Όλα θα ήταν διαφορετικά αν ο Πρωθυπουργός άφηνε κατά μέρος τα κρυφά plan B, τους τακτικισμούς και την μη αναφορά όλων όσων συμβαίνουν στον λαό. Δηλαδή, αν δεν έκανε κι αυτός ότι ακριβώς έκαναν και όλοι οι προηγούμενοι που κυβερνούσαν για να εξυπηρετούν την πελατεία τους. Είτε αυτή η πελατεία ήταν popolo είτε κεφάλαιο. Όφειλε να γνωρίζει τις συνέπειες των πράξεών του και πάνω από όλα να απαρνηθεί το πελατειακό σύστημα. Δεν το έπραξε. Προτιμά ακόμη και αυτή τη στιγμή, που φαίνεται να προχωρά σε ηρωική έξοδο, να μην έχει το θάρρος να λέει αλήθειες. Είναι γατζωμένος σε ένα δημοψήφισμα που γνωρίζει καλά ότι δεν έχει κανένα νόημα, πολύ περισσότερο που και η δική του πρόταση είναι γκρεμός. Και μάλιστα επιδιώκει να το φέρει σε πέρας με τακτικές πέρα για πέρα αντιδημοκρατικές. Νόμιζε ότι θα ταράξει τις αγορές με τακτικισμούς και μπλόφες και ξέχασε φαίνεται ότι συνομιλούσε με τις ίδιες τις αγορές. Αυτά δεν ταιριάζουν σε αριστερή Κυβέρνηση. Επεδίωξε στήριξη από τον λαό και μεγάλα νούμερα στις δημοσκοπήσεις αντί να επιδιώξει συνειδητοποίηση του λαού. Αντί να επιδιώξει να κάνει μία αρχή πραγματικής ανατροπής. Πως? με αλήθειες. Δεν κατάλαβε ότι δεν αρκεί να μιλάει κανείς καλά αγγλικά για να τον ακούν οι δανειστές. Ήταν αξιόλογη και συγκυνητική πολλές φορές η προσπάθειά του -και το λέω ειλικρινά- αλλά σ' αυτήν την προσπάθεια της διαπραγμάτευσης άρχισε σιγά-σιγά να χάνει την βασική αρχή ¨ολες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και ασκούνται υπέρ αυτού". Δηλαδή, έγινε ότι και όλοι οι προηγούμενοι. Κρίμα.