Να είσαι καλά παρότι συμφωνείς, διπλωματικά, με το... γάντι!...Το άρθρο σου για την εν λόγω θεατρική παράσταση είναι πολύ εύστοχο.Και υποθέτω ότι μετά την πρώτη παράγραφο θα συμφωνούσες και με την τελευταία του σχολίου μου. ;) ..εξέφρασα την προσωπική μου άποψη όχι γενικώς και αορίστως, αλλά νιώθοντας την ανάγκη να θίξω ό,τι μου έκανε καλή, λιγότερο καλή και κακή εντύπωση. Ανάγκη που απορρέει, κυρίως, από την προηγούμενη, εξαιρετικότατη θεατρική παράσταση της κ. Ντενίση από κάθε άποψη, "Σμύρνη μου αγαπημένη". Δεν ξέρω αν γι΄αυτό έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι έχω ρίζες από την Σμύρνη, καθότι η προγιαγιά μου και η γιαγιά μου (η γιαγιά και η μάνα της μητέρας μου) ήταν Σμυρνιές. Εκείνο το έργο με άγγιξε μέχρι το «μεδούλι» της ψυχής μου!Μια ωραία έκφραση που άκουσα στην παράσταση, "Στέλιος Καζαντζίδης - Η ζωή του όλη" και την κράτησα, την οποία είπε η Νεφέλη Ορφανού (θεία του Σ. Καζαντζίδη), «Όσο γυρνάει η κουτάλα, δένει το γλυκό...!». Δηλαδή η προσπάθεια πάντα έχει αποτέλεσμα.Υ.Γ.: Καλό είναι οι παραστάσεις και κάθε είδους καλλιτεχνικού θεάματος να προμοτάρεται τόσο, όσο... Ειδικά όταν δεν έχει ξεκινήσει να προβάλλεται επίσημα στο κοινό που εν τέλει εκείνο, σε ευρεία κλίμακα, θα κρίνει το αποτέλεσμα ως θετικό, μέτριο ή κακό. Για την παράσταση αυτή, πριν ακόμα ξεκινήσει, δόθηκαν συνεντεύξεις επί συνεντεύξεων, μεμονωμένα, κάποιων συντελεστών της, με ύφος ή πιο σωστά με τόσο ενθουσιασμό σαν η παράσταση να είχε ξεκινήσει και έσπαγε τα ταμεία!... Προσωπικά, αρχικώς, σε κάποιες από αυτές τις συνεντεύξεις, τηλεοπτικές κυρίως, που δόθηκε η εντύπωση ότι η παράσταση ήδη είχε ξεκινήσει και τα πήγαινε θαυμάσια, (μάλιστα προσπαθούσα να καταλάβω που παίζεται η παράσταση για να πάω...), μέχρι να καταλάβω ότι μιλούσανε για κάτι που προσεχώς θα ξεκινούσε.Σε κάποιες, τέτοιες περιπτώσεις επιβεβαιώνεται το: «Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι»... ..ειδικά όταν δεν είναι και η εποχή τους...!