Νομίζω ότι ο "ισαποστακισμός" δεν πρέπει να είναι θέσφατο, ούτε και αυτοσκοπός, τουλάχιστον όχι έτσι όπως λανθασμένα εκλαμβάνεται από πολλούς. Είναι ένα πράγμα να μένεις ψύχραιμος, να κρίνεις με τα ίδια μέτρα και σταθμά τους πάντες και τα πάντα και ενδεχομένως, αφού κρίνεις, να παίρνεις και θέση επί του εκάστοτε θέματος, χωρίς φυσικά να είσαι προκατειλημμένος. Και είναι άλλο πράγμα να ισοπεδώνεις άκριτα και να μην παίρνεις θέση, φοβούμενος ίσως να μην χαρακτηριστείς κάπως είτε από τους μεν, είτε από τους δε που περιμένουν το επόμενο θύμα για το επόμενο λιντσάρισμα, προσπαθώντας ίσως να κρατήσεις ένα υποτιθέμενο κύρος αδέκαστου παρατηρητή και όσο το δυνατόν περισσότερο κοινό, αν το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι ψαρώνει με τέτοιου είδους πρακτικές και συμπεριφορές. Επί παραδείγματι, ήταν νομίζω πολύ δύσκολο να κρατήσει κανείς ίσες αποστάσεις στην πρόσφατη τραγωδία στο Μάτι. Γιατί, όπως είχα γράψει και σε άλλο μου σχόλιο εκείνες τις ημέρες, ενώ έχουν ξανασυμβεί τέτοιου ή παρόμοιου μεγέθους τραγωδίες παλαιότερα και υπό άλλες κυβερνήσεις, η αντιμετώπιση της συμφοράς από τους σημερινούς κυβερνώντες και η συμπεριφορά τους ξεπέρασε κάθε όριο που θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς ως τέτοιο. Κανείς ως τώρα δεν προσπάθησε να βγει από πάνω με τόσο αισχρό τρόπο, κανείς δεν ήταν τόσο ανάλγητος, κανείς δεν κούνησε τόσο ξεδιάντροπα το δάχτυλο επιπλήττοντας με αδιανόητο θράσος ανθρώπους που θρηνούσαν περιουσίες και νεκρούς για την συμφορά που τους βρήκε, κανείς δεν προσπάθησε τόσο απροκάλυπτα να μας κοροϊδέψει και να προσβάλλει την νοημοσύνη μας και την κοινή λογική αποπροσανατολίζοντας από τα ουσιώδη με επικοινωνιακές και αμφιβόλου εγκυρότητας φούσκες για να αποσείσει τις ευθύνες που αυτονοήτως και αυταπόδεικτα του αναλογούν. Κυρίως, κανείς ως τώρα δεν διανοήθηκε να προσβάλλει νεκρούς. Η προσβολή νεκρών είναι ύβρις. Είναι ο ορισμός της ύβρεως. Τόσο χαμηλά, σε τέτοια ύβρη δεν είχε υποπέσει κανείς, όπως υπέπεσαν τόσο απερίσκεπτα και με περισσή αναισθησία οι υπεύθυνοι, τόσο του κρατικού μηχανισμού, όσο και ιδιαιτέρως της κυβέρνησης, με κάθε σχεδόν λέξη και πράξη τους. Τόσο απάνθρωπος, τόσο ανήθικος δεν ήταν κανείς. Ήταν αυτοί που επαίρονται για την υποτιθέμενη ηθική τους ανωτερότητα. Το να επισημάνει κανείς κάτι τόσο προφανές όπως το συγκεκριμένο ή κάποιο άλλο ανάλογο παράδειγμα δεν τον τοποθετεί απαραίτητα στο απέναντι στρατόπεδο. Αντιθέτως είναι απόδειξη αντικειμενικότητας, σωστής κρίσης και πραγματικής τήρησης ίσων αποστάσεων.
