ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ του χώρου της πλατείας Συνάγματος αναδιαμορφώθηκε. Για εμένα το ερώτημα δεν είναι αν είναι «καλή ή κακή» η αναδιαμόρφωση που έγινε. Είναι σίγουρα καλύτερη από την αθλιότητα της Πανεπιστημίου. Όμως το καίριο ερώτημα είναι πώς ιεραρχείται η διαμόρφωση αυτή στο πλαίσιο μιας συνολικής αναβάθμισης που χρειάζεται η Αθήνα από πλευράς ενός γενικότερου πολεοδομικού σχεδιασμού στη λογική της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης. Για την Αθήνα και την Αττική υπάρχει ρυθμιστικό σχέδιο που έχει εκπονηθεί με πολύ κόπο και εκτενείς διαβουλεύσεις από τον (κακώς) καταργηθέντα (την εποχή των «μνημονίων») Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής. Υπάρχει επίσης Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο που κατά την άποψή μου χρειάζεται αναθεώρηση και «συμφιλίωση» με τα νέα επίπεδα σχεδιασμού.
Για εμένα το ερώτημα δεν είναι αν είναι «καλή η κακή» η αναδιαμόρφωση που έγινε. Είναι σίγουρα καλύτερη από την αθλιότητα της Πανεπιστημίου.
Αν η ανάπτυξη και ανάπλαση της πόλης έχει ακόμα σήμερα ένα νόημα και δεν αφήνεται έρμαιο του κεφαλαίου της εγγείου ιδιοκτησίας και άλλων συμφερόντων, τότε κάθε έργο θα πρέπει να εντάσσεται σε έναν σχεδιασμό. Και ο σχεδιασμός αυτός θα πρέπει να είναι βιώσιμος από τέσσερις απόψεις: την οικο-περιβαλλοντική, την κοινωνική, την οικονομική και τη θεσμική.
Από την άλλη, ο σχεδιασμός θα πρέπει να αφορά όλη την πόλη και όχι μόνο τα σημεία του κέντρου, και εκεί με αμφίβολα αποτελέσματα, τόσο σε επίπεδο λειτουργίας όσο και ποιότητας της (δυστυχώς) επιδιωκόμενης βιτρίνας. Σήμερα ο Μεγάλος Περίπατος (περιττά τα σχόλια επί του θέματος) ζει παράλληλα με εκατοντάδες «μικρούς περιπάτους» στις γειτονιές, όπου η θερμική νησίδα που ονομάζεται Αθήνα «αναστενάζει» ανάμεσα σε σκουπίδια, λακκούβες, φτώχεια, ψηφιακό αναλφαβητισμό και μικροεγκληματικότητα (το λιγότερο), με το ένα αυτοκίνητο πάνω από το άλλο μέσα σε «αναβράζοντα» το καλοκαίρι δάση από μπετόν κ.λπ. Η αναδιαμόρφωση πλατειών είναι πάντα η εύκολη λύση για τους ιθύνοντες. Χαμηλή πολυπλοκότητα, λυμένο το ιδιοκτησιακό, το ρυμοτομικό, κ.λπ., και εύκολη εικόνα προς τα έξω. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες τι θα διάλεγε κάθε εχέφρων πολίτης να κάνει; Να φυτέψει φοίνικες ή να λύσει κανένα σοβαρό πρόβλημα;
σχόλια