Στο σημερινό «Α μπα»: οι Αλλάκηδες

Στο σημερινό «Α μπα»: οι Αλλάκηδες Facebook Twitter
31

 

__________________
1.

Λένα,
ο άντρας μου έχει την κακή συνήθεια να βρίζει. Όχι να ΜΕ βρίζει ούτε να το κάνει σε στιγμές έντασης με εμένα, με οικείους του ή με τον οποιονδήποτε. Το κάνει σε ανύποπτες στιγμές, π.χ. αν πάρει ένα ποτήρι και του γλιστρήσει από τα χέρια θα κατεβάσει μερικά καντήλια. Οι βρισιές έχουν πάντα να κάνουν με Χριστούς και Παναγίες, και απευθύνονται στον αέρα: δηλαδή εκεί που άλλοι θα πουν ένα "ωχ ρε γαμώτο" ο άντρας μου θα πετάξει μια χριστοπαναγία. Προσωπικά δε μου αρέσει καθόλου αυτή η συνήθεια. Με ξενερώνει. Του το έχω πει επανειλημμένα και κατά καιρούς αποφεύγει να το κάνει. Μετά βέβαια του ξαναβγαίνει. Νομίζω ότι αυτή είναι συνήθεια που την απέκτησε ως παιδί ακούγοντας ίσως κάποιον κοντινό του αλλά στις κουβέντες μας δε θυμάται πότε, από ποιον και γιατί. Οι γονείς του δε μιλούν έτσι, ο πατέρας του κάθε φορά που τον ακούει ενοχλείτε επειδή ο ίδιος δε βρίζει. Μορφωμένος είναι, αλλά δε νομίζω ότι η μόρφωση παίζει το σημαντικότερο ρόλο στην περίπτωσή μας. Επίσης, θέμα θρησκείας δεν τίθεται, καθώς ο άντρας μου δηλώνει άθεος κι εγώ δεν είμαι και πολύ θρησκόληπτη. Ενοχλούμαι γιατί μου είναι άσχημο σαν εικόνα, όχι λόγω θρησκείας. Εκείνος το θεωρεί απλή ατάκα, σαν να λέει κάποιος "γ@@ώ το Δία". Μάλιστα επιχειρηματολογεί λέγοντας ότι αν προσβάλλονται όσοι πιστεύουν στο χριστιανισμό, ο άλλος που θα βρίσει το Δία, προσβάλλει όσους πιστεύουν στο Δωδεκάθεο. Υπάρχει σωτηρία δεδομένης της προσπάθειας που κάνει κατά καιρούς; Πώς λες να τον αφυπνίσουμε και να σταματήσει επιτέλους;- Annie

Να, ένα θαυμάσιο παράδειγμα της αποδεδειγμένης αλήθειας: ο άνθρωπος αλλάζει μόνο όταν το θέλει ο ίδιος, και ποτέ όταν το θέλουν οι άλλοι για λογαριασμό του.


Όπως βλέπεις, δεν θα αλλάξει κάτι επειδή το θέλεις εσύ και ο πατέρας του και το σύμπαν ολόκληρο. Θα το προσπαθήσει για λίγο, και μετά θα το παρατήσει, γιατί για τον ίδιο οι βρισιές αυτές είναι απλές ατάκες και έχει και επιπλέον επιχειρήματα που για αυτόν είναι απολύτως λογικά. Άρα πρέπει να δεις πώς θα γίνει να το θέλει ο ίδιος, και να σταματήσεις να περιμένεις ότι θα το σταματήσει επειδή ενοχλεί εσένα. Σε αγαπάει, σε εκτιμάει, αλλά για σένα δεν θα αλλάξει.


Κι επειδή μπορεί να σου φαίνεται πολύ εγωιστικό αυτό που περιγράφω, θα σου προτείνω έναν τρόπο που μπορεί να τον οδηγήσει να θέλει και ο ίδιος να αλλάξει, για να δεις κι εσύ πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Πες του ότι προκειμένου να εγκαταλείψει αυτή του τη συνήθεια, θα εγκαταλείψεις κι εσύ μια δική σου συνήθεια που ενοχλεί εκείνον.


Καλό; Ή όχι και τόσο καλό;


__________________
2.

Καλησπέρα! Βρισκομαι σε ένα σοβαρο – για εμενα – διλημμα και θα ηθελα μια γνωμη παραπανω! Εδώ και ένα χρόνο περιπου εχω μετακομίσει στο εξωτερικο (αμερικη) λογω πρωτα της της οικονομικης καταστασης στην ελλαδα και δευτερον γιατι ήθελα να τεσταρω και να δοκιμασω τον εαυτο μου σε κάτι άλλο διαφορετικο. Η αρχικη ιδεα ηταν να ερθω και να δω πως είναι τα πραγματα και αν μου αρεσει να μεινω για καποια χρονια (τα τελευταια χρονια είναι εδώ και ο αδερφος μου) αλλιως να γυρισω στην ελλαδα. Μου αρεσει εδώ, εχω την δουλεια μου, βγαζω τα εξοδα μου και περναω καλα σε γενικες γραμμες αλλα οχι τοσο ώστε να νιωθω ικανοποημενη για οσο μεινω εδώ. Και λεω οσο γιατι μου αρεσει η ζωη στην ελλαδα και εκει θελω να μεινω στο αποτερο μελλον. Εδώ ναι μεν εχω τον αδερφο μου και καποιους φιλους αλλα δεν εχω κανεναν τοσο κοντα μου που να νιωσω ανετα και να κανω ουσιαστικη παρεα. Νιωθω πλεον πως ειμαι ουσιαστικα μονη μου και ακομα και το παραμικρο μου προβλημα το συζηταω με τους ανθρωπους που εχω στην ελλαδα. Από τη μια μου αρεσει εδώ γιατι κανω πραγματα με τα δικά μου χρηματα και ζω πιο ανετα από όσο ζουσα στην ελλαδα, βλεπω και μαθαινω καινουρια πραγματα αλλα από την άλλη αγαπαω την ελλαδα και τη ζωη εκει. Ο προβληματισμος μου είναι ο εξης λοιπον. Να μεινω εδώ προς το παρον ελπιζοντας ότι τα πραγματα θα αλλαξουν στις σχεσεις μου ( φιλικες και μη) η να γυρισω στην ελλαδα που ναι μεν ξερω ότι θα περναω καλα αλλα η οικονομικη κατασταση παει από το κακο στο χειροτερο; Το πατρικο μου είναι σε επαρχιακη πολη και αν τυχον γυρισω δεν θα μεινω εκει αλλα στην αθηνα οπου και διεμενα τα τελευταια χρονια μεχρι να φυγω( το οποιο σημαινει ευρεση εργασιας – σπιτιου – ενοικια κλπ κλπ). Μενεις υπολογιζοντας κατά βαση τα οικονομικα σου η φευγεις και ζεις με τα λιγα(αν υπαρχουν και αυτά) γιατι η ζωη είναι μικρη να την σπαταλαμε σε πραγματα που δεν θελουμε ουσιαστικα;
ΥΓ εχω την υποστηριξη των δικων μου ( οικογενεια και φιλοι) για οποιαδηποτε αποφαση και αν παρω αλλα δεν μπορω να διανοηθω να γυρισω πισω και να αναγκαστώ να ζητησω εστω και ένα ευρω από την μητερα μου για να περασω. Δεν περισευουν.
ΥΓ 2 εχω προσπαθησει να κανω παρεες εδώ και ειμαι αρκετα κοινωνικη αλλα παντα η διαφορετικη νοοτροπια και όχι μονο με εμποδιζει από το να «δεσω» με καποιον. - 26 και σε δίλημμα

Δεν ξέρεις αν θα βρεις δουλειά στην Ελλάδα ή όχι, άρα συγκρίνεις μια σίγουρη κατάσταση με μια αβέβαιη. Δεν συγκρίνονται αυτές οι υποθέσεις μεταξύ τους. Ή θα κάτσεις εκεί που είσαι επειδή έχεις ασφάλεια, ή θα πας στην Ελλάδα και ό,τι γίνει, και δεν θα έχεις ασφάλεια. Το δίλημμα, αν υπάρχει δίλημμα, είναι το εξής: αντέχεις την αβεβαιότητα που έχει η επιστροφή στην Ελλάδα; Αν δεν πάνε καλά τα πράγματα εκεί, τι θα κάνεις; Έχεις απαντήσεις σε αυτό; Αν δεν έχεις, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να μείνεις εκεί που είσαι και το δίλημμα ακυρώνεται.


Θα σου πω κάτι για την ξενιτιά. Όσο την θεωρείς ξενιτιά και την Ελλάδα σπίτι σου, δεν θα βρεις φίλους και δεν θα δεθείς με κανέναν, όσα χρόνια κι αν μείνεις εκεί που είσαι. Το να ενσωματωθείς κάπου είναι μια απόφαση, και την απόφαση δεν την έχεις πάρει, γιατί σκέφτεσαι ότι στο απώτερο μέλλον θέλεις να είσαι στην Ελλάδα, άρα δεν αξίζει να κάνεις την προσπάθεια να δεθείς με ό,τι υπάρχει εκεί που είσαι τώρα. Η νοσταλγία σου σε κάνει να αποφεύγεις την πλήρη ένταξη γιατί νομίζεις ότι αν ενσωματωθείς, δεν θα γυρίσεις ποτέ και θα χαθεί το σχέδιο που έχεις τώρα. Δε μπορώ να φανταστώ χειρότερο τρόπο για να σπαταλάς τον χρόνο σου, να αποφεύγεις να ζεις τη ζωή σου. Χάνεις πολύτιμο χρόνο, χάνεις εμπειρίες. Το ξέρεις φαντάζομαι ότι δεν θα ζήσεις για πάντα, έτσι; Όσο είσαι εκεί, δεν είσαι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα θα είναι πάντα η πατρίδα σου, δεν την προδίδεις αν προσπαθήσεις να βελτιώσεις τις συνθήκες της ζωής σου.

__________________
3.


αγαπητή Α, μπα διαβαζω πολύ καιρο τη στηλη σου και αποφασισα να σου στειλω μιας και για αυτό που θα σου πω συζηταω μονο με 1 φιλη μου αφου λιγο ντρεπομαι να το πω αλλου. Ειμαι το τριτο προσωπο. Αυτος αρραβωνιασμένος, συζει με σκοπο καποια στιγμη το γαμο... Αυτή πιο ομορφη από εμενα, πιο χαρουμενη, πιο.... τα παντα, κανει την τελεια ζωη μαζι του... Δεν υπαρχει περιπτωση να τη χωρισει. (Δεν το εχω ζητησει ποτε αλλα είναι ξεκαθαρισμενο νομιζω) Βρισκόμαστε οποτε επικοινωνει εκεινος. Τις προαλλες περασαμε και ένα τελειο Σαββατοκυριακο μαζι. Μετα ειπε πως θελει να το ξαναπεράσουμε ξανα και ξανα. Και πως το σκεφτηκε πως θα ηταν ωραια αν ημασταν μαζι αλλα νομιζει πως δε θα βγαζαμε το ιδιο παθος αν ημασταν ζευγαρι. Και 'αγαπη μου' και 'κοριτσακι μου' και 'σ αγαπω' και 'μου λειπεις' και 'σε θελω' και, τελος των παντων, οοοοτι μπορεις να σκεφτεις μου το εχει πει.... Δεν ξερω τι να κανω! Ξερω τι ΠΡΕΠΕΙ να κανω. Να κοψω, να φυγω αλλα δεν ξερω πως. Δεν μπορω νομιζω. Και μενω σε μια τετοια "σχεση" φυλακισμενη να περιμενω να χτυπησει το τηλεφωνο. Ζωαρα;;!!
Θελω να διαβασω τη γνωμη σου πολύ.

:) :)- ΚΛΜ

Αχ ναι, η κοπέλα αυτή κάνει την τέλεια ζωή μαζί του. Είναι αρραβωνιασμένη και αυτός περνάει ρομαντικά Σαββατοκύριακα με μία άλλη, και θέλει να περάσει πολλά ακόμα με μια άλλη. Ποιος δεν θα ήθελε να είναι στη θέση της; Αναρωτιέμαι, ακούς αυτά που λες; Τι θα σκεφτόσουν αν σου τα έλεγε μια φίλη σου άραγε;


Ο τύπος αυτός εκμεταλλεύεται την αδυναμία σου, και την έλλειψη αυτοπεποίθησης που έχεις αυτή την περίοδο. Πιστεύεις ότι σου αξίζει να είσαι το τρίτο πρόσωπο και όχι η πρωταγωνίστρια μιας σχέσης γιατί οι άλλες είναι όλες πιο όμορφες, πιο έξυπνες, καλύτερες στα πάντα. Όποιος εκμεταλλεύεται αδυναμίες των άλλων για να κάνει το κέφι του βρίσκεται στον πάτο του βαρελιού με την αναξιοπρέπεια, και ακόμη παρακάτω. Εσύ φταις που δεν ξυπνάς και δεν επιβάλλεσαι στον εαυτό σου για να διεκδικήσεις τη ζωή με τους όρους που αξίζουν στον οποιονδήποτε (δεν χρειάζεται να είσαι τρομερά έξυπνη και όμορφη και χαρούμενη για να είσαι το πρώτο πρόσωπο στη ζωή κάποιου. Αν ήταν έτσι, όλοι μόνοι μας θα ήμασταν. Αρκεί να βρεις κάποιον που σου ταιριάζει). Αυτός φταίει που είναι τόσο σκάρτος άνθρωπος. Φταίτε και οι δύο, αλλά πώς να το κάνουμε, αυτός φταίει περισσότερο.


Αν θέλεις μπορείς να ντρέπεσαι που είσαι στο τρίτο πρόσωπο – γιατί όχι – αλλά για μένα πρέπει κυρίως να ντρέπεσαι που επιτρέπεις στον εαυτό σου να ξεροσταλιάζει πάνω από το τηλέφωνο για αυτόν τον γελοίο που λέει ότι «δεν θα βγάζατε το ίδιο πάθος αν ήσασταν ζευγάρι». Πού πάνε και τα βρίσκουν, απορώ.

__________________
4.

καλησπέρα λενα.Ημουν ένα παιδι που μεγαλωσε με τον φοβο κ ενοχες. ένα παιδι ατολμο δειλο που δε θα μιλουσα ότι κ αν μου κανανε.μεγαλωσα πια 35 πλεον κ μου εχουν βγει στην επιφανεια όλα αυτά τα συναισθηματα. για την ακριβεια καταστασεις που εζησα κ τις εθαψα καλα μεσα μου.απλα τωρα τα αντιμετωπίζω κ εννοω αντιμετωπίζω τους γονεισ μου κ λεω πραγματα που πονανε..οχι επίτηδες..μου βγαινει θυμος..ομως καταλαβαινω ότι τους πληγωνουν πολύ κ είναι σαν να τους ακυρωνω.τι λεσ λενα μηπωσ θυμηθηκα αργα να επαναστατήσω κ το μονο που θα μεινει θα είναι η πικρα σε αυτους; εννοω λοιπον αξιζει να το παω ως το τελος για να ανακουφιστω εγω; σ ευχαριστω οπωσ κ να χει .μου αρεσει πολύ η αληθεια σου.- ano .kato.

Νομίζω ότι είσαι σε πολύ κατάλληλη φάση της ζωής σου για να πας σε ψυχολόγο. Θα σε βοηθήσει να διοχετεύσεις τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου σε κανάλια που θα σε βοηθήσουν μακροπρόθεσμα να ισορροπήσεις. Δεν είναι ποτέ αργά για να επανατοποθετηθείς στη ζωή. Αξίζει να βρεις τον σωστό τρόπο για να βαδίσεις σε αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε να βγεις στην άλλη πλευρά με περισσότερη σοφία και αυτογνωσία. Ο σωστός τρόπος θα σου αποκαλυφθεί με τη βοήθεια ενός ειδικού.


__________________
5.


Γεια σου και χαρά σου! Είμαστε εδώ με τη Πηνελόπη και αναρωτιόμαστε πώς λέγεται με μία λέξη όταν το στόμα σου παίρνει το σχήμα ανάποδου ύψιλον και ταυτόχρονα το κεφάλι σου πάει πάνω-κάτω;
Το κάνετε και εσείς εκεί στα ξένα αυτό ή είναι έθιμο ελληνικό σα το φάσκελο; Σε αφήνω για τώρα, έχω να κανονίσω τοξοβολία με κάτι φίλους της γυναίκας μου. Φιλιά :)- Οδυσσέας Έψιλον

Πολύ μου άρεσε αυτή η ερώτηση. Για να φανταστείς, έκανα αυτή την γκριμάτσα αμέτρητες φορές μπροστά στον καθρέφτη και εκτός καθρέφτη, μήπως μου έρθει καμιά καλή ιδέα. Είμαι σίγουρη ότι κάποιος στα σχόλια θα βρει τη λέξη που ταιριάζει. Αν επιτρέπεται να πούμε πάνω από μια, θα μου ταίριαζε το «κούνια που σε κούναγε».


Νομίζω ότι δεν είναι αποκλειστικά ελληνική έκφραση/κίνηση, αλλά τώρα την έχω σκεφτεί για τόση ώρα που έχω καταμπερδευτεί.


__________________
6.


Αγαπητή Α μπα!! (λογικά θα έχεις ξανααπαντήσει στην ερώτηση). Γίνεται πραγματικά ένα χωρισμένο ζευγάρι να παραμείνουν φίλοι μετά από έναν χωρισμό? Αφού τα βρίσκουν ως φίλοι δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι και ζευγάρι? Και πως παραβλέπουν τα θέματα που τους οδήγησαν στον χωρισμό και δεν τα βγάζουν στην φιλία τους? Ερώτημα γενικό και ειδικό ταυτόχρονα. Ευχαριστώ!!!- z-runner

Μα τώρα κάνεις ερωτήσεις λες και είναι ίδια η ερωτική σχέση με την φιλική. Άλλες οι απαιτήσεις της ερωτικής σχέσης, άλλες της φιλικής. Η μεγάλη τους διαφορά είναι ότι αυτές οι δύο σχέσεις δημιουργούν εντελώς διαφορετικές προσδοκίες, έστω και δυνητικές. Σε μια ερωτική σχέση πάντα – ας πούμε πάντα – υπάρχει το μικρό η μεγάλο ενδεχόμενο: «λες να είναι αυτός ο άντρας/γυναίκα της ζωής μου;» Αυτό φωτίζει κάθε τι διαφορετικά. Επίσης, όταν είσαι με έναν, μοιραία αναρωτιέσαι αν χάνεις τον χρόνο σου, γιατί δεν μπορείς να έχεις πολλούς ερωτικούς συντρόφους, τουλάχιστον όχι επίσημα. Για τους φίλους δεν σκέφτεσαι «λες να είναι αυτός ο φίλος που θα έχω για πάντα». Αν είναι, θα φανεί από μόνο του. Δεν χάνεις χρόνο έχοντας έναν κολλητό φίλο, μπορείς πολύ άνετα να έχεις και άλλον έναν παράλληλα, ή πολλούς.


Ένα ερωτικό ζευγάρι μπορεί να δημιουργήσει μια φιλική σχέση, αν δεν έχουν γίνει μεγάλες προδοσίες, κακοποιήσεις, ψέματα, και αν οι δύο συμμετέχοντες έχουν την ωριμότητα να δεχτούν ότι η σχέση τελείωσε επειδή δεν υπήρχε συμβατότητα, και όχι επειδή ο άλλος ήταν το Α, το Β, το Γ – εφόσον αυτό ισχύει, βέβαια. Ας πούμε, η κοπέλα της ερώτησης 3 καλύτερα να μην προσπαθήσει να παραμείνει φίλη με τον Δον Ζουάν της λαϊκής αγοράς γιατί ποτέ δεν είχε ισότιμη σχέση μαζί του, δεν υπήρξε υπόβαθρο φιλίας για να συντηρηθεί.

__________________
7.


Γεια σου Λένα!
Τα φώτα σου πλιζ μήπως κάνω κάπου λάθος. Τράβηξα μια φρίκη πριν από λίγο για μια λέξη, Το πούστης. Ένας μου συγκάτοικος, (είμαστε στην Ισπανία, κλείνω εδώ μια 5ετία) συνέχεια την λέει και εμένα πραγματικά με πειράζει και του έχω εξηγήσει το γιατί. Του λέω πως είναι επίδειξη του στρειτ ανδρισμού σου, κατάλοιπο της πατριαρχικής κοινωνίας που μεγάλωσες και ας βρεις κάτι πιο κομψό να πεις στο φίλο σου όταν τον συναντάς. Γιατί πχ του λέω δε με χαιρετάς λέγοντας με λεσβία εμένα ενώ έναν άντρα θα τον πεις πούστη;

Ο αντίλογος του είναι ότι απλά είναι μια λέξη χωρίς σεξουαλική χροιά και όπως πχ μπορώ να σε πω μπάζο, αλλά δεν είσαι μπαζο δλδ απομεινάρι οικοδομής, μπορώ να σε πω πούστη κι ας μην είσαι. Εξάλλου μου λέει και οι γκέι, έτσι φωνάζουν ο ένας τον άλλο. Αναλόγως το πλαίσιο μου λέει είναι προσβλητικό. Του λέω κι εγώ ωραία αν εμένα με πεις π*^^*& κι εγώ σου απαντήσω με άλλη βρισιά, φαντάζομαι δεν υπάρχει πρόβλημα. ΟΟΟΟΟοοοοχι φυσικά και υπάρχει!

Οκκκ του λέω κι εγώ και πάλι είναι σεξιστικό. Παρεμπιπτόντως του λέω αν κάνεις γιο και είναι γκει, θα σου άρεσε να τον φωνάζεις πούστη λες και δεν έχει το ονοματάκι του; Λες και δεν έχει άλλη ιδιότητα άλλη από αυτή της σεξουαλικότητας του;

Εκείνος λέει μα εμείς τα αγόρια, έτσι κάνουμε. Επανέλαβα το 1ο ποιντ οτι είναι σα να μετράς τον ανδρισμό σου και ίσως να το κάνεις και υποσυνείδητα. Είναι λέει δείγμα σεξουαλικής απελευθέρωσης. Ναι, στα 10 σου που έμαθες τη λέξη την έλεγες χωρίς σεξουαλική χροιά και είχατε σεξουαλική απελευθέρωση... Δεν είχαν φυσικά και κατάλαβε πως φώναζαν έτσι τον αδύναμο της παρέας. Δίνω το παράδειγμα της ερώτησης 3 http://www.lifo.gr/team/ampa/60909?comments_page=2&comments_order=o#comments και των σχολίων που αναφέρονται σε αυτό. Και τον ρώτησα λοιπόν αν στην Ισπανία δε γίνεται μπουλινγκ γι αυτό το θέμα.
Και βέβαια γίνεται μου λέει τα σχολεία είναι ένα χάος, για άλλους η απόφαση να ακολουθήσουν αυτό που είναι είναι πιο εύκολη για άλλους πιο δύσκολη.

Και κάπου εκεί μου είπε πως είπε μπροστά σε ένα γκει ότι δε πάει στο τάδε μαγαζί γιατί είναι γεμάτο &^*&^ και πως ο ίδιος δεν αντέδρασε... Του είπα πως ήταν τουλάχιστο αγενής και πως ο άλλος δεν αντέδρασε ίσως γιατί κατάλαβε πως και να συζητήσει μαζί του δε θα του άλλαζε γνώμη.

Το καλύτερο, θα μου φέρει σπίτι ένα παλικάρι που αυτή τη λέξη την έχει εύκολη και μου λέει να μη τσατιστώ. Λέω οκ φτάνει να μην αναφερθεί σε μένα με αυτό τον τρόπο αν και αφού έρχεται σπίτι ΜΑΣ θα μπορούσες να του πεις να προσέχει λίγο. Απάντηση: Σιγααααααα μη του πω εγω να περιορίσει κάτι που κάνει από πάντα για σένα και όχι η λέξη δεν είναι κατάλοιπο πατριαρχικής κοινωνίας.

Λένα, έκανα μπουμ. Δεν άντεξα. Έσκασα, ειλικρινά. Του είπα είσαι στρεητ άντρας, σε μια πατριαρχική κοινωνία και να ήθελες δε θα μπορούσες να μπεις στη θέση μου που είμαι γυναίκα και προσπαθώ να πω κάτι ή τελοσπάντων έστω να μιλάς λίγο πιο ευγενικά όταν απευθύνεσαι σε κάποιον (τον είπα και μπασκλασαριό με λίγα λόγια...) και ειδικά κάποιον που δε ντρέπεται καν να χρησιμοποιεί λέξεις που είναι μειωτικές για μια μερίδα του πληθυσμού και δεν έχει καν το τακτ να αυτολογοκριθεί μπροστά σε ένα γκει (και κάφρο τον είπα).

Είμαι υπερβολική Λένα και σχολιαστές; Δεν είμαι πουριτανή, αν χρειαστεί βρίζω, αλλά ό,τι έχει σχέση με σεξουαλικότητα το αφήνω συνειδητά στην άκρη. Μου φαίνεται τελείως αντιφατικό, να λέει κάποιος "οι λουλούδες" και μετά να λέει μα δεν έχω θέμα με τους γκει και για μένα είναι απλώς μια λέξη. Εμ οκ, υπάρχουν άλλες τόσες, δε μπορεί να βρει να πει κάποια άλλη; Είναι θέμα κουλτούρας, όπως λέμε εμείς το μ@λακά αλλά και πάλι ούτε το δικό μας μου φαίνεται αθώο και μου φαίνεται το ίδιο σεξιστικό και πατριαρχικό. Του είπα πως δε θα κάνω την αστυνομία, αλλά ειλικρινά, μου κάνει πολύ μπας κλας να βρίζεις. Και φίλος σου να είναι, μπορείς να πεις τόσα ωραία πράγματα, μπορείς να πειράξεις με τρόπο είναι ανάγκη να βρίζεις;

Πάω να ρωτήσω τώρα πόσες μέρες πρέπει να ανεχτώ το ομαδικό καφριλίκι.... (Τα έγραψα και ηρέμησα λίγο)- Το καμένο στη μετάφραση

Δεν πρόκειται να παραδεχτεί πώς η χρήση αυτής της λέξης με αυτόν τον τρόπο είναι επιβολή της πατριαρχίας (και όχι κατάλοιπο – η πατριαρχία μια χαρά κυριαρχεί, το λέει και η λέξη) γιατί δεν έχει καμία όρεξη να παραιτηθεί των προνομίων του. Χαζός είναι; Αυτή τη στιγμή η κοινωνία τον δικαιολογεί απόλυτα αν χρησιμοποιεί την σεξουαλικότητα κάποιου άλλου υποτιμώντας τον, ως βρισιά, και έτσι επιβεβαιώνει την ανωτερότητα του κάθε φορά που την ξεστομίζει. «Έτσι κάνουν τα αγόρια», λέει, «μια απλή λέξη είναι», λέει. Όσο μπορεί να λέει αυτά, δεν χρειάζεται να σκεφτεί, ούτε να εξηγηθεί, ούτε να δικαιολογηθεί. Ποιος θα τον αναγκάσει να συμμαζευτεί και να χάσει την ευκαιρία να επιδεικνύει με διάφορες αφορμές ότι βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας; Οι γυναίκες; Ή οι γκέι άντρες; Ή οι γκέι γυναίκες (που είναι στο κατώτατο στρώμα, σχεδόν δεν υπάρχουν, οπότε δεν τον ανησυχούν τόσο, γιατί δεν απειλούν την κυριαρχία του).


Δεν είναι μπας κλας αυτό που κάνει, μην επικεντρώνεσαι εκεί, αυτό και αν δεν του κάνει εντύπωση. Είναι η εφαρμογή της αρσενικής στρέιτ υπεροχής. Το επιχείρημα του για τη λέξη μπάζο είναι για γέλια. Το ξέρουμε ότι είναι περιγραφική η λέξη, γιατί είναι κάπως δύσκολο να είναι κάποιος μπάζο, δηλαδή κατάλοιπο οικοδομής, και στην πραγματικότητα. Χρησιμοποιεί την ιδιότητα κάποιου υβριστικά, και αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν, και η ιδιότητα τους δεν είναι για γέλια, ούτε για κοροϊδία, και σε ένα ιδανικό κόσμο δεν θα ήταν καν άξια αναφοράς.


Ο συγκάτοικος ανήκει σίγουρα στους Αλλάκηδες. «Δεν έχω θέμα με τους γκέι, αλλά...». Ε, με τέτοιους σπαταλάμε το σάλιο μας μια, δύο, άντε τρεις φορές. Μετά τους κάνουμε πέρα. Γιατί κι εμείς δείχνουμε ανοχή, αλλά...

31

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ