Τελικά οι γάτες ή οι σκύλοι αγαπούν περισσότερο τα αφεντικά τους;

Τελικά οι γάτες ή οι σκύλοι αγαπούν περισσότερο τα αφεντικά τους; Facebook Twitter
9

Τελικά οι γάτες ή οι σκύλοι αγαπούν περισσότερο τα αφεντικά τους; Facebook Twitter

 

Η άποψη πως "ο σκύλος έχει αφεντικό και η γάτα σπίτι" βρίσκει αρκετούς υπέρμαχους, που υποστηρίζουν πως οι σκύλοι δένονται και αγαπούν περισσότερο τους ανθρώπους συγκριτικά με τις γάτες. Ενδεχομένως ο "πόλεμος" ανάμεσα σε εκείνους που αγαπούν τους σκύλους κι εκείνους που λατρεύουν τις γάτες να μην τερματίσει ποτέ, ωστόσο οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως βρήκαν την απάντηση στο αιώνιο ερώτημα αν ο σκύλος ή η γάτα αγαπά τελικά περισσότερο τον άνθρωπο.

 

Στο πλαίσιο ενός νέου ντοκιμαντέρ για το BBC2 με τίτλο "Cats v. Dogs", που θα παρουσιάζουν οι ειδικοί σε θέματα ζώων Chris Packham και Liz Bonnin, ένας νευροεπιστήμονας εξέτασε ποιο από τα δύο είδη προτιμά τους ανθρώπους και παρουσίασε αντίστοιχα τα συμπεράσματά του.

Τελικά οι γάτες ή οι σκύλοι αγαπούν περισσότερο τα αφεντικά τους; Facebook Twitter

Από παλαιότερες έρευνες, έχει προκύψει πως τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, παράγουν οξυτοκίνη, γνωστή και ως "ορμόνη της αγάπης". Ουδέποτε όμως μέχρι σήμερα εξέτασαν οι επιστήμονες τα επίπεδα της συγκεκριμένης ορμόνης στις γάτες.

"Έχουμε πολύ σοβαρές αποδείξεις πως οι σκύλοι αγαπούν τους ανθρώπους τους" λέει ο Dr Paul Zak, επικεφαλής της έρευνας. "Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως όταν οι ιδιοκτήτες αλληλεπιδρούν με τα σκυλιά τους, και οι ίδιοι και τα ζώα τους παράγουν οξυτοκίνη. Είναι ο χημικός τρόπος να μετρηθεί η αγάπη στα θηλαστικά. Οι άνθρωποι παράγουμε την ορμόνη στον εγκέφαλό μας όταν νοιαζόμαστε για κάποιον. Για παράδειγμα, όταν βλέπουμε τον σύντροφό μας ή το παιδί μας τα επίπεδα οξυτοκίνης στο αίμα αυξάνονται κατά 40-60%" εξηγεί.

Ο ίδιος πήρε δείγμα σάλιου από 10 γάτες και 10 σκύλους σε δύο περιπτώσεις- 10 λεπτά πριν παίξουν κάποιο παιχνίδι με τους ιδιοκτήτες τους και αμέσως μετά το τέλος της δραστηριότητας, προκειμένου να τα εξετάσει για την ορμόνη.

Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα, στους σκύλους η ορμόνη αυξανόταν μέχρι κατά μέσο όρο περίπου 57,2%, ενώ στις γάτες μόλις 12%. Αυτό σημαίνει, πως θεωρητικά οι σκύλοι αγαπούν περισσότερο τα αφεντικά τους σε σχέση με τις γάτες.

Τελικά οι γάτες ή οι σκύλοι αγαπούν περισσότερο τα αφεντικά τους; Facebook Twitter

"Πραγματικά εξεπλάγην όταν ανακάλυψα πως οι σκύλοι μπορούν να παράγουν τόσο υψηλά επίπεδα οξυτοκίνης... αυτό το 57,2% είναι πολύ σημαντικό ποσοστό. Δείχνει πως τα σκυλιά στ' αλήθεια νοιάζονται για τους ιδιοκτήτες τους. Επίσης, ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη το να ανακαλύπτεις πως την ίδια ορμόνη παράγουν και οι γάτες. Φαίνεται πως τελικά μπορούν να δεθούν κι αυτές με τα αφεντικά τους" λέει ο Dr Paul Zak, διαψεύδοντας κατηγορηματικά εκείνους που υποστηρίζουν πως τα οικόσιτα αιλουροειδή κατά βάθος δεν συμπαθούν τους ιδιοκτήτες τους.

Μπορεί όμως εδώ να κερδίζουν οι σκύλοι, αλλά σε επίπεδο επιβίωσης έρευνες δείχνουν πως οι νικήτριες είναι οι γάτες. Μάλιστα έχει αποδειχθεί πως οι γάτες έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην εξαφάνιση από περίπου 40 ράτσες σκύλων. Πολύ συχνά ανταγωνίζονταν τους σκύλους στην τροφική αλυσίδα, αλλά φύσει καλύτεροι κυνηγοί, οι γάτες κατάφερναν να τους "εξοστρακίζουν". Μέχρι σήμερα καμία έρευνα δεν έχει ούτε καν υπονοήσει πως οι σκύλοι μπορεί να συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο αντίστοιχα στην εξαφάνιση κάποιου είδους γάτας.

It's Viral
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

8 σχόλια
Έχω εμπειρία και απο τα δυο ζωάκια και ομολογώ πως οι γάτες μ' αρέσουν περισσότερο. Είναι απλά υπέροχες. Συντροφικές αλλά και ανεξάρτητες, δε σε πρήζουν αλλά διεκδικούν την προσοχή σου και τα χάδια σου και δεν απαιτούν πολύ φροντίδα. Περίεργες, έξυπνες, ζωηρές και γουργουριστες. Όποιον δε τον έχει ζυμώσει γατούλα, δεν ξέρει τι θα πει ευτυχία κι όποιος έχει γάτα καταλαβαίνει τι εννοώ
Έχω εμπειρία και απο τα δυο ζωάκια και ομολογώ πως οι γάτες μ' αρέσουν περισσότερο. Είναι απλά υπέροχες. Συντροφικές αλλά και ανεξάρτητες, δε σε πρήζουν αλλά διεκδικούν την προσοχή σου και τα χάδια σου και δεν απαιτούν πολύ φροντίδα. Περίεργες, έξυπνες, ζωηρές και γουργουριστες. Όποιον δε τον έχει ζυμώσει γατούλα, δεν ξέρει τι θα πει ευτυχία κι όποιος έχει γάτα καταλαβαίνει τι εννοώ
"...παράγουν οξυτοκίνη. Είναι ο χημικός τρόπος να μετρηθεί η αγάπη στα θηλαστικά." Πηγή: www.lifo.gr Πολύ ωραία έρευνα και άρθρο. Βέβαια αυτό το απόσπασμα που επικόλλησα παραπάνω με παρεξήγησε. Νταξ', ωραία τα περίεργα ονόματα αλλά δε νομίζω ότι η αγάπη μετριέται. Επίσης, αν σε αγαπά ή όχι το κατοικίδιο σου το βλέπεις απ΄την ματιά του και μόνο...(τουλάχιστον απ'την δικιά μου εμπειρία)
Όταν χάσαμε τη μητέρα μου, η μία γάτα της εγκαταστάθηκε για εβδομάδες πάνω στο μαξιλάρι της. Η άλλη κρύφτηκε κάτω από το τραπέζι της τραπεζαρίας. Ήταν εμφανές ότι τα ζώα αντιλαμβάνονταν την απουσία και κάπως θρηνούσαν.
Sorry αλλα ηθελες μετα απο εναν ολοκληρο χρονο που ειχες να την δεις θα σε θυμοταν? Κ εδω που τα λεμε μπορει κ να σε θυμοταν καθως κ την προδοσια σου.. απο σπιτογατο το εκανες μαντρογατο... ;)
@ανώριμος23 να σε είχαν και σένα για κάνα χρόνο σε μάντρα να κυνηγάς αρουραίους, αφού πρώτα ειχες βιώσει την θαλπωρή του σπιτιού και της οικογένειας, και πάω στοίχημα μόνο χάδια δεν θα ανεχόσουν.Τα πρώτα στοιχεία ανθρώπινης προσέγγισης και εξημέρωσης της γάτας χρονολογούνται (από ειδικούς επιστήμονες και όχι από εμένα τον άσχετο) περί τα 7.000 π.χ. http://www.iflscience.com/plants-and-animals/genome-comparison-shows-how-wildcats-became-housecats Αντίστοιχα, τα ίχνη του σκύλου προσδιορίζονται από 20.000 έως 40.000 χρόνια πριν. Η εξημέρωση του λύκου δε, του προγόνου δηλαδή του σύγχρονου οικιακού σκύλου, χάνεται στα βάθη του παρελθόντος. http://www.scientificamerican.com/article/dog-domestication-much-older-than-previously-known/Άρα, η μελέτη αποδεικνύει κάτι το λογικό, ότι με το ζώο που συνυπάρχουμε περισσότερο (σκύλος), η συμβίωση είναι αρμονικότερη. Όσοι είναι προκατειλημμένοι με τις γάτες, ας βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει γιατί είναι πιο "δύσκολες" στην συνύπαρξη με το είδος μας.
ως γνωστόν οι γάτες είναι αχάριστες, δε θα ξεχάσω ποτέ όταν ήμουν μικρός που είχα μαζέψει ενα γατάκι από τα σκουπίδια και το πήρα σπίτι μου, το φρόντισα κανά χρόνο κτηνιάτρους εμβόλια, αλοιφές για το τρίχωμα τα πάντα. Επειδή δεν μπορούσα να το φροντίσω αργότερα λόγω υποχρεώσεων το έδωσα στον θείο μου που είχε μάντρα, να το έχει για τα ποντίκια. Ε μετά από κανα χρόνο που πήγα να το χαιδεψω μου τραβηξε μια ωραιότατη γρατσουνια
Οι γάτες δεν είναι αχάριστες, απλά έχουν νύχια που τα χρησιμοποιούν όπως εμείς τα δάχτυλα. Δεν εχουν καμία διάθεση να χτυπήσουν κανέναν, παρά μόνο αν ενοχληθούν ή τρομάξουν, κάτι που προφανώς έγινε με το γατάκι που περιγράφεις και που εσύ εξέλαβες σαν αχαριστία.