Θωμάς Νταβαρίνος: «Στο βουνό παλεύεις με τη φύση και τον εαυτό σου»

Θωμάς Νταβαρίνος στη Lifo: «Το όριο υπάρχει για να μπορείς να το ξεπεράσεις» Facebook Twitter
Φωτ.: Instagram
0



ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
για τα οποία ο θυμόσοφος λαός μας λέει πως «είναι από τα άγραφα». Ο Θωμάς Νταβαρίνος τα ξέρει τα Άγραφα και τα απάτητά τους, είναι ο τόπος του.

Ο γνωστός ορειβάτης πριν από μερικές μέρες έγινε ο πρώτος Έλληνας που κατέκτησε την 7η ψηλότερη κορυφή στον κόσμο, το Νταουλαγκίρι, στα 8.167 μέτρα των Ιμαλαΐων. Πανευτυχής ύψωσε εκεί τη σημαία του Ορειβατικού Συλλόγου των αγαπημένων του Αγράφων. Και φυσικά, σ' αυτή του τη μεγάλη στιγμή δεν ξέχασε τον φίλο και συνορειβάτη του, Αντώνη Συκάρη, αλλά και τους υπόλοιπους Έλληνες που νικήθηκαν από το συγκεκριμένο βουνό.

Γι' αυτήν την ξεχωριστή στιγμή και την προσωπική του επιτυχία, ο Νταβαρίνος μίλησε στη LIFO, αρνούμενος πάντως πως πρόκειται για «επίτευγμα».

Θωμάς Νταβαρίνος: Η πρώτη ανάμνηση όταν ακούει την λέξη Νταουλαγκίρι

Στο ερώτημα ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που του έρχεται στο μυαλό όταν ακούει την λέξη Νταουλαγκίρι δεν έδωσε συνηθισμένη απάντηση. «Με δυσκόλεψε σαν ορειβάτη, δεν είναι επίτευγμα, είναι ανάβαση ορειβατική, τα επιτεύγματα είναι μεγάλα πράγματα. Πρώτη ανάμνηση είναι ο σέρπα μου» τονίζει και εξηγεί: «Πολλοί σέρπα, από τη φυλή εκεί στο Νεπαλ, καλά εκπαιδευμένοι, οδηγούν ομάδες, ο δικός μου δεν ήθελε να ανέβει πάνω, ο σύντροφός μου δηλαδή δεν ήθελε να ανέβει μέχρι την κορυφή. Το κάνουν για τα χρήματα. Είναι μια προσπάθεια που μπορεί να σου κοστίσει και τη ζωή σου, ο ίδιος δεν ήθελε να διακινδυνεύσει».

Οι σέρπα είναι ορεινός λαός του Νεπάλ και έχουν αποκτήσει παγκόσμια φήμη ως οδηγοί και αχθοφόροι στα Ιμαλάια. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που έφθασαν στην κορυφή του όρους Έβερεστ το 1953.

Ο Θωμάς Νταβαρίνος για τον Αντώνη Συκάρη

Στη συνέχεια η συζήτηση αναμενόμενο ήταν να στραφεί στις απώλειες των προηγουμένων αντίστοιχων προσπαθειών στο συγκεκριμένο βουνό. Από τις 6 συνολικά προσπάθειες που έγιναν έχουν χάσει την ζωή τους 3 άτομα. Ανάμεσά τους πέρυσι και ο φίλος και συνορειβάτης του Θωμά Νταβαρίνου, ο Αντώνης Συκάρης.

Ο Θωμάς Νταβαρίνος οριοθετεί το δυστύχημα ανάμεσα σε ατυχία και ανθρώπινο λάθος.

«Ο Αντώνης έχασε την ζωή του, ίσως ήταν ατυχία, ίσως έγινε και κάποιο ανθρώπινο λάθος, όλοι κάνουμε λάθη, σε αυτόν δεν δόθηκε η ευκαιρία να το διορθώσει», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Παραδέχτηκε παράλληλα πως κατά τη διάρκεια της δικής του προσπάθειας και ιδίως στην κατάληξή της υπήρχε συναισθηματική φόρτιση, «αλλά για λίγο, μετά προσαρμόζεσαι, είναι μια προσωπική αναμέτρηση, ξεχνιούνται τα συναισθήματα και συνεχίζεις την προσπάθεια»

Οι «δαίμονες» του σώματος και του πνεύματος

Η ανάβαση διήρκεσε συνολικά 46 μέρες και ο Θωμάς δεν δίστασε να αποκαλύψει με τι «δαίμονες» –τόσο του σώματος όσο και του πνεύματος– αναμετρήθηκε κατά την προσπάθειά του.

«Δεν είναι το κρύο. Παλεύεις με τη φύση, δεν έχει οξυγόνο, όσο ανεβαίνεις μειώνεται, αυτό είναι το δυσκολότερο» σημειώνει, προσθέτοντας πως η έλλειψη οξυγόνου δημιουργεί και κούραση.

«Επίσης είναι οι χιονοστιβάδες, πάγοι κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου, κόβεται ένα σιράκ επειδή μπορεί να ανέβηκε εκείνη τη μέρα η θερμοκρασία. Είναι αστάθμητοι παράγοντες, έτσι χάνονται ζωές» τονίζει αποτυπώνοντας πως κάποιες λεπτομέρειες καθορίζουν τις ζωές των ορειβατών, που αποτολμούν τέτοια εγχειρήματα. «Αλλά το ξέρει ο ορειβάτης και συνεχίζει, το προσπερνάει» τονίζει. Το σιράκ είναι μια στήλη πάγου, που συχνά σχηματίζεται από διασταυρούμενες σχισμές.

«Μου πέρασε από το μυαλό να εγκαταλείψω»

Ο ίδιος αποκαλύπτει πως υπήρξαν κάποιες στιγμές που πέρασε η σκέψη από το μυαλό του πως η προσπάθειά του δεν θα στεφθεί από επιτυχία.

«Μου περνούσε από το μυαλό στη μεγάλη κούραση. Εγώ κουβαλούσα ο ίδιος τα πράγματά μου, σε κάποιους τους τα κουβαλάνε άλλοι». Επισήμανε μάλιστα πως ανασταλτικός παράγοντας ήταν και οι καιρικές συνθήκες. «Κάποιες στιγμές, είχε πολύ μεγάλη κακοκαιρία, ήταν από τις χειρότερες χρονιές, μας είπαν. Ακούγοντας λοιπόν για χιονοστιβάδες, κι αυτό σου έφερνε συναισθήματα», λέει.

Όπως διευκρίνισε, υπάρχει μια διαδικασία προκειμένου να φτάσει κανείς στην κορυφή. «Ανεβαίνεις και μετά κατεβαίνεις για να συνηθίσει το σώμα στις θερμοκρασίες» αναφέρει, τονίζοντας πως αυτό ήταν ιδιαίτερα κουραστικό. «Σε αυτές τις στιγμές ήταν που έλεγα "δεν βλέπω να γίνεται". Αλλά έφυγαν αυτές οι στιγμές και ήρθαν καλύτερες» επισημαίνει χαμογελώντας.

«Με το που πάτησα κορυφή είδα έναν σκελετό»

Η στιγμή που πάτησε την κορυφή του Νταουλαγκίρι δεν ήταν πάντως όπως την περίμενε. Οι καιρικές συνθήκες άλλαξαν απότομα όταν έφτασε στην κορυφή με αποτέλεσμα να μην μπορεί να απολαύσει τη θέα για το μικρό χρονικό διάστημα παραμονής του εκεί.

Αντιθέτως, το πρώτο πράγμα που αντίκρισε όταν έφτασε ήταν ένας σκελετός κάποιου που έχασε τη ζωή του προσπαθώντας. «Την ώρα που ανέβαινα, ήμουν ο έκτος από τους 7, το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ένας άνθρωπος πεθαμένος, τον σκελετό του δηλαδή» αναφέρει στη LiFO.

Πρόσθεσε πως επιθυμία του ήταν να βγάλει φωτογραφίες, καθιστός για να φανεί η θέα, αλλά «έκλεισε ο καιρός από τα σύννεφα, μείναμε δέκα με δώδεκα λεπτά και δεν προλάβαμε να δούμε». Είπε πάντως πως οι συνοδοί βγάζουν κάποια βίντεο αλλά γίνονται πολύ γρήγορα.

«Κάθεσαι δέκα λεπτά και νιώθεις ικανοποίηση και μετά σκέφτεσαι πως κατεβαίνεις. Δεν μπορείς να κάτσεις παραπάνω» είπε.

Η ορειβασία στην Ελλάδα

Πάντως, και σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη της ορειβασίας και της αναρρίχησης στην Ελλάδα ο Θωμάς Νταβαρίνος δεν δήλωσε αισιόδοξος.

«Έχουμε πολλούς καλούς ορειβάτες, που έχουν προσφέρει πολλά, αλπινιστές, επαγγελματίες», τόνισε, ωστόσο επισήμανε πως γενικά το επίπεδο μας ως χώρας είναι πολύ χαμηλό.

«Δεν έχουμε ομοσπονδία. Είχαν ένα πρόεδρο που δεν ήξερε τι είναι καν το βουνό» ανέφερε και τόνισε πως το θέμα θα μπορούσε να μπει σε καλύτερο πλαίσιο. «Υπάρχουν άξιοι άνθρωποι, δεν αξιοποιήθηκαν σωστά, κάτι γίνεται μέσα στην ομοσπονδία» είπε με παράπονο.  

«Έκαναν την αναρρίχηση ολυμπιακό άθλημα και πηδάνε σαν πίθηκοι σε πλαστικά. Το βουνό είναι άλλο πράγμα» ανέφερε, τονίζοντας πως η κατάσταση «ξεφεύγει, δεν πάει καλά». Υπενθυμίζεται πως η αθλητική αναρρίχηση εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, στο Τόκιο της Ιαπωνίας.

«Ο άνθρωπος γίνεται καλύτερος όταν ξεπερνάει το όριό του»

Πολλές φορές στη ζωή ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις τις οποίες χαρακτηρίζουμε «βουνό». Ο Θωμάς Νταβαρίνος κλείνοντας μιλάει μεταφορικά για την αντιμετώπιση παρόμοιων στιγμών και δίνει τη δική του εκτίμηση, η οποία δεν είναι κάποιου είδους «μαγική συνταγή». «Ο άνθρωπος έχει ένα όριο, όταν μπορεί και το ξεπερνάει, εκεί γίνεται καλύτερος, αντλεί δυνάμεις παραπάνω, ζει την περιπέτεια» αναφέρει.

«Η οργανωμένη προσπάθεια σε οδηγεί να ξεπεράσεις το όριό σου. Και πάντα με καλούς συντρόφους. Ένα σκαλοπατάκι, και μετά άλλο ένα σκαλοπατακι, και δυναμώνει» λέει με νόημα.

Τονίζει, δε, πως είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου ανθρώπους με εμπειρία. «Να ανεβαίνεις με ασφάλεια και να αποκτάς αυτοπεποίθηση. Ανεβάζεις επίπεδο και ταυτόχρονα ξεπερνάς το όριό σου. Το όριο υπάρχει για να μπορείς να το ξεπεράσεις», καταλήγει.

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Ζούμε, ρε! / Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τη σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο Νάνσυ Σπετσιώτη, κάτοικο της περιοχής, η οποία καταγράφει την προσβασιμότητα της Φωκίωνος Νέγρη και άλλων γειτονικών δρόμων για τα άτομα με αναπηρία.
THE LIFO TEAM
Σκληρές Αλήθειες

Άρης Δημοκίδης / 10 Σκληρές Αλήθειες που σοκάρουν μέχρι σήμερα

Αδυσώπητοι εγκληματίες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, δολοφόνοι που παρίσταναν τους αθώους, παράξενες εξαφανίσεις και σοκαριστικές αποκαλύψεις σε 10 ηχητικά ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη που φωτίζουν ξανά πολύκροτες υποθέσεις.
THE LIFO TEAM
O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Αληθινά εγκλήματα / O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ξεχασμένη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη στην Ελλάδα, που στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα δύο μήνες πριν από τον Βασίλη Λυμπέρη, το 1972.
Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Ζωή στα καλύτερά της / Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Mια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου για το πώς μπορούν οι έφηβοι να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος τους και να αναπτύξουν στρατηγικές μελέτης την περίοδο των Πανελληνίων, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
«Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Lifo Videos / «Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Η ηθοποιός Ελεάνα Στραβοδήμου μιλά για την πορεία της από τη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου μέχρι την τηλεόραση, για τα όρια που χρειάστηκε να θέσει, τις κακοποιητικές συμπεριφορές που αντιμετώπισε και την ανάγκη για αυτοπροστασία που καλλιέργησε.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο Αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Πώς το αρχείο υποδεικνύει τα αναγνώσματα του ποιητή. Η προσωπική του βιβλιοθήκη, τα ενδιαφέροντά του, η ανάγνωση στην ποίηση του Καβάφη και η θέση του στην «Ιστορία της Ανάγνωσης». Μια συζήτηση με τον Γιάννη Παπαθεοδώρου, Αναπληρωτή Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Ο Καβάφης ανάμεσά μας» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Αρχείο Καβάφη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Lifo Videos / «Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Στέφανος Κακαβούλης μιλά για το τραύλισμα που τον σημάδεψε από παιδί, το bullying και την απομόνωση που βίωσε, και για το πώς η υποκριτική τον απελευθέρωσε, βοηθώντας τον να το ξεπεράσει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ο δικηγόρος από την Κρήτη που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της γυναίκας του και της πεθεράς του

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ποιος σκότωσε τη γυναίκα και την πεθερά του δικηγόρου από την Κρήτη;

O Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται το θρίλερ της διπλής δολοφονίας της συζύγου και της πεθεράς γνωστού δικηγόρου, που συγκλόνισε και δίχασε την τοπική κοινωνία του Ηρακλείου το φθινόπωρο του 1996.
Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την συναρπαστική, κινηματογραφική ζωή του αμφιλεγόμενου τραγουδιστή και την προσπάθειά του, μέσα από συνεχείς περιπέτειες, να παραμείνει στην κορυφή
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Αθήνα / Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Ποιοι είναι οι μύθοι και οι αλήθειες γύρω από το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας και πόσο σωτήριο μπορεί να είναι το όριο των 30 χιλιομέτρων; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον συγκοινωνιολόγο, καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Γιώργο Γιαννή για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Αθηναίοι.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Ζούμε, ρε! / Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συνομιλούν με τον τυφλό gamer Μιχάλη Αλεξίου, ο οποίος μοιράζεται την εμπειρία του και ρίχνει φως στις προκλήσεις και τις προοπτικές που υπάρχουν για μια κοινότητα παικτών που μέχρι πρόσφατα έμενε στο περιθώριο.
THE LIFO TEAM
«Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Lifo Videos / «Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Ο Monozim, κατά κόσμον Ορέστης Μπαρσάκης, μιλά για τους δύο άξονες της δημιουργίας του –τη μουσική και το animation– και τη μοναχική πορεία που ακολουθεί, για τη δυσπιστία του απέναντι στις δισκογραφικές, καθώς και για τη δυσκολία βαθιάς σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε στο σκοτάδι

Αληθινά εγκλήματα / Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε για πάντα στο σκοτάδι

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ιστορία του ανθρώπου που για τουλάχιστον δύο χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές του ’90, σκόρπιζε τον τρόμο και τον θάνατο στη βόρεια Ελλάδα, κατά μήκος του οδικού άξονα Καβάλα–Έβρος. Του ψυχρού δολοφόνου που, παρά το ανθρωποκυνηγητό από όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες, παρέμεινε ασύλληπτος.
«Αν δεν υπήρχε η Σελίν Ντιόν, κανείς δεν θα είχε καταλάβει την πάθησή μου»

Lifo Videos / «Αν δεν υπήρχε η Σελίν Ντιόν, κανείς δεν θα είχε καταλάβει την πάθησή μου»

Υιοθετήθηκε στα 5 της χρόνια, διαγνώστηκε με το σπάνιο σύνδρομο stiff person και κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου, χρυσή παραολυμπιονίκης στο Παρίσι, μιλά για την έλλειψη αναγνώρισης και την απογοητευτική υποδοχή μετά το μετάλλιο: «Κανείς δεν ήταν εκεί να με χειροκροτήσει».
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ