Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η μέση λύση

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η μέση λύση Facebook Twitter
48


________________
1.


Πολύ συχνά τώρα τελευταία μαθαίνω για αυτοκτονίες νέων ανθρώπων, ή για άλλους που έκαναν απόπειρα, και ακόμα περισσότερους που το' χάσαν για διάφορους λόγους....κι όλα αυτά όχι από τις ειδήσεις, αλλά από το περιβάλλον μου εδώ που μένω (επαρχία). Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι γιατί όταν μαθαίνω το δυσάρεστο μαντάτο, με πιάνει απάθεια.. Δεν θλίβομαι καθόλου, δεν συμπάσχω και δεν με επηρεάζει στο ελάχιστο. Και κάποια είναι και άτομα που τα γνωρίζω πολύ καλά, όχι απλοί γνωστοί. Από το μυαλό μου μόνο περνούν οι καταστάσεις που στο παρελθόν κι εμένα με οδήγησαν σε κατάθλιψη, ακόμα και σε ακραίες σκέψεις όπως η αυτοκτονία, ή στην ιδέα ότι πάει τρελαίνομαι...Όμως όχι, όπως και πολλοί πολλοί άλλοι τα έβαλα κάτω και σηκώθηκα πάνω..Αντί λοιπόν να είμαι πιο ευαίσθητη και ανθρώπινη, -όντας παθούσα-, είναι σαν αυτές οι δύσκολες εμπειρίες της ζωής, μαζί με τη γνώση, την αποδοχή, την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη, να μου έχουν αφήσει και κυνισμό, και μια αίσθηση υπερδύναμης που φτάνει και σε υπεροψία απέναντι στην ψυχική αδυναμία του άλλου. Στη προσπάθεια να μη χάσω τα μυαλά μου, έχασα αρκετό από το ενδιαφέρον για τα μυαλά των άλλων..Σου πάει πουθενά το μυαλό γιατί;- cruella de village

Μα δεν το έχεις εξηγήσει ήδη μόνη σου στις τρεις τελευταίες προτάσεις;


Το γιατί φαίνεται να το ξέρεις. Δε νομίζω ότι ρωτάς αυτό. Νομίζω ότι δεν σου αρέσει η διαπίστωση.


________________
2.


Μου άρεσει ενα παιδι 8 χρόνια μεγαλύτερο τον γνώρισα εκει που δουλεύει πριν ενα μηνα σχεδόν. Ηρθε στο τραπέζι μου μίλησε και ολα καλα κ ολα ωραια και απο ενδιαφέρον και απο φλερτ καθε φορα που βλεπόμαστε αλλα μεχρι εκει καμία κίνηση για να παμε για ενα ποτο η κατι τέτοιο. Πιστεύω οτι αν ηταν να κανει κίνηση κατι θα είχε κανει . Τι να κανω να επιμείνω γιατι ο επιμενων ως γνωστόν νικά ή να το αφησω γιατι στην βράση κολλάει το σίδερο ;;; - Φιλια Λ.
Από πού είναι γνωστό ότι ο επιμένων νικά;


Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι αυτό που δυσκολεύεσαι περισσότερο να κάνεις, που είναι να μην κάνεις τίποτα από τα δύο. Φλερτάρεις με κάποιον, ωραία. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει συνέχεια και δεν είναι απαραίτητο να το ξεχάσεις. Μπορείς να το αφήσεις έτσι, διφορούμενο, για όσο θέλεις ή για όσο σε παίρνει, ό,τι διαρκέσει περισσότερο.


________________
3.


Πολυαγαπημένη α-μπα,
Είμαι κοντά στα 40 και σκέφτομαι να κάνω μπότοξ. Είναι επικίνδυνο για την υγεία; (ναι, ξερω, μπορώ να το googλάρω αλλά προτιμώ την άποψή σου)


Προτιμάς την δική μου άποψη από την άποψη ενός γιατρού; Για ρώτα έναν πλαστικό χειρουργό τι πιστεύει για την τελευταία σου διαφωνία με την κολλητή σου.


Βρε παιδί μου, και είσαι και κοντά στα σαράντα, το τι είναι επικίνδυνο για την υγεία δεν είναι ζήτημα άποψης και η πηγή σου για τόσο σοβαρά ζητήματα δεν πρέπει να είναι το google. Αν δεν εμπιστεύεσαι τις γνώμες των επαγγελματιών ή αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τους επαγγελματίες από τους τυχοδιώκτες καλύτερα να ξεχάσεις το μπότοξ, ένα κονσίλερ την κάνει την δουλειά του.

________________
4.


Αγαπητή Α, μπα,
πρώτα απ 'όλα, συγχαρητήρια για τις τρομερές απαντήσεις σου. Η ωμή σου ειλικρίνεια είναι απαραίτητη μερικές φορές! Και τώρα στο ζουμί. Είμαι 22 χρονών. Από πολύ μικρή με ταλαιπωρούσε το βάρος μου. Ήμουν πάντα και είμαι ακόμα αρκετά υπέρβαρη και όσες προσπάθειες κι αν έχω κάνει (σε όλες τις ηλικίες) δεν κατάφερνα ποτέ να χάσω πάνω από πέντε-έξι κιλά. Επειδή ως άνθρωπος έχω αναπτύξει μια αρκετά δυναμική προσωπικότητα και χαρακτήρα κι έχω υπάρξει και τυχερή, δεν έχω αισθανθεί ποτέ ρατσισμό για το βάρος μου. Δεν με κορόιδευαν τα παιδάκια, δεν με εμπόδισε να έχω εξαιρετικούς φίλους, μια οικογένεια που με αγαπά και με στηρίζει, τις σπουδές μου, κλπ. Όμως μου στέρησε πράγματα πολύ σημαντικά στην προσωπική μου ζωή. Δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ μου σχέση κι αυτό μου λείπει πολύ! Ποια είναι η ερώτηση μου?? Προσπαθώ πολύ ψάχνοντας μέσα μου να καταλάβω γιατί μου είναι τόσο δύσκολο να συγκεντρωθώ στο στόχο μου και να χάσω όσα κιλά χρειάζομαι για να είμαι όπως θέλω, αφού ξέρω τι επιπτώσεις έχουν στην ζωή μου. Κι επίσης δεν μπορώ να δεχθώ κι αυτή την ανοησία:"Δεν υπάρχει δε μπορώ , υπάρχει δε θέλω", γιατί μόνο εγώ ξέρω ΠΟΣΟ το θέλω! Τι πιστεύεις εσύ ότι μπορεί να φταίει και πως το αντιμετωπίζω επιτέλους μια και καλή??- #needforlove


Ότι δεν έχεις βρει ακόμα τον επαγγελματία που θα σε αντιμετωπίσει συνολικά, ως άνθρωπο με τις ιδιαιτερότητές του στη σχέση του με το φαγητό, και όχι ως ένα σώμα που πρέπει να χάσει κιλά. Ίσως έχεις προσπαθήσει μόνη σου, και η αποτυχία δεν είναι παράδοξη, γιατί είσαι νέα και δεν έχεις καταφέρει ακόμα να αποκωδικοποιήσεις τι σημαίνει το φαγητό για σένα, τι συμβολίζει, και πώς να αλλάξεις τη σχέση σου μαζί του. Η δυναμική σου προσωπικότητα θα σε βοηθήσει να διαλέξεις τον κατάλληλο άνθρωπο που θα συνοδεύσει σε ένα καινούριο ταξίδι που θα σε φέρει σε επικοινωνία με το σώμα σου.

________________
5.


ωραία, έκανα σεξ ταυτόχρονα με 2 αγόρια και δεν το μετανιώνω καθόλου, ίσα ίσα μου άρεσε πολύ και θα το ξαναέκανα..γιατί όμως να με κράξουν τόσο πολύ οι φίλες μου και να φτάσουν στο σημείο να μην μου μιλάνε;; τί αφορά τους άλλους τι κάνω στο κρεβάτι μου;; πως μπορεί κανείς να με λέει π&*$ανα ενώ δεν με ξέρει καν και να με κρίνει μόνο από αυτήν μου την πράξη (αναφέρομαι σε τρίτους επειδή διαδόθηκε).-catgirl


Έλα τώρα, που σου φαίνεται παράξενο που σε κουτσομπολεύουν. Τι περίμενες να γίνει; Σου έχει ξανασυμβεί να πεις κάτι πικάντικο στις φίλες σου και να μην το μάθει απολύτως κανείς;


Δεν παίρνω το μέρος των φιλενάδων σου, μη νομίζεις κάτι τέτοιο. Φυσικά και δεν σε κρίνω, αλλά μην πέφτεις και τόσο από τα σύννεφα. Σε ποιο σύμπαν θα πέρναγε αυτό απαρατήρητο; Πίστευες ότι ζεις σε τέτοιο περιβάλλον; Κάνε ό,τι θέλεις, πες ό,τι θέλεις, αλλά αν πραγματικά δεν μπορείς να προβλέψεις τις αντιδράσεις, καλύτερα να είσαι πιο προσεκτική στο τι λες στον καθέναν.


Αν θέλεις να είσαι η πρωτοπόρος που θα διαδίδει δυναμικά το δικαίωμα της στην σεξουαλικότητα της, συγχαρητήρια για το θάρρος σου, κι εγώ μαζί σου είμαι, αλλά δεν δικαιολογείται να εκπλήσσεσαι από τις αντιδράσεις. Αν είσαι έτοιμη να δώσεις μάχη, πρέπει να τις έχεις προβλέψει και να έχεις σκεφτεί πώς θα τις αντιμετωπίσεις. Και τονίζω ξανά, δεν κρίνω αυτό που έκανες, αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι δεν γίνεται να μην λαμβάνεις υπόψη σου το ενδεχόμενο κουτσομπολιού όταν αποκαλύπτεις πράγματα για σένα.


Τώρα, αυτό που πρέπει να σκεφτείς, είναι αν η απάντηση «τι σας ενδιαφέρει τι κάνω εγώ» σε βοηθάει. Κατά τη γνώμη μου αποδυναμώνει την θέση σου, γιατί είναι σα να παραδέχεσαι ότι έκανες κάτι κακό. Δεν μπορείς να τους αναγκάσεις να μην τους ενδιαφέρει το θέμα, θα τους ενδιαφέρει ό,τι επιλέξουν να τους ενδιαφέρει. Το «μου άρεσε πολύ και θα το ξαναέκανα» μου φαίνεται καλύτερη στάση – αλλά και πάλι, πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για τις αντιδράσεις.

________________
6.


Πώς σου φαίνεται το φαινόμενο που κάποιοι άντρες λίγο πριν να παντρευτούν και όντας στη σοβαρή σχέση που θα καταλήξει στο γάμο, κρατάνε επαφή (τηλεφωνική, μηνυματική, σεξουαλική κλπ) με ερωμένες και το κόβουν μαχαίρι λίγο πριν το γάμο? Μου έχει τύχει πολλάκις, όντας η ερωμένη (ευτυχώς), να μαθαίνω ξαφνικά ότι ο άλλος πρόκειται να παντρευτεί οσονούπω και μέχρι και "χθες" τα μηνύματα έπεφταν βροχή και τα ερωτόλογα και γιατί μερικές φορές και η σεξουαλική επαφή. Δηλαδή μάθαινα τελευταία στιγμή ότι είναι σε σχέση και παντρεύεται, αφού η μέχρι τότε συμπεριφορά του πρόδιδε άνθρωπο μη-δεσμευμένο.Εμένα δεν μου πέφτει λόγος ποια θα παντρευτεί, αλλά ως πότε θα "τους κάνω πλάτες" και δεν θα ρίξω ένα μπουρλότο να τους διαλυσω την βολική ζωή? Τουτέστιν, ως πότε θα αλωνίζουν ελεύθερα απατώντας τις μελλουσες γυναίκες τους? Θέλω τόσο πολύ να τους τιμωρήσω και να τους "δώσω" στεγνα στις κοπέλες/γυναίκες τους γιατι έχω γραπτά μηνύματα, emails, φωτογραφίες, τα παντα! Αλλά έτσι και το κάνω, δεν θα κερδίσω τίποτα. Άσε που θα το έχω βάρος στη συνείδησή μου ότι χάλασα ένα σπιτικό...Τι θα έκανες στη θέση μου?- Θα ήθελα να είμαι η τιμωρός


Μου φαίνεται λίγο παράξενο που σου έχει συμβεί πολλάκις. Πόσο πολλάκις; Δύο φορές; Δέκα; Νομίζω έχει διαφορά.
Θέλω να πω, να το αποδώσουμε στην κακή σου τύχη ή υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση; Δεν ξέρω. Πόσες φορές γίνεται να μην καταλάβεις ότι κάποιος όχι απλώς είναι δεσμευμένος, αλλά πάει για γάμο;


Και δεν απαντάω σχετικά με την ηθική ή την γενική στάση των αντρών που αναφέρεις, γιατί δεν έστειλαν αυτοί ερώτηση.

________________
7.


20 χρονών μόνη. Από μικρή ηλικία με βασάνιζε το θέμα των φίλων. Έκανα παρέα με ανθρώπους που δεν ταίριαζα (ας πούμε ως προς τον τρόπο ζωής, τις επιλογές). Το καταλάβαινα και με ενοχλούσε. Από την άλλη φοβόμουν πολύ τη μοναξιά και έτσι δεν προσπαθούσα περαιτέρω μη τυχόν χάσω κι αυτούς που είχα. (αυτοπεποίθηση γενικά μηδέν).
Πλέον έχω μείνει στην πόλη μου για σπουδές και έχω κόψει σχεδόν κάθε επαφή με συνομήλικους της πόλης μου. Κάνω παρέα με μια κοπέλα με την οποία πάλι δεν κολλάω και αυτό με πνίγει κάπως.
Δεν "μπορώ" να βγω και να κοινωνικοποιηθώ, τα ξέρω όλα σ' αυτήν την πόλη και γενικά η διάθεση μου περνάει από περίεργα μονοπάτια κάθε τόσο.
Οι λύσεις που δίνω αργούν (όπως το να πάω σε άλλη πόλη που έχω αδέρφια, 2 καλούς φίλους-οι οποίοι έφυγαν για σπουδές).
Τι λες;- Wrong

Ότι υπάρχουν λύσεις, και αυτό δεν είναι αυτονόητο. Επίσης λέω ότι μέχρι τα 20 οι ευκαιρίες που μας δίνονται για να κοινωνικοποιηθούμε είναι πολύ περιορισμένες. Αργότερα, με τις σπουδές και την εργασιακή ζωή, αν έχουμε κάνει επιλογές που μας ταιριάζουν, ανοίγουν πολύ οι ορίζοντες και είναι πιο πιθανό να βρεθούμε ανάμεσα σε ομάδες ανθρώπων που ταιριάζουμε περισσότερο.


Μέχρι τότε μην περιμένεις να σου πέσουν οι ευκαιρίες από τον ουρανό. Δεν είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης να κάνεις παρέα με ανθρώπους που δεν ταιριάζεις απόλυτα για να μην είσαι μόνη, υγιές είναι. Παράλληλα ασχολήσου με όσα πράγματα σου αρέσουν, χωρίς να έχεις απαραίτητα παρέα. Όσο αναπτύσσεις τα ενδιαφέροντα σου τόσο πιο πιθανό είναι να συναντήσεις κάποιον με τον οποίο τα μοιράζεσαι.


48

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
#7πως ειναι δυνατον να εχεις κοψει καθε επαφη με συνομηλικους σου, οταν λες οτι σπουδαζεις????καλυτερη ευκαιρια για κοινωνικοποιηση απο τον καιρο των σπουδων ,δεν υπαρχει για ατομα της ηλικιας σου...βρες ατομα και παρεες απο την σχολη σου για καποιες εξοδους, γνωρισε αλλες δικες τους παρεες και σιγα σιγα θα δικτυωθεις...
#6την ιδια εκπληξη που σχολιασε η abba, εχω.σου εχει συμβει "πολλακις" ,κατι που προσωπικα δεν εχω ξανασυναντησει, ποσω μαλλον να μου συμβει.το μονο που μπορω να σκεφτω, ειναι οτι πρεπει να κανεις πολυ επιδερμικες σχεσεις για να κανεις σεξ, διαφορετικα θα ηξερες τι περιπου συμβαινει στην ζωη τους. δεν κρυβονται αυτα ...για την αντιδραση σου, κανεις δεν μπορει να σου πει τι να κανεις. προσεξε μονο μην γινεις γραφικη φωναζοντας πισω απ τον καθενα, "μη φευγεις, θα φαρμακωθω".καλυτερα ιδεα βρισκω το να μπαινεις σε ουσιαστικες σχεσεις ,εφοσον σε ενδιαφερει η αποκλειστικοτητα...
#5 Σιγά τον πολυέλαιο. Κι εγώ το έχω κάνει, και θα το ξαναέκανα, τα αγόρια δε με θεώρησαν "πόρνη", και ούτε βγήκαν στο μπαλκόνι να το φωνάξουν στη γειτονιά (ίσα ίσα, μια χαρά παρέα κάναμε και άνευ παρτούζας). Ήμουνα πολύ τυχερή, βέβαια. Ξέρω καλά ότι άλλοι στη θέση τους μπορεί και να το έκαναν. Τώρα, βέβαια, εσύ, αχ εσύ πήγες να κάνεις κάτι άλλο: είτε να μοιραστείς αθώα-αθώα τη χαρά με τις φιλενάδες, είτε να ψαρέψεις την αποδοχή τους, γιατί ούτε και εσύ ήσουν κατασταλαγμένη ηθικά για όσα έγιναν. Δε σου λέω ότι έπραξες κακώς, αλλά τί περίμενες; (ειδικά αν δεν ξέρεις τις απόψεις τους για αυτό το θέμα). Αν δε ζήλεψαν, θα τους φάνηκε εξωγήινο, και αν δεν τους φάνηκε εξωγήινο, θα τους φάνηκε πρόστυχο, και ότι από τα τρία και να συνέβαινε είναι πολύ ζουμερό κουτσομπολιό για να το κρατήσουν για τον εαυτό τους. Δεν πειράζει: Το πάθημα, μάθημα, άλλο φίλη άλλο φίδι, τα εν οίκω μη εν δήμω, και ούτω καθεξής. Και από εδώ και πέρα, όταν σε ρωτάνε ή απάντηση είναι "ναι, βέβαια. Και λοιπόν;" , και στο "πουτάνα" έχεις διάφορες ωραίες επιλογές όπως "δεν πιστεύω πως είμαι πουτάνα αν δε μου το φέρεις σε επίσημο έγγραφο" "ναι, τιμή μου και καμάρι μου" "από τον καθένα σας που μου το λέει, όταν με φλερτάρει θέλω είκοσι ευρώ" "άμα θέλεις θα σου μάθω εγώ το κόλπα", και έτσι. Με την απαραίτητη τρολλοδιάθεση και χιούμορ. Φυσικά.
Καλή απάντηση αλλά το τελευταίο κομμάτι είναι σαν αποδοχή πουτανιάς. Καλύτερα να κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα που βρέθηκε σε 1 τρίο. Τύπου: Και τι έγινε; Εσείς δεν θα θέλατε τρίο; Και άφησέ τις να βράζουν στις σκέψεις τους. Λέω εγώ τώρα.
για τοσο καυτα θεματα, δεν ειναι ευκολο να σου πουν τι λεγεται πισω απ την πλατη σου. εγω εχω ακουσει πολλα τετοια σχολια, για αλλες που καμαρωναν ανεμελα, νομιζοντας οτι τις αποδεχονται,
Όπως υπάρχουν αυτοί που φοβούνται να σου πουν τί λέγεται πίσω από την πλάτη σου, για να μη σε προσβάλλουν, για να μην εκτεθούν (δεν έχει και μεγάλη σημασία) έτσι υπάρχουν και άλλοι (οπωσδήποτε θα έχεις γνωρίσει αρκετούς), που με πολύ ευτυχισμένο ύφος θα σε "ενημερώσουν" για τις κακίες σε βάρος σου, (πολλές φορές μάλιστα λέγοντας ότι το κάνουν "για το καλό σου", με "διακριτικότητα" και τα τοιαύτα), αν μη τί άλλο για να ευχαριστηθούν το πληγωμένο σου ύφος. Ναι, ούτε κι εγώ τους συμπαθώ, και δεν επιδιώκω να τους κάνω παρέα, αλλά παρατηρώ πως ανήκουν στα ενδημικά φυτά της Ελληνικής κοινωνίας. Και κρύβονται και εύκολα, ως τα ζιζάνια ανάμεσα στα καλλιεργήσιμα είδη. Σε αυτούς, εύκολα στοιχηματίζω τα λεφτά μου ότι, δε μπορεί, τόσα χρόνια που έχουν περάσει από τότε (περίπου οκτώ), κάτι θα είχε φτάσει στα ωραία ροζ αυτιά μου. Θα μου πεις, οκ, αλλά δε μπορώ να ξέρω τί σκέφτεται ο καθένας, και πώς με κρίνει μέσα του. Ναι, όντως, δε μπορώ, αλλά από τη στιγμή που δε μου δημιουργεί πρόβλημα και δε μου το λέει, δε γίνεται παρά να μη με αφορά. Κι εγώ με τη σειρά μου είμαι ευγνώμων στα αγόρια για τη διακριτικότητα της πράξης (απουσία ξεφωνίσματος), και όχι της σκέψης ή κρίσης (την οποία προφανώς και δε γνωρίζω).
#6 Aφού θα το έχεις βάρος στη συνείδησή σου, γιατί σκέφτεσαι να κάνεις κάτι που δεν εγκρίνεις; Προφανώς από θυμό, πίκρα, πόνο κλπ. Επαρκούν ως λόγοι για να προβείς σε μια εκδίκηση που ενδεχομένως θα ανοίξει έναν κύκλο από ανεξέλεγκτα συναισθήματα και απρόβλεπτες συνέπειες στον οποίον μπορεί να παρασύρεις άλλους ή/και να παρασυρθείς κι εσύ η ίδια; Αυτό το κρίνεις εσύ.Οι άνδρες που θέλουν να απατούν τις συντρόφους τους (ανεξαρτήτως γάμου, δεσμού ή άτυπης συμβίωσης) θα εξακολουθήσουν να το κάνουν για όσο το επιλέγουν και είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους. Αν δεν το δεχτείς ως γεγονός, το πρόβλημα είναι μόνο δικό σου. Και μπορείς να το αντιμετωπίσεις δοκιμάζοντας τη μέθοδο και ακολουθώντας το δρόμο που εσύ θεωρείς καλύτερο. Προσωπικά, θα σου συνιστούσα να καταβάλλεις γενναίες προσπάθειες για να το αποδεχτείς και να το πάρεις απόφαση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αυτεξούσιοι και συμπεριφέρονται και πράττουν με γνώμονα τις δικές τους αξίες και τις δικές τους συλλογιστικές σε κάθε περίπτωση - ακόμα και στα λάθη τους, τις απρέπειές τους, τις καφρίλες τους, τις παραβάσεις παντός είδους και κατηγορίας."Μου έχει τύχει πολλάκις, όντας η ερωμένη (ευτυχώς), να μαθαίνω ξαφνικά ότι ο άλλος πρόκειται να παντρευτεί οσονούπω"Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως έχεις σοβαρό πρόβλημα ευπιστίας ή αφέλειας - τουλάχιστον όσον αφορά τους εραστές/συντρόφους σου. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο που σ' αυτον τον τομέα πέφτεις συνεχώς θύμα επιτήδειων συγκεκριμένης νοοτροπίας. Όταν ένα μοτίβο, στο οποίο συμμετέχεις, επαναλαμβάνεται, μάλλον επαναλαμβάνονται και οι αιτίες του. Και η αιτία που καλείσαι εσύ να εξετάσεις πρωτίστως είναι ο εαυτός σου : οι δικές σου κινήσεις, o τρόπος σκέψης, τα τρωτά, η συμπεριφορά, οι ελλείψεις κλπ. Γίνε πιο επιφυλακτική, επιλεκτική, ανέβασε τον πήχυ των προαπαιτούμενων, θέσε όρια συμπεριφοράς στους μελλοντικούς υποψήφιους, έλεγξε τη ζωή και τα λεγόμενα των επόμενων πιθανών συντρόφων σου, μάθε καλύτερα τον εαυτό σου, σπούδασε με μεγαλύτερη εμβρίθεια τον κόσμο, κάνε ό, τι νομίζεις πως απαιτείται για να μην την ξαναπατήσεις, τέλος πάντων. Μην ξεχνάς ποτέ πως εσύ είσαι υπεύθυνη για το τί πιστεύεις και ποιόν εμπιστεύεσαι.
#5. Cat-woman με γεια σου με χαρά σου, κανείς δεν έχει απολύτως κανένα δικαίωμα να κρίνει τη σεξουαλική ζωή του άλλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, νομίζω ότι το κατσάδιασμα από φίλες κρύβει και λιγάκι (πολύ;) ζήλια, γιατί η άλλη δεν θα μπορούσε να έχει το θάρρος να κάνει αυτό που έκανες εσύ, πόσο μάλλον αν έχει αποτελέσει φαντασίωσή της (όλοι έχουμε φαντασιωθεί λίγο πολύ μία τέτοια φάση)Η άλλη όψη: οι άντρες συνηθίζουμε να ρωτάμε για τη σεξουαλική ζωή των κοριτσιών μας. Έχεις σκεφτεί τι θα πεις αν σου κάνει ερώτηση επί του θέματος (αν έχεις κάνει σεξ με παραπάνω από έναν άντρα ταυτόχρονα) κάποιο μελλοντικό αγόρι που πραγματικά θα το αγαπάς;
Βρήκα το παρακάτω, αγνώστου συγγραφέα (όποιος ξέρει ας με διαφωτίσει). Το στέλνω έστω και καθυστερημένα, γιατί νομίζω δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση."Καθώς περνάει ο καιρός η ζωή θα τα φέρει έτσι και θα συναντησεις ανθρώπους -ηδη σου συμβαίνει - άντρες και γυναίκες ,με τους οποιους θα νιωσεις τόσο ελεύθερος που δεν θα χρειαζεται να λες ψέματα ...θα εχεις ανθρώπους που θα τους επιτρεπεις να είναι ακριβως όπως είναι , δίχως να υπάρχει αναγκη να σου πουν ψέματα ....Είναι οι αληθινοί φιλοι ...Να τους φροντιζεις αυτους ...."
#5 Tί εννοείς "πώς μπορούν"; Μπορούν να σε θεωρούν ό, τι θέλουν οι ίδιοι. Όπως μπορείς και εσύ να τους θεωρείς ό, τι θέλεις εσύ. Δεν καταλαβαίνω τον προβληματισμό. Εμ, γνωστοποιείς προσωπικές σου λεπτομέρειες, εμ σε ενοχλεί η κριτική που δέχεσαι γι' αυτές. Ε, τότε γιατί τις κοινοποιείς σε αφερέγγυα πρόσωπα αν όχι για να τις σχολιάσουν, να σε επικρίνουν, να τις διαδώσουν; Το ίδιο ισχύει και σε περίπτωση που αυτό συνέβη από τους σεξουαλικούς παρτενέρ σου : Γιατί πήγες με πρόσωπα από τα οποία διακινδύνευες να διασυρθείς τις επόμενες μέρες, εφόσον αυτό συνιστά πράξη που σε εξοργίζει;Επίσης, όσο δικαίωμα στο λόγο, τα κουτσομπολιά, τα σχόλια, τις επικρίσεις και τις διαδόσεις έχουν οι άλλοι, ακριβώς τόσο έχεις κι εσύ. Π.χ. Σε αποκαλούν πουτάνα; Αποκάλεσέ τους κι εσύ οπισθοδρομικούς κρετίνους, πρωτόγονους, ούγκα μπούγκα, ναφθαλίνες, φορμόλες (διάλεξε εσύ χαρακτηρισμό) - διάδωσέ το όσο ακριβώς το διαδίδουν κι αυτοί! Και πάει λέγοντας... Σε στολίζουν με μυθοπλαστικές ιστορίες; Κατασκεύασε αντίστοιχες πιπεράτες κι εσύ γι' αυτούς ή συμπεριέλαβέ τους μέσα στις ίδιες τις δικές τους ιστορίες - σε πληροφορώ ότι δε θα ξέρουν από που τους ήρθε! Με λίγα λόγια, πάψε να αντιδράς σα θύμα γιατί δεν είσαι.
#4Δεν φταίς απαραίτητως εσύ, μην το παίρνεις προσωπικά. Οι περισσότεροι υπέρβαροι δεν καταφέρνουν να χάσουν τα κιλά που θα έπρεπε/θα ήθελαν να χάσουν. Ακόμα και αν τα καταφέρουν όμως, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό σε βάθος πενταετίας τα ξανακερδίζει.Δοκίμασε αρχικά μία επίσκεψη σε διατροφολόγο (αν δεν το έχεις ήδη κάνει) και ένα ήπιο πρόγραμμα άσκησης (όχι απαραιτήτως σε γυμναστήριο-μπορείς να εντάξεις σταδιακά περπάτημα για παράδειγμα στην καθημερινότητά σου). Δεν αναφέρεις συγκεκριμένο ΔΜΣ, οπότε δεν μπορώ να σου προτείνω κάτι πιο συγκεκριμένο. Λύσεις υπάρχουν όμως, μην απογοητεύεσαι!! :)
Γιατί σε κατακρίνουν μάλλον για τη σκέψη που έκανες και τώρα θα σταματήσουν και να σου μιλάνε.Και ύστερα αναρωτιούνται κάποιοι γιατί οι φίλες,εντός ή εκτός εισαγωγικών,της κοπέλας έχουν σταματήσει να της μιλάνε...
#5 ας κουτσομπολέψουν, ας γελάσουν, ας μην εγκρίνουν, ας την κράξουν... πώς είναι δυνατόν όμως οι ΦΙΛΕΣ της να σταματήσουν να της μιλούν για μια σεξουαλική επιλογή της? δεν κάνει εντύπωση σε κανέναν? εμένα αυτή η στάση μου βγάζει κακία, ζήλια, εσωτερικευμένο μισογυνισμό και εν τέλει μη πραγματική φιλία. αν εγώ π.χ. δεν εγκρίνω το γεγονός ότι η φίλη μου η Μαρία έκανε παρτούζα ή η φίλη μου η Ελένη γουστάρει να φοράει strap on ε δε θα τους κόψω και τη καλημέρα ουρλιάζοντας "πόοοοοορνες".
#1 Αχ αυτό το θέμα της απάθειας... Νομίζω ότι μερικοί άνθρωποι απλά αδυνατούμε να συμπάσχουμε. Χωρίς να έχω περάσει κάτι ανάλογο και όμως η έλλειψη συναισθημάτων μου απέναντι σε τελικές ασθένειες και θάνατο ακόμα και κοντινών μου προσώπων με ανησυχεί.
Κοίταξε captain,επειδή είμαι σίγουρος ότι αν χρειαζόταν θα πρόσφερες τη βοήθειά σου σε κάποιον,κατά την άποψή μου,αυτό θα έπρεπε να σε βάλει σε σκέψεις.Θέλω να πω,έχεις τη διάθεση να προσφέρεις και αυτό δεν είναι απάθεια και στη θέση σου δε θα ανησυχούσα και τόσο.Ισως η δράση ή διάθεση για δράση να είναι αυτή που μας χαρακτηρίζει εν τέλει.
Σε πολύ γενικές γραμμές η εμπάθεια παραλύει, δηλαδή η έμπρακτη συμπαράσταση, η παρέα σε στυλ ακροατής είναι μεγαλύτερη βοήθεια από το να κάνουμε το δράμα του πάσχοντα δικό μας.Αν μπορείς να σκεφτείς τρόπους να βοηθήσεις χωρίς να επιβαρύνεις συναισθηματικά των παθών, είναι ότι καλύτερο.
Θα ήθελα να σταθώ λίγο στο 5. Λες πως οι φίλες σου σε κουτσομπόλεψαν σε τρίτους. Όταν λες "φίλες", εννοείς άτομα που εμπιστευόσουν και έχετε αποδείξει μέσα στην κοινή σας πορεία ότι νοιάζεστε η μια για την άλλη, ή εννοείς "παρέα"? Διότι η "παρέα" δεν σε σώζει. Αν όμως ήταν πραγματικές "φίλες" (ή εσύ τις θεωρούσες έτσι) καλό είναι να αναθεωρήσεις τάχιστα. Αν δεν μπορούν να βάλουν εσένα ως προταιρεότητα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, λυπάμαι, είναι απλά "κορίτσια που χαζολογάμε μαζί". Καλές είναι κι αυτές, αλλά να τις βλέπεις στις πραγματικές τους διαστάσεις. Αυτές λοιπόν θα κάνουν ότι ακριβώς σου έγραψε η Α, μπα, να το έχεις στο νου σου για το μέλλον.
#5 Hi five girl!!! Κάνε ότι σε ευχαριστεί, μην απολογείσαι και μη βάζεις δικαστές στο κρεβάτι σου. Αλλά αυτές που αποκαλείς φίλες σου...μάλλον δεν. Μπορεί να ζω κι εγώ σε άλλο σύμπαν αλλά μου φαίνεται τραγικό να σχολιάζουν οι φίλες σου με τρίτους κάτι τόσο προσωπικό που τους εκμυστηρεύτηκες, όσο και να διαφωνούν.
#1 Αγαπητή Κρουέλα, αυτό που (δεν) νιώθεις είναι φυσιολογικό και υγιές θα έλεγα, μην νιώθεις τύψεις. Απλά μια συμβουλή από μια ομοιοπαθούσα, προσπάθησε να μην μεταφέρεις την απάθεια στις στενές προσωπικές σου σχέσεις, ερωτικές, φιλικές και οικογενειακές. Αλλά ακόμα και εκεί, όταν αρχίζουν τα δράματα θα είναι ίσως χρήσιμο να μεταδώσεις τη δική σου πιο αντικειμενική οπτική του προβλήματος.
5. Το "μου άρεσε πολύ και θα το ξαναέκανα" καλύτερα να το παραλείψεις αν ξέρεις ή υποψιάζεσαι ότι κάποια/ες από τις φίλες σου ενδιαφέρεται για κάποιον/ους από τους παρτενέρ σου.
Μπουκετάκι συχνά εμφανιζόμενων ερωτήσεων το σημερινό Α,μπα! Έχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει θέμα που να έχει μείνει πλέον ασχολίαστο είτε από την Α,μπα, είτε από εμάς τα παιδιά εδώ κάτω. Αλλά δεν κρατιέμαι θα το πω για την catgirl του #5:-Βρε γατοκόριτσο, αφού κι εσύ η ίδια λες ότι δεν αφορά κανέναν το τί κάνεις στο κρεβάτι σου (κι έτσι είναι), τότε γιατί τινάζεις τα σεντόνια σου μπροστά στα αδηφάγα βλέμματα του κόσμου; Από τη στιγμή που βγαίνεις στο "μπαλκόνι", είσαι στο έλεος της κριτικής του κάθε περαστικού. Καλώς-κακώς, έτσι είναι. Αν ήσουν πραγματική "γάτα", δεν θα σε ένοιαζε να μοιραστείς τα νυχτερινά σου κατορθώματα, απλώς θα λιαζόσουν ευχαριστημένη πάνω στα κεραμίδια όλη μέρα... και θα άφηνες τους άλλους να απορούν για το τεράστιο χαμόγελό σου ;)
#3 εμένα μου είχαν προτείνει οι γιατροί της δυτικής ιατρικής να κανω μποτοξ για θεραπευτικους λόγους (ημικρανίες). Αρνήθηκα οταν έμαθα πως πρόκειται για τοξίνη. Διάβασε κ ρωτά πολλες γνώμες γιατρών. Οι εναλλακτικοί θεραπευτές θεωρούν οτι όσο πιο όμορφος εισαι μεσα αυτο θα ακτινοβολεί κ έξω....
@Niki09 Το ίδιο πιστεύουν και οι κανονικοί γιατροί και όλοι οι λογικοί άνθρωποι. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα εσωτερικά στο σώμα θα έχει και κάποια συμπτώματα που θα εμφανίζονται και εξωτερικά. Οπότε σου δίνουν φάρμακα να σε θεραπεύσουν και αυτό συνήθως αντικατοπτρίζεται και απ' έξω στην συνέχεια. Το μπότοξ φαντάζομαι στην περίπτωση σου σκοπό είχε να αναισθητοποιήσει κάποιο τραυματισμένο νεύρο που σου δημιουργεί πρόβλημα - για κανένα εξάμηνο. Δικαίωμα σου να μην το κάνεις. Αλλά εντελώς πληροφορικά, σχεδόν τα πάντα στην φύση μπορεί να είναι τοξικά για το σώμα μας, ο βασικός παράγοντας είναι η δοσολογία. Για να καταλάβεις το νερό είναι θανατηφόρο σε υψηλές δόσεις. Το οξυγόνο, η βιταμίνη C και το αλάτι επίσης. Επίσης να σου θυμίσω ότι χάρη στην (δυτική) ιατρική έχεις εσύ προσωπικά και όλοι οι αγαπημένοι σου βάσιμες ελπίδες να ζήσετε ποιοτικά μέχρι τα 80 χρόνια σας και ακόμη παραπάνω.
Δεν διαφωνούμε απλα βλέπουμε απο αλλη σκοπιά κ με διαφορετική φιλοσοφια την ασθένεια. Η δυτική ιατρική, σε ενα μεγάλο ποσοστό, σκοπό εχει να καταστείλει τα συμπτώματα των ασθενειών κ όχι να θεραπεύσει την ίδια την ασθένεια. Το να "μποτοξάρω" κάθε 6μηνο τους μύες για να μην υπάρχει συσπαση στην περιοχή κ κατα συνέπεια κεφαλαλγια για μένα δεν θεωρείται θεραπεία. Θεραπεία ειναι να δω ολιστικα το θέμα,τι εχουν να μου "πουν" οι ημικρανίες κ στη συνέχεια να επιφερω την ίαση με τη βοήθεια εναλλακτικών θεραπειών. Φυσικα, οταν αντιμετωπίζω μια επείγουσα σωματική κατάσταση όπως ειναι η αλλεργία, θα πάρω κορτιζονη αλλα ταυτόχρονα θα το δουλεύω κ θα το δω και ψυχοσυναιαθηματικα. Αν εχω αϋπνίες για παράδειγμα δεν θα καταφυγω στα λεξοτανίλ αλλα στη βαλεριάνα κ θα δω με κάποιον ψυχολόγο τον λόγο που ξενυχτώ! Ειναι αστείο να αναφέρεις στις μερες μας μέσο όρο ζωής τα 80! Στα 80 έφθασαν οι γιαγιάδες μας κ οι παππούδες μας που ζούσαν στα χωριά, με ενα καλο τροπο ζωής κ ηταν παρθένοι οργανισμοί αφου έπαιρναν μόνο αλγκόν!!! Στις μερες μας οι ανθρωποι πεθαίνουν επι το πλείστον απο καρκίνο κ καρδιοπάθειες πριν προλάβουν να φτάσουν τα 60! Για ποιο μέσο όρο ζωής στα 80 συζητάμε;
@Niki09 Σου εύχομαι περαστικά για τις ημικρανίες σου. Και εγώ δεν είμαι καθόλου υπέρ της αλόγιστης χρήσης φαρμάκων για ψύλλου πήδημα - ειδικά αντιβιοτικών και υπνωτικών. Είμαι υπέρ της χρήσης φαρμάκων πάντα με συνταγή γιατρού και στην συνταγογραφημένη ποσότητα και συχνότητα. Μερικές φορές όμως, δυστυχώς, ακόμη και ο καλύτερος γιατρός το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ανακουφίζει τα συμπτώματα. Θα ήθελα όμως να σου πω πως μπερδεύεις τον "μέσο όρο ζωής" με το γεγονός ότι κάποιοι λίγοι παππούδες ζούσαν μέχρι τα 80 ή τα 100 σε κάποια χωριά, στα οποία μπορεί να είχε ταυτόχρονα και παιδική θνησιμότητα στα κόκκινα και όπου ένα γρατζούνισμα από αγροτικό εργαλείο προκαλούσε τον θάνατο από τέτανο. Αυτό πίστεψε με δεν είναι καθόλου μα καθόλου αστείο. Ο μέσος όρος δεν λέει ότι όλοι θα πεθάνουμε στα 80 - λέει ότι κάποιοι θα πάνε στα εκατό και κάποιοι θα πεθάνουν μικρότεροι από τα 60. Απλά αν προσθέσουμε όλες τις ηλικίες θανάτου και διαιρέσουμε διά τον αριθμό των ανθρώπων που πεθάναν, όσο μεγαλύτερο είναι το αποτέλεσμα τόσο το καλύτερο για την χώρα. Ενδεικτικά αναφέρω πως η προσδοκώμενη διάρκεια ζωής για έναν Έλληνα το 1800 (που ο αέρας ήταν καθαρός, όλα τα τρόφιμα βιολογικά και δεν έπαιρνε κανένας τοξικά φάρμακα) ήταν 36 χρόνια, το 1950 ήταν 63 χρόνια, το 1970 ήταν 72 χρόνια και σήμερα είναι 81 χρόνια. Αυτό το οφείλουμε κυρίως στην πρόοδο της Δυτικής Ιατρικής και της Φαρμακολογίας.
Πες τα ρε DeLaNet μου. Κοροιδεύαμε προχθές αυτές που βρίζουν το φαμινισμό, ξεχνώντας ότι ο φεμινισμός έκανε τις γυναίκες να βγουν από τα από τα αβυσσαλέα βάθη της κουζίνας τους. Το ίδιο κάνουν και όσοι βρίζουν αλόγιστα όχι απλώς την κατάχρηση φατμάκων (που όντως υφίσταται) αλλά το σύνολο της δυτικής ιατρικής - στην οποία οφείλουμε το ότι πλέον πχ. η φράση "πέθανε στη γέννα" μας κάνει να σκεφτόμαστε τον Όλιβερ Τουίστ κι όχι καμιά γνωστή μας.
@agiospyridwnasΠαραθέτετε link για μια δημοσίευση του 2004 (παλιά) σε περιοδικό ψυχολογίας (όχι ψυχιατρικής) για μια μελέτη παρατήρησης που δεν εμπλέκει πειραματική διαδικασία (longitudinal prospective) όπου δεν υπάρχει full access (άρα ούτε εσείς τη διαβάσατε ολόκληρη). Θεωρώ πως δε διαβάσατε ούτε την περίληψη, αλλιώς θα είχατε προσέξει πως λέει "It was concluded that there is ΝΟΤ any psychological factor for which an influence on cancer development has been convincingly demonstrated in a series of studies".
#5 Η δυναμική μιας γυναικείας παρέας είναι σαν τα καβούρια μέσα σε ένα κουβά: Όταν το ένα προσπαθεί να ανέβει τα υπόλοιπα γαντζώνονται από πίσω του και το συγκρατούν προς τα κάτω.(Δεν το λέω εγώ το λέει η επιστήμη).
Το είχα ακούσει σε μια εκπομπή (χωρίς να με πειράξει) και δεν βρίσκω ανάλογο λινγκ, δυστυχώς! Όπως και να έχει υπάρχουν μελέτες για την συμπεριφορά ανδρικής και γυναικείας συμπεριφοράς που αντιλέγει στην υποκειμενικότητα του καθένα.Τις αρνητικές ψήφους τις διασκέδασα λιγάκι διότι προσωπικά αν δεν συμφωνώ με κάποιον απλά δεν κάνω κλικ στο ναι. Ευχαριστώ πάντως για την σημασία που μου δώσατε.