Λυπάμαι γι' αυτό που περνάς. Είναι μια δυσάρεστη φάση που περνούν αρκετά ζευγάρια που χωρίζουν. Δυστυχώς, όταν έρχεται το τέλος, οι περισσότεροι βγάζουμε τον χειρότερο μας εαυτό εκβιάζοντας καταστάσεις και χρησιμοποιώντας αθώους (βλ. παιδιά) για να καταφέρουμε πλήγματα στον άλλοτε σύντροφο μας.Όσο για τη μητέρα σου, το πιθανότερο είναι η απειλή της να είναι κούφια. Οι παλαιότεροι, κατά ένα μεγάλο μέρος, έχουν, δυστυχώς, τη νοοτροπία, ότι κρατάμε αυτό που έχουμε και ας είναι και ένας κουβάς σκ@τά, αρκεί να μη μας πιάσει στο στόμα η γειτονιά. Αγνόησε την για την ώρα και δες πώς θα συμμαζέψεις τη ζωή σου.Δεν ξέρω από ποια περιοχή μας γράφεις, κάνε όμως μια αναζήτηση για Συμβουλευτικό Κέντρο Οικογενειών στα πέριξ της πόλης/χωριού που βρίσκεσαι. Είναι αρκετοί οι δήμοι που έχουν δημιουργήσει δομές για την ψυχολογική υποστήριξη σε διάφορα θέματα, από διαζύγιο μέχρι μαθησιακές δυσκολίες για γονείς, παιδιά και οικογένειες. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, για την ώρα.Σου εύχομαι δύναμη και να σου πάνε όλα κατ' ευχήν.