Στο σημερινό «Α μπα»: ευκαιρία για νέα αρχή, ή βαρεμάρα;

Στο σημερινό «Α μπα»: ευκαιρία για νέα αρχή, ή βαρεμάρα; Facebook Twitter
60

 

__________________
1.

Γιατί όταν μιλάμε για δικαιώματα ομοφυλόφιλων, οι άνθρωποι αμέσως φαντάζονται έναν άνδρα κι όχι μια γυναίκα; Το έχω προσέξει σε συζητήσεις αλλά εύκολα θα κόψεις αντιδράσεις και σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα που δουλεύεις αλλά και σε άλλες. Όταν, για παράδειγμα, ψηφιζόταν με καθυστέρηση από την υπόλοιπη Ευρώπη το σύμφωνο συμβίωσης στην Ελλάδα, όλες οι φωτογραφίες και τα σχόλια των αναγνωστών αφορούσαν σε άνδρες. Σήμερα άφησα ένα σχετικό σχόλιο κάτω από ένα άρθρο της Lifo που έλεγε για τα δικαιώματα των διεμφυλικών στη Νέα Υόρκη κι ο αριθρογράφος ως παράδειγμα επέλεξε να δώσει ότι οι εργοδότες εκεί θα πρέπει να αποκαλούν «κυρία» κι όχι «κύριο» μια τρανσέξουαλ γυναίκα(που γεννήθηκε άνδρας)· συγνώμη, αλλά θα μπορούσε να πει ότι οι εργοδότες θα πρέπει να αποκαλούν «κύριο» κι όχι «κυρία» έναν τρανσέξουαλ άνδρα(που γεννήθηκε γυναίκα)!

Τι συμβαίνει;

Για τον ίδιο λόγο που φανταζόμαστε άντρα όταν λέμε «άνθρωπος».

__________________
2.


Πιστεύεις πως αν η γυναίκα είναι ομορφότερη και πιο μορφωμένη από τον άντρα, η σχέση είναι καταδικασμένη επειδή αυτός θα τη ζηλεύει; Είμαι με ένα παιδί εδώ κ ένα χρόνο και πολύ ερωτευμένη. Αντικειμενικά είμαι αρκετά πιο όμορφη από αυτόν και πιο μορφωμένη (όχι επειδή αυτός είναι αμόρφωτος -κάθε άλλο-, αλλά επειδή εγώ είμαι παραμορφωμένη). Και οι γονείς μου πάνε απίστευτη κόντρα σε αυτή τη σχέση επειδή στην πορεία λένε θα μου βγάλει ο τύπος τρελές ζήλειες και θα με καταστρέψει ή θα καταλήξω χωρισμένη με παιδί και αυτό θα με πάει πίσω στην καριέρα μου. Κ απορούν κιόλας πώς δεν βλέπω αυτή την αυτονόητη αλήθεια και έχω πέσει με τα μούτρα. Είναι όντως τόσο αυτονόητη αυτή η αλήθεια; Γιατί με το μπίρι μπίρι έχω αρχίσει να την πιστεύω και να φοβάμαι, παρόλο που ο φίλος μου δεν μου έχω δώσει κανένα τέτοιο δείγμα γραφής...- C'est la vie

Η συμβατότητα είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στην μακροβιότητα ενός ζευγαριού, ναι. Το «συμβατοί» δεν σημαίνει «ολόιδιοι» ή «βγαλμένοι από το ίδιο εργοστάσιο με παραπλήσιο σειριακό αριθμό». Σημαίνει αρμονία που προκύπτει – μεταξύ άλλων, και κυρίως χωρίς προσπάθεια – από την παρόμοια ανατροφή και τις παρόμοιες παραστάσεις, που μπορεί να είναι στέρεες βάσεις για κοινό μελλοντικό όραμα, κάτι που διευκολύνει πολύ.


Η διαφορά στην εμφάνιση είναι λιγότερο σημαντικός παράγοντας από τη μόρφωση επειδή η ομορφιά λήγει, επειδή είναι σχετική, και επειδή επηρεάζεται από την γοητεία. Η μόρφωση, από την άλλη, δεν μετριέται σε αριθμό πτυχίων. Αν ο ένας έχει τρία πτυχία από το πανεπιστήμιο Τραμπ και ο άλλος έχει ένα βασικό πτυχίο από το Χάρβαρντ, ας πούμε, ο αριθμός δεν λέει τίποτα. Επίσης αν κάποιος έχει διδακτορικό στην ιστορία της τέχνης και πιστεύει ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό, ενώ ο άλλος έχει τελειώσει το λύκειο και μπορεί να καταλάβει και να εξηγήσει και σε άλλον τη σχέση του χρηματιστηρίου με την τσέπη του καθένα μας, τα τυπικά προσόντα και πάλι δεν έχουν σημασία.


Οι γονείς σου υποθέτω ότι βλέπουν τους τύπους και όχι την ουσία, κι εσύ από τη μεριά σου δεν έχεις σκεφτεί ακόμα ούτε τους τύπους, ούτε την ουσία. Απάντησε στην ερώτηση: γιατί είσαι ερωτευμένη μαζί του, και μάλιστα πολύ; Βρες τις λέξεις για να το εκφράσεις. Αυτή είναι η απάντηση στον εαυτό σου, και αυτή είναι και η απάντηση και για τους γονείς σου, αν και δεν χρειάζεται να εξηγείσαι για τις αποφάσεις της ζωής σου, μεγάλη κοπέλα είσαι.

__________________
3.


Α, ΜΠΑ

Αναρωτιέμαι, πόση ώρα σου παίρνει να απαντήσεις σε ένα ά,μπα (7 ερωτήσεις). Μου αρέσουν πολύ οι απαντήσεις σου και αναρωτιέμαι πόσο χρόνο χρειάζεται. Φιλιά, Κατερίνα

Η αλήθεια είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζομαι. Ώρες. Δύο, τρεις, τέσσερις μερικές φορές, ακόμη και παραπάνω. Αλλά δεν είναι συνεχόμενες. Συνήθως διαβάζω μια ερώτηση και μετά τη σκέφτομαι ενώ κάνω άλλα πράγματα. Η ουσία της απάντησης έρχεται ξαφνικά και σχετικά σύντομα, αλλά είναι ενστικτώδης, μετά ψάχνω λόγια για να τη στηρίξω.


__________________
4.


θεωρεις οτι ενας ψυχολογος θα ηταν χρησιμος σ ενα ατομο που παρεξηγειται ευκολα;θα ειχε αποτελεσμα στο ν αλλαξει αυτο;

Αν το άτομο αυτό είναι έτοιμο να κάνει την σκληρή δουλειά που απαιτείται για να δει κατάματα τα κουσούρια και τις αδυναμίες του, να καταλάβει τον μηχανισμό που το κάνει να φέρεται έτσι, και έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αλλαγής του, και βέβαια.

__________________
5.


Γεια σου Λένα!
Πρόκειται να ταξιδέψω στην Αμερική (όχι σύντομα) και έχω μεγάαααλο πρόβλημα με τον χρόνο που πρέπει να περάσω στο αεροπλάνο. Δεν αντέχω ούτε τα 3ωρα ταξίδια εντός Ευρώπης, με το υπερατλαντικό 9ωρο τι θα κάνω;;; Εκτός του ότι βαριέμαι αφάνταστα, το οποίο κάπως καταπολεμάται, με το πιο-άβολα-σχεδιασμένο-και με λιγοστό χώρο κάθισμα τι κάνεις;; Γενικά πιστεύω ότι οι θέσεις στα λεωφορεία και στα αεροπλάνα σχεδιάστηκαν από κάποιον που του δόθηκε η εντολή 'κάντους να είναι άβολα και να υποφέρουν'. Ειδικά το σημείο που κανονικά θα έπρεπε να στηρίζει το λαιμό, είναι φτιαγμένο έτσι ώστε ο λαιμός να βρίσκεται στον αέρα και να πιάνεσαι σε 10'. Μόνο εγώ το βλέπω αυτό;!;! Λοιπόν τι tips έχεις να μου δώσεις;- Manhattan here I come

Αν το βλέπεις μόνο εσύ; Κάπως αφελής η ερώτηση. Εννοείται ότι από κάποιον δόθηκε η εντολή να υποφέρουμε όσο πιο πολύ γίνεται, ώστε να μας φαίνεται αυτή η κατάσταση αυτονόητη και να μην επαναστατούμε όταν μας ζητούν λεφτά για οτιδήποτε, από το wifi μέχρι τα επιπλέον εφτά εκατοστά για τα πόδια.


Δυστυχώς το μόνο ουσιαστικό που μπορείς να κάνεις είναι να πληρώσεις τα πενταπλάσια για να πας σε μπίζνες κλας. Επειδή αυτό αποκλείεται (αν μπορούσες να πας δεν θα ρωτούσες γιατί είναι τόσο άβολα τα καθίσματα), οι συμβουλές που θα σου δώσω είναι παρηγοριά στον άρρωστο. Μολαταύτα, αξίζει να δώσεις παραπάνω λεφτά για μια πτήση που φεύγει φυσιολογική ώρα, δηλαδή όχι στις έξι το πρωί, για να γλιτώσεις λίγο τζετ λαγκ. Όσο πιο ξεκούραστη μπεις στο αεροπλάνο, τόσο καλύτερα θα αντέξεις το βασανιστήριο της καρέκλας. Φρόντισε να μην είσαι σε μεσαία θέση, και διάλεξε αυτό που σε βολεύει περισσότερο, διάδρομο ή παράθυρο (και τα δύο έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, είναι προσωπική επιλογή). Φόρεσε άνετα ρούχα που αναπνέουν, δηλαδή βαμβακερά, και μαλακά, φαρδιά παπούτσια. Πάρε έξτρα κάλτσες και ενυδατική για χέρια, πρόσωπο και χείλια γιατί ξεραίνεσαι πολύ και δεν το καταλαβαίνεις. Πάρε ένα μεγάλο μπουκάλι νερό πριν μπεις στο αεροπλάνο, γιατί τα δίνουν σε δαχτυλήθρες. Πάρε αν σε βολεύει αυτό το μαξιλαράκι που τυλίγεται γύρω από το λαιμό, που είναι για τις πτήσεις, αλλά κάνε έρευνα γιατί δεν είναι όλα ίδια, βρες το υλικό και την αντίσταση που σε βολεύει. Οι ωτοασπίδες βοηθούν, όπως και τα ακουστικά που μειώνουν τον εξωτερικό ήχο.


Κι όλα αυτά να κάνεις μαζί, οι υπερατλαντικές πτήσεις είναι μεγάλη κούραση. Το καλό είναι ότι όταν τελειώσει το ταξίδι θα είσαι στη Νέα Υόρκη (και μετά θα είσαι μια ώρα όρθια στην ουρά για τον έλεγχο διαβατηρίων).

__________________
6.


Αγαπητή Α, μπα, γεια σου!
Το πρόβλημά μου είναι το εξής: νιώθω πως σαν άνθρωπος δίνω συχνά την εντύπωση πως είμαι απίστευτα βαρετή. Δεν ανοίγομαι εύκολα, φοβάμαι πως, αν ανοίξω το στόμα μου, θα πετάξω βλακεία, δεν εκφέρω εύκολα την γνώμη μου μεγαλοφώνως, αυτολογοκρίνομαι σε βαθμό κακουργήματος και, γενικά, καταφέρνω να περνάω σχεδόν πάντα απαρατήρητη. Δεν είμαι δηλαδή ο άνθρωπος που θα συναντήσεις και θα πάθεις πλάκα με την προσωπικότητά του. Οι φίλες μου μού λένε πως φταίω εγώ, που δεν ανοίγομαι εύκολα σε παρέα και που, ενώ έχω πράγματα να πω, κάθομαι στην γωνίτσα μου και μόνο ακούω. Το θέμα είναι πως πολλές φορές (ασχέτως θέματος) νιώθω ανεπαρκής, πιστεύω πως τα όσα έχω να πω είναι άνευ σημασίας, άσε που όταν βρίσκομαι με άτομα πιο εξωστρεφή και δυναμικά νιώθω να καπελώνομαι χειρότερα και τότε είναι που κλείνομαι τελείως στον εαυτό μου και περιορίζομαι στον ρόλο του ακροατή. Τι να κάνω για να αλλάξω αυτή την κατάσταση; Γενικά, προσπαθώ να ενημερώνομαι όσο μπορώ για θέματα κοινωνικά/ πολιτικά κ.ο.κ., μου αρέσει πολύ η λογοτεχνία και οι τέχνες γενικά, δεν είναι ότι δεν έχω ενδιαφέροντα. Όταν όμως χρειαστεί να εκφράσω όλα αυτά που έχω στο κεφάλι μου, κάπου σκαλώνει το πράγμα και είναι σαν να μην μπορώ να τα εξωτερικεύσω. Πώς διορθώνεται η κατάσταση;- Ελένη

Η συμβουλή που δίνουν οι φιλενάδες σου είναι σίγουρα με κάθε καλή πρόθεση, αλλά είναι σαν πίνακας του Έσερ. Σου λένε ότι για να μην κάθεσαι αμίλητη στη γωνία σου και για να μην περνάς απαρατήρητη, πρέπει να μην κάθεσαι αμίλητη στη γωνία σου. Θαυμάσια, το λύσαμε.


Το πρώτο που πρέπει να προσπαθήσεις να κάνεις είναι να δεχτείς ότι δεν μπορεί να είναι όλοι οι άνθρωποι εξωστρεφείς, και αν δεν είσαι ένας από αυτούς, δεν τρέχει τίποτα. Υπάρχει χώρος στη γη και για τους πιο ντροπαλούς, για τους ανθρώπους που δεν ευδοκιμούν σε μεγάλες παρέες και προτιμούν πιο περιορισμένους αριθμούς. Όχι μόνο δεν χρειάζεται να το αλλάξεις αυτό, αλλά θα έπρεπε να είσαι απολύτως εντάξει με αυτή σου την κατάσταση. Αλίμονο αν ζούσαμε σε έναν κόσμο γεμάτο με εξωστρεφή και δυναμικά άτομα, εκτός από βαρετά, θα ήταν και εντελώς ανυπόφορα.


Το δεύτερο που θα σου έλεγα είναι ότι φαίνεται σα να νομίζεις ότι είσαι κάποια εξαίρεση, ενώ περιγράφεις κάτι πολύ συνηθισμένο. Οι δυναμικοί και οι εξωστρεφείς δεν είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων. Οι περισσότεροι άνθρωποι αμφιβάλλουν πάρα πολύ, διστάζουν, ντρέπονται, νιώθουν ότι λένε βλακείες. Άλλο τι βλέπεις εσύ, και άλλο τι έχει ο καθένας στην ψυχούλα του. Αυτό ισχύει ίσως ακόμη περισσότερο για τους φωνακλάδες και τους «δυναμικούς», όπως λες. Μπορεί να είναι άνετοι. Μπορεί όμως να χρειάζονται οπωσδήποτε τον θαυμασμό των άλλων, και αν δεν τον διεκδικούν κάθε δευτερόλεπτο, φοβούνται ότι θα σταματήσουν να υπάρχουν.


Ως εδώ, καλά. Πρόβλημα που πρέπει να λύσεις έχεις αν νομίζεις ότι ό,τι και να πεις, ό,τι κι αν σκέφτεσαι, ό,τι κι αν είσαι, είναι χαζομάρα, και όλοι οι άλλοι είναι καλύτεροι από σένα. Σε αυτή την περίπτωση, δεν αρκεί να έχεις ενδιαφέροντα. Πρέπει να έχεις επιχειρήματα. Τα επιχειρήματα δεν ταυτίζονται με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις. Δεν αρκεί να ξέρεις ποιες εκθέσεις υπάρχουν αυτή την περίοδο, αλλά σε ποια θέλεις να πας, και κυρίως, γιατί. Ενδιαφέροντες είναι οι άνθρωποι που έχουν προσωπική άποψη. Τα ενδιαφέροντα, χωρίς την προσωπική γνώμη, οι άλλοι τα βαριούνται. Τα ενδιαφέροντα τα βλέπουν και στο google.


Η σούμα είναι: μίλα με τον εαυτό σου και πες του τι σου αρέσει, αλλά κυρίως, γιατί σου αρέσει. Διάβασε τι αρέσει σε ανθρώπους που η γνώμη τους έχει σημασία. Μην πιέζεις τον εαυτό σου να γίνει κάτι που δεν είναι. Προσπάθησε να βρεις πού και με ποιους αισθάνεται πιο άνετα. Κάνε μικρά βήματα προς τα εκεί, και μην περιμένεις να γίνεις ξαφνικά – ή και πολύ αργά – άλλος άνθρωπος. Δεν χρειάζεται να αλλάξεις, αυτό που χρειάζεται είναι να βρεις την ομάδα σου, ανθρώπους που είναι σαν κι εσένα. Καλή επιτυχία.

__________________
7.


Καλησπέρα Α,μπα,
Μετά από πολλά πρωινά που διαβάζω τι γράφουν οι άλλοι και τι απαντάς εσύ, είπα να στείλω κι εγώ μιας και τα λες πολύ ωραία, με επιχειρήματα, με λογική Και ευαισθησία. Είμαι κοπέλα 32 χρονών, ελεύθερη και ζω τα τελευταία 8 χρόνια στην Ισπανία. Έχω αλλάξει δύο δουλειές και οι δύο σε πολύ καλές ( = ικανοποιητικές απολαβές για τα δεδομένα και συμπεριφορές αφεντικών σωστές) εταιρείες. 'Ελα μου όμως που αυτή η δεύτερη δουλειά που έχω τώρα δε με γεμίζει, είναι που έχω κουραστεί και από τη ρουτίνα της πόλης...και από το γεγονός ότι έναν άνθρωπο να ταιριάξω (ερωτικά μιλάω, φίλους έχω και είμαι χαρούμενη γι᾽ αυτό) δεν έχω βρει. Οπότε σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω το βήμα και να αλλάξω τομέα, να βρω δουλειά σε κάτι που μου αρέσει πραγματικά, όπως είναι ο πολιτιστικός τομέας. Αγγελίες κοιτάω (όχι και σαν τρελή) αλλά αποθαρρύνομαι γιατί ζητάνε προϋπηρεσία στον τομέα. Εγώ πάλι 0 προϋπηρεσία, ούτε καν εθελοντισμό (σε αυτό φταίω, το αναγνωρίζω). Σκέφτομαι οπότε να κάνω ένα μεταπτυχιακό σε άλλη χώρα με τα χρήματα που πήρα σαν αποζημίωση από την προηγούμενή μου δουλειά. Είναι πολύ μεγάλο ποσό που στην εποχή που ζούμε (κρίση, ανασφάλεια για το μέλλον από θέμα δουλειάς) μου δημιουργούνται τύψεις να το σπαταλήσω (με τους φίλους και οικογένεια όταν το συζητάω χρησιμοποιώ το ρήμα επενδύω). Όπως καταλαβαίνεις έχω τις δικές μου φοβίες που ενισχύονται από τις αντιδράσεις των κοντινών μου ανθρώπων όταν τους το αναφέρω. Οι περισσότεροι φυσικά λένε είναι πολλά λεφτά χωρίς εξασφαλισμένη δουλειά, θα αφήσεις μία καλή θέση, και μήπως αντί σπουδές να επικεντρωθείς στο να βρεις κάποιον που μάλλον το κενό του είναι που σε ωθεί να σκέφτεσαι για άλλα, κλπ. Έχω σκεφτεί και να κοιτάξω εδώ εθελοντικά να πηγαίνω κάπου για λίγες ώρες αλλά ειλικρινά στη συγκεκριμένη φάση και με την ηλικία μου (δε θα έπρεπε να το νιώθω αλλά θεωρώ ότι είναι ένα μικρό εμπόδιο) θεωρώ ότι καλύτερα να δοθώ ολοκληρωτικά (μάστερ full time) παρά να προσπαθώ με ημίμετρα. Αντί για ερώτηση, λοιπόν θα ήθελα τη γνώμη σου σε αυτό το θέμα μιας και δε με ξέρεις και θα είσαι αντικειμενική (είναι μεγάλο το κείμενο αλλά προσπάθησα να σου δώσω αρκετά στοιχεία).
Ευχαριστώ πραγματικά πολύ εκ των προτέρων.

Είναι λάθος που δεν κοιτάς και αγγελίες σαν τρελή. Νομίζω ότι είναι λάθος που δεν κάνεις αιτήσεις για δουλειές επειδή έχεις μηδέν προϋπηρεσία. Κάνε, ποτέ δεν ξέρεις τι ζητάνε αυτοί που τις βάζουν, εξάλλου έχεις προϋπηρεσία, σε άλλη δουλειά, δεν είναι μηδέν αυτό, σε καμία περίπτωση. Ενώ κάνεις όλα αυτά, πρέπει να εκπαιδεύεις παράλληλα τον εαυτό σου για τη δουλειά που ονειρεύεσαι. Η γνώση δεν υπάρχει μόνο στα πανεπιστήμια.


Και τώρα, το ερώτημα, γιατί τα λες κάπως μπερδεμένα. Έτσι όπως τα γράφεις είναι σα να θέλεις να αλλάξεις δουλειά χωρίς να ξέρεις γιατί. Αν σου φταίει κάτι, και δεν ξέρεις τι σου φταίει, και λες «ας κάνω μια γιγαντιαία αλλαγή στη ζωή μου με μεγάλο ρίσκο, μπορεί αυτό να μου φταίει», είναι φυσικό να έχεις αντιδράσεις από τους άλλους και να σε επηρεάζουν αυτές οι αντιδράσεις, διότι μέσα σου δεν έχεις ξεκαθαρισμένο το τι θέλεις. Από την άλλη λες ότι ο πολιτιστικός τομέας είναι κάτι που πάντα ήθελες, οπότε δεν ξέρω τι να υποθέσω. Αν το ήθελες πάντα, γιατί δεν το έκανες;


Αν είχες ξεκάθαρες απαντήσεις σε όλα αυτά, η ιδέα να κάνεις ένα μεταπτυχιακό προς την κατεύθυνση που θέλεις είναι πολύ καλή ιδέα, αρκεί να είναι ένα αξιοσέβαστο μεταπτυχιακό που αποδεδειγμένα δίνει εφόδια για εξέλιξη (όταν λέμε αποδεδειγμένα, τι ποσοστό φοιτητών βρίσκει δουλειά μετά, και πού, και με πόσα λεφτά), αρκεί να ξέρεις σε τι είδους δουλειά θα μπορούσε να σε οδηγήσει (πολύ συγκεκριμένα, δεν δέχομαι απάντηση «στον πολιτιστικό τομέα») και αρκεί να έχεις δει αναλυτικά τον οδηγό σπουδών και να είσαι βέβαιη ότι μπορείς να τα βγάλεις πέρα.

60

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
#6 Ξεκινάω να διαβάζω τις 2-3 πρώτες προτάσεις, λέω εντάξει, δικιά μας είναι η κοπέλα. Φτάνω στο τέλος, βλέπω όνομα και κάθομαι κι αναρωτιέμαι πότε έστειλα εγώ ερώτηση! Μιλάμε για ταύτιση μεγίστου βαθμού!Ελενίτσα, είμαι το άλλο μισό σου που ψάχνεις!
παιδιά καλές οι ωτοασπιδες στην πτήση αλλά προσοχη, ποτέ όταν ξεκινάει να μειώνει ύψος το αεροπλάνο προς το τέλος της πτήσης. υπάρχει φόβος για μόνιμο πρόβλημα (νταξη σπάνια βέβαια) λόγω διαφοράς πίεσης στο τύμπανο. Νταξη Debbie Downer σχολιο αλλα υγεία πρώτα πολα!
Βρε κοπελιά του 7Είσαι στην Ισπανία, αλλά δε μας λες την πόλη όπως δε περιγράφεις και τι περίπου δουλεία κάνεις γιατί πολλές φορές είναι σχετικά εύκολο για κάποιον που δουλεύει σε δουλειές διοίκησης επιχειρήσεων, γραφιστική, 3D, οργάνωση event (δε θυμάμαι πως το λένε στα ελληνικά) κλπ. Αν είναι αυτή η περίπτωση, τότε έχεις μια χαρά προϋπηρεσία. Μετά άρχισα να γράφω λεπτομέρειες για τον εθελοντισμό αλλά τις πήρα πίσω. Η ταπεινή μου γνώμη είναι οτι μάλλον δεν έχεις αρκετό ενδιαφέρον για τον πολιτιστικό τομέα. Η Ισπανία είναι μια χώρα που πραγματικά έχει πολύ πλούσιο παρελθόν που ακόμα και σε ένα χωριό να ήσουν και όχι σε πόλη θα είχες βρει ένα ίδρυμα να κάνεις εθελοντισμό.Σορυ που κράζω, αλλά έτσι είναι. Στο motivation letter σου τι θα γράψεις δηλαδή; Μου αρέσει ο τομέας αλλά ποτέ δεν έχω μπει στη διαδικασία να ασχοληθώ; Επειδή ξέρω κι άλλα άτομα που δουλεύουν σε μια δουλειά που τους βγάζει 5000 χιλ το μήνα και πραγματικά αγαπάνε την τέχνη, δουλεύουν το ωράριό τους και μετά πάνε στο μεταπτυχιακό τους, κάνουν τις εργασίες τους ή έχουν βρει ένα ονλαιν μεταπτυχιακό και ασχολούνται (απο τις συζητήσεις που έχω κάνει δε θα άφηναν ποτέ τη δουλειά τους για να πάνε σε ένα τομέα που ίσως κάποια στιγμή τους βγάλει στην καλύτερη 1500 με 2000 ευρώ και μιλάω για την Ισπανία). Η πιο εξτριμ περίπτωση που έχω γνωρίσει είναι ένας κύριος που έβγαλε νυχτερινό σχολείο και μετά δούλευε σεκιουριτάς 45 χρονών με 2 παιδιά που έκανε μεταπτυχιακό ιστορίας τέχνης και παράλληλα ήταν εθελοντής όπου και τον γνώρισα. Με λίγα λόγια ο άνθρωπος δεν είχε ούτε καν καλοπληρωμένη δουλειά, ούτε αποζημίωση κι όμως ήταν εκεί. Αν νομίζεις πως ο εθελοντισμός είναι ημίμετρο μπορείς να ρωτήσεις οποιονδήποτε που δουλεύει σε μουσείο για να δεις πως πήρε τη δουλειά του= μετά απο εθελοντισμό και μάλιστα πολλοί μετά απο χρόνια και χρόνια εθελοντισμού (το πως επιβιώνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι άλλο θέμα).Αν θες, τα ιδρύματα και τα μουσεία είναι εκεί. Αν συνεχίζεις να διστάζεις και να το κοσκινίζεις και να το ξαναξανασκέφτεσαι και μέχρι τη δημοσίευση της ερώτησης δεν έχεις κάνει καμία κίνηση, θα σου πρότεινα, επειδή οι μετακομίσεις και τα μεταπτυχιακά είναι ακριβή υπόθεση, να μη δώσεις τα λεφτά σου εκεί, αλλά σε ένα πολύ καλό ψυχολόγο που θα σε βοηθήσει είτε να πάρεις την απόφαση να κάνεις το μεταπτυχιακό, είτε να βρεις γιατί νιώθεις αυτή τη στιγμή η λύση στο οτι δεν έχεις σύντροφο και στη ρουτίνα είναι αυτό που περιγράφεις. Μπορεί η Ισπανία να έχει κάνει τον κύκλο της ή αυτή η δουλειά να είναι βαρετή και η λύση είναι να κάνεις κάτι καινούριο όπως το να μάθεις φλαμενγκο ή να μάθεις να τραγουδάς κόπλα https://www.youtube.com/watch?v=mov8VfF2CIE :) Σα την Ισπανία, αν πληρώνεσαι καλά, σε ποιότητα ζωής, καιρού και πολύ καλών τιμών δε πρόκειται να βρεις αλλού στην Ευρώπη. Αν θες αυτό στο υπογράφω.
@2 Εγώ νομίζω πως μπορούν αυτά τα δύο να είναι ζήτημα και η εξωτερική εμφάνιση και η μόρφωση, ρόλο όμως παίζει το πόσο χαοτική είναι η διαφορά σας.Αν μιλάμε για κάτι ανεπαίσθητο ή για κάτι που όλος ο κόσμος θα προσέξει και θα σχολιάσει. Και επίσης νομίζω πως ρόλο παίζει και ο χώρος που κινήστε ή καλείστε να εμφανιζεστε σαν ζευγάρι, γιατί στις προσωπικές σας εξόδους ή παρεές μπορείτε να επιλέγετε αυτούς που δεν σας κρίνουν και σας ταιριάζουν, στις επαγγελματικές όμως,αν υπάρχουν, μπορεί να δημιουργήσει αμηχανία. Αν εσύ πχ συμμετέχεις σε ακαδημαικές εκδηλώσεις και συνοδεύεσαι από έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να εκφραστεί καν χρησιμοποιώντας σωστά Ελληνικά υπάρχει θέμα και θα το νιώσει φαντάζομαι και ο ίδιος και εσύ. Εσύ ξέρεις ποιες είναι αυτές οι διαφορές και αν μπορεί να σταθεί ισάξια ο ένας στη ζωή του άλλου, οι γονείς μας πάντα θα θέλουν κάτι καλύτερο για εμάς και αν τους αφήνουμε το περιθώριο να εκφράζουν γνώμη θα το πουν. Πάντως αυτό που εγώ βλέπω είναι πως και εσύ η ίδια ξεκάθαρα αναγνωρίζεις διαφορές μεταξύ σας, αποδέχεσαι την άποψη των γονίων σου και καλό θα ήταν να σκεφτείς αν στο μέλλον που θα αρχίσουν να εμφανίζονται και προβλήματα και τριβή στη σχέση σας αυτές οι διαφορές δεν θα είναι κάτι που θα πατήσεις,θα χρησιμοποιήσεις και θα γιγαντωθεί.Λες πως ο συντροφός σου δεν έχει δώσει δείγματα σχετικής προβληματικής συμπεριφοράς εσύ όμως μόλις έδωσες οπότε προφανώς και δεν είναι τελικά το ζήτημα αν αυτός μπορεί να διαχειριστεί τις πιθανές διαφορές σας αλλά εσύ.
#2 "Η διαφορά στην εμφάνιση είναι λιγότερο σημαντικός παράγοντας από τη μόρφωση επειδή η ομορφιά λήγει, επειδή είναι σχετική, και επειδή επηρεάζεται από την γοητεία" Όμορφη απάντηση Λένα!#1 Εγώ πάλι, όταν λέε άνθρωπος, μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η φωτογραφία-ζωγραφιά απο βιβλία ανατομίας με όλα τα όργανα σε έντονα χρώματα. Ότι να'ναι.
#1 εδω αλλοι πιστευουν πως οι λεσβιες απλα παραστρατησαν και καποια στιγμη θα επανελθουν στον "ισιο"δρομο. Ή ακομα χειροτερα πως περιμενουν απλα εναν αντρα αναμεσα τους... Το τελευταιο ωραιο που ακουσα ηταν το : "τι εννοεις πως υπαρχουν αντρες διεμφυλικοι!!;;"
Αν διαβαζω καλα πισω απο τις γραμμες το θεμα ειναι αλλο. Το θεμα ειναι οτι προκειται για μια κοπελα ελευθερη που δεν εντυπωσιαζει αμεσα και ξεσηκωτικα με την εμφσνιση της (ωστε να μην απαιτειται να μιλησει για να την παρατηρησουν) και η ντροπαλοσυνη της της στερει και το πλεονεκτημα της χυμωδους προσωπικοτητας ωστε να την προσεξουν εκπροσωποι του αλλου φυλου οπως θα ηθελε. Τα λεω αυτα γιατι μας λεει οτι φιλες εχει ηδη (και μαλιστα καλοπροαιρετες) οποτε το παραπονο του οτι περναει απαρατηρητη στις παρεες πως αλλιως να ερμηνευτει Αφου οι φιλες γνωριζουν οτι εχει πραγματα να πει, αρα δε καποιους τα λεει!Επιπλεον το να ακους ειναι μεγιστο προσον. Οι περισσοτεροι σνθρωποι σκεφτονται τι θσ πουν οι ιδιοι οσο μιλουν οι αλλοι. Ασε που λενε ολο κλισε και σαχλαμαρες ως επι το πλειστον. Η συμβουλη μου λοιπον ειναι κανε ολο αυτο να δουλεψει υπερ σου, μιας και χσρακτηρα δεν αλλαζουμε. Δημιουργησε μια εντυπωση μυστηριου γυρω απο το ατομο σου, κανε καθε σου λεξη να βαρυνει, να εχει σημασια, διατυπωσε ρηξικελευθρες αποψεις που μπορεις να υποστηριξεις με επιχειρηματα προσεκτικα γπολογισμενα, και θα προσελκυσεις ακριβως αυτους που ιντριγκαρονται και θελουν να ανακαλυψουν το ανεξερευνητο
#2 Οι όποιες διαφορές στα χαρτιά αυτού του είδους, είναι ακριβώς αυτό "στα χαρτιά" και μόνο. Στα χαρτιά έχω κι εγώ "διαφορά" με τον εδώ και 6 χρόνια σύντροφό μου. Θεωρητικά εγώ είμαι ή "σπουδαγμένη", που θα έλεγε και η γιαγιά μου, που έχω διαβάσει πολύ και συνεχίζω να διαβάζω και να βλέπω θέατρο και τέτοια. Εκείνος έχει διαβάσει ελάχιστη λογοτεχνία, δεν έχει πτυχίο και οι δουλειές του είναι κυρίως χειρωνακτικές. Είναι ωστόσο ένας υπέροχος άνθρωπος, με ανοιχτούς ορίζοντες, που ξέρει κάθε φυτό και ζώο και ζωΰφιο, ζωγραφίζει, και ξέρει όλους τους σημαντικούς και μη ζωγράφους, τα ρεύματα και τους εκφραστές των εικαστικών τεχνών. Δεν έχει διαβάσει Ντοστογιέφσκι, έχει ωστόσο άλλους δρόμους για την προσωπική του καλλιέργεια και αναζήτηση. Δεν έχει κανένα κόμπλεξ απέναντι σε κανέναν, πόσω μάλλον απέναντι σε εμένα. Και είναι πάντα πολύ υποστηρικτικός με την καριέρα μου, κι ας είναι για εκείνον η δική του δουλειά απλως ένα βιοποριστικό μέσο και τίποτα παραπάνω.
#2 Αντί να "αναρωτιέσαι"(?) αν η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ (!!!!) ανώτερη ομορφιά και μόρφωσή σου (τόσο μεγάλη που καταντά "παραμόρφωση"(ασχολίαστο) θα σου δημιουργήσει πρόβλημα αργότερα με το "παιδί που είστε μαζί" και το θέτεις μάλιστα και ως τεράστιο προβληματισμό στη στήλη, θα ήταν καλύτερα να ξαναδιαβάσεις τί έγραψες, και ως παραμορφωμένη που είσαι, ίσως καταλάβεις ότι είναι έτσι διατυπωμένο το ερώτημά σου, που φωνάζει από παντού: "είμαι ερωτευμένη με κάποιον που δεν είναι και του επιπέδου μου σε κάνενα τομέα αλλά μαντέψτε!!! εγώ είμαι τόσο ανώτερη που παρ΄όλα αυτά και παρά τις συμβουλές του μπαμπά και της μαμάς, ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΤΟΝ ΘΕΛΩ!!!! Τί ανώτερη που είμαι Θεέ μου!!!!!! Αλλά να, λέω μήπως, αργότερα μου "βγάλει τρελές ζήλειες".Ασε τον άνθρωπο να ζήσει ΤΩΡΑ!!! Γιατί αυτή που έχει "βγάλει προβλήματα" ήδη, είσαι εσύ! Έλεος πια!!!
Αγαπητή #6. Μην πέφτεις στο τριπάκι ότι ενδιαφέροντες και με προσωπικότητα άνθρωποι, είναι αυτοί που μόλις τους γνωρίσεις "παθαίνεις την πλάκα σου"!!!! Ναι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που πραγματικά "καταλαμβάνουν" το χώρο γύρω τους, με τη θετική έννοια, όμως ειναι πολύ λίγοι και ξεχωριστοί. Πολλοί από αυτούς, πίσω από τη δήθεν άνεση κρύβουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, που μ΄αυτόν τον τρόπο προσπαθούν, νομίζω, να καλύψουν. Το ότι είσαι χαμηλών τόνων και περνάς απαρατήρητη δεν είναι σώνει και καλά πρόβλημα.Το θέμα είναι, να προσπαθήσεις να μη φοβάσαι ν΄ανοίξεις το στόμα σου όπως λές, φοβούμενη μην πεις καμιά βλακεία!! Πιστεύεις ότι όλοι όσοι ανοίγουν το στόμα τους δεν λένε ποτέ βλακείες? Στο κάτω κάτω μέσα σε κουβέντες συζητήσεις κλπ, φυσικά και θα ειπωθούν και "βλακείες". Μπορεί να περνάς "απαρατήρητη" στην αρχή, στην πορεία όμως, εφόσον προσπαθείς όπως λές, να βελτιώνεις τον εαυτό σου, να είσαι σίγουρη πως θα σε βρίσκουν ενδιαφέρουσα πολλοί άνθρωποι.Αρκεί μόνο, αυτό που σου είπε η Λένα, να μην κάνεις συλλογή γνώσεων και να τις απαριθμείς, γιατί αυτό είναι όντως βαρετό και εκνευριστικό, αλλά με συνεχή προσπάθεια να χτίσεις προσωπικότητα (διάβασμα, κινηματογράφος, θέατρο, ΤΑΞΙΔΙΑ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ, όσμωση με ΠΟΛΛΟΥΣ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΚΛΗΤΟΥΣ ΑΝΡΘΩΠΟΥΣ). Και να θυμάσαι ότι αυτό δεν είναι μια "φοίτηση" με αρχή και τέλος αλλά δια βίου διαδικασία που στο τέλος τείνει να γίνει δεύτερη φύση..Πιστεύω κάπως έτσι και με πολλά πολλά άλλα θα είσαι ένα σούπερ ενδιαφέρων άνθρωπος!! Ναι χαμηλών τόνων και ενδιαφέρων!!! ΓΙΝΕΤΑΙ!
#2 το θέμα είναι τι πιστεύεις εσύ και όχι τι πιστεύουν οι άλλοι (ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι είναι οι γονείς σου). Όμως θα σου πω, εκ πείρας, ότι αν υπάρχει διαφορά μεταξύ σας, θα φανεί σίγουρα. Και το επίπεδο μόρφωσης είναι ένα από τα πράγματα που βάζουν μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε ανθρώπους. Κι εμένα η μητέρα μου, μου έλεγε διάφορα τέτοια όταν πριν χρόνια είχα μια σχέση με κάποιον που δεν ήμασταν του "ιδίου επιπέδου". Εκείνος είχε τελειώσει μετά βίας το Λύκειο και δούλευε σαν ελαιοχρωματιστής. Εγώ είχα πάρει το πτυχίο μου (είμαι μηχανικός) και ήμουν στο μεταπτυχιακό και είχα ήδη αρχίσει να δουλεύω σε μια μεγάλη εταιρεία. Η μάνα μου έλεγε ότι ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους και ότι δεν ταιριάζουμε καθόλου. Με εκνεύριζε αφάνταστα και θεωρούσα τις απόψεις της ξεπερασμένες, βγαλμένες από Ελληνική ταινία με τη Βουγιουκλάκη! Ο άνθρωπος δεν είχε πανεπιστημιακή εκπαίδευση μεν, αλλά ήταν ευφυής και αρκετά καλλιεργημένος. Επίσης ήταν αυτοδίδακτος μουσικός. Όταν έφυγε ο μεγάλος ενθουσιασμός του πρώτου καιρού, εγώ άρχισα να βλέπω ότι οι ορίζοντές του ήταν πολύ περιορισμένοι κι εκείνος άρχισε να αισθάνεται μειονεκτικά και να με πιέζει. Ο πρώτος μεγάλος καυγάς μας έγινε όταν έπρεπε να φύγω για 3 μέρες για την Αγγλία λόγω δουλειάς. Είχε την απαίτηση να αρνηθώ και να μην πάω. Φυσικά αυτό ήταν αδύνατο. Δεν ήμουν μόνο υποχρεωμένη λόγω δουλειάς, το ήθελα κιόλας. Και φυσικά πήγα. Όσο ήμουν εκεί δεν μου απαντούσε στα τηλέφωνα γιατί θύμωσε που τον αψήφησα και έβαλα τη δουλειά μου πάνω από αυτόν. Μετά από αυτό άρχισε να έχει αρνητισμό με τους φίλους μου και σιγά σιγά βρέθηκα απομονωμένη! Δεν θα έφτανε το κουτάκι να σου γράψω όλες τις λεπτομέρειες οι οποίες δυστυχώς με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η μάνα μου είχε δίκιο! Και τελικά χώρισα.Κάθε ιστορία είναι διαφορετική. Έχει σαφώς να κάνει και με τον χαρακτήρα που κουβαλάει ο καθένας, τις καταβολές του, τις ανασφάλειες του.. Γι' αυτό και σου είπα στην αρχή ότι σημασία έχει εσύ τι πιστεύεις και πως νιώθεις μέσα σου για τις διαφορές σας.
Καταλαβαίνω αυτά που λες, αλλά μήπως θα τα έκανε ούτως ή άλλως αυτά ένας οποιοδήποτε ζηλιάρης και αυταρχικός άντρας, ανεξάρτητα από το επίπεδο της μόρφωσης του; Πάρα πολλοί Έλληνες άντρες δεν θέλουν να βάζει η σύντροφος τους την δουλειά ή τους φίλους της πιο πάνω από αυτούς και δεν έχει να κάνει με τα πτυχία τους αλλά με τον χαρακτήρα τους.
Σωστο μεν αυτο Εξωγηινη αλλα και η συμβατικη μεση μορφωση δεν βοηθαει να αντιληφθει καποιος την αναγκαιοτητα των υποχρεωσεων μιας απαιτητικης καριερας ή ενος πνευματικου στοχου αφου "ελα μωρε μια δουλεια κανουμε, να πεφτει ο μισθος και να φευγουμε με τη ληξη του ωραριου". Δεν μπορει δηλαδη να αντιληφθει γιατι η γυναικα εχει φιλοδοξιες αφου ουτε ο ιδιος δεν εχει απο τον εαυτο του. Ξανα διευκρινιζω οτι δεν μιλω για εξαιρεσεις.
Συμφωνώ κι εγώ, η συμπεριφορά του μοιάζει να οφείλεται στη διαφορά μόρφωσης, αλλά πιστεύω πως η πραγματική αιτία είναι ο κακός του χαρακτήρας και η λάθος νοοτροπία πέρι σχέσεων (ρόλοι άντρα-γυναίκας).
Οι αντρες φεμινιστες παντως ειναι στατιστικα αυξημενοι στους αποφοιτους ανωτερης κι ανωτατης εκπαιδευσης, οποτε κι η θεωρηση περι εμφυλων ρολων επηρρεαζεται κι απο αυτον τον παραγοντα. (πες εμφυλος ρολος σε καποιον με χαμηλη μορφωση και 9 στις 10 θα σε κοιταξει σαν ουφο.)
Θα συμφωνουσα μαζι σου αλλα η προσωπικη σου εμπειρια ειναι διαφορετική. Η #2 μας λεει οτι και το αγορι της ειναι σπουδαγμενο. Απλα αυτη ειναι "παραμορφωμενη". Επισης το αγορι μετα απο 1 χρονο σχεσης δεν εχει φερθει καθολου περιεργα. Συν το οτι μας αναφερει την ομορφια της σαν ενα ακομη εμποδιο.Επιπλεον οι περιορισμενοι οριζοντες δεν εχουν να κανουν με την μορφωση. Γνωριζω κατοχο διδακτορικου πτυχιου ο οποιος ουτε θελει να κανει ακαδημαικη καριερα, ουτε να γινει στελεχος επιχειρησης και προτιμαει να δουλευει σε ταμειο στα ΕΛΤΑ γιατι εχει λεει "λιγοτερες ευθυνες και καλο ωραριο εργασιας" γιατι γυρναει το μεσημερι σπιτι και κοιμαται, παει για μπασκετ και καφε στην πλατεια. Και υπαρχουν ανθρωποι που εχουν βγαλει μονο το λυκειο και στυβουν την πετρα.
Ένας άνθρωπος με "απαίδευτο" μυαλό έχει στάνταρ περιορισμένους ορίζοντες γιατί το μυαλό του δεν μπορεί να μπει σε διαδικασίες σκέψης που μπορεί να μπει ένα "διαβασμένο" μυαλό, εκτός αν πρόκειται για ένα ΠΟΛΥ δυνατό και έξυπνο μυαλό. Το μυαλό του μέσου όρου χρειάζεται γυμναστική. Δεν ξέρω αν το λέω σωστά. Σε αυτό δεν συντελεί μόνο η ακαδημαϊκή μόρφωση, αλλά σίγουρα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Επίσης υπάρχουν απόφοιτοι λυκείου με μεγάλο βαθμό μόρφωσης και καλλιέργειας, όπως και διδάκτορες που είναι "ξύλα απελέκητα"! Όμως είναι μάλλον μικρή μειοψηφία!Εξωγήινη ίσως να έχεις δίκιο αλλά ακόμα και αυτό υποδηλώνει κάτι για το επίπεδο του ανθρώπου. What about ο γνωστός σου δεν έχει περιορισμένους ορίζοντες. Τεμπελιά έχει, που είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα.
Αυτό που περιγράφεις είναι ένας άνθρωπος με κόμπλεξ- κ αυτό συναντάται ανεξαρτήτως φύλου/σεξουαλικού προσανατολισμού κτλ. Κ αντίστοιχο επίπεδο μόρφωσης να είχατε, πιθαότατα θα το εκδήλωνε σε άλλους τομείς. Η κοπέλα του #2 φαίνεται αφ ενός να μην έχει καταλάβει γιατί νιώθει όπως νιώθει για το σύντροφό της και για τον εαυτό της, αφού η επιβεβαίωση των επιλογών της περνά ακόμα απ' τη μαμά και το μπαμπά, κι αφ ετέρου να έχει εσωτερικεύσει βλακωδεις και ξεπερασμένες (γονεικές) απόψεις για την ομορφιά και τα βιογραφικά στη σχέση. Αγαπητό 2, γιατί είσαι μαζί του; Γιατί ενώ λες ότι είναι μια χαρά άνθρωπος ακούς τα (φαινομενικά παράλογα) που του προσάπτουν οι γονείς σου; Πουθενά δε λες τι νιώθεις εσύ, τι πιστεύεις εσύ, αν δεν υπερασπιστείς τον άνθρωπό σου, λυπάμαι αλλά δεν είσαι τόσοέξυπνη είσαι όσο νομίζεις, και αντι να βασανίζεις κόσμο βρες καποιον που θα εγκρίνουν οι γονείς σου.
Αγαπητή Συννεφιά,Έτσι όπως το περιγράφεις πραγματικά ακούγεται ότι υπήρχε χάσμα ανάμεσα σας και πάλι δε θεωρώ ότι είναι-απόλυτα-θέμα ιδιότητας όσο παιδείας. Το θέμα ιδιότητας ίσως είναι και κωμικοτραγικό αυτή την περίοδο αν σκεφτείς οτι ένας υδραυλικός αμοίβεται την ώρα όσα ένας γιατρός. Από την άλλη, δυστυχώς ο κλάδος των μηχανικών είναι μια πονεμένη ιστορία. Όσον αφορά την κοπέλα της ερώτησης 2... ΟΚ δεν ξέρω τι μονάδα μέτρησης υπάρχει για το λιγότερο ή περισσότερο μορφωμένος. Μπορεί να είναι ότι φοίτησε σε ΤΕΙ και όχι ΑΕΙ, μπορεί με αυτή την κατηγοριοποίηση που κάνει, να νιώθει ότι θέλει να τη συνοδεύει ένας τίτλος στην κοινωνία π.χ. Είμαι Κυρία Γιατρού και δεν είμαι η γυναίκα του Τεχνικού υπολογιστών. Δεν το θεωρώ απαραίτητα κακό αν είναι ξεκάθαρο, θα βοηθούσε όμως να δει ποιο κομμάτι τροφοδοτεί... των προκαταλήψεων ή της ουσίας. Η άποψη μου είναι ότι η μόρφωση είναι προσωπική υπόθεση και για προσωπικό όφελος, όχι για επιδειξιομανία.
Forever Young κι εγώ δεν κατάλαβα ποια είναι η μονάδα μέτρησης και έκανα μια αυθαίρετη υπόθεση, θέλοντας να υποστηρίξω το γενικότερο point ότι η διαφορά στο επίπεδο μόρφωσης δεν είναι κάτι αμελητέο σε μια σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων.
Κατα την ταπεινη μου μαντεψια δεν νομιζω οτι το μορφωσιομετρο το εβαλε η κοπελα της #2 στην υψηλη σκαλα γιατι εχει διδακτορικο αλλα γιατι μαλλον μαζι με το σνανταρ μεταπτυχιακο ξερει απταιστα και 2-3 ξενες γλωσσες, εχει πτυχιο καποιου μουσικου οργανου, ασχολειται με καποιο πνσυματικο χομπυ για το οποιο θα λαβει καποια πιστοποιηση κλπ. Υπαρχουν και τετοιοι ανθρωποι, ζουν αναμεσα μας....
το τριήμερο ήμουν στο ορεινό χωριό καταγωγής του συζύγου. Με 2 μόνιμους κατοίκους και ένα καφενείο. Γνωρίζω εκεί κάποιον συχωριανό με εκπληκτικές απόψεις. Η κουβέντα ξεκίνησε από την θρησκεία και την ύπαρξη του θεού, επεκτάθηκε στο Μαρξ και τη σχέση θρησκείας-πολιτικής. Η εντύπωση που μου δόθηκε από τα λεγόμενά του είναι ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο εξαιρετικά διαβασμένο και με ευρεία κατάρτιση. Φεύγοντας ρώτησα τον άντρα μου που τον ήξερε με τι ασχολείται, περιμένοντας να μου κάτι για ακαδημαϊκό χώρο. Ελαιοχρωματιστής μου λέει! Λέω δεν μπορεί, θα έχει κάποιο πανεπιστημιακό πτυχίο. Όχι, μου λέει, κάποιο ΤΕΙ έχει τελειώσει. Έμεινα άναυδη. Αυτόν τον άνθρωπο οι γονείς της κοπέλας θα τον είχαν απορρίψει;
Κάποιο ΤΕΙ.. χμ.. Έτσι όπως το θέτεις, μάλλον και οι γονείς της (και αυτή) έτσι το βλέπουν. Βέβαια θα γνωρίζεις ότι ΤΕΙ ίσον ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα τεχνολογικής κατεύθυνσης. Ο άνθρωπος που περιγράφεις κάνει απλώς ένα επάγγελμα που δεν αντικατοπτρίζει τις σπουδές του (από επιλογή ή από ανάγκη) αλλά έχει ανώτατη εκπαίδευση. Έχει σπουδάσει κάτι. Δεν είναι απόφοιτος λυκείου. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά.
Χωρις να αναφερομαι στον εν λογω κυριο, καποιες φορες αντιστοιχα θυμαμαι το "Ενα ψαρι που το λεγαν Γουαντα" και τι λεει η Γουαντα στον Οττο περι τα 3/4 της ταινιας. Ας παραδεχτουμε οτι μας ενοχλει ΠΑΡΑ πολυ η υπονοια οτι οι μορφωτικες διαφορες εχουν βαρυτητα γιατι τορπιλιζει την αντιληψη μας περι ισων ευκαιριων και δημοκρατικοτητας. Ομως και ολοι αυτοι που στελνουν τα παιδια τους στα ιδρυματα Ivy League με καποια δεδομενα τα στελνουν, δεν ειναι μ@λακες.
Γ45 κι εγώ το βρίσκω εντελώς υποκριτικό να μην παραδέχομαι ότι το μορφωτικό επίπεδο έχει σημασία. Το έχω δει άπειρες φορές στη ζωή των 45 ετών μου, ότι έχει! Κι ας μην μας αρέσει, κι ας μην θέλουμε να το παραδεχτούμε. Κι ας αντιβαίνει με την πολιτικά ορθή αντίληψη περί ισότητας μεταξύ ανθρώπων. Η πραγματικότητα το αποδεικνύει.
Δε θέλω να σας χαλάσω την κουβέντα άλλα μιλάτε για πτυχία λες και είστε δεκαπεντάχρονοι έφηβοι. Ποιος το έχει ποιο μεγάλο (το πτυχίο) και εγω έχω μάστερ και ο άλλος έχει απο ΤΕΙ και εγώ έχω και γλώσσσες και είμαι σε άλλο επίπεδο και σου πα και μου πες. Και παίζω αλλού και δεν είμαι για αυτη τη φάση γιατι είμαι ανώτερος/η, και αν και δεν παίζουν ρόλο τα πτυχία, τελικά παίζουν ρόλο και τι ωραία που τα λέμε εμείς οι μορφωμένοι.Σορρυ αλλα (παρά τα μαστερ σας) είστε όλοι αμόρφωτοι. (Απόφοιτος δημοτικού)
@Aquarius, που νομίζω για έμφαση και χάριν "παραδειγματισμού" ισχυρίζεσαι ότι είσαι απόφοιτος δημοτικού, αλλά τέλος πάντων. Θα μακρηγορήσω, πιάσε ένα καφεδάκι!Αυτό που παρατηρώ είναι ότι η στήλη σήμερα έχει αναλωθεί σε μια τρομερή και φοβερή πολεμική της μόρφωσης που στηρίζεται στο -παιδικό, λυπάμαι που στο χαλάω- επιχείρημα "μα είναι άδικο και σκληρό να κρίνεται ένας άνθρωπος και η δυναμική ενός ζευγαριού έτι περισσότερο από αποφάσεις που εν πολλοίς ελήφθησαν σε χρόνια που αποφάσιζαν με τα μυαλά στα κάγκελα". Ενοχλεί η φαινομενική αλλαζονία των ¨μορφωμένων" (και βάζω τα εισαγωγικά γιατί δεν έχουμε κάνει σκάνινγκ τι διαθέτει ο καθένας, απλά εσύ τα υποθέτεις από τα λεγόμενά μας). Το ζήτημα όμως είναι ότι αυτό που η πλειοψηφία εδώ σήμερα ψηφίζει ως "σκληρό και άδικο" και που απεύχεται είναι η ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας. Αυτό που λες "μα ο κάθε άνθρωπος έχει την αξία του ανεξαρτήτως πτυχίων" το δέχομαι κι εγώ απόλυτα, εννοείται, δεν στον βγάζω απολειφάδι, ούτε θα τον απομόνωνα κοινωνικά. Όμως το να θεωρείς ξεκινώντας από αυτό το σημείο ότι δεν μετράει ουσιαστικά η μόρφωση στην ζωή μας, στις σχέσεις μας, στην εξέλιξή μας, ακόμα και στον τρόπο που σκεφτόμαστε, λυπάμαι, είναι απλώς ευχολόγιο. Αυτό που λες θα πάρει 1 εκατομμύριο θετικές ψήφους γιατί αυτό ευχόμαστε όλοι μέσα μας, να "μετράμε" όσο σκράπες (ή εναλλακτικά κακοχυμένοι στο γενετικό καλούπι μας, φτωχαδάκια, χωρίς εφόδια ή κοινωνικές διασυνδέσεις) κι αν τυχόν είμαστε. Μαζί σου, μακάρι! Όμως αυτό που λέω εγώ είναι επιβεβαιωμένη επιστημονικά και πειραματικά πραγματικότητα. http://link.springer.com/article/10.1023/A:1006137104191http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0305750X94900078http://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJM199307083290208Η μόρφωση (και φυσικά και η καλλιέργεια) είναι εφόδιο και μάλιστα από τα σημαντικότερα! Κάνει διαφορά στην ζωή σχεδόν στα ΠΑΝΤΑ (ακόμα και στο προσδόκιμο ζωής όπως λινκάρισα παραπάνω), από τον τρόπο που σκέφτεσαι, από τον τρόπο που φέρεσαι, από το με ποιούς σχετίζεσαι ή τέλος πάντων απολαμβάνεις να σχετίζεσαι, από το τι ψωνίζεις, πώς το καταναλώνεις, τι βλέπεις ή επιλέγεις να μην βλέπεις, πώς το κρίνεις, πώς ψηφίζεις, τα πάντα. Δεν είναι τυχαία μέσα στις δεδομένες ερωτήσεις σε κάθε, μα σε ΚΑΘΕ στατιστική έρευνα. Και για τα ραπανάκια Αγρινίου να σε ρωτήσουν στο δρόμο μέσα στην ερωτήσεις ρωτούν το κοινωνικό σου προφίλ και το μορφωτικό σου επίπεδο. Οι απανταχού προνομιούχοι γονείς φροντίζουν πάντα και παντού για ένα πολύ σημαντικό πράγμα για τα παιδιά τους: την καλύτερη δυνατή παιδεία. Είτε τον Μέγα Αλέξανδρο πιάσουμε είτε τους γόνους που σπουδάζουν στο Harvard, οι απανταχού "ισχυροί" σε στάτους έχουν σπουδάσει και έχουν σπουδάσει και σε καλά ιδρύματα. Και μην ακούσω το σαχλό επιχείρημα "μα ο Ζούκεμπεργκ ή ο Tζόμπς ήταν dropouts και ποτέ δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους". Σημασία έχει ότι αναμείχθησαν με ένα περιβάλλον που ευόδωνε την γνώση και την απόκτησή της, που ακόνιζε το μυαλό, που προωθούσε την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα του μυαλού και δεν ενθάρρυνε συμπεριφορές 8χρονου που χτυπάει "φουρκισμένο" το πόδι στο πάτωμα "γιατί δεν το δέχονται οι φιλενάδες του". Και μόνο που συγχρωτίστηκαν με τους ανθρώπους που σπούδαζαν εκεί, έφτανε. Γιατί (κι αυτό με επαναφέρει στην αρχή της συζήτησης και στο κυρίως σημείο που ρωτά η #2) είμαστε ο μέσος όρος των 5 κοντινότερων μας ανθρώπων, σύμφωνα με κάποιες μελέτες. Αξίζει λοιπόν αυτό να είναι όσο το δυνατόν καλύτερο. Το ποιός έχουμε δίπλα μας, πέρα από την καύλα της στιγμής ή το ότι αξίζει μια ευκαιρία, μας επηρρεάζει τελικά καθοριστικά!https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwicop2co8PLAhWJuRoKHU15AB0QFggqMAE&url=http%3A%2F%2Fpersonalexcellence.co%2Fblog%2Faverage-of-5-people%2F&usg=AFQjCNF_BFB6vDDghn4Dsq_48Z1F-juxdg&bvm=bv.116636494,d.bGsΑν η πραγματικότητα αυτή δεν σου αρέσει δεν είναι επειδή έχεις τελειώσει δημοτικό, όπως λες. Είναι επειδή βαριέσαι να ξεβολευτείς, ακόμα κι αν είσαι ανωτάτης μόρφωσης. Είναι απείρως ευκολότερο να ρίχνουμε αλλού τις ευθύνες ("φταίνε οι γονείς μου που δεν με σπουδάσανε", "έχουμε αυτές τις κWλοπανελλήνιες", "είναι άδικο το σύστημα", "είναι για τους πλουσίους που τα έχουν όλα λυμένα") και να αρνούμαστε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα. Όμως αν η παιδεία βελτιώνει τον κόσμο και αυτό είναι κι ο σκοπός της, το βασικό της μέλημα θα πρέπει να είναι να μας κάνει να βλέπουμε τόσο καθαρά που να μπορούμε αυτό να το διακρίνουμε. Κι από κει και πέρα με την ευαισθησία μας και με το αβάντζο της να μπορούμε να κάνουμε τις διορθωτικές κινήσεις που δυνάμεθα κάθε φορά να κάνουμε. Εμένα αυτά μου προσέφερε η μόρφωση. Εσάς;
@ η γ45 παλιΟι περγαμηνες και τα πτυχια,ιδιαιτερα τα αποκτηθεντα στην Ελλαδα με το εκπαιδευτικο συστημα και την ελλειψη αξιοκρατιας που ολοι εχουμε ζησει σε καμια περιπτωση δεν δηλωνουν ουτε μορφωση,ουτε καλλιεργεια.Δηλωνουν απλα μια εξειδικευση και γνωση σε ενα συγκεκριμενο τομεα.Οσον αφορα το γιατι οι γονοι επιλεγουν φημισμενα πανεπιστημια ειναι κυριως θεμα status,κυκλου και γνωριμιων κ οχι απλα επιπεδου καθηγητων και μεθοδων μαθησης.Η πραγματικη καλλιεργεια και μορφωση για να επιτευχθει απαιτει διαφορες παραμετρους,διαθεση και συνεχη προσπαθεια καθ'ολη τη διαρκεια ζωης του ανθρωπου.
!!!???!!! σε μενα τα λες αυτα? Αυτα ειναι αυτονοητα. Αλλο λεω εγω τοση ωρα. Οτι σε ενα ζευγαρι η διαφορα μορφωδης θα φανει οταν θα χρειαστει να εμβολιασουν το παιδι τους πχ. Το να εχεις κατσει σε πανεπιστημιακο εδρανο σε εχει εφοδιασει με τα εργαλεια αμφισβητισης για να καταλαβεις και να ψαξεις οτι η συνομωσιολογια οτι τα εμβολια προκαλουν αυτισμο ειναι μια μπαρουφα. Κι ας μην εχεις διαβασει Ντοστογιεφσκι, κι ας ειναι κακ τα Ελληνικα σου κι ας μην ακους μοτετα παρακολουθωντας παραστασεις του θεατρου Νο. Σου δινει τα εργαλεια του σκεπτικισμου, της επιστημονικης σκεψης, να αποδεχεσαι ως αληθεια μονο ο,τι αποδεικνυεται. Εγινα κατανοητη? Ευχαριστω.
Η Γ45 παλι, συμφωνούμε απόλυτα οτι η μόρφωση είναι σημαντικότατη. Όμως η κοπέλα του 2 δε λέει ότι ο σύντροφος είναι αμόρφωτος. Αν πχ εκείνη εχει διδακτορικά κ εκείνος πτυχίο τει ή ενα μάστερ υπαρχει μεν διαφορα, αλλα όχι τόσο δραματική. Και το γεγονός οτι αναφέρει και την εξωτερκική εμφανιση είναι ενδεικτικό του τρόπου σκέψης της: είμαι καλύτερή του, μήπως του βγεί κόμπλεξ λόγω αυτού; Και είναι ένα ερώτημα που δε θέτει η ίδια, της το πέρασαν οι γονείς. Αρα αν βλέπει τοσο αφ υψηλου το σύντροφο και αν οι γονείς και η γνώμη τους είναι τόσο σημαντικότεροι του συντρόφου της, τι κάνει μαζί του;
Σωστό αυτό Queen of Spades. Ναι, προφανώς νιώθει καλύτερή του, πιο "μπάνικη" από όλες τις απόψεις, ότι μπορεί να έχει όποιον θέλει (και μπορεί να ισχύει, δεν είναι απαραίτητο ότι είναι φαντασμένη η κοπέλα που πέσαμε να την φάμε). Νομίζω ότι βαθιά μέσα της αναρωτιέται γιατί είτε κι η ίδια τον υποτιμά λιγουλάκι ("μπορούσα και καλύτερα, μήπως βιάστηκα?") είτε γιατί έχει καεί στο παρελθόν από ζηλιάρηδες συντρόφους. Δεν ξέρω, δεν μας δίνει περισσότερα στοιχεία.
5# εκτός από αυτά που αναφέρει η Λένα, θα πρότεινα κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης για να μην πρηστούν τα πόδια. Κι όποτε μπορείς, κόβε βόλτες στο διάδρομο!
ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΟ ^ :) Σε οποιοδήποτε φαρμακείο στην Ελλάδα, ή στο αεροδρόμιο τις βρίσκεις ως flight socks. Και υπάρχει τρόπος για να τις φορέσεις, δεν είναι σαν τις κανονικές κάλτσες. Και βόλτες, πολλές βόλτες στο διάδρομο.
#2Έλεος με τους παντογνώστες γονεις που προεξοφλούν κιόλας ότι θα σε καταστρέψει μια σχέση επειδή δεν έχετε το ανάλογο βιογραφικό ή εξωτερική εμφάνιση. Και χωρίς να έχει δείξει ζήλεια ο σύντροφος σου ή κόμπλεξ κατωτερότητας!Δεν είναι καλλιστεία οι σχέσεις, να κερδίσει ο ένας απο τους δύο τον υπέρτατο τίτλο ομορφιάς ούτε εταιρείες όπου θα προσλάβουμε τον σύντροφο μας και πρέπει να έχει οπωσδήποτε τα τυπικά προσόντα. Είναι τόσο λαχείο οι σχέσεις, το να ερωτευτείς κάποιον, να σε ερωτευτεί κι αυτός, να υπάρχει χημεία, να ταιριάζετε και να μετουσιωθεί όλο αυτό σε αγάπη και όνειρα για γάμο και οικογένεια, που δεν θα έπρεπε να το θεωρούμε τόσο δεδομένο ουτε να αφήνουμε τους στενόμυαλους γονείς να το δηλητηριάζουν.Συνέχισε φίλη μου την όμορφη σχέση σου και άσε τους γονείς σου να λένε και να αφορίζουν λες και έχουν την κρυστάλλινη σφαίρα και βλέπουν το μέλλον. Μην τους αφήσεις να σε επηρεάσουν, αφού εσύ είσαι ευτυχισμένη θα έπρεπε να αρκούνται σε αυτό. Οτιδήποτε άλλο είναι χειριστικό και τρομερά παρεμβατικό από την πλευρά τους.
#6 Αν έχεις παρατηρήσει λίγο της ερωτήσεις στη στήλη, δεν είναι σπάνια κατάσταση αυτή που περιγράφεις. Ούτε είναι προβληματική - τουλάχιστον όχι τόσο όσο νομίζεις.Νομίζεις ότι υπάρχει μια ιδανική στάση στην ανθρώπινη διάδραση, από την οποία εσύ απέχεις παρασάγγας. Πιστεύω θα σε ανακούφιζε να συνειδητοποιήσεις ότι ιδανική συμπεριφορά δεν υπάρχει και *αν* υπήρχε δεν θα ταυτιζόταν με τον απόλυτο δυναμισμό, με το να λες τη γνώμη σου για τα πάντα, σε κάθε περιβάλλον, και με πλήρη βεβαιότητα ότι δεν σφάλλεις. Πολλοί θεωρούν έναν τέτοιο συνομιλητή ξερόλα ή/και καταπιεστικό. Άρα δεν έχεις καμιά ανάγκη να φαντασιώνεσαι με ποιο τρόπο να γίνεις το ακριβώς αντίθετο απ' αυτό που είσαι.Χρειάζεσαι απλώς 2 μικρές βελτιώσεις:1. Βρες το θάρρος να μιλήσεις για πράγματα που γνωρίζεις πολύ καλά και, όπως λέει και η Λένα, μπορείς να τα στηρίξεις. Γι'αυτά που νιώθεις άσχετη δεν είναι καθόλου κακό να σιωπήσεις•̇ ακόμη καλύτερα, μπορείς να κάνεις ερωτήσεις σ' όσους δείχνουν ενημερωμένοι σχετικά - έτσι κερδίζεις και γνώσεις.2. Συνειδητοποίησε ότι οι παρέες δεν είναι λαϊκά δικαστήρια, και δεν πειράζει αν πεις καμιά πατάτα ή κάτι με το οποίο δεν θα συμφωνήσουν όλοι. Δεν χρειάζεται -για αρχή, τουλάχιστον- να διατρανώσεις την πιο αντιδημοφιλή άποψη που μπορείς να σκεφτείς, αλλά γενικώς όλοι λέμε ένα σωρό μπούρδες και δεν μας έχουν κρεμάσει κουδούνες. Δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι αν κάθε τι που λες θα είναι απολύτως ευχάριστο σε κάθε έναν απ' όλους τους ανθρώπους μια παρέας. (Εσύ θες να κρεμάσεις όποιον λέει κάτι με το οποίο ψιλοδιαφωνείς; Ε, ούτε κι οι άλλοι θέλουν. ΟΚ, κάποιοι θέλουν αλλά η δική τους έγκριση δεν πρέπει να μας αφορά. Μιλάμε για τους νορμάλ.)Προσπάθησε όλα αυτά να τα εφαρμόσεις αρχικά σε παρέες που σου είναι σχετικά οικείες και εξέλιξέ τα σταδιακά.
#2Με κατι τετοιες αντιληψεις βγαινω απο τα ρουχα μου. Εν έτει 2016, υπαρχουν ανθρωποι που πιστευουν οτι η ομορφια και οι τιτλοι σπουδων ειναι πιο σημαντικοι απο οτιδηποτε αλλο σε εναν ανθρωπο και σε μια σχεση? Στην προκειμενη λες οτι εισαι «παραμορφωμενη». Δηλαδή τι? Εσυ εχεις διδακτορικο και αυτος Μαστερ? Και αρα εσυ και οι γονεις σου πιστευετε οτι δεν θα μπορεσει να αντεξει τον ογκολιθο της μορφωσης που κουβαλας και άρα «θα σου βγάλει ο τύπος τρελές ζήλειες και θα σε καταστρέψει»??? Τα εννοεις αυτα που γραφεις??? Και πλην των αλλων, εισαι και πανεμορφη και αυτος ειναι Κουασιμόδος και «θα καταλήξεις χωρισμένη με παιδί και αυτό θα σε πάει πίσω στην καριέρα σου»??? Τι ακουμε Θεε μου πρωι-πρωι??? Επειδη λες οτι εχεις και πολυ σπουδαια μορφωση, «παραμορφωμενη» ξερεις τι σημαινει? Μαλλον εισαι σιγουρα παραμορφωμενη στο μυαλο και σιγουρα δεν εχεις την πολυ σπουδαια μορφωση που νομιζεις γιατι ειδαλλως δεν θα εγραφες τετοιο μαργαριταρι. Ασε το παιδι ησυχο να βρει καμια σωστη και καλη κοπελα γιατι εσυ και οι γονεις σου θα του κανετε τη ζωη μαρτυριο με τις αντιληψεις και το μυαλο που κουβαλατε.
Eντάξει, το "παραμορφωμένη" ειναι προφανώς αστεϊσμός (θυμάμαι κι εγώ στο Λύκειο χρησιμοποιούσα καμιά φορά τη λέξη αυτή νομίζοντας ότι λέω κάτι σούπερ αστείο!).Πάντως κι εμένα μου φαίνεται περίεργο που σήμερα, στην περιοχή αυτή του πλανήτη που είμαστε, που οι περισσότεροι έχουν βγάλει το Λύκειο, ακόμη και μια σχολή, μιλάμε για τεράστιες μορφωτικές διαφορές λες και ψάχνεις όχι για σύντροφο αλλά για υπάλληλο. Και στο κάτω κάτω,ας πούμε ότι η κοπέλα έχει κάνει μεταπτυχιακό ή διδακτορικό σε κάτι, π.χ Μαθηματικά ή Αρχαιολογία· μιλάμε επί το πλείστον για μια εξειδικευμένη γνώση επάνω σε ένα επαγγελματικό αντικείμενο, μην τρελαθούμε κιόλας δηλ που νομίζει ότι είναι ελίτ και δε μπορεί να μιλήσει με την πλέμπα, ούτε είναι ο Άισταϊν. Κι επειδή άτομα της εξ´ αγχιστείας οικογένειάς μου είχαν φιλία με τον Άινσταϊν, ακόμη κι αυτός ένας νορμάλ άνθρωπος ήταν, απ´ ό,τι μου είπαν.
Απλα να διευκρινισω οτι η εντριβη με εναν επιστημονικο κλαδο σε τετοιο βαθος σε μαθαινει συνηθως οχι μονο μια επαγγελματικη υπερειδικευση αλλα και πως να βλεπεις τα παντα υπο επιστημονικο πρισμα. Αν το εκπαιδευτικο μας συστημα ηταν διαφορετικο ισως η διαφορα να μην ηταν χτυπητη αλλα δυστυχως ετσι ειναι και ο μεσος αποφοιτος λυκειου βρισκεται -με φωτεινες εξαιρεσεις ανθρωπων που ψαχνονται βεβαιως- σε σχετικα χαμηλο κριτικο επιπεδο. Αλλωστε την χαμηλη ποιοτητα παιδειας την λουζομαστε και στις πολιτικες επιλογες του εκλογικου σωματος.....
επειδή μας ανεφερε οτι ειναι πολυ υψηλου μορφωτικού και εμφανισιακου επιπεδου και επειδή δεν ειχε βαλει την λεξη "παραμορφωμενη" σε εισαγωγικά, φαντάστηκα ότι το χρησιμοποιεί ρεαλιστικά και όχι μεταφορικά ή χάρην αστεισμου...
Και τι θα πει αντικειμενικα εισαι πιο ομορφη?.. Και τελοσπαντων αν βρω καποιον με μεταπτυχιακο και διδακτορικο και δε ξερω εγω τι αλλο θα υπαρχει μεγαλυτερη συννενοηση, καμμια ζηλεια, και καμμια γκρινια για τις δουλειες του σπιτιου? Σχεση εχετε, οχι συμβολαιο για δουλεια! Αυτη η ρημαδα εγκριση που θελουμε απο τους γονεις τα φταιει ολα ! Και ξερω πως γενικευω..
"αντικειμενικα πιο ομορφγ" σημαινει περναει περισσοτερο η μπογια της και θα βρει ευκολοτερα συντροφο αντικαταστατη στην αναβροχια. Καλως ή κακως ειναι μια παραμετρος των σχεσεων που παντοτε ειναι συνειδητη αλλα δεν παραδεχομαστε για να μην μας κατηγορησουν για επιφανειακοτητα ή ανασφαλεια (αναλογα σε ποιο τερμα τρωμε γκολ)
Όταν κάποιος γράφει ανώνυμα, γράφει λίγο πιο ελεύθερα εκφράζοντας σκέψεις που υπό άλλες συνθήκες δε θα έλεγε για να μη φανεί σνομπ (εν προκειμένω). Το "παραμορφωμένη" έχει αρνητική χροιά, όμως την έλλειψη κοινού υπόβαθρου την αντιλαμβάνεσαι και δεν έχει να κάνει με σπουδές και πτυχία. Έχει τύχει να συνανστραφώ πολλές φορές με ανθρώπους που έχουν κάνει πολύ καλές σπουδές και είναι ευφυείς, όμως τους λείπει η καλλιέργεια, εννοώντας τις γενικές γνώσεις, τα ενδιαφέροντα, την ενημέρωση - δεν ξέρω πως ακριβώς να το ορίσω. Εννοώ πως μπορεί κάποιος να είναι πολύ καλός σε αυτό στο οποίο εξειδικεύεται όμως να μη μπορείς να συζητήσεις μαζί του για τίποτε άλλο, για τέχνες, βιβλία, σινεμά, ιστορία, γεωγραφία, πολιτική, κοινωνικά θέματα, οτιδήποτε. Κατα τη διάρκεια των σπουδών μου και του μεταπτυχιακού έχω εκπλαγεί πολλές φορές με το πόσο αμόρφωτους -σε θέμα γνώσεων εκτός του αντικειμένου σπουδών- ανθρώπους έχω δει. Και ναι, αυτό είναι σίγουρα πρόβλημα σε μια σχέση.ΥΓ. Για παράδειγμα, ξέρω πάρα πολλούς (όντως πάρα πολλούς) πολύ καλούς μηχανικούς, που δε μπορούν να συντάξουν μια απλή πρόταση σε σωστά ελληνικά ή δεν έχουν καμία ιδέα από ιστορία (οκ, σε αυτό ευθύνεται το σύστημα των Πανελληνίων, ας μην το θίξω κι αυτό τώρα) αλλά δε θεωρούν καν ότι είναι κακό, διότι "μηχανικός θα γίνεις, τι σε νοιάζει η γλώσσα, δεν είσαι φιλόλογος". Αυτό προσωπικά το θεωρώ αμορφωσιά.
Νομίζω το θέτεις καλύτερα απ'όλους, de sou lew. Κι εγώ το έχω δει σε ανθρώπους πολύ φτασμένους στον τομέα τους, και σε τομείς με τεράστιο πρεστίζ. Πχ. γιατρούς περιωπής, που δεν ήξεραν ούτε σωστά ελληνικά ούτε είχαν την παραμικρή σχέση με πολιτιστικά θέματα. Και δεν τους αδικώ, γιατί οι σπουδές τους και, αργότερα, οι ρυθμοί εργασίας τους είναι υπερεντατικοί, και λίγοι έχουν τη διάθεση να ψαξτούν περαιτέρω (γι'αυτό στον καλλιεργημένο γιατρό βγάζω το καπέλο).Δεν είναι εγγενώς κακό, αν οι άνθρωποι του περιβάλλοντός τους έχουν ίδιες προσλαμβάνουσες.Όμως η σχέση με έναν πολυσχιδή άνθρωπο δύσκολα θα κρατηθεί χωρίς κοινά ενδιαφέροντα και θέματα συζήτησης.Όλα αυτά λοιπόν μπορούν ενίοτε να συνδέονται και με το θέμα των σπουδών, σε κάθε περίπτωση πάντως δεν υπάρχει ευθεία αναλογία με των αριθμό των πτυχίων.
Σωστα ολσ αυτα Δε Σου Λεω και δεν διαφωνουμε (πονεμενο θεμα τα ελληνικα). Δεν θα δεις ομως πολλους μηχανικους ή γιατρους ή αρχαιολογους κλπ να πιστευουν στα ματιασματα, στα ζωδια, στο ποσιμο κολλαγονο ή στα Νεφελιμ. Just saying.....
#7 - Συγνώμη, κοπελιά, αλλά έτσι που τα γράφεις "χειμαρρώδη", η εντύπωση που έδωσες είναι ότι θέλεις να αλλάξεις δουλειά, να κάνεις μεταπτυχιακό ή τέλος πάντων να τα φέρεις όλα τούμπα, επειδή δεν βρίσκεις γκόμενο. Δεν λέω ότι το τελευταίο δεν είναι πρόβλημα, αλλά το κάθε πρόβλημα πρέπει να μπαίνει στην θέση του, στο κουτάκι του.
Παιδιά τα λέτε αυτά και μ'έπιασε ναυτία! Εγώ μόνο με δραμαμίνες την παλεύω στο πλοίο. Και η μοίρα τα έχει φέρει έτσι που έχω ταξιδέψει 4 μήνες με φορτηγό πλοίο (με τον πατέρα μου όταν ήμουν μικρή)! Δεν θέλω να σας πω πόσους εμετούς έκανα! :) Οπότε βλέπω πλοίο και στρίβω γωνία! Αεροπλάνο και πάλι αεροπλάνο! Φίλη #5, πάρε μια βαλεριάνα!
Καλέ πού έπεσα;;; Μου θυμίσατε όλες τον μακαρίτη που τον έλουζε κρύος ιδρώτας κάθε φορά που έμπαινε σε καράβι και φυσούσε πάνω από 5 μποφόρ!Την ελευθερία που μου δίνει το σουλάτσο σε καταστρώματα και lounge του καραβιού δεν μου την παρέχει κανένα άλλο μέσο. Ανάλογη ελευθερία κινήσεων και το τρένο.Μην με βάλεις σε πούλμαν, αρχίζουν τα πιασίματα, μια ο σβέρκος, μια τα πόδια, άσε πια που κατουριέμαι συνέχεια. Αεροπορικώς δεν το κάνω συχνά, οπότε ίσως το άντεχα για αλλαγή. Τελικά το αυτοκίνητο είναι το καλύτερο, όπου είναι εφικτό, αλλά με συχνές στάσεις για την οδηγό πρωτίστως!