Οι στατιστικές πρέπει να ερμηνεύονται με τεράστια προσοχή, κυρίως όταν συγκρίνονται διαφορετικές πραγματικότητες. Συχνά δε θα πρέπει να πραγματοποιούνται σημαντικές σταθμίσεις για να έχεις πραγματικά συγκρίσιμα μεγέθη.Ενα απλό παράδειγμα: Ποιο είναι το ποσοστό % των Εσθονών που κυκλοφορούν με μοτοσυκλέτα (και μάλιστα όλο το χρόνο, όχι μόνο την περίοδο Ιούνιο-Αύγουστο που είναι η αγαπημένη περίοδος της πλειονότητας των Βορειοευρωπαίων δικυκλιστών) ; Δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 0,5% τη στιγμή που στην Ελλάδα το ποσοσστό των μοτοσικλετιστών παντός καιρού θα πρέπει μάλλον να ξεπερνάει το 15%. Πόσα χιλιόμετρα "γράφει" το χρόνο ο μοτοσικλετιστής στο μικροσκοπικό Ταλίν και πόσα ο Αθηναίος μοτοσικλετιστής μέσα στο αχανές πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας ; (όσο περισσότερο κινείσαι, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος) Πόσα χιλιόμετρα κάνει ο Μαλτέζος οδηγός ΙΧ στο νησάκι του και πόσα ο μέσος Γερμανός ; Από την άλλη, παρόλα αυτά, ακόμα και έτσι, οι στατιστικές περιλαμβάνουν πολύτιμες πληροφορίες εάν έχεις τις συμπληρωματικές γνώσεις που σου επιτρέπουν να τις κατανοήσεις. Για παράδειγμα, περίμενα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό νεκρών ποδηλατών θα αντιστοιχούσε στην Ολλανδία, τη χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό ποδηλατών. Ωστόσο, στην Ολλανδία, η ποδηλασία είναι επιλογή, με καλά συνήθως ποδήλατα, εξοπλισμό των ποδηλατών και πολλούς ποδηλατοδρόμους.Αντίθετα, θυμήθηκα το ταξίδι μας στη Ρουμανία όπου είδαμε την "ποδηλασία της ανάγκης" : ανθρώπους να κινούνται με ποδήλατο (ή και πεζοί ή και με κάρο) στην άκρη των εθνικών οδών ή των μεγάλων επαρχιακών δρόμων, παλιά σκουριασμένα αργά ποδήλατα, συχνά χωρίς φώτα... Λογικό είναι να υπάρχει υψηλότερος αριθμός θυμάτων.