#2.Όπως μεγαλώνει η εικόνα,όταν απομακρυνόμαστε από ένα γεωγραφικό σημείο,έτσι μεγαλώνει κι όταν απομακρυνόμαστε χρονικά.Έχουμε άλλο,πιο διευρυμένο οπτικό ορίζοντα μπροστά μας.Στο ζουμ βλέπουμε πολύ λιγότερα πράγματα,που μπορεί να είναι σημαντικά,αλλά ίσως και να μην είναι στο σύνολο μιας μεγαλύτερης εικόνας.Και φυσικά αργότερα πια γνωρίζουμε και το αποτέλεσμα.Όσο δρούμε μέσα σε μια κατάσταση,δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς τι θα προκαλέσει η συμπεριφορά μας,οι αποφάσεις μας,τι αντίκτυπο θα έχουν όσα κάνουν οι άνθρωποι,με τους οποίους έχουμε αλληλεπίδραση,ποια περιφερειακά γεγονότα θα επηρεάσουν και σε τι βαθμό την κατάσταση.Είναι και κάπως σαν να βλέπεις θρίλερ και να φωνάζεις "όχι,όχι!Τι πας να κάνεις από κει";Δε γίνεται όμως να μπεις στην ταινία και να σώσεις αυτόν,που κινδυνεύει.Έτσι δεν μπορούμε να προστατεύσουμε απόλυτα και τον εαυτό μας όσο ζούμε κάτι.Και πάλι όμως ακόμα κι αργότερα η εικόνα περνάει μέσα από φίλτρα.Από τις εμπειρίες,τη γνώση,τα συναισθήματα,προσωπικές αντιλήψεις,νέες πληροφορίες.Σίγουρα και την ανάγκη μας να διαχειριστούμε το βάρος,τις πληγές όσων προηγήθηκαν,για να συνεχίσουμε.