Βέβαια εγώ δεν τον εστίασα τόσο (για άλλη μια φορά) στο τι κάνει ο απέναντι αλλά στο τι κάνουμε εμείς. Πχ. σε μια σχέση ανισορροπίας ισχύος (συναινετική), κάποιος μπορεί να φέρεται σκληρά και τρυφερά ταυτόχρονα κι αυτό να είναι απολύτως συμβατό ανεξαρτήτως της λήψης ερεθισμάτων από τον άλλον. Μάλλον ο πρώτος είναι που δίνει τα ερεθίσματα στον δεύτερο! Για σκεφτείτε το κι έτσι.
