Αγαπητή φίλη, μετά από άπειρες συνεδρίες με ψυχολόγο και κολλητές(και τα δύο έχουν την χάρη τους) , τα συμπεράσματα είναι τα εξής: πρέπει αρχικά να καταλάβεις ΓΙΑΤΙ τον έχεις τόση ανάγκη; Έχεις ανάγκη από επιβεβαίωση, έχεις μάθει να ζεις με την αμφιβολία μέσα στη ζωή σου βλ. σχέσεις με γονείς; Φοβάσαι μόνη σου; Γιατί; Κατά δεύτερον, είμαστε εξαρτημένες. Στη φάση της απεξάρτησης ζητάς το ναρκωτικό σου. Σε είχε σε μια γνώριμη κατάσταση και τώρα ξεβολευεσαι. Δεν μας αρέσει αυτό. Η αλλαγή πονάει. Είναι η φορά που πρέπει να πάρεις απόφαση για σένα εσύ! Όχι αυτός. Είναι δύσκολο γιατί είναι η πρώτη φορά. Πάντα ήταν αυτός πιο πάνω,τώρα πρέπει να μάθεις να είσαι εσύ. Τώρα γνωρίζεις μια άλλη πλευρά του, αυτή που δεν σε αγαπά και πέφτει από τον θρόνο που τον έβαλες. Και μάλιστα μόνος του. Είναι δύσκολο να παραδεχτούμε πόσο έξω πέσαμε καθώς λογίζεται από μας ως αποτυχία. Είναι αποδεκτά όλα αυτά. Δε θα είναι για πάντα έτσι. Θέλει χρόνο. Αν σου έλεγε κάποιος οκ παρτον τηλ και πες του ότι θες να είστε μαζι;. Τι θα έλεγες; Όχι. Επειδή αρχίζεις και συνειδητοποιείς ότι σου κάνει κακό. Και έχεις θέληση να σταματήσει αυτό. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Θα περάσει, δε θα κρατήσει για πάντα. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Σκέψου ότι είσαι εξαρτημένη σε μια κατάσταση. Θα περάσει. Θέλει εγωισμό,θα έχεις και αδύναμες στιγμές και δυνατές.. όλα θα γίνουν.