"Αν μιλούσα για λεβέντισσες γυναίκες θα υπήρχε πάλι πρόβλημα;Αν μιλούσα για λεβέντη/ισσα trans;Δηλαδή το ζήτημα είναι να μην συνοδεύεται το επίθετο από τον σεξουαλικό προσανατολισμό;" Αν μιλάμε για λεβέντισσες γυναίκες (cis και trans) ή για λεβέντες άνδρες (cis και trans) τότε υπάρχει το εν λόγω επίθετο σε συνδυασμό με την ταυτότητα φύλου κι όχι τον σεξουαλικό προσανατολισμό. (Για την ερώτησή σου πιθανόν καλύπτομαι από τα επόμενα, αναμείνατε)."Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω το πως συνδέονται αφηρημένες έννοιες όπως η ανδρεία,η λεβεντιά ο ανδρισμός/θηλυκότητα,καθαρά με κάτι τέτοιο οπότε πρέπει και να μην χρησιμοποιείται σαν προσδιορισμός γιατί ενδέχεται να υπάρξουν παρανοήσεις."Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ αδυνατώ να καταλάβω γιατί όταν θέλουμε να κρίνουμε έναν άνθρωπο (εν προκειμένω κάποιους άνδρες) για αρνητική/ βλαπτική συμπεριφορά, καταλήγουμε να στοχεύουμε όχι στους ανθρώπους, τις ιδέες, τις πράξεις και, το «είναι τους», αλλά στον «ανδρισμό» αυτών. [Είναι παραπλήσιο με το να μειώνεις τον χρυσαυγήτη, που τον έχουν απαθανατίσει σε μία παραλία να φορά (στενό) κόκκινο μαγιώ-σλιπ. Δηλαδή από την μία ψέγει κανείς τον (αναμεταξύ πολλών μεμπτών σεξιστή-ομοφοβικό) χρυσαυγήτη για τις ποταπές του ιδεολογίες κι απ' την άλλη τον κράζει ως αδέρφω χαρωπή (μη άνδρα). Δεν είναι 100% οξύμωρο;]"Στο δικό μου το περιβάλλον τουλάχιστον υπήρχε και το "αντρειωμένη γυναίκα" όσο μεγάλωνα."Πράγματι, όπως όταν κάθε φορά που μία γυναίκα κάνει κάτι σούπερ γουάο, από άποψη δυναμικότητας, λέμε πως είναι μία γυναίκα με ...αρχιδια/μπάλες/ και ισπανιστί: cojones."Οπότε με το δικό μου το φτωχό το μυαλό ένας trans άντρας μπορεί να "αληθινός άντρας" ό,τι και να σημαίνει αυτό."Δεν αντιλαμβάνομαι, πλήρως, το point σου, αλλά αν αποδεχόμαστε την ισχύ του κοινωνικού φύλου και του αυτοπροσδιορισμού του ατόμου (και θα έπρεπε να το κάνουμε αυτό) ένας τρανς άνδρας είναι ...άνδρας (που τυγχάνει να είναι τρανς κι όχι cis). Το «αληθινός» δεν είναι πλεονάζον ...ή κενό νοήματος; Τι σημαίνει αληθινός; "Οπότε κάπου μου φαίνεται πως we're taking it too far με το word play.Αλλιώς θα φτάσουμε στο επίπεδο να θεωρούμε πως η σεξουαλική ταυτότητα είναι καθαρά θέμα επιλογής όπως στο Η.Β. και να κοιτάμε το πως να το καθορίσουμε αυτό μέσω αστικής νομοθεσίας. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς από την πρόταση 1 καταλήγεις στο συμπέρασμα της πρότασης 2 (και δεν γνωρίζω τι είναι το H.B.) αλλά, πράγματι, δεν θα ήθελα να κάνω "φιλολογική" συζήτηση περί αυτού του θέματος, όχι τώρα....Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω και αλλιώς [επισημαίνω ότι θέλω δώσω ένα παραπάνω φως στο ποια μπορεί να είναι η οπτική κάποιων που δυσανασχετούν και απορείς γιατί (κι όχι η ..μάλλον αναπόφευκτη έκθεση ιδεών)]: το να μιλάμε για αντρίκιες, παληκαρίσιες, λεβέντικες, γνήσιες και αληθινές αντρικές συμπεριφορές, ειδικά όταν αναφερόμαστε σ' ένα θύμα bullying, σεξισμού, ομοφοβίας, σε ένα "ευαίσθητο", "χαμηλών τόνων", "ευγενικό καλόπαιδο", είναι ...κάπως,διότι είμαι σίγουρ@ ότι οι bullies θα θεωρούσαν (όσοι έχουν συνείδηση) και θεωρούν (όσοι δεν έχουν συνείδηση) εαυτούς «λεβέντες», «γνήσιους» και «αληθινούς» άντρες και (θα) προσδιορίζονταν/νται ως μία οντότητα, την «ορθή αντρική οντότητα» έναντι σε μία ...άλλη οντότητα άξια χλευασμού.Οπότε, ναι, όπως λέει και ο Zak Kostopoulos (στο πιο ευγενικό του, γιατί υπάρχει και λιγότερο ευγενικό :-p):«Τον σκότωσαν - γιατί όπως και να 'χει, δολοφονία είναι - επειδή δεν ήταν αρκετά "άντρας". Συνεχίστε εσείς να μιλάτε για παλικάρια, λεβέντες, το ποιος είναι "άντρας",¨ποιος φέρεται "αντρίκια" και ποιος όχι. Συνεχίστε να υπερασπίζεστε την αθάνατη, δολοφονική, ελληνική λεβεντιά».
