Στο σημερινό «Α μπα»: μια όμορφη και τρυφερή σχέση

Στο σημερινό «Α μπα»: μια όμορφη και τρυφερή σχέση Facebook Twitter
76

 

__________________
1.


Αγαπητή Α,μπα. Πέτυχα τώρα στην τηλεόραση τον εξορκιστή μετά από πολλά χρόνια από τότε που το είχα πρωτοδεί. Εκεί λοιπόν που χάζευα συνειδητοποίησα ότι ο ένας παπάς είναι ελληνικής καταγωγής(κάτι που δεν θυμόμουν καν) και μου έκανε εντύπωση αυτό καθώς οι περισσότεροι Έλληνες ακόμα και όταν μεταναστεύουν διατηρούν την ορθόδοξη θρησκεία .Γνωρίζω ότι υπάρχουν και λίγοι Έλληνες καθολικοί, απλά μου γεννήθηκε η απορία για ποιο λόγο επιλέχθηκε αυτός ο χαρακτήρας να είναι ελληνικής καταγωγής από τη στιγμή που η Ελλάδα και στο μυαλό των περισσότερων ξένων είναι συνυφασμένη με την ορθοδοξία, όπως η Ιταλιά με τον καθολικισμό. Αναρωτιόμουν λοιπόν αν υπήρχε κάποιος άλλος λόγος που επιλέχθηκε ο παπάς να είναι Έλληνας ή αν απλά ήτανη τυχαίο. Προσπάθησα να το ψάξω αλλά το μόνο που βρήκα είναι ότι η ταινία είναι βασισμένη σε βιβλίο και ότι και στο βιβλίο ο παπάς αναφέρεται ότι γεννήθηκε σε μια ελληνική οικογένεια. Απλά μου έκανε εντύπωση όλο αυτό και θα ήθελα να ρωτήσω εσένα και τους αναγνώστες αν ξέρετε κάτι παραπάνω για το θέμα!- Curiosity

Δεν είναι «ένας» παπάς ελληνικής καταγωγής, είναι Ο παπάς, ο παπάς που καταφέρνει να πετύχει τον εξορκισμό, που θυσιάζεται! Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που δεν το θυμόσουν, γιατί σε αυτή την ταινία ήμουν τρομοκρατημένη από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά εκεί που τρόμαξα σε μεταφυσικό, εξωγήινο τρόπο που θυμάμαι σα να έγινε χτες, και έχω δει από τότε πολλές φορές στον ύπνο μου, είναι όταν εμφανίζεται το διαβολικό πνεύμα στον παπά με τη μορφή της μάνας του, που είναι μια ηλικιωμένη γιαγιά τυπική Ελληνίδα επαρχίας και του λέει ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ κάτι σαν «γιατί μου το κάνεις αυτό γιε μου», ή «γιατί με άφησες», κάτι που βάζει μέσα και ενοχές (ή έτσι το έχω μεταφράσει εγώ με τα δικά μου ενοχικά, ποιος ξέρει, δεν αντέχω να το ξαναδώ, οπότε ας το ψάξει όποιος αντέχει). Μου ήρθε τόσο ξαφνικό που άκουσα ξαφνικά ελληνικά, που η ταινία για μερικά δευτερόλεπτα έγινε σχεδόν πραγματικότητα, βγήκε από την οθόνη και μπήκε στο δωμάτιο, πραγματικά ένιωσα αυτό που λένε «κόντεψα να πεθάνω από τον φόβο μου». Και τώρα που το γράφω παθαίνω ταχυκαρδία.


Τεράστια, αξεπέραστη ταινιάρα. Δεν ξέρω την απάντηση στην ερώτηση γιατί αρνούμαι να ψάξω, θα δω φωτογραφίες και θα δω πάλι εφιάλτες.

__________________
2.

Καλησπέρα και συγχαρητήρια για τη διαφορετική οπτική με την οποία βλέπεις τα πράγματα...
Εγώ λοιπόν νιώθω ότι έχω βουτήξει βαθιά στα συναισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας, σε σημείο που η ζωή μου καθίσταται μη διαχειρίσιμη. Δεν διαλύω τη μακροχρόνια σχέση μου από φόβο ότι δεν θα βρω κάποιον άλλο. Όσον αφορά στα εργασιακά, η εμπειρία μου στην πρώτη μου δουλειά δεν είναι και η καλύτερη και αυτό γιατί, δεδομένης της χαμηλής αυτοεκτίμησής μου, οι επιπλήξεις με διαλύουν σε τέτοιο βαθμό που νιώθω ότι μπλοκάρω και ότι γενικά είμαι ανίκανη να ανταποκριθώ. Όταν λέω στον εαυτό μου "ξύπνα, δες τα πράγματα αλλιώς", πάντα τρώω στραπάτσο.
Μήπως τελικά για να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση δεν αρκεί η εσωτερική ενατένιση? Για παράδειγμα, πώς να νιώσω επιθυμητή όταν τα αντρικά βλέμματα που προσελκύω είναι ελάχιστα; Πώς να νιώσω αυτοπεποίθηση στο εργασιακό περιβάλλον, αν δεν εισπράξω επιτέλους το πολυπόθητο μπράβο;- fully stressed

Πρώτον, σταμάτα να ψάχνεις το μπράβο σε λάθος μέρη. Αν έρθει, καλώς, αλλά στη δουλειά δεν πάμε για να ακούσουμε μπράβο, πάμε για να πάρουμε λεφτά. Κάνεις δουλειές που οι άλλοι δεν μπορούν, δεν θέλουν, ή δεν προλαβαίνουν να κάνουν, με αντάλλαγμα τα χρήματα. Σταμάτα να ψάχνεις την έγκριση από τους περαστικούς άντρες. Η αυτοεκτίμηση δεν πρέπει να εξαρτάται από το πλήθος, Αυτοπεποίθηση αποκτάς όταν ακούς μπράβο από ανθρώπους που εκτιμάς, που ξέρεις και εμπιστεύεσαι. Όταν σε θέλει ένας άντρας που θέλεις κι εσύ, ένας άντρας που αξίζει τον θαυμασμό σου, και γι' αυτό η έγκριση του έχει σημασία.


Δεύτερον, κανείς δεν είπε (εγώ τουλάχιστον, δεν είπα) ότι αποκτάς αυτοπεποίθηση με την εσωτερική ενατένιση. Με την εσωτερική ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. Που είναι εντελώς άλλο πράγμα. Δεν γίνεται να πεις στον εαυτό σου «να το δει αλλιώς», τι να δει αλλιώς; Η προσπάθεια, η εσωτερική και προσωπική, είναι σε όλα τα επίπεδα. Διάβασε, ταξίδεψε, μάθε, κάνε εξάσκηση, κάνε φροντιστήρια, κάνε σεμινάρια. Έτσι θα γίνεις καλύτερη στη δουλειά σου, έτσι θα έρθει αναγνώριση από συναδέλφους, έτσι θα αποκτήσεις αυτοπεποίθηση. Η εξωτερική εμφάνιση θέλει επίσης προσωπική προσπάθεια, εκτός από τα χρήματα που χρειάζονται. Γυμναστική, διατροφή, αυτά θέλουν αφοσίωση, δεν χαρίζονται μόνο. Και οι ωραίοι προσπαθούν.


Η απάντηση είναι η δουλειά, λοιπόν, και όχι τα παράπονα. Διακόπτης που σε κάνει να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση δεν υπάρχει. Αν δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις και νιώθεις πελαγωμένη, πήγαινε σε έναν ψυχολόγο για να σε καθοδηγήσει.

__________________
3.

Γεια χαρά! Είμαι κοπέλα, 24 ετών και μένω στην Αθήνα. 'Σπουδάζω' σε μια σχολή που δεν πολυσυμπαθώ, ξέρεις, κάθε χρόνο λέω θα ασχοληθώ περισσότερο και τελικά κάθε χρόνο ασχολούμαι λιγότερο.
Ψιλοδουλεύω παράλληλα. Όμως ο άνθρωπος μου είναι σε άλλη πόλη, ξέρεις, 5 ώρες μακρυά. Στην αρχή ήταν οκ να συναντιόμαστε δύο φορές το μήνα. Όσο περνάει ο καιρός όμως, αυτό δε μου αρκεί. Το ξέρει κι αυτός, το έχει καταλάβει. Τον τελευταίο καιρό, ξέρεις, τώρα δηλαδή που ξεκινάει η καινούργια χρονιά και ανανεώνονται οι υποσχέσεις στον εαυτό μου, όλα έχουν μαυρίσει. Κάθε μέρα είμαι χάλια και δεν ξέρω τι να κάνω. Να παρατήσω τη ζωή μου εδώ, με κίνδυνο να το μετανιώσω και να ανηφορίσω εκεί στα βόρεια, να βρω μια δουλειά και να είμαι με αυτόν που αγαπάω ή να επιμείνω σε κάτι που δε με
καλύπτει πλήρως αλλά ίσως μου δώσει μια μελλοντική καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση;

Πάρε το πτυχίο κι άσε τις χαζομάρες. Αν είσαι μάγκας, πήγαινε στον «άνθρωπο σου» και διάβαζε εκεί, και γύρνα στην Αθήνα για τις εξετάσεις.


__________________
4.


Μηπως ειναι μαμακιας; Η μανα του φιλου μου με αφορμη μια εκπομπη στην τηλεοραση (κατα τα λεγομενα του) τον ρωτησε πως ειναι ο κυκλος μου, καθε ποτε αδιαθετω κλπ και εκεινος της απαντησε Ολα αυτα τα εμαθα τυχαια απο μια κουβεντα της και θυμωσα διοτι δεν μπορω να πιστεψω για ποιο λογο ενας αντρας 3ο ετων να συζητα τοσο προσωπικα θεματα με την μανα του. Η απαντηση του ηταν ε αφου με ρωτησε της απαντησα και μετα μου εδινε συμβουλες να προσεχω να παιρνω προφυλαξεις κλπ. Ειναι τοσο νορμαλ αυτο το πραγμα η δικαιως θυμωσα?- confused

Για να νιώσει αυτή η γυναίκα την άνεση να κάνει τέτοια ερώτηση, ήταν πολύ πιθανό να ήξερε ότι θα λάβει απάντηση. Έχεις όλα τα δίκια με το μέρος σου. Ναι, είναι μαμάκιας, και το χειρότερο είναι ότι δεν το ξέρει. «Αφού η μαμά με ρώτησε», καταπληκτικό επιχείρημα. Αν είσαι τεσσάρων.

__________________
5.

 

Aγαπητή Α μπα,

Θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιόν θα επέλεγες να σκηνοθετήσει την κινηματογραφική εκδοχή του "Middlesex" του Ευγενίδη. Από τις πρώτες σελίδες δε σταματώ να το "βλέπω" ως ταινία. Η συμπύκνωσή του θα είναι σίγουρα προκλητικό εγχείρημα!

Μα τι βιβλίο! - Pas_de_chat

Πράγματι, τι βιβλίο. Από τα πιο ωραία που έχω διαβάσει ποτέ. Ωραία ερώτηση. Christopher Nolan; Paul Thomas Anderson;

__________________
6.


Αγαπητή μου Αμπα έχω μια απορία. Πριν την κρίση μας κρέμαγαν οι μάστορες για πλάκα, ειδικά οι υδραυλικοί, έπρεπε να κάνεις τάμα στη Μεγαλόχαρη για να έρθουν. Τώρα όμως με την κρίση στον 5ο χρόνο της και τους μάστορες να παραπονιούνται για κατακόρυφη πτώση της δουλειάς τους, γιατί συνεχίζουν να φέρονται σαν ντίβες; Άντε πες πριν δεν είχαν χρόνο. Τώρα που τους τυχαίνει μια δουλειά το μήνα γιατί; Πάλι με έστησε ο υδραυλικός σήμερα (που θα ερχόταν την προηγούμενη εβδομάδα, είναι Τρίτη της επόμενης και το ανέβαλε πάλι για αύριο) και η βρύση τρέεεεεχει....Και αν αναρωτιέσαι γιατί δεν βρίσκω άλλον, είναι τρομερά δύσκολο να βρεις στο μικρό μέρος που μένω, δεν συστήνει κανείς κανέναν (δεν αναρωτιέμαι γιατί βεβαίως).


Σου προτείνω να ψάξεις στο YouTube οδηγίες για να φτιάξεις τη βρύση που στάζει και να τη διορθώσεις μόνη σου. Έχω λύσει πάρα πολλά προβλήματα έτσι, τις περισσότερες φορές πρόκειται για κάτι πάρα πολύ εύκολο.

__________________
7.

Αγαπητη Α μπα,
θελω να ζητησω τη γνωμη σου για κατι που με βασανιζει εδω και πολυ καιρο, ελπιζω παρα πολυ σε μια απαντηση σου. Ειμαι κοπελα και εδω και αρκετο καιρο τα εχω με την κολλητη μου, την οποια αγαπουσα πολυ ολα αυτα τα χρονια που γνωριζομαστε αλλα περυσι την ερωτευτηκα, οπως και κεινη, Η σχεση μας ειναι πολυ ομορφη και τρυφερη, εχουμε επικοινωνια και κοινους κωδικες, αλλωστε ημασταν κολλητες και πριν. Την αγαπαω οσο τιποτα και αυτη μου δειχνει το ιδιο, αλλα με βασανιζει πολυ εντονα κατι. Η κοπελα μου εχει απο το λυκειο μια πολυ καλη φιλη, την οποια την ξερω και γω απο πολλα χρονια γιατι μου τη γνωρισε η φιλη μου, και με την οποια βγαιναμε αρκετα συχνα οι τρεις μας και περνουσαμε τελεια, ειχαμε ολες κοινο χιουμορ και γενικα συζητουσαμε επι ωρες. Ειχαμε φτιαξει ενα πολυ καλο παρεακι γενικα. Εν πασει περιπτωσει, η συγκεκριμενη φιλη ειναι απολυτα εξαρτημενη απο τη φιλη μου. Και οταν λεμε απολυτα το εννοουμε στον υπερθετικο βαθμο. Την αγαπαει οσο κανεναν αλλο , οταν ειμαστε μεγαλυτερη παρεα ή ακομη και οι 3 μας την κοιταζει παντα, της απευθυνεται συνεχεια, την πειραζει και γενικα φαινεται οτι την ενδιαφερει η γνωμη μονο της φιλης μου, το λενε και ατομα περα απο μενα αυτο. Της εχει εξομολογηθει κιολας οτι δε μπορει να ζησει χωρις εκεινη, πραγμα που με εκανε να μου αναψουν λιγο τα λαμπακια, γιατι η συγκεκριμενη κοπελα μου φαινεται οτι γενικα το γερνει και οτι βλεπει τη φιλη μου ερωτικα. Μαλιστα η κοπελα αυτη ειχε καποια ψυχολογικα στην εφηβεια της και οταν εμαθε για τη σχεση μας επεσε σε τετοια θλιψη που δεν ηθελε να βγαινει απο το σπιτι και κολλησε ακομη περισσοτερο στη φιλη μου. της εξομολογηθηκε κιολας οτι ζηλευει που εγω και καλα της την πηρα απο αυτη.Επισης και η φιλη μου μου εξομολογηθηκε οτι περνουσε περιοδο πενθους (ετσι το χαρακτηρισε) επειδη η αλλη φεροταν πιο ψυχρα οταν εμαθε για μας. Αυτες οι λεξεις με εκαναν σιγουρευτω ποσο πολυ τη λατρευει και οτι ουτε κεινη μπορει να ζησει χωρις αυτη, οσο και αν λεει οτι ειναι απλη φιλικη αγαπη. Δε στο κρυβω οτι μου κοπηκε η ορεξη για μερες οταν ακουσα αυτες τις λεξεις και ακομη κ τωρα πληγωνομαι οταν το θυμαμαι. Να σημειωσω πως οι δυο τους εχουν τρομερη χημεια και πειραζονται αρκετα, γενικα οταν μιλανε οι δυο τους μπορει να ξεχνανε τι συμβαινει γυρω τους , πραγμα που με ειχε πικρανει πολυ και πριν ερωτευτω τη φιλη μου, γενικα επεφτε τρελο γραψιμο απο κεινες προς ολο τον εξωτερικο κοσμο, αν της εβλεπες α μπα θα νομιζες οτι ειναι ζευγαρι. Η φιλη μου λεει οτι ειναι η αγαπημενη της φιλη, οτι νιωθει πολυ βαθια πραγματα για κεινη και γενικα της συγχωρει τα παντα παρολο που ως ατομο η συγκεκριμενη δεν ειναι και το πιο ευκολο και γενικα μπορει να πεταει καποιες χοντραδες ή γενικα να κολλαει πανω στη φιλη μου και με τους αλλους να ειναι ακοινωνητη (και να το δειχνει). Παντα ομως τη δικαιολογει. Εμενα αυτο με ποναει οσο δεν παει, καθε φορα που αναφερεται αυτο το ατομο ή τη βλεπει εκνευριζομαι, παρολο που η φιλη μου μου λεει οτι δε συγκρινομαστε και το ενα ειναι απλη φιλικη αγαπη και το αλλο αγαπη ζωης. Εγω νιωθω μαλακας αλλα δεν ξερω γιατι. Οταν βλεπω τα ψουψουψου τους νιωθω απαισια. Επισης, ζηλευω τη σχεση που εχουν γιατι εγω δεν καταφερα να αγαπησω ποτε καμια μου φιλη απο το σχολειο και ουτε κ αυτες εμενα και εξαλλου αυτες που μου τυχανε στο σχολειο ή στη σχολη ητανε συμπαθητικες αλλα μεχρι εκει. Αντιθετα η φιλη μου εχει μια σχεση ζωης , θα ελεγε κανεις, με τη φιλη αυτη, ειναι σαν το αλλο της μισο φιλικα, παρολο που η ιδια λεει οτι εγω ειμαι το αλλο της μισο φιλικα και ερωτικα. Δεν ξερω τι να κανω, νιωθω τεραστια απογοητευση και πικρα, σκεφτομουν να στραφω σε ειδικο γιατι ειχα κανει στη φιλη μου καποιες σκηνες ζηλιας, κατι που θεωρησα οτι ηταν απαραδεκτο γιατι στην τελικη ειναι η αγαπημενη της φιλη και εγω ειμαι η κακια που με πειραζει αυτο. Απλως νιωθω οτι δε μπορω να το διαχειρστω πλεον, μπορω να μην αντιδραω καποιες φορες αλλα μεσα μου θα με τρωει. Αγαπαω τοσο πολυ τη φιλη μου δε μπορω να ζησω χωρις εκεινη και με στεναχωρει αφανταστα αυτο που εχουν...Ξερω τι απαντηση θα μου δωσεις, α μπα, ξερω οτι θα προσπαθησεις να με γειωσεις αλλα εγω και παλι ηθελα να ακουσω τι εχεις να πεις γιατι εκτιμω πολυ τη γνωμη σου...Τρεμω για το μελλον γιατι η κοπελα αυτη ειναι μονιμο μελος της παρεας μας και εγω θελω να αποδιωξω αυτο που νιωθω, το θεωρω τοσο κακο...- confused

Δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρεις τι θα ακούσεις. Για μένα, όχι μόνο είναι δικαιολογημένο αυτό που νιώθεις, αλλά έχεις κάνει και γαϊδουρινή υπομονή. Θα εκπλαγώ ιδιαίτερα αν δεν τρέχει κάτι ερωτικό μεταξύ τους. Νομίζω ότι η δικιά σου μάλιστα εκμεταλλεύεται την αδυναμία που της έχει η άλλη, που είναι λίγο πιο μονόχνωτη και δυσκολεύεται να βρει άλλο αντικείμενο ενδιαφέροντος.


Έχεις μπλέξει σε ερωτικό τρίγωνο, από αυτά τα ασφυκτικά που είναι αφόρητα επειδή μπλέκονται με τη «φιλία». Τουλάχιστον αν ήσασταν κανονικό, ξεκάθαρο τρίο, θα ήξεραν όλοι τι τους γίνεται, θα κανονίζατε τα ραντεβού σας αναλόγως. Σχέση ζωής δεν είναι ποτέ αυτή που βαφτίζουμε σχέση ζωής, Είναι αυτή που μας μένει όταν όλοι έχουν φύγει. Ξέρω ότι ακούς τις δικαιολογίες για να δικαιολογήσεις και τον εαυτό σου, αλλά κάποτε πρέπει να παραδεχτείς ότι είσαι πολύ θυμωμένη, και ότι έχεις δίκιο να θυμώνεις.


Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, η ιστορία σου είναι της κατηγορίας «αλλά είναι καλό παιδί». Δεν έχεις μια όμορφη και τρυφερή σχέση όταν ταλαιπωρείσαι τόσο πολύ, ο άλλος το ξέρει, και λίγο πολύ σου λέει να σφίξεις τα δόντια γιατί δεν σκοπεύει να αλλάξει τίποτα.

76

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ