και το Κράτος και αρκετοί πολίτες. 

Η δημόσια καταγγελία της κας Ειρήνης Σταματέλου, που υποστηρίζει πως ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Λεβαδέων είχε την άποψη πως κακώς τρέχει στο βουνό για διακοπές έχει μεγάλο ενδιαφέρον. 

  

«Πριν 8 χρόνια κοιμήθηκα ένα βράδυ, και το πρωί όταν ξύπνησα δεν μπορούσα να κουνήσω τίποτα...
Από τότε άρχισα να παλεύω ασταμάτητα καθημερινά για τη ζωή μου! Αυτή τη ζωή που κάποιοι τη θεωρούν δεδομένη, εγώ γι' αυτήν παλεύω!
Δεν έσκυψα κεφάλι αν και χτυπήθηκα αλύπητα.
Σήμερα όμως φρόντισε ένας συνάνθρωπός μας να με ταπεινώσει και να με προσβάλει, λες και επέλεξα εγώ να είμαι ΑμεΑ, λες και επέλεξα εγώ να παλεύω. 

Εδώ και 15 χρόνια παραθερίζω λίγα χιλιόμετρα πάνω από το χωριό που μένω, σε κατασκηνωτικό χώρο, όπου έρχονται παραθεριστές εδώ και 70 χρόνια από όλη την περιοχή. Είναι μέσα στα έλατα.
Πριν παραθέριζα εκεί από αγάπη για τη φύση, απ' όταν αρρώστηα όμως παραθερίζω εκεί από ανάγκη. (Η ζέστη επιδεινώνει πολύ την κατάστασή μου.)

Όλα τα χρόνια που πηγαίνω, υπάρχει σ' ένα σημείο ένας χώρος όπου έχουν ρεύμα, μόνο για να φορτίζουμε κινητά και, δυστυχώς, για να βάζω το μηχάνημα του οξυγόνου, για να μπορώ να ζω και εγώ...
Χθες, με απόφαση του Αντιδημάρχου Δήμου Λιβαδέων ήρθε συνεργείο και έκανε διακοπή του ρεύματος.
Ο Πρόεδρος του χωριό μας, εξήγησε στο συνεργείο που ήρθε να το κόψει ότι για μένα είναι πολύ σημαντικό να έχω οξυγόνο, γιατί δυστυχώς η ζωή μου εξαρτάται απ' αυτό! Φυσικά δεν εισακούστηκε. Διέκοψαν το ρεύμα με την υπόσχεση να έρθουν να το βάλουν τη Δευτέρα, με πίνακα για ασφάλεια. Το δεχτήκαμε!

Το Σάββατο το απόγευμα, ήρθε ένας τοπικός σύμβουλος και όταν του είπαμε ότι δεν έχουμε ρεύμα, κάλεσε τον Αντιδήμαρχο στο τηλέφωνος. Ο σύζυγός μου μπροστά, άκουγε τη συνομιλία. Τον ρώτησε γιατί έκαναν διακοπή στο ρεύμα, κι εκείνος απάντησε ότι δεν υπήρχε λόγος να δίνουν ρεύμα στους παραθεριστές. Τότε ο σύμβουλος είπε "Μα υπάρχει άτομο με ειδικές ανάγκες που έχει ανάγκη το ρεύμα για να βάζει οξυγόνο..."
Και η απάντηση του Αντιδημάρχου Λιβαδέων Κωνσταντίνου Καπλάνη ήταν: "Αν είναι άτομο με ειδικές ανάγκες, να μέσει σπίτι του και να μην πηγαίνει στο βουνό"!!!!!!!!

Θα κινηθώ φυσικά νομικά! Αυτόν τον "άνθρωπο" κάποιοι τον ψηφίσατε...

Εγώ δεν έχω δικαίωμα στη ζωή... Αν και σαν μισθωτοί πάντα πληρώναμε ως το τελευταίο δεκάλεπτο τους φόρους μας... Αν και σα γυναίκα έφερα τρία παιδιά στον κόσμο όπου είναι μόνιμοι κάτοικοι του Δήμου Λιβαδέων... 

Εγώ δεν είμαι άνθρωπος, δεν αξίζω να αναπνέω... Να έχω ποιότητα ζωής... Είμαι ΑμεΑ! Τόλμησα 40 χρονών γριά να θέλω να ζήσω...

Τα συμπεράσματα δικά σας. Συγγνώμη αν σας κούρασα με τόσα που έγραψα... Αλλά ακόμα αναπνέω, και δεν έκανα το χατήρι του Αντιδημάρχου... 

Ο Δήμος απάντησε σχετικά με την ηλεκτροδότηση (αλλά όχι με το πραγματικό παράπονο της κας Σταματέλου), και η ίδια ανέβασε στο Facebook της την απάντηση του Δήμου κάνοντας πρώτα το παρακάτω σχόλιο:

«Όταν η ανθρωπιά τελειώνει... αρχίζει η κακία και το ψέμα! Μάλλον δεν κατάλαβε ότι αυτό που είπε ήταν πολύ κακό. (...) Δεν έχω όφελος να κάνω προσωπική επίθεση σε κανέναν, αν εκείνος δεν με είχε προσβάλει ως άνθρωπο και ως Δημότη. Αυτός είναι ο λόγος του θυμού μου. Το θέμα μου δεν είναι το ρεύμα - αυτό μου το είχαν ξεκαθαρίσει οι ηλεκτρολόγοι ότι θα το έφτιαχναν με ασφάλεια, όπως και έκαναν. Ο ρατσισμός είναι το θέμα μου, μην το πάτε εκεί που θέλετε... Δεν είμαι πολιτικό πρόσωπο, είμαι άνθρωπος!»

Το LIFO.gr επικοινώνησε με το Γραφείο Τύπου του Δήμου και ζητήσαμε κάποια απάντηση για την καταγγελία για ρατσιστική αντιμετώπιση, μιας και όλες οι απαντήσεις αφορούσαν τα περί ηλεκτροδότησης. 

Ακολουθεί η απάντησή του >>

Πάντως με αφορμή τις αναφορές του Αντιδημάρχου περί "αναληθών αναρτήσεων" και την γραπτή του δήλωση πως "δεν υπήρχε ποτέ παροχή ηλεκτρικού ρεύματος", ο Πρόεδρος της Κοινότητας Δαύλειας έβγαλε δελτίο τύπου, που δικαιώνει απόλυτα την κ. Σταματέλου. (Το δελτίο τύπου μοιράστηκε η ίδια γράφοντας: «Εδώ η απάντηση για το αν λέω ψέματα ή όχι! Επίσημη απάντηση του Προέδρου του χωριού μας. Ευχαριστώ κύριε Στουρνάρα που ξεκαθαρίσατε.
Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Εγώ έβαλα τη δική σας ανάρτηση με τα ψέματα, βάλτε και σεις τη δική μου απάντηση. Ή όλοι ψεύδονται για να σας βλάψουν;»)

*Σε κάθε περίπτωση, και άσχετα απ' τη συγκεκριμένη περίπωση, ένα πράγμα είναι σαφές: Τα Άτομα με Αναπηρία ΔΕΝ πρέπει να κλείνονται σπίτια τους. Πρέπει να μπορούν να κάνουν όσα κάνουν και τα άτομα χωρίς αναπηρία: Να πηγαίνουν στο βουνό για διακοπές, ή στη θάλασσα, ή όπου αλλού θελήσουν. Και χρέος όλων μας είναι να τους βοηθήσουμε, κι όχι να τους κάνουμε να κλειστούν στο καβούκι τους. Οι εποχές που οι διαφορετικοί άνθρωποι έμεναν κλειδωμένοι μακριά απ' τα βλέμματα των συνανθρώπων τους έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. 

Mικροπράγματα
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
Όταν πριν 15 περίπου χρονια επισκέφτηκα τη Βαρκελώνη απόρησα με τους ανθρώπους σε αναπηρικό καροτσάκι που έβλεπα στο δρόμο, στα πάρκα, καφετέριες κλπ. Η φίλη που με φιλοξενούσε μου εξήγησε το αυτονόητο: δεν είναι περισσότερα τα άτομα με κινητικές δυφκολιες απ´οτι στην Ελλάδα, απλά ΜΠΟΡΟΥΝ να κυκλοφορήσουν, λόγω υποδομών! Θα έπρεπε να ντρέπεται η δημοτική αρχή για τη ρατσιστική της αντιμετώπιση, όπως ντρέπομαι και εγώ που δεν εχει αλλάξει τίποτα στη νοοτροπία μας εδώ και χρόνια
Ακριβώς την ίδια ιστορία έμπαινα να γράψω. Όταν έκανα διδακτορικό πριν από πολλά χρόνια πέρασα 2 μήνες στην Ισπανία στη Χώρα των Βάσκων για μετρήσεις σε ένα πανεπιστήμιο εκεί. Για καιρό μετά ζούσα με την βλακώδη απορία του τι συμβαίνει σ αυτή τη χώρα και έχει τόσους Αμεα.. Φταίει ο αέρας, το νερό? Παντού αναπηρικά καροτσάκια έβλεπα. Όταν το συνειδητοποίησα ντραπηκα και για τη βλακεία μου και για τη χώρα μου.