#5Δε νομίζω πως το πρόβλημά σου έγκειται απλώς στο οτι μένεις με τους γονείς σου και δε μπορείς να φύγεις για να μη τους χαλάσεις την καρδιά.Είπες κάτι που όταν το διάβασα τα ματάκια μου πετάχτηκαν ελατήρια και μου κάνει και τρομερή εντύπωση που δε το σχολίασε η αμπα.Εχεις να κάνεις σχέση ΤΡΙΑ χρόνια και ο λόγος είναι επειδή κανείς δε γυαλίζει στους γονείς σου για γαμπρός!Λυπάμαι φιλενάδα αλλά αυτο είναι πέρα για πέρα μη φυσιολογικό και θεωρώ πως αυτό ειναι κατά βάση το πρόβλημά σου.Εχεις επιτρέψει στους γονείς σου να ξεπεράσουν τα όρια κατά πολύ και να παρεισφρύουν στην προσωπική σου ζωή με τρόπο ανέντιμο κατά την άποψή μου.Ολα αυτα τα καλα που κάνουν οι γονείς μας για μας είναι φυσικά εκτιμητέα όμως δεν είναι ανταλλάξιμα με το πώς θα ζήσουμε τη ζωή μας.Μην κάνεις το λάθος να ζήσεις μια χλιαρή ζωή δικαιώνοντας την με την ευγνωμοσύνη που υποτίθεται οτι θα πρεπε να δείχνεις στους γονείς σου.Κι επειδή ρωτάς,άρχισε με το να θέσεις σαφή όρια της προσωπικής σου ελευθερίας βούλησης και ζωής ανεξάρτητα από τη συμβιώσή σας.Το οτι σε εχουν στο σπίτι τους δε σημαίνει οτι είσαι η μαριονέτα τους.Αν σε αντιμετωπίζουν ως τέτοια είναι γιατί εσύ τους το έχεις επιτρέψει.Τώρα μπορεί να πάρει αρκετό καιρό να καταφέρεις ν αλλάξεις τη δυναμική των σχεσεών σας,δεν είναι εύκολο.Αν όμως βρεις τοιχο απ'την άλλη μεριά τότε,εκτός του ότι θα πρέπει να καταλάβεις κάποια πραγματα για τους γονείς σου κ την προσφορά τους που μαλλον δεν έχεις σκεφτεί,τότε ναι,το να φύγεις θα είναι μονόδρομος.Και μην αφήσεις λεπτό να περάσει,δεν έχεις χρόνο.Η ζωή περνάει και δεν παίζει σε ριπλει.Διεκδίκησέ την.
