captain harlock το θέμα της ταυτότητας φύλου (του κοινωνικού φύλoυ) αφενός μεν είναι εξαιρετικά μεγάλο, αφετέρου νομίζω πως δεν είναι τόσο της παρούσης για να στρέψουμε την συζήτηση προς τα εκεί. Παρ' ολ' αυτά η Γερμανία αυτό που έχει κάνει είναι να προσθέσει μία 3η επιλογή στα υπάρχοντα 2 φύλα. Αυτό, κυρίως, αφορά τα βρέφη που είναι μεσοφυλικά (intersex) http://www.bbc.com/news/world-europe-24767225 και που οι γονείς τους, μέχρι πρότινος, αναγκάζονταν να κάνουν μία βιαστική επιλογή, ακολουθούμενη από χειρουργικές "διορθώσεις", ούτως ώστε να μπορεί να καταταγεί το παιδί τους ως αρσενικό ή θηλυκό. Το θέμα είναι ότι αυτή η επιλογή, τελικώς, μπορεί να είναι λάθος (δηλαδή το sex assigned at birth) ή μπορεί ένα μεσοφυλικό άτομο, τελικώς, να μην θέλει να καταταγεί στο gender binary (που δεν το βρίσκω καθόλου παράλογο).Προσωπικά προτιμώ τον "τραμπουκισμο":"Η επίσημη απόδοση του bullying στην ορολογία της ΕΕ είναι «(σχολικός) εκφοβισμός». Ο όρος κοντεύει να καθιερωθεί, αλλά δεν τον βρίσκω ικανοποιητικόν. Ο όρος εκφοβισμός κατά τη γνώμη μου παραπέμπει σχεδόν αποκλειστικά σε λεκτικές απειλές, όχι σε λοιδορίες, οργανωμένη πρόγκα ή χειροδικία, που όλα αυτά μπορεί να τα έχει το μπούλινγκ. Θα προτιμούσα τον εκφοβισμό να τον κρατήσω για απόδοση του intimidation, και ένα άλλο μειονέκτημα του όρου ίσως είναι ότι ο δράστης, ο bully, θα έπρεπε να αποκληθεί «εκφοβιστής», που κάπως με ξενίζει.Στη συζήτηση που έγινε στη Λεξιλογία, αναφέρθηκε η απόδοση «τραμπουκισμός» για το bullying, τραμπουκίζω το ρήμα, τραμπούκος ο δράστης. Νομίζω ότι είναι εύστοχη απόδοση και προτιμότερη από τον εκφοβισμό, γι’ αυτό και τη χρησιμοποίησα πιο πάνω, να μου πείτε πώς σας φαίνεται."https://sarantakos.wordpress.com/2015/03/03/bullying/"Σκέψου μόνο πως κάποιοι κυριούληδες πριν από σχεδόν 2 αιώνες ξεκίνησαν να αναλύουν το γυναικείο ζήτημα και από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα δεν θα έλεγα πως έχουν γίνει καλύτερα, αντιθέτως οι γυναίκες υφίστανται διπλή καταπίεση μέσα στο αστικό θεσμικό πλαίσιο. Οπότε;"Διαφωνώ με την απολυτότητα αυτής της απόψεως, διότι θεωρώ ότι υπάρχει πλουραλισμός καταπιέσεων και το σύστημα θεώρησης των πραγμάτων, που υποπτεύομαι ότι υποστηρίζει το άνωθεν, παρότι σημαντικό, εντούτοις δεν είναι επαρκές σύστημα θεώρησης των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων, ομάδων, φυλών, φύλων κ.λπ.. Επίσης με κατανόηση στις δυσκολίες και στα άγχη της εποχής μας όποια γυναίκα "ονειρεύεται" (ή ονειρευόταν και πριν την κρίση) πως θα ήταν de facto καλύτερα "τα παλιά τα χρόνια" μού προκαλεί, μάλλον, ένα μειδίαμα συμπάθειας ...αλλά μάλλον το να αποβάλεις έμβρυα στα χωράφια δουλεύοντας "ανδρειωμένα" ή το να καταπίνεις βιαστικά σχεδόν άβραστα ζυμαρικά όντας έγκυος, για να μην σε δει η πεθερά και σε κράξει ότι είσαι μία πειναλέα και τεμπέλα γυναίκα, δεν έχουν και τόσο σημασία.
