Αυτή την εποχή δεν μπορώ να θυμώσω με κανένα συνάνθρωπό μου γνωρίζοντας πως στα περισσότερα σπίτια υπάρχει ανέχεια, άγχος, φόβος και απελπισία.Επίσης δεν μπορώ να κρίνω εαν η αμηχανία των άλλων δυο είναι περισσότερο επιλήψιμη από την δική σας αίσθηση ανωτερότητας απέναντί τους.Θα ήταν πολύ πιο δίκαιο ωστόσο, ως γνώστης, να τους βάζατε με όμορφο τρόπο στη συζήτηση ώστε να ξεπεράσουν το εμπόδιο της άγνοιας. Άλλωστε μια απλή ερώτηση προς το άλλο παιδί θα έδινε το έναυσμα. (..."εσύ ξέρεις κολύμπι?")Δεν είναι δύσκολο εαν πραγματικά ΘΕΛΟΥΜΕ έτσι δεν είναι?