Μάλλον παρεξηγήθηκα. Μίλησα για αριστερή διακυβέρνηση. Κύριως μίλησα για Δημοκρατία χωρίς κανένα συμβιβασμό. Όταν λοιπόν έχουμε κρυφό plan B από τον λαό, αυτό είναι συμβιβασμός. Όταν δεν εξηγούμε δημοσίως, και στους δανειστές (όλους όχι μόνο στην Μέρκελ και στον Ολάντ, αν θέλουμε να μιλάμε για Ευρώπη των λαών) και στον ελληνικό λαό, πριν αναχωρήσουμε για τα μεταμεσονύκτια υπουργικά συμβούλια, ότι την πρόταση που μας έδωσαν οι δανειστές θα την δώσουμε στον λαό για δημοψήφισμα, ώστε η πρόταση αυτή να λάβει βέβαιη και οριστική μορφή, τότε ροκανίζουμε πάλι τη Δημοκρατία μέσα από τακτικιστικές κινήσεις και μπλόφες, οι οποίες ακόμη και αν στρέφονται κατά των δανειστών μας που μας εκβιάζουν, τελικά υπονομεύουν την λαϊκή κυριαρχία. Διότι, αυτό που κατάλαβα, είναι ότι θέλησε η κυβέρνηση αιφνιδιαστικά στην 1.00 τη νύχτα να εξαγγείλει το δημοψήφισμα για να προκληθεί τράνταγμα στις διεθνείς αγορές τη Δευτέρα το πρωί αν η Μέρκελ (η μεγάλη ηγέτης της Ευρώπης κατά τον Βαρουφάκη) δεν προλάβαινε να δώσει λύση ως από μηχανής θεός. Επαναλαμβάνω όλα αυτά τα τερτίπια που χρησιμοποιούν σε βάρος του ελληνικού λαού τόσα χρόνια οι δανειστές μας και οι εγχώριες ορντινάντζες τους, εγώ δεν περίμενα να τα χρησιμοποιεί ως εργαλεία διαπραγματεύσεων και ένα αριστερό κόμμα με ιστορία. Και κάτι άλλο. Ας υποθέσουμε ότι όλα τα κόλπα της διαπραγματευικής ομάδας πήγαιναν καλά και κατάφερνε να ξεπεράσει τους εκβιασμούς και τις τρυκλοποδιές των δανειστών, υπογράφοντας συμφωνία. Τους διορισμούς των κολλητών (βλ. σύντροφο της Δούρου κλπ), την σωρεία τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια, τις life style φωτογραφήσεις στην λίμνη του Κόμο, στο σπίτι στην Ακρόπολη, τα γκάζια της κας Ραχήλ, τα δωρεάν αυτοκίνητα των βουλευτών του Συριζα, τα έργα και τις ημέρες της κας Ζωής, και πολλά άλλα ωραία του τελευταίου εξαμήνου, συνάδουν με αριστερή κυβέρνηση, ή μήπως θυμίζουν πάλι όλο το βρώμικο παρελθόν των προηγούμενων, τηρουμένων των αναλογιών λόγω χρόνου διακυβέρνησης των Συριζανελ. Για να το καταλάβω.