Κατ'αρχήν να πω, ότι το γκράφικ νόβελ του Σολούπ με καταγοήτευσε, τόσο με τα υπέροχα σχέδιά του όσο και με τις αναφορές του στην εποχή, στην μικρή και μεγάλη ιστορία και βέβαια τους θρυλικούς συγγραφείς και καλλιτέχνες της γενιάς του '30.Παρ'όλ'αυτά μου φαίνεται περίεργο που δεν ήλθε σε επαφή με τους κατέχοντες τα πνευματικά δικαιώματα Κόντογλου. Μήπως θεώρησε ότι ότι η άδεια του εκδοτικού οίκου Άγκυρα ήταν αρκετή;Πάντως η εντυπωσιακή γενναιοδωρία προς το Βυζαντινό Μουσείο, δηλ. στα κοινά, αφαιρεί κάθε σκιά φιλοχρηματίας από τους πνευματικούς κληρονόμους.Το έργο του Σόλουπ ξεχειλίζει από σεβασμό προς τους παλαιούς. Μήπως να το επεξέτεινε και σε όλους τους κληρονόμους τους;