Καταρχάς, η μαμά σου πρέπει να μιλήσει με τη γιαγιά σου & τη θεία σου και να διευθετήσουν τη διαθήκη σε συμβολαιογράφο.Από κει και περα, πρέπει να βάλει κάποια όρια στη γιαγιά σου, οτι επειδή τη βοηθάει δε σημαίνει οτι είναι δούλα της. Επιπλέον, πρέπει να κανονίσει με τη θεία σου να μοιράζονται τη φροντίδα της μητέρας τους, γτ είναι ευθύνη και των 2.Τέλος, να φροντίσει να βρει μια ασχολία εκτός σπιτιού, ουτως ώστε κάποιες ώρες της ημέρας να τις περνάει μακριά από τη μητέρα της και να συναναστρέφεται με άλλο κόσμο.Η μητέρα μου περασε ακριβώς τα ίδια, και κατέληξε με σοβαρά ψυχολογικά προβλήμα λόγω αυτού. Ακόμη και τώρα, 1 χρόνο μετά το θάνατο της γιαγιάς μου είναι ένα ράκος.Ελπίζω η δικιά σου να φερθεί πιο έξυπνα.