Στίχοι που έγραψαν οι Ιάπωνες καμικάζε αυτοκτονίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ελληνική μετάφραση

Στίχοι που έγραψαν οι Ιάπωνες καμικάζε αυτοκτονίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ελληνική μετάφραση Facebook Twitter
Ιαπωνας Καμικάζι πιλότος σε αφίσα της εποχής...
21

Στίχοι που έγραψαν οι Ιάπωνες καμικάζε αυτοκτονίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ελληνική μετάφραση Facebook Twitter
Ο Yukio Araki πέθανε στα 17 του σε μία αποστολή αυτοκτονίας σε αμερικάνικο αεροπλανοφόρο στις 27 Μαίου του 1945. Στη φωτογραφία διακρίνεται ο Araki να κρατάει ένα κουταβάκι μαζί με τέσσερις άλλους συμπολεμιστές του.

 

Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1944: Στη μάχη της θάλασσας των Φιλιππίνων, τα γιαπωνέζικα παλαιωμένα αεροπλάνα ηττήθηκαν από τα πιο σύγχρονα και εξοπλισμένα με ραντάρ αμερικανικά τα οποία χειρίζονταν πολύ πιο έμπειροι πιλότοι από αυτούς της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου. Σε λίγο, οι σύμμαχοι θα καταλάμβαναν τις Φιλιππίνες, αποκόβοντας της Ιαπωνία από τα απολύτως πολύτιμα κοιτάσματα πετρελαίου της Νοτιοανατολικής Ασίας. Το τέλος ήταν κοντά, ο πόλεμος είχε πια οριστικά χαθεί και η παράδοση φαινόταν η λογική επιλογή. Όχι όμως για το λαό που έχει μάθει να αγαπά δύο πράγματα όσο τίποτα άλλο, την πατρίδα του και τις ανθισμένες κερασιές. 

 

Φόβος για να με σταματήσει δεν υπάρχει.
Θυμός για να με σταματήσει δεν υπάρχει.
Αγάπη για να με σταματήσει δεν υπάρχει.
Θάνατος δεν υπάρχει.

 

Δεν είναι σαφές πότε έγινε πραγματικά η πρώτη εμφάνιση του «θεϊκού ανέμου» ή kamikaze όπως είναι η γιαπωνέζική λέξη για τις επιθέσεις αυτοκτονίας που έκαναν οι νεαροί - κάποιοι ούτε 18 ετών – πιλότοι, ούτε ποιος πραγματικά ήταν ο εμπνευστής αυτής της τακτικής(ο πρώτος καμικάζι θεωρείται πως ήταν ο υποναύαρχος Μασαφούνι Αρίμα). Συμβατικά αεροπλάνα μετατρέπονταν στην ουσία σε αυτοκινούμενες βόμβες με την προσθήκη εκρηκτικών, ρουκετών, ακόμα και πρόσθετων δεξαμενών πετρελαίου. Ο νεαρός πιλότος είχε ένα στόχο, να ρίξει το αεροπλάνο του πάνω στα συμμαχικά πλοία, κυρίως αεροπλανοφόρα, τα οποία πλησίαζαν όλο και περισσότερο προς τα σύμπλεγμα των νησιών στα οποία κατοικούσε ο λατρεμένος αυτοκράτορας. Θα έδιναν τη ζωή τους, αλλά θα έπαιρναν πολύ περισσότερες ζωές των εχθρών μαζί και θα επέφεραν ζωτικό χτύπημα στο στόλο των Αμερικανών, κάποιες φορές βυθίζοντας το πλοίο πάνω στο οποίο έπεφταν. Υπολογίζεται ότι σημειώθηκαν πάνω από 2.800 επιθέσεις Καμικάζι, οι οποίες βύθισαν 34 πλοία, έκαναν σημαντικές ζημιές σε σχεδόν 370, σκότωσαν 4.900 ναύτες και τραυμάτισαν άλλους τόσους. Το 8,5% των πλοίων που χτυπήθηκαν από τους Καμικάζι, τελικά βυθίστηκαν.

 

Πώς έβρισκαν το θάρρος για μια τέτοια πράξη που ακόμα και σήμερα φαίνεται αδιανόητη για το Δυτικό πολιτισμό; Δεν είχε καμιά σχέση με τις άνανδρες επιθέσεις που σημειώνονται στις μέρες μας εναντίον αθώων πολιτών που απλώς έτυχε να περιμένουν στην ουρά του check-in ή βρέθηκαν στο λάθος βαγόνι του μετρό τη λάθος ώρα. Σκόπευαν ενάντια σε στρατιωτικές δυνάμεις που επιτίθεντο στη πατρίδα τους και κυρίως δεν είχαν ως κίνητρο το θρησκευτικό φανατισμό αλλά υψηλά ιδεώδη.

 

Στίχοι που έγραψαν οι Ιάπωνες καμικάζε αυτοκτονίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ελληνική μετάφραση Facebook Twitter
Ομάδα νεαρών καμικάζι λίγο πριν τη πτήση τους.
 

 

Τι ήταν αυτό όμως που έκανε νεαρά παιδιά να μη διστάσουν να δώσουν τη ζωή τους σε ένα τέτοιο βίαιο και παράτολμο εγχείρημα; Πώς έβρισκαν το θάρρος για μια τέτοια πράξη που ακόμα και σήμερα φαίνεται αδιανόητη για το Δυτικό πολιτισμό; Δεν είχε καμιά σχέση με τις άνανδρες επιθέσεις που σημειώνονται στις μέρες μας εναντίον αθώων πολιτών που απλώς έτυχε να περιμένουν στην ουρά του check-in ή βρέθηκαν στο λάθος βαγόνι του μετρό τη λάθος ώρα. Σκόπευαν ενάντια σε στρατιωτικές δυνάμεις που επιτίθεντο στη πατρίδα τους και κυρίως δεν είχαν ως κίνητρο το θρησκευτικό φανατισμό αλλά υψηλά ιδεώδη. Ή μήπως όχι;


Όπως γράφει ο Δημήτρης Χουλιαράκης στην έξοχη εισαγωγή του στο βιβλίο «Η Εκδίκηση Των Ανέμων» από τις εκδόσεις Ροδακιό, στη βάση της νοοτροπίας αυτής βρίσκονται δύο έννοιες κλειδιά για να γίνει κατανοητή όχι μόνο η νοοτροπία των Καμικάζι, αλλά και η γενικότερη αντίληψη του μέσου γιαπωνέζου για τη ζωή: Η κατήχηση του Shinto, δηλαδή η προσήλωση στο καθήκον, ο σεβασμός των νόμων και των κανόνων χωρίς να αναγνωρίζεται στο άτομο το δικαίωμα να τους κρίνει και να τους παραβαίνει, ο σχολαστικός σεβασμός της ιεραρχίας και ο ιδιότυπος πατριωτισμός. Αλλά και το Bushido, ό κώδικας τιμής των Σαμουράι που διδάσκει την τόλμη, την καρτερία, την αυτοθυσία, την εντιμότητα, την δικαιοσύνη, την ευγένεια. Αυτή άλλωστε την παράδοση των Σαμουράι να γράφουν ένα σύντομο ποίημα, συχνά με τη μορφή χαϊκού, πριν εκτελέσουν το Seppuku, την τελετουργική τους αυτοκτονία, ακολούθησαν και οι νεαροί Kamikaze και αυτά ακριβώς τα ποιήματα συγκεντρώνονται στο βιβλίο. Μικρά αριστουργήματα λυρισμού που γράφτηκαν ώρες ή ακόμα και λεπτά πριν η σάρκα συντριβεί μαζί με το μέταλλο σε μια πράξη υπέρτατης αυτοθυσίας που στο βιβλίο μετατρέπεται σε μια πράξη υπέρτατης τέχνης.

 

«Τη μέρα οι αγροί δεν είναι πράσινοι πολύ
το φως του ήλιου μονορούφι κατεβάζουν.
Τη νύχτα γίνονται κορίτσια ντροπαλά
Τη φούστα τους σηκώνουν και τρέχουν μακριά»
Στίχοι που έγραψαν οι Ιάπωνες καμικάζε αυτοκτονίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ελληνική μετάφραση Facebook Twitter
Κορίτσια αποχαιρετούν τους Καμικάζι κουνώντας άνθη κερασιάς.

Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι μόνο το πώς έφηβοι στρατιώτες έχουν τέτοια ικανότητα στη γραφή και στην έκφραση και μάλιστα ώρες πριν συναντήσουν οικειοθελώς το θάνατο. Ούτε η λεπτότητα και η ευγένεια. Αυτό που συγκλονίζει είναι η θεματολογία: Ελάχιστα ποιήματα αναφέρονται στον πόλεμο, στη βία, στον ίδιο το θάνατο με τον οποίο έχουν ραντεβού. Αντίθετα, ξεχειλίζει η αγάπη για τη ζωή, για το φως, για τη φύση την ίδια.

«Είναι τριών μονάχα
Και τον λιγώνουνε τ' ανθόφυλλα
που πέφτουν απ' τα δέντρα.
Ρωτάει αν γίνεται να τα μαζέψει από χάμω –
του γνέφω ναι.»


 

Κάποιοι απευθύνονται στην αγαπημένη τους, στην υπαρκτή ή σε αυτή που δεν πρόφτασαν να αποκτήσουν, κάποιοι στα αδέρφια τους και πολλοί στη μητέρα τους. Είναι ήρωες, σε λίγο θα πεθάνουν για την πατρίδα, είναι όμως και παιδιά. Στο βιβλίο διαβάζουμε αυτά που επέλεξαν να είναι τα τελευταία τους λόγια.

«Μες στην κουζίνα κλεισμένη ετοιμάζει
τουλίπες και κρέας κόκκινο
γι' αυτόν που έξω στο κηπάκι της κοπιάζει.»

 

_______

"Η Εκδίκηση των Ανέμων" (επιλογή και μετάφραση του Δημήτρη Χουλιαράκη) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ροδακιό.  

 Στοιχεία αντλήθηκαν από την U.S.Air Force

21

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM