#1 λοιπόν εκνευρίστηκα τόσο με σένα και το πήρα προσωπικά που δεν ξερω τι να πρωτοσχολιάσω. Καταρχάς το πρόβλημα το εχεις με την αδερφή σου κι όχι με τον τρόπο της.Πρέπει να το καταλάβεις καλα αυτο αν θες να προχωρήσει κάπως η σχεση σας.Μπορεί να ειναι όντως ανόητη,να κάνει χαζά αστεία ή οτιδήποτε,αλλά εσυ δε λες ακριβώς αυτό. Έχεις μια προκατασκευασμένη αίσθηση του πως πρέπει να ειναι η ζωη και πως να φερομαστε ΟΛΟΙ ανάλογα με την ηλικία,η οποία ειναι πολύ απωθητική (ενδεικτικα κλισε που χρησιμοποιεις: πέρασε τα τριάντα και είναι ανώριμη,ειναι ενήλικη γυναικα και αστειεύεται με τα πάντα,σε πάρτυ με παιδακια εχει τζιζ θεματα που δεν συζηταμε και είμαι σίγουρη οτι υπάρχουν κι αλλα ενα σωρό). Αν σε ενοχλεί η αδερφή σου δεξου οτι σε ενοχλεί η αδερφή σου, τέλος.Ο τρόπος της πάντως ,να κανει χιουμορ δηλαδη και στις δυσκολίες,ειναι μια χαρά.Και τωρα ακολουθει βιωματικο ποστ που δεν ξερω γιατι γράφω.Είμαι ενας τέτοιος άνθρωπος , περίπου. Ενώ μπορεί να ειμαι πολυ πιο αγχωμενη/στεναχωρημένη/γουατεβερ απο το μέσο άνθρωπο, ακόμα και μέσα στα χάλια θα κάνω λίγο πλάκα.Και γενικά,περιαυτολογω τωρα ,κατά γενική ομολογία, οι άλλοι αναζητούν την παρεα και το χιούμορ μου. Για την ιστορία εχω περάσει καταθλιπτικα επεισόδια και βρισκομαι σε φαση ψυχαναλυσης. Οταν το συζητησα με το γιατρο μου(συγκεκριμένα ειχα τον προβληματισμό πως επειδή μπορει να παρουσιάσω ελαφρά και με χιούμορ ενα σοβαρό θέμα οι άλλοι δε θα το αντιμετωπισουν σοβαρά και δε θα εχω καμία στήριξη) εκείνος μου είπε οτι αυτός ο μηχανισμος α) είναι πολύ υγιής και β) είναι δείγμα ευφυούς ανθρώπου. ΙΝ ΓΙΟΡ ΦΕΙΣ #1