Συμφωνω , οτι εαν αυτα τα τρια πραγματα μπορουσαν να εφαρμοστουν σε ενα αμεσο μελλον με τη μορφη κανονων ειτε μεσα στο σχολειο η στη κοινωνια γενικοτερα θα υπηρχε βελτιωση . Δυστυχως επρεπε να φτασουμε στον θανατο ενος ευαισθητου νεου για να αφυπνιστει η κοινωνια και ολοι μας . Για εμενα τα λογια και οι νουθεσιες δεν ειναι απο μονα τους αποτελεσματικα η αποφασιστικοτητα τη στιγμη που βιωνουμε η ειμαστε μαρτυρες μπουλινγκ ειναι πιο σημαντικη . Τι να κανεις οταν ο 10χρονος ανηψιος σου για παραδειγμα δεχεται επιθεση απο υπερμεγεθη 10χρονο μπουλη που του σπαει τη κλειδα και οταν πας στους γονεις του σου λενει οι ιδιοι οτι εφταιγε ο ανηψιος σου που ο αλλος του εσπασε τη κλειδα? Αυτοι οι γονεις τι ατομο μεγαλωνουν? Ειμαι σιγουρος οτι ηταν και υπερηφανοι που ο γιος τους τα βγαζει περα και δεν ειναι αδερφη(ετσι νιωθουν) Τι κανεις οταν η κορη σου πεφτει θυμα μπουληδων που εχουν το ιδιο φυλο (στο εξωτερικο μαλιστα...για να μην λεμε μονο για Ελλαδα).Οταν ημουν στα σχολικα μου χρονια ειχα ενα συμμαθητη που ειχε μια εξωτερικη εμφανιση διαφορετικη απο ολους , ειχε επισης και γουστα μουσικα που δεν εμοιαζαν με κανενα απο τα υπαρχοντα , με λιγα λογια χωρις να το διαλεξει για να διαφοροποιηθει αυτο το παιδι ηταν διαφορετικο . Δεχτηκε πολυ μπουλινγκ πολυ πειραγμα και ολοι τον εσπρωχναν προς την απομονωση , οταν λεμε ολοι εννουμε ολοι . Αυτοι που τον πειραζαν αλλα και αυτοι που δεν τον δεχονταν στη παρεα τους . Καποια στιγμη και αφου ενας φιλος μας τον εφερε στη παρεα μας αισθανθηκα οτι αυτο το παιδι δεν διεφερε απο εμας και δεν ηταν αυτο που ολοι νομιζαν αλλα ενα παιδι ευαισθητο που εψαχνε ενα φιλο και μια παρεα . Απο το γυμνασιο μεχρι και τη πενταημερη επεφτε χοντρο δουλεμα , αλλα ελαχιστοποιηθηκαν τα κρουσματα εκφοβισμου απεναντι του -ολα αυτα μονο και μονο γιατι το παιδι αυτο απεκτησε 2-3 φιλους που δεχτηκαν να τον ακουσουν και να τον βαλουν στη παρεα τους σαν ισοτιμο μελος . Μια φορα εδωσα ενα χαστουκι και αλλη μια φορα την ειπα αγριεμενα σε καποιον που τον κοροιδευε χωρις λογο μπροστα σε ολοκληρη ταξη ..Εγινα και εγω ο τρελος και ο περιθωριακος για τη πλειοψηφια του σχολειου αφου δεν συμμετειχα στις πλακες τους (ο θεος να τις κανει).Δυστυχως δυσκολα μπορει καποιος να τα βαλει και ιδιαιτερα το θυμα με ολοκληρο σχολειο που εκφραζει ολοκληρη κοινωνια , δεν υπαρχει μερος να κρυφτεις . Ειτε μεσα στο σχολειο ειτε αργοτερα στην ενηλικη ζωη .Μεγαλωσαμε χαθηκαμε αλλαξαμε γειτονιες χωρες , ειδα τον φιλο μου σε ενα βιντεο στον Αγιο Παντελεημονα με μαδερια μαυροντυμενο σε συντεταγμενη σταση να χτυπιεται με μπατσους ... Αναρωτιεμαι τωρα πως αυτο το ατομο που δεν απλωσε χερι σε κανεναν ποτε του που δεν ειπε εναν ασχημο λογο σε καποιον ποτε του , που μονο δεχτηκε επιθεσεις παντοτε αλλα δεν απαντουσε ποτε , εφτασε εως εκει.... Πως η βια που δεχομαστε ανυπερασπιστοι σε τρυφερες ηλικιες , επιστρεφει βαναυσα οταν νιωσουμε οτι ανηκουμε καπου . Επιστρεφει και παιρνει μορφες που κανεις μας δεν μπορει να ελεγξει .Ποσα χρονια θα πρεπει να περασουν για να δεχτει αυτη η κοινωνια οτι ορισμενοι ανθρωποι ειτε γεννιουνται ειτε γινονται διαφορετικοι ανεξαρτητως φυλου σεξουαλικου προσανατολισμου ,φυλης , χρωματος , ειναι ολοι αξιοι του ιδιου σεβασμου?Οσοι πηγαν στρατο εχουν ολοι δει πως φερονται ορισμενοι σε γκει ανθρωπους ποσοι απο εμας υπερασπιστηκαμε η το ελαχιστο διαφοροποιηθηκαμε απο τον σωρο ερχομενοι πιο κοντα στον καταπιεζομενο και μακρια απο τον καταπιεστη?Καθε μερα καθε στιγμη μπροστα μας γινονται τετοια περιστατικα , ακομα και η υποψια υπερασπισης του θυματος η η υπερασπιση με δυναμικο τροπο (χωρις βια) ειναι ικανη να κανει ενα θυμα να αισθανθει πιο ομορφα.Δεν θελει πολλα , λιγα λογια και εντονες αποφασιστικες πραξεις .Αυτα και σορρυ για το μακροσκελες κειμενο ...