Τον πρώτο καιρό θα ειναι πολυ δύσκολα. Θα την σκέφτεσαι καθε μερα κ όλη μερα. Θα βλέπεις πριν πόση ωρα ήταν online και θα τσεκάρεις συνέχεια το προφίλ εκείνου του γελοίου τύπου που της την είχε πέσει ενώ ήξερε οτι είστε μαζι. Σιγά σιγά θα αρχίσει να περνάει αυτο σε ολα τα παρακλάδια της ζωής σου. Θα σκέφτεσαι οτι δεν αξίζει τίποτα και κανένας, δεν σε καταλαβαίνει κανεις κτλ. Επίσης να σημειώσω πολυ συχνές σκέψεις ειναι τα "ποσο εύκολα ξεχνάει ενας άνθρωπος" και "δεν θα ξαναβρώ ποτε κάτι παρόμοιο ούτε θα αγαπήσω ποσο τόσο άλλη γυναίκα".Πίστεψε με ολα αυτα ειναι τελείως ΛΑΘΟΣ. Δεν τελείωσε η ζωη σου. Ο δρόμος που βοήθησε εμένα να βγω απο αυτη την κόλαση ειναι που ασχολήθηκα με τον εαυτό μου. Διάβασε βιβλία, ξεκινα τρέξιμο, κάνε γυμναστική καθε είδους, δες ταινίες, σειρές, θέατρα (ναι μόνος σου αν δεν βρεις παρέα). Κάνε τον εαυτό σου αυτο που νομίζεις ιδανικό για εσενα. Ολα αυτα θέλουν υπομονή. Σκέψου το σαν αρρώστια δεν αποβάλλεις τοξίνες μιας αρρώστιας που είχες 5 χρονια μέσα σε ενα μήνα. Θέλει χρόνο για να βγει απο μέσα σου. Να θυμασαι πως κανενός δεν τελείωσε η ζωη με ενα χωρισμό. Ή τουλάχιστον σε όσους τελείωσε έγιναν βιβλία και ταινίες.
