Δεν βρίσκω νόημα στο να ψάχνεις τους λόγους και τους μηχανισμούς που οι άντρες (και ελάχιστα οι γυναίκες, ναι! Ναι!), μπαίνουν στη διαδικασία του catcalling. Υπάρχουν πολλά "μπορεί" και δεν μπαίνω στη διαδικασία να απαριθμήσω έστω και 1-2.Ούτε υπάρχει η χρυσή λύση στο να το αποτρέπεις ή να αντιδράσεις, καθώς δεν είναι δυνατόν να προβλέψεις τί είδους βίδα λείπει τ' αλλουνού. Προσωπικά, όταν μου συμβαίνει, αντιδρώ σα να μη συμβαίνει, σα να μην υπάρχουν. Στις περισσότερες φορές, πιάνει και αφού μουρμουρίσουν τα γνωστά "κομπλεξική/ψωνάρα/γ@μιόλα/και λοιπούς επιθετικούς προσδιορισμούς, αποχωρούν χωρίς άλλα παρατράγουδα. Οι βρισιές τους δεν με αφορούν, οπότε τα λένε/δεν τα λένε, δεν με αγγίζουν.Μόνο μια φορά που είχα κολλιτσίδα έναν επίμονο catcaller, μέσα σε μεγάλο σούπερ μάρκετ που με ακολουθούσε κατά πόδας για αρκετή ώρα καθώς θεώρησε ότι οφείλει να δικαιώσει την ματσίλα του προς τούτο και έπρεπε να μου εκβιάσει μια οποιαδήποτε αντίδραση, τον οδήγησα στον διάδρομο με τις σερβιέτες και τα ταμπόν. Έγινε καπνός σε κλάσματα δευτερολέπτου, ως γνήσιος κομπλεξαρισμένος ματσοάντρουας.