Για πολλούς καλλιτέχνες η λιμοκτονία είναι σχεδόν ιεροτελεστία, για κάποιους άλλους είναι μια μόνιμη κατάσταση αφοσίωσης ή μια οικονομική αναγκαιότητα. Όποιος και να είναι ο λόγος, ο πεινασμένος καλλιτέχνης είναι μια διαχρονική φιγούρα παρούσα σε κάθε εποχή και σε κάθε κοινωνική φόρμα, σοσιαλιστική ή καπιταλιστική. Ο πεινασμένος καλλιτέχνης όμως της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του '80 κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην πολιτιστική φαντασία.
Χάρη σε δύο τολμηρούς κινηματογραφιστές, μπορούμε να δούμε τον John Cage να επιδεικνύει τις μαγειρικές του ικανότητες καθώς ετοιμάζει την σπεσιαλιτέ του, την περίφημη Soup Des Jours, ένα πλούσιο παρασκεύασμα που σιγόβραζε για εβδομάδες στη σόμπα προσθέτοντας κάθε μέρα νέα συστατικά. Μπορούμε επίσης να δούμε τον Jonas Mekas να φτιάχνει τηγανίτες από πατάτα και να μιλάει για τις καταστροφές σε ένα στρατόπεδο προσφύγων μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και την φοβερή Louise Bourgeois να κόβει με πριόνι μοσχαρίσιες ουρές, στοιβάζοντάς τες σε σωρό σαν να δημιουργεί κάποιο από τα γλυπτά της.
Το μπέργκερ παρασκευάστηκε από τεμαχισμένες σελίδες της ρωσικής εφημερίδας Pravda που χτυπήθηκαν σε μπλέντερ, τους δόθηκε το ανάλογο σχήμα και στη συνέχεια τηγανίστηκαν με βούτυρο "μέχρι να ετοιμαστούν"
Αυτά μαζί με στιγμιότυπα κάποιων ακόμα σπουδαίων καλλιτεχνών στη κουζίνα τους, απαρτίζουν την δεκάωρη κινηματογράφιση και τις συνεντεύξεις που κατέγραψαν οι Paul Lamarre και Melissa Wolf -το καλλιτεχνικό ντουέτο EIDIA House- από το 1986 μέχρι το 1991. Ήρθαν σε επαφή με 160 περίπου καλλιτέχνες, μίλησαν μαζί τους για το φαγητό, τη τέχνη, και τη ζωή καθώς αυτοί ετοίμαζαν το αγαπημένο αλλά συνήθως φτωχικό γεύμα τους.
Η Melissa Wolf και ο Paul Lamarre ζούσαν στο ιστορικό Chelsea Hotel στις αρχές του '80 και κινηματογραφούσαν τους πολλούς καλλιτέχνες που ζούσαν εκεί. «Είχα κουραστεί να τρώω φασόλια και κρεμμύδια και άρχισα να αναρωτιέμαι τι έτρωγαν και οι υπόλοιποι πεινασμένοι καλλιτέχνες. Έτσι ξεκίνησε το πρότζεκτ μας», θυμάται ο Paul. «Είχαμε ήδη ξεκινήσει με τα πορτρέτα κάποιων καλλιτεχνών και σκεφτήκαμε πώς θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον να τους κινηματογραφήσουμε καθώς μαγείρευαν από το να τους παρουσιάζουμε απλώς να μιλάνε για τέχνη. Θα ήταν και οι ίδιοι πιο χαλαροί και το μαγείρεμα είναι κάτι που μπορεί άνετα να παρακολουθήσει οποιοσδήποτε. Δεν χρειάζεται να είσαι γνώστης της τέχνης», συνεχίζει η Melissa.
Σήμερα, τα βίντεο τους φιλοξενούνται στις συλλογές περισσότερων από 40 μεγάλων μουσείων και βιβλιοθηκών παγκοσμίως. Τα βίντεο πρωτοεμφανίστηκαν στο Anthology Film Archives και κυκλοφόρησαν σε μία εξάτομη σειρά το 1991. Η EIDIA House δημοσίευσε επίσης ένα βιβλίο σε περιορισμένα αντίτυπα - το οποίο θεωρείται πλέον σπάνιο συλλεκτικό κομμάτι- με εξώφυλλο που σχεδίασε ο Lamarre, παρουσιάζοντας το «Pravda Burger», ένα γλυπτό - φίλεμα των Ρώσων εξόριστων Komar & Melamid. Το μπέργκερ παρασκευάστηκε από τεμαχισμένες σελίδες της ρωσικής εφημερίδας Pravda που χτυπήθηκαν σε μπλέντερ, τους δόθηκε το ανάλογο σχήμα και στη συνέχεια τηγανίστηκαν με βούτυρο "μέχρι να ετοιμαστούν".
Αυτή η γευστική τεκμηρίωση της καλλιτεχνικής Νεουρκέζικης σκηνής των μέσων της δεκαετίας του '80 παρουσιάζει μια ομάδα πρωτοπόρων πεφωτισμένων καλλιτεχνών συμπεριλαμβανομένων των Cage, Bourgeois, Mekas, Hannah Wilke, Carolee Schneemann, Gracie Mansion και Taylor Mead. Τα συνολικής διάρκειας 10 ωρών βίντεο παρουσιάστηκαν πριν λίγες μέρες στο MoMA, στα πλαίσια μια πρώτης παρουσίασης αρχειακού υλικού από το πρότζεκτ. Δείτε στο παρακάτω βίντεο την Louise Bourgeois στην κουζίνα της.
