Όσοι είναι του ανθρωπιστικού κλάδου αρέσκονται σε βαυκαλισμούς προσποιούμενοι τους ηθικά ανώτερους. Προσποιούνται ότι δεν έχουν δουλειά αλλά λειτούργημα. Η επίκληση σε συναισθηματισμούς δίχως σαφές πλαίσιο συμπεριφοράς (όπως πχ η θρησκεία η οποία ασχέτως νυν δημοφιλίας έχει σαφέστατο πλαίσιο συμπεριφοράς) αφήνει κενά που χρήζουν κανονιστικής ρύθμισης.Οι ΜΚΟ είναι κανονικές εταιρείες που ο πόθος για εξουσία και δύναμη κρύβεται πίσω από θολά ιδεολογήματα. Θολά ιδεολογήματα = ηθική εκμετάλλευση. Νόμος.
