H Ανάφη τον Ιούνιο

H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter
Το Κλεισίδι θεωρείται από πολλούς η πιο όμορφη παραλία του νησιού και η πιο «εύκολη» από πλευράς πρόσβασης.
0

Ανατρέχοντας κανείς στην ελληνική μυθολογία, βρίσκει τις ρίζες του ονόματος του νησιού. Όταν οι Αργοναύτες επέστρεφαν από την Κολχίδα, συνάντησαν μια σφοδρή κακοκαιρία. Ο Ιάσων ικέτευσε τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Και τότε ο θεός έριξε ένα βέλος μπροστά τους και φώτισε το σύμπαν. Οι Αργοναύτες είδαν να αναφαίνεται στο πέλαγος ένα μικρό νησί, στο οποίο κατόρθωσαν να φτάσουν και να σωθούν. Εκεί έφτιαξαν βωμό για να τιμήσουν τον Απόλλωνα Αιγλήτη για τη σωτήρια αίγλη (λάμψη) που έριξε μέσα στην καταιγίδα. Το νησί ονομάστηκε Ανάφη, γιατί αναφάνηκε μέσα από τη θάλασσα κι έκτοτε ο θεός λατρευόταν και ως Αναφαίος ή Αιγλήτης.


Η Ανάφη επιμένει να παραμένει όμορφη, μικρή και παρθένα, κόντρα στη ραγδαία ανάπτυξη που παρατηρούμε αλλού. Ας ελπίσουμε πως θα παραμείνει έτσι.

Η Ανάφη είναι ένα ιδιαίτερο νησί, με φανατικούς επισκέπτες που επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι. Είναι εντυπωσιακό, δε, το γεγονός ότι αρκετοί «παλιοί» επισκέπτες γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους – σαν οικογένειες που συναντιούνται τα καλοκαίρια. Η αλματώδης ανάπτυξη που βιώνει το νησί τα τελευταία πέντε χρόνια περίπου έχει αλλάξει αρκετά τη φυσιογνωμία του νησιού, ειδικά κατά τη διάρκεια του Αυγούστου. Γι' αυτό και πολλοί από τους παλιούς «θαμώνες» προτιμούν να την επισκέπτονται τον Ιούνιο για να απολαμβάνουν τις ερημικές, πανέμορφες παραλίες της αλλά και το γενικότερο ήρεμο κλίμα του νησιού, ένα στοιχείο για το οποίο είναι άλλωστε γνωστό.

Φτάνοντας στο μικρό λιμάνι της Ανάφης τίποτα δεν είναι ορατό, εκτός από την άγρια ομορφιά του άγονου τοπίου. Aνηφορίζοντας μια διαδρομή τριών χιλιομέτρων, βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με τη Χώρα της Ανάφης, έναν όμορφο οικισμό με μια μικρή κεντρική πλατεία και καθαρούς πεζόδρομους που σε κατευθύνουν προς τα σπίτια. Η Χώρα έχει χτιστεί πάνω στα ερείπια ενός βενετσιάνικου κάστρου του 13ου αιώνα που ίδρυσε ο οίκος των Κρίσπι και ήταν παρατηρητήριο προς το Κρητικό Πέλαγος και τη Σαντορίνη.

H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter
Ξεκινάμε από τη Χώρα για να διανύσουμε τη μεγάλη διαδρομή προς το μοναστήρι, το οποίο βρίσκεται πάνω στο βουνό.

Απ' όπου κι αν κοιτάξεις, οι όψεις του Αιγαίου είναι εκθαμβωτικές. Λίγα δέντρα, όπως σε όλα τα κυκλαδίτικα νησιά, με το λευκό να ανταγωνίζεται το μπλε της θάλασσας και το χρυσοκόκκινο των βράχων και των ξερών χόρτων. Ένας μοναχικός φοίνικας είναι η μόνη πρόσθεση στο γυμνό τοπίο.

Ξεκινάμε από τη Χώρα για να διανύσουμε τη μεγάλη διαδρομή προς το μοναστήρι, το οποίο βρίσκεται πάνω στο βουνό. Η απόσταση που πρέπει να διανύσεις είναι εννιά χιλιόμετρα και ανηφορική. Είναι χτισμένο πάνω σε αρχαίο ναό, με εμφανή τα αρχαία τείχη και κάποιες αρχαίες κολόνες. Από το μοναστήρι αρχίζει το μονοπάτι που οδηγεί στην Παναγία την Καλαμιώτισσα, το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο της Ανάφης.


Η διαδρομή κρατάει μία ώρα κι ένα τέταρτο περίπου και η απίστευτη θέα της Παναγίας που είναι χτισμένη στην κορυφή σχεδόν του βράχου Κάλαμος αποζημιώνει για το κουραστικό περπάτημα.

H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter
Φτάνοντας στο μικρό λιμάνι της Ανάφης τίποτα δεν είναι ορατό, εκτός από την άγρια ομορφιά του άγονου τοπίου

Ο ναός χτίστηκε το 1600 περίπου και στην τοποθεσία αυτή στην αρχαιότητα βρισκόταν επίσης αρχαίος ναός, χτισμένος και αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα. Η κατάβαση είναι αρκετά πιο ξεκούραστη, αλλά αποφύγετε τις μεσημεριανές ώρες και εφοδιαστείτε οπωσδήποτε με αρκετό νερό.

Στην επιστροφή, η επίσκεψη στις πεντακάθαρες, κρυστάλλινες παραλίες του νησιού επιβάλλεται: στην παραλία του Μεγάλου Ποταμού, του Αγίου Ανάργυρου και, φυσικά, στου Ρούκουνα (μεγάλου και μικρού), με τους φανατικούς επισκέπτες που κατασκηνώνουν ελεύθερα εκεί, χρόνια τώρα, και εξυπηρετούνται από την ταβέρνα του Ρούκουνα και της οικογένειας Αλεξοπούλου.

Κάποιες κινήσεις και φήμες για οργανωμένο κατασκηνωτικό χώρο και ξαπλώστρες στον Ρούκουνα ελπίζουμε να παραμείνουν απλώς φήμες. Ας ευχηθούμε οι υπεύθυνοι να σεβαστούν την αισθητική και την ιστορία του και να μην το μετατρέψουν σε άλλο ένα απρόσωπο νησί, σαν όλα τα άλλα.

H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter

Το Κλεισίδι θεωρείται από πολλούς η πιο όμορφη παραλία του νησιού και η πιο «εύκολη» από πλευράς πρόσβασης. Βρίσκεται ανάμεσα στη Χώρα και το λιμάνι. Από κει μπορείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία Φλαμουρού.

Η ταβέρνα της Μαργαρίτας, ένα από τα πιο παλιά και πιο γνωστά σημεία του νησιού, βρίσκεται στο Κλεισίδι. Ένα υπέροχο μέρος για άραγμα, φαγητό και ποτό με θέα την όμορφη παραλία και τα γαλάζια νερά.

Το απόγευμα κατευθυνθείτε από τη Χώρα του νησιού προς την περιοχή της Βαγιάς για να δείτε το  ηλιοβασίλεμα, εφάμιλλο με αυτό της Σαντορίνης.

Το βράδυ στη Χώρα όλοι γίνονται μια μεγάλη παρέα. Τώρα είναι ήσυχα και μαζεμένα, αλλά τον Αύγουστο το νησί ζωντανεύει.

Η Ανάφη επιμένει να παραμένει όμορφη, μικρή και παρθένα, κόντρα στη ραγδαία ανάπτυξη που παρατηρούμε αλλού. Ας ελπίσουμε πως θα παραμείνει έτσι.

H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter
Aνηφορίζοντας μια διαδρομή τριών χιλιομέτρων, βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με τη Χώρα της Ανάφης
H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter
Απ' όπου κι αν κοιτάξεις, οι όψεις του Αιγαίου είναι εκθαμβωτικές.
H Ανάφη τον Ιούνιο Facebook Twitter
Το βράδυ στη Χώρα όλοι γίνονται μια μεγάλη παρέα. Τώρα είναι ήσυχα και μαζεμένα, αλλά τον Αύγουστο το νησί ζωντανεύει.
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αναζητώντας τα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Radio Lifo / Το οδοιπορικό μου στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Ο Χρήστος Τζούτης, εκδότης του ταξιδιωτικού περιοδικού «Lamda 3», περιγράφει στη Μερόπη Κοκκίνη το οδοιπορικό που έκανε στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου και δίνει χρήσιμες συμβουλές σε όσους θελήσουν να τα επισκεφθούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ