ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

#5 Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Πήρες μια απόφαση βασιζόμενη στο γεγονός ότι θέλεις να χτίσεις ένα μέλλον με τον συγκεκριμένο άνθρωπο και αυτό είναι απόλυτα λογικό να κάνει κάποιος όταν αγαπά. Τώρα όμως βλέπεις εκ του αποτελέσματος ότι ο άλλος δεν είναι διατεθειμένος να κάνει βήματα προς αυτό το κοινό μέλλον. Εσύ άφησες πίσω σου μια στημένη κατάσταση που σου άρεσε και κοπίασες για να την δημιουργήσεις για να πας μαζί του, στη χώρα του. Έχασες πολλά κάνοντάς το, αλλά έδειξες επί του πρακτέου ότι είσαι διατεθειμένη να θυσιάσεις πράγματα για να έχετε κοινό μέλλον. Τώρα ήρθε η ώρα να δείξει κι αυτός το ίδιο. Πρέπει να δεχτεί να σε συναντήσει κάπου στη μέση. Γιατί προς το παρόν τα θέλει (και τα έχει) όλα δικά του.Λογικό να κλαις και να λυπάσαι. Είναι μια φάση ανθρώπινη. Αλλά κάπου πρέπει να τελειώσει αυτή η φάση και να αρχίσει η δράση. Δεν μπορείς να μείνεις άλλο έτσι. Πρέπει να κάνεις αλλαγές. Μην χάνεις άλλο χρόνο με τα κλάματα. Ξεκίνα. Ενεργοποιήσου. Δράσε. Αν συνεχίσεις την αυτολύπηση και τα παθητικά κλάματα στο τρένο χωρίς να κάνεις κάτι, τότε ναι. Θα είσαι άξια της μοίρας σου.
Σχολιάζει ο/η