Πάνω από δεκαετία χρησιμοποιώ ΜΜΜ σε καθημερινή βάση: 2.5 - 3 ώρες, σε συνθήκες νορμάλ και σε συνθήκες απεργίας …ας το αφήσουμε καλύτερα. Βρίσκομαι συνέχεια σε καταστάσεις μεγάλης πληρότητας των οχημάτων και σε κάποιες περιπτώσεις ακραίας υπερπλήρωσης/στενές επαφές τρίτου τύπου (κι όχι μόνον στις απεργίες). Οι γκρίνιες, οι καυγάδες, τα "λόγια" ... η δίκαια ή η άδικη ανυπομονησία και αγανάκτηση του κόσμου, τα ξεσπάσματα, αλλά και η κακοτροπιά και η μη αντίληψη βασικών κανόνων (π.χ. πρώτα βγαίνουμε μετά μπαίνουμε, δεν αράζουμε την κορμάρα μας στους στύλους, συνθλίβοντας τα χέρια των συνεπιβατών μας, τα παλούκια είναι για να πιανόμαστε κ.λπ.) δεν είναι κάτι το σπάνιο.Επίσης μου έχουν τύχει διάφορα ευτράπελα (να τραβάει μαλακία ο δίπλα σου στο λεωφορείο, να απασφαλίζουν πυροσβεστήρα και να τα κάνουν μούτι στον συρμό, να έχουν χωρέσει σε βαγόνι συρμού 6 ποδήλατα ενηλίκων και να κινείσαι με «παρκούρ», να έχουν -στα σοβαρά πει- σε άστεγο να πάει να κάνει μπάνιο στην θάλασσα αν δεν διαθέτει ντους, να έχουν συγκρίνει έγκυο γυναίκα που τόλμησε(ΟMG) να φάει μία μπουκιά (προσεκτικά και διακριτικά) και να πιει γάλα ότι απαγορεύεται και ο καθένας δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει κι ότι είναι σαν να καπνίζει (!) στις μούρες μας, μου έχουν τύχει χρυσαυγήτες που έκαναν ναζιστικούς χαιρετισμούς και φώναζαν κατά μικροπωλητή και γενικώς αλλά και ορδές ανεγκέφαλων οπαδών σε επιθετική έκσταση, που κοπάναγαν το όχημα και το κουνούσαν πέρα δώθε, μου έχει τύχει οδηγός που πέρασε 3 κόκκινα φανάρια και καβαλούσε 13 πεζοδρόμια και εκτός του ότι πήγε να μας σκοτώσει, έβρισε άσχημα επιβάτιδα επειδή του έκανε νεύμα να σταματήσει στην στάση και ο παπαροκέφαλος νόμιζε ότι η γυναικούλα του έκανε κωλόχερο (για όνομα δλδ!!!!) την έβρισε χυδαία και της είπε «να πάει να τα κάνει στον άνδρα της αυτά» και στο τέλος έβαλα τις γκαρίδες και πήγα να πάθω εγκεφαλικό γιατί μου μούδιασε το κεφάλι και τον απείλησα με καταγγελίες και φώναζε ότι είμαστε όλοι «ΤΡΕΛΟΙ», αλλά στο τέλος λούφαξε στην γωνία του, μου έχει όχημα -σε οικτρή κατάσταση, οι τηλεματικές μας μάραναν- να κινείται με ανοικτή πόρτα, όχημα να πάθει αυτανάφλεξη και έχει γεμίσει καπνούς, μου έχει τύχει να βρίσει γυναίκα έναν άνδρα ως «αδερφή», επειδή απλώς της είπε, σε τόνο τυπικό αν θα μπορούσε να κάνει ένα βήμα πιο κει πιο δεξιά στην κυλιόμενη για να περάσει -ναι, την έκραξα λίγο κι αυτήν, μου έχει τύχει να έχει τόσο κόσμο το λεωφορείο που να ακουμπώ με την πλάτη μου στο παρπρίζ του οχήματος ενώ μέσα στο όχημα υπήρχε και έγκυος και δεν της έδιναν θέση γιατί α) δεν μπορούσε να μετακινηθεί καρφίτσα και β) επειδή μία άλλη γυναίκα που καθόταν σχετικά κοντά παραπονιόταν πως δουλεύει όλη την μέρα και πως κανένας δεν την ρωτάει εκείνη αν αντέχει να σταθεί όρθια τόσες ώρες υπό αυτές τις συνθήκες – τι να πεις, όλοι δίκιο έχουν κ.λπ.).Δεν λέω πως τα προαναφερθέντα, τα εντός της παρενθέσεως, είναι καθημερινά φαινόμενα, απαραιτήτως (και ευτυχώς!). Πάντως, δεν μου έχει τύχει ποτέ, στις εκατοντάδες χιλιάδες ώρες που έχω "γράψει" σ’ όλα τα ΜΜΕ ένα (1) περιστατικό σαν αυτό που αναφέρει ο Ομόκεντρος, θαρρώ πως αφορά σε (άκρως) μεμονωμένο γεγονός. Αντιθέτως έχω ακούσει και γνωρίζω, προσωπικά, περισσότερα γεγονότα που αφορούν σε παρενόχληση 100%, που το θύμα δεν μπαίνει σε διαδικασία «επίσημης αντιμετώπισης» για όλους τους γνωστούς και μη εξαιρετέους λόγους, του στυλ: πού να μπλέκω; ποιος θα με πιστέψει; μήπως τα κάνω χειρότερα; γιατί «δεχόμουν/καθόμουν»; μήπως υπερβάλω; μήπως αν προσποιούμαι στον εαυτό μου ότι δεν συνέβη ή δεν συμβαίνει τίποτα, αυτό το κακό κάτι θα εξαφανιστεί ως δια μαγείας; ή «νόμιζα ότι αυτή η συμπεριφορά ήταν νορμαλοποιημένη και αποδεκτή και ότι συμβαίνει στους πάντες» ή «έχει περάσει καιρός από τότε που συνέβη» (Όποιος ισχυρίζεται ότι ένα θύμα θα όφειλε να καταγγείλει αυτοστιγμεί, ειδάλλως ψεύδεται -αν ήμουν κακός άνθρωπος- θα του ευχόμουν ΟΛΟΨΥΧΑ να τον κακοποιήσουν κατ΄αυτόν τον τρόπο και να δει ιδίοις όμμασι τι εύρος ψυχοσωματικών διαδικασιών vs time δύναται να περάσει. Δεν είμαι, όμως, κακός άνθρωπος, οπότε δεν το εύχομαι). Τέλος, δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό εκ νέου, υπάρχουν αξιόπιστες μελέτες και στατιστικές που υπολογίζουν πως τα μη καταγγελμένα περιστατικά είναι υπερπολλαπλάσια των ψευδών ή λαθεμένων ισχυρισμών.
