Στο σημερινό «Α μπα»: κλάμα και οδυρμός

Στο σημερινό «Α μπα»: κλάμα και οδυρμός Facebook Twitter
62


__________________
1.

 

Γεία σου Αμπα!
Έχω ένα όχι και τόσο first word problem. Είμαι 29 ετών και κατοικώ στην Αθήνα και το θέμα για το οποίο θέλω την γνώμη σου είναι αισθηματικής φύσης. Είχα 2 σχετίκα μεγάλες σχέσεις στη ζωή μου, 2 και 3 χρόνια και αρκετά μεγάλα διαστήματα στο ενδιάμεσο που ήμουν ελέυθερη είτε από επιλογή είτε λόγω των συνθηκών. Από την τελευτάια μου σχέση (3 χρόνια) έχω χωρίσει εδώ και 1,5 χρόνο. Έχω γνωρίσει πολλά άτομα από τότε και κάπου εδώ παρουσιάζεται το πρόβλημα. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως οι περισσότεροι άντρες με βλέπουν μόνο για σεξ. Δεν θέλω να επαναλαμβάνω τα στερεότυπα του τύπου : "Οι άντρες θέλουν μόνο σεξ" αλλά εμένα μου φαίνεται πως έτσι με βλέπουν. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, από τα άτομα που έχω γνωρίσει, θα μπορούσα να χωρίσω τις συμπεριφορές σε 2 κατηγορίες:
1) Σε κάποιες περιπτώσεις βγήκαμε 2-3 ραντεβού, κάναμε σεξ και μετά δεν ξαναεπικοινωνησαν μαζί μου, ή όταν επικοινώνησα εγώ μου έιπαν να βρεθουμε πάλι για σεξ, όταν δηλαδή τους πρότεινα να βρεθούμε κάπου έξω, αρνηθηκαν διακριτικά και μου έδειξαν με τρόπο πως επιθυμούν συνέυρεση μόνο σε εσωτερικό χώρο.
2) Επεδίωξαν να κάνουμε σεξ από την πρώτη φορά που βρεθήκαμε και όταν αρνήθηκα είτε δεν ξαναεπικοινώνησαν μαζί μου ή όταν επικοινώνησα εγώ είτε με απέφυγαν είτε που είπαν να βρεθούμε σε εσωτερικό χώρο.
Στις παραπάνω περιπτώσεις ανήκουν πάνω από 10 άτομα που έχω γνωρίσει αυτόν τον 1,5 χρόνο το οποίο με κάνει να προβληματίζομαι μήπως κάνω εγώ κάτι λάθος. Να τονίσω πως δεν ψάχνω διακαώς για σχέση αλλά θα ήθελα κάποια από αυτά τα άτομα να τους γνωρίσω και να με γνωρίσουν λίγο καλύτερα ακόμα κι αν δεν καταλήξει τελικά σε σχέση. Δεν έχω πρόβλημα που θέλουν να κάνουμε σεξ, άλλωστε στις περισσότερες περιπτώσεις θέλω κι έγω, αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που γνωριζόμαστε αρχικά, επειδή υπάρχει σεξουαλική έλξη, αλλά θέλω και μια περεταίρω επικοινωνία και γνωριμία, έστω για να δούμε αν ταιριάζουμε και σαν άτομα. Θα ήθελα την γνώμη σου σχετικά με τα παραπάνω, σε φιλω!
-προβληματισμένη


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αρχικά πήγα να γράψω ότι δεν νομίζω ότι κάνεις κάτι λάθος, αλλά διάβασα αυτό που έγραψες άλλες δύο τρεις φορές και τελικά κάτι ξεπήδησε ανάμεσα στις γραμμές. Δεν θα έλεγα ότι είναι ακριβώς «λάθος», αλλά ναι, πιστεύω ότι κάτι κάνεις και δημιουργείς αυτή την κατάσταση. Νομίζω ότι δεν διαλέγεις, αλλά περιμένεις να σε διαλέξουν. Γνώρισες δέκα άτομα – ό,τι και να κάνατε και να μην κάνατε, δεν είναι δυνατόν να σου τράβηξαν όλοι τόσο το ενδιαφέρον ώστε να θέλεις να τους ξαναδείς. Ειδικά με αυτούς που βγήκατε δύο, τρεις φορές, και μετά κάνατε σεξ – όλοι ήταν τόσο καλή και ενδιαφέρουσα παρέα που μετά ήθελες να τους ξαναδείς; Ούτε ένα χλιαρό ραντεβού, ούτε μια εντελώς αποτυχημένη σεξουαλική κατάσταση; Εσύ δεν απέρριψες κανέναν;


Καταλαβαίνω ότι γενικά θέλεις μια περαιτέρω επικοινωνία και γνωριμία, αλλά όπως τα γράφεις, φαίνεται να μην έχεις κριτήριο για το ποιος αξίζει περισσότερη γνωριμία. Η στάση «ας γνωριστούμε όλοι καλύτερα έτσι κι αλλιώς» είναι απωθητική, γιατί αν ο άλλος δεν νιώσει ξεχωριστός, διαλεγμένος, από κάποια που έχει προσωπικά κριτήρια και δεν θέλει σχέση έτσι γενικώς, δεν θα ενδιαφερθεί για το παρακάτω. Αν κάνεις κάτι λάθος νομίζω ότι είναι ότι φοβάσαι να δείξεις ποια είσαι, με τις παραξενιές σου και τις προτιμήσεις σου. Εξέτασε καλά κάθε γνωριμία πριν αποφασίσεις αν πρόκειται για κάποιον που σίγουρα θέλεις να ξαναδείς. Μην μπαίνεις στον αυτόματο πιλότο σε στυλ «τελικά κάποιος θα κολλήσει».

__________________
2.

Αγαπητή α μπα,
Συγχαρητήρια για τη στηλη σου καταρχας!
Εδω και καποιους μηνες σκέφτομαι πολυ εντονα καποια πραγματα. Πιστευεις οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν μια "κλιση" σε κατι;;; εγω πλεον νομίζω πως δεν ισχυει για ολους... απο παιδι προσπαθουσα να κανω πραγματα στα οποια τελικα κατεληγα να ειμαι μετρια. Και δεν ειναι οτι δεν προσπαθουσα, στο σχολειο πχ με μαθηματικα και φυσικη οκ δεν ασχοληθηκα γιατι δεν καταλαβαινα τιποτα ουτως ή αλλως. Αλλα στα φιλολογικα ενω ειχα ορεξη να κατσω να διαβασω δε μπορουσα να συγκεντρωθω σε αυτο που διαβαζα. Κατεληγα να εχω ενα βιβλιο μπροστα μου και να διαβαζω απλα λεξεις σκεπτομενη αλλα πραγματα. Αυτο γινοταν συνεχεια με αποτέλεσμα και στα φιλολογικα να ειμαι μετρια. Κανω εναν μινι απολογισμο της ζωης μου τωρα που ειμαι στα μισα και βλεπω οτι σε ολους τους τομεις ειμαι μετρια. Δεν ειμαι καν "καλη" σε κατι .τελειωσα πανεπιστήμιο, παλι με μετρια βαθμολογια, πηγα σε μια δραματικη σχολη και ενω αυτο πραγματικα ηταν κατι στο οποιο ηθελα να ειμαι πολυ καλη και προσπαθουσα, επαιρνα τη χαμηλότερη βαθμολογια απο ολους (εκτος απο δυο καθηγητες που μου ειπαν πολυ καλα σχολια οτι ειμαι και μορφωμενη και εχω ταλεντο αλλα ενα πολυ μεγαλο ελαττωμα που εχω ειναι οτι ειμαι πολυ παθητικη που δεν μου ξεκαθαρισαν τι ακριβως εννοουσαν) Αυτο μου προκαλει μεγαλη θλίψη και δεν ξερω πως να το διαχειριστώ. Ζηλευω απιστευτα τους ταλαντουχους ανθρωπους και αυτους που ειναι τελειοι σε κατι. Εγω γιατι δεν μπορω να ειμαι τελεια εστω σε 1 (θετικο )πραγμα; μηπως αυτο ειναι ενδειξη του οτι δεν ειμαι έξυπνη; ακομα και σε αλλους τομεις της ζωης μου ειμαι μετρια , ειμαι μετρια φιλη ειμαι μετρια συντροφος ειμαι μετρια κορη μετρια αδερφη . Ολα μετρια . Για μενα αυτο ειναι το χειροτερο.
-Χαζη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτοί που είναι «καλοί» σε κάτι έχουν κάνει κάτι που εσύ δεν έχεις κάνει ποτέ. Έχουν δουλέψει και ματώσει και προσπαθήσει χωρίς σταματημό. Το ταλέντο δεν είναι κάτι που καταλαβαίνεις μόλις καταπιαστείς με κάτι. Χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά για να ξεφύγεις πρώτα από το στάδιο του αρχάριου, για να αποκτήσεις την βασική παλέτα, και μετά ίσως καταλάβεις σε τι ξεχωρίζεις. Αυτοί που ζηλεύεις έχουν πιέσει πάρα πολύ τον εαυτό τους για να γίνουν τέλειοι σε κάτι. Εσύ δεν φαίνεται να τον έχεις πιέσει ποτέ ιδιαίτερα. Πας με το μίνιμουμ. Δεν θα ήταν κακό αυτό από μόνο του, αλλά έλα που δεν σου αρέσει και σε στενοχωρεί. Αν σε στενοχωρεί, κάτι πρέπει να κάνεις, έτσι δεν είναι;


Οι δύο δάσκαλοι σου είπαν ακριβώς αυτό που σε χαρακτηρίζει (που αν δεν το έγραφες δεν θα μάντευα), ότι είσαι «παθητική». Δεν κατάλαβες τι εννοούν γιατί δεν προσπάθησες, και δεν προσπάθησες γιατί ξέρεις ότι εκεί υπάρχει κάτι που μπορείς να δουλέψεις, και δεν θέλεις να το δουλέψεις, ακριβώς επειδή είσαι παθητική. Είναι μεγάλο ελάττωμα, πολύ καλά σου τα είπαν. Αν εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις τι εννοούσαν, ή τι εννοώ εγώ, τότε πήγαινε σε έναν ψυχολόγο, και ξεκίνα την αναζήτηση.


__________________
3.

Λοιπον. Τα εχω με ενα παιδι εδω και λιγα χρονια 30 παρα κατι κ οι δυο και τα παμε μια χαρα. Δε μενουμε μαζι αλλα κοιμομαστε μαζι τη μιση εβδομαδα και κυλαει ωραια ο χρονος μας, δε βαριομαστε, ανυπομονουμε να ξαναβρεθουμε και τα λοιπα. Αλλα εχω φαει φρικη με τις διακοπες. Δεν εχουμε κανει πολλες φορες διακοπες κ ταξιδια δυο μας αποκλειστικα ,γιατι εχουμε κοινες παρεες κ καπως συμβαινει εδω κ 3 χρονια συνηθως να πηγαινουμε με παρεα. Ουτως η αλλως ειδικα για ταξιδια εξωτερικου πιστευουμε κ οι δυο οτι ειναι καλυτερα να τα προγραμματιζεις με παρεα γιατι περνας καλυτερα.τις 2-3 φορες λοιπον που καναμε τα 2 μας διακοπες η ταξιδι δεν περασα τοσο καλα. Εχεις καποια ερμηνεια γι αυτο; βαρεθηκα καποιες στιγμες η τελοσπαντων απλα δεν περασα ουαου. Ισως ειναι το γεγονος οτι εισαι με τον αλλον χωρις διακοπη ολες τις ωρες και οι ωρες ειναι πολλες ενω στην καθημερινοτητα δεν ειναι το ιδιο. Εχεις καποια αλλη εκδοχη; σκεφτομαι το επικειμενο ταξιδι μας κ φοβαμαι πως δε θα ναι καλο:( μηπως φταιει που εχω συνηθισει μεγαλες παρεες (με η χωρις το αγορι μου); μαριαλενα απο πατμο


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το «δεν πέρασα τόσο καλά» και το «βαρέθηκα κάποιες στιγμές» και «δεν πέρασα ουάου» δεν είναι αρκετή πληροφορία. Γιατί βαρέθηκες; Είχατε άλλα προγράμματα; Άλλα γούστα; Δεν μιλούσατε; Με τις παρέες δηλαδή περνάς πάντα ουάου; Και αν είναι όπως τα λες, είναι αυτός λόγος φρίκης;

__________________
4.

Λένα είμαι 31 και τα τελευταία έξι χρόνια είμαι με μια γυναίκα 10 χρόνια μεγαλύτερη μου με παιδιά . Συνεχώς χωρίζουμε τα ξαναβρίσκουμε και πάλι από την αρχή . Μείναμε μαζί και με τα παιδιά της και τώρα πάλι χωρίσαμε και έχω φύγει από το σπίτι για λίγο καιρό. Πριν 2 χρόνια σε έναν από τους χωρισμούς μας είχα γνωρίσει μια κοπέλα που ξεκινήσαμε και κάναμε παρέα μέχρι που έγινε κάτι παραπάνω. Ωστόσο εγώ μετά από μήνες γύρισα πάλι στην σχέση μου και η κοπέλα δεν με ξαναπήρε ποτέ τηλέφωνο παρόλο που μου είχε πει ότι ένιωθε πράγματα για μένα και θα ήθελε να ήταν διαφορετικά. Εγώ όμως τη σκέφτομαι αυτά τα δύο χρόνια και της τηλεφωνώ που και που να δω τι κάνει . Και μου μιλάει χωρίς θυμό και πάντα με ρωτάει πως είμαι και πως περνάω . Έρχομαι στο σήμερα λοιπόν όπου τη σκέφτομαι κάθε μέρα και χωρίζω πάλι με τη σχέση μου και φυσικά τηλεφωνώ σε αυτή τη γυναίκα και σιγά σιγά ερχόμαστε πάλι κοντά αλλά αυτή τη φορά δεν θέλω να κάνω σεξ μαζί της .την κοιτάω και βλέπω έναν άνθρωπο τόσο ευγενικό αισθάνομαι πως θα είναι κάτι τόσο καινούργιο στη ζωή μου και φρέσκο .που μπορεί να πάει τόσο καλά που να κάνω παιδιά μαζί της όπως ήθελα πάντα και με τη σχέση μου δεν μπορώ να έχω .της λέω πως θέλω να είμαστε μαζί να το ζήσουμε και θέλει και εκείνη να το δοκιμάσουμε. Όμως λένα πάλι κάνω πίσω και πάλι σκέφτομαι να γυρίσω και να προσπαθησω αυτό που άφησα .γιατί μου συμβαίνει αυτό ? Θέλω και τις 2 γυναίκες το ίδιο ? Πως γίνεται ? Είμαι μονογαμικος σίγουρα . Της είπα πως δεν έπρεπε να σου τα πω αυτά και καλύτερα να γυρίσω πίσω σε αυτό που είχα . Και δεν είπε τίποτα ..τι κάνω λένα? Μήπως είμαι ένας κενός τύπος χωρίς συναίσθημα για καμία.?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις, δεν ξέρω τι είσαι. Σε ρωτάω όμως: θέλεις όντως να μάθεις τι κάνεις και γιατί; Σίγουρα; Αν ναι, ξέρεις με ποιο τρόπο θα το καταφέρεις;

__________________
5.


Λένα μου, και λοιποί αναγνώστες, υπάρχει κάποια ομάδα ψυχολογικης υποστήριξης για ζευγάρια με πολλαπλές αποτυχίες εξωσωματικής ή εγκυμοσύνης; Είναι η τρίτη φορά που δεν πάει καλά και νιώθω ότι η αισιοδοξία στερεύει, η πίστη μειώνεται και το αόρατο τέρας που πολεμαμε μεγαλώνει και μας καταπλακωνει. Εν τω μεταξυ είναι ένα πολύ προσωπικό θέμα που δεν συζητείται με γονείς ή φίλους που δεν έχουν το ίδιο πρόβλημα. Δεν σε καταλαβαίνουν, όσο και να συμπονουν. Και δεν ξέρω ποιοι άλλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα, γιατί είναι λίγο ταμπού να αποκαλύψεις ότι δεν μπορείς να κάνεις παιδιά. Ποιοι είστε εκεί έξω; Πού είστε; Δεν μπορεί το μόνο ζευγάρι που έχει πρόβλημα τεκνοποίησης να είμαστε εμείς, αν και έτσι νιώθω τελευταία.
-Anna

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Φυσικά και δεν είσαστε μόνοι, είναι πολύ πιο συχνό από όσο φαίνεται γενικώς προς τα έξω. Τα περισσότερα κέντρα εξωσωματικής προσφέρουν και ψυχολογική υποστήριξη. Σκεφτήκατε να ρωτήσετε εκεί που κάνατε τις προσπάθειες; Αυτή είναι η πρώτη σας κίνηση, αν δεν έχουν κάτι τέτοιο, που δεν είναι πολύ πιθανό, σίγουρα θα μπορούν να σας καθοδηγήσουν. Αν είσαστε στην Αθήνα, υπάρχει το Κυβέλη.

Εγώ πάντως, αυτά τα ανακάλυψα στο google μόλις τώρα, σε πέντε λεπτά. Γιατί ρε παιδιά δεν ανατρέχετε στο google για πληροφορίες, γιατί. Μου σπαράζετε την καρδιά.

__________________
6.

Αγαπητή Α,μπα,
τι κάνεις όταν ενώ θα θέλες πολύ ν ψαχτείς πνευματικά καλλιτεχνικά κοκ ενώ θέλεις να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου το μόνο που κάνεις είναι να κοιμάσαι όλη μέρα γιατί τις νύχτες δεν μπορείς και να σκέφτεσαι τι θα μπορούσες να χες γίνει τι θα μπορούσες να χες κάνει διαφορετικά και γενικά όλο θα και θα και θα!
Υ.Γ1 είμαι 23 χρονών τελειώνω τη νομική και έχω καταλήξει πως ειναι η πιο λάθος επιλογή που θα μπορούσα να κάνω ποτέ για τον εαυτό και νιώθω καταδικασμένη!
Υ.Γ 2 νιώθω περισσότερο απο ποτέ την αναγκή να υπάρξει κάποιος στη ζωή μου να με καθοδηγήσει και να με βοηθήσει και ταυτόχρονα νιώθω τύψεις που δεν έχω τη δύναμη να το κάνω μόνη μου
-αναβλητική


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ρε παιδιά, δεν μπορώ ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος να σας πει ποιος είσαστε και γιατί λειτουργείτε όπως λειτουργείτε. Εσείς ξέρετε μόνο, όσο και αν το αποφεύγετε, και αν δεν μπορείτε με τίποτα να δείτε μέσα σας, πρέπει να πάτε να κάνετε θεραπεία για να το τολμήσετε. Αυτός ο κάποιος που χρειάζεσαι για να σε βοηθήσει υπάρχει, είναι ολόκληρος επαγγελματικός κλάδος. Βρες έναν εκπρόσωπο του και ξεκίνα.


_________________
7.


Γεια σου Αμπα, μακάρι να μπορουσα να σου πω τα παρακάτω απο κοντά!
Λοιπόν ειμαι 24χρονων και ζω στην Αθήνα καθώς εργάζομαι εδω. Οι γονείς μου στην επαρχία. Στο σπίτι μου το αγορι μου εχει πολλα πραγματα του καθώς λόγω πιεσμένου προγράμματος ειναι πιο εύκολο να περνάμε περισσότερο χρόνο σπίτι μου και οχι στο δικό του, οπότε εχει φέρει και πολλα απο τα πραγματα του εδω. Αυτο εχει γίνει πανω απο ενα χρόνο τωρα. Την τελευταία φορα που ήρθε η μάνα μου στο σπίτι μου, απαίτησε να μην υπάρχουν πραγματα του εδω καθώς οπως μου είπε δεν το νοιώθει σπίτι της! Μην φανταστείς βρακιά του πεταμένα στο σαλόνι. Κάποια ρουχα στην ντουλάπα, ψυριστικα στο μπανιο και ενα ζευγάρι παπούτσια στην βεράντα. Μου το είπε με θυμό και με απείλησε οτι δεν θα ξαναέρθει. Την ειπα ενταξει ας μην ξανάρθεις και πως εδω ειναι σπίτι μου και οχι δικό της. Έβαλε τα κλάματα και άρχιζε να λεει πως δεν την εκτίμησα ποτε και πως δεν την υπολογίζω και αλλα πολλα. Προσπάθησα να της εξηγήσω πως ειναι δίκη μου η ζωή και πως αποφάσεις παίρνω εγω για το ποια πραγματα θα εχω στο σπίτι μου. Θύμωσε και έφυγε κλαιγόταν. Κι εγω εχω θυμώσει αλλα ειμαι σίγουρη πως δεν κατάλαβε τίποτα απο οτι της ειπα. Δεν ξερω τι α κανω. Πιστεύω πως ολο αυτο ξεκινάει γιατι δεν πολυ εγκρίνει το αγορι μου. Με στεναχώρησε πολυ αλλα δεν θέλω να καταλάβει και κατι το αγορι μου. Λεω να μην την ξαναπάρω τηλ. Δεν ειναι οτι δεν νοιάζομαι αλλα δεν ειμαι και 5χρονο να μου λεει τι να κανω! Αμπα πως να το αντιμετωπίσω; Τα πραγματα πιστεύω ηταν η αφορμή !
-Αχάριστη κόρη;;;;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ήδη το έχεις αντιμετωπίσει. Δεν είναι ακριβώς ότι δεν εγκρίνει το αγόρι, είναι ότι δεν την ρώτησες αν εγκρίνει το αγόρι, αυτό είναι που την κάνει να κλαίει και να σε εκβιάζει συναισθηματικά με το «δεν την εκτίμησες ποτέ». Θέλει να είναι πρώτη στη ζωή σου για πάντα, να είναι το σπίτι σου σπίτι της και να τη ρωτάς πριν κάνεις οτιδήποτε. Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να καταφύγεις σε κάτι ακραίο όπως να μην την ξαναπάρεις ποτέ τηλέφωνο. Καλά της τα είπες, θα χρειαστεί να τα πεις πολλές φορές ακόμα μέχρι να τα χωνέψει. Αν δεν αντέχει το γεγονός ότι είναι σπίτι σου και όχι σπίτι της, ας μην ξαναέρθει, πολύ καλά απάντησες. Μπορείτε να βρισκόσαστε στο δικό της, ή κάπου έξω. Όταν ηρεμήσει, εξήγησε της ότι η αγάπη δεν είναι υπακοή. Μπορείς να την εκτιμάς χωρίς να κάνεις πάντα ό,τι θέλει.


62

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ